Hebrajczyków 12
1 Przetoż i my, mając tak wielki około siebie leżący obłok świadków, złożywszy wszelaki ciężar i grzech, który nas snadnie obstępuje, przez cierpliwość bieżmy w zawodzie, który nam jest wystawiony;
Eini rangin chu, rietpuipungei mipui tamtak huolin ei om sika hin, mikhap ngâi neinun murdi lampui renga le sietna einia koprap hi ei thenin pai ei ta, ei motona tân insietna a oma hin ranak songin tân ei ti u.
2 Patrząc na Jezusa, wodza i dokończyciela wiary, który dla wystawionej sobie radości, podjął krzyż, wzgardziwszy sromotę, i usiadł na prawicy stolicy Bożej.
Jisua ei taksônna minngamna phutna le mongna tieng ei mitin enngit ei ti u. Khros sika han mong uol maka! Ama han a motona râisânnân a lei ngâk sika han khros chunga intemtaka a thi rang hah itên mindon maka, male atûn chu Pathien rêngsukmun changtieng a hon sung zoi.
3 Przetoż uważajcie, jaki jest ten, który podejmował takowe od grzeszników przeciwko sobie sprzeciwianie, abyście osłabiwszy w umysłach waszych, nie ustawali.
Masikin, nin thenin nin inzala nin mâk loina rangin nunsie ngei esêlna-natak tuongpu lei palna hah mindon roi!
4 Jeszczeście się aż do krwi nie sprzeciwili, walcząc przeciwko grzechowi.
Sietna nin doina hin thi ngam rak rang dôrin la song mak chei.
5 Czyliście zapamiętali napominania, które wam jako synom mówi: Synu mój, nie lekceważ sobie kaźni Pańskiej, a nie trać serca, gdy od niego bywasz karany;
Pathien'n a nâingei anga nangni a mohôkna chong ngei hah nin mingil mo zoi? “Ka nâipasal, Pumapa nang a mindik lâihan lunghâng thôn la, male nang a ngo lâi khomin inzal no roh.
6 Albowiem kogo Pan miłuje, tego karze, a smaga każdego, którego za syna przyjmuje.
Asikchu Pumapa'n a lungkham ngei kai chu a mindik ngâia, male nâi anga a pomngei kai chu a sepngei ngâi.”
7 Jeźli znosicie karanie, Bóg się wam ofiaruje jako synom; albowiem któryż jest syn, którego by ojciec nie karał?
Pân sepna anga nangni a mintuong hi dier roi; nin tuongna hin Pathien'n nâingei anga nangni a bena hih ânlang ani. Pa'n a nâingei a sep ngâiloi tu mo a oma?
8 A jeźli jesteście bez karania, którego wszyscy są uczestnikami, tedy jesteście bękartami, a nie synami.
A nâingei murdi'n sepna an tong ngâi anga nin tong nôn chu, nâi tatak ngei ni mak cheia, jâinâi kêng nin ni, tina ani.
9 A nadto cielesnych ojców naszych mieliśmy, którzy nas karali, a baliśmy się ich; zaż daleko więcej nie mamy być poddani Ojcu duchów, abyśmy żyli?
Ei munisi nina tienga ei pa ngei khom min sep ngâia male ei jâ ngei ngâi ani. Khodôr tak mo, nonte, ei Ratha tienga Pa kôm vangte inpêklûtin ei om rang anâng ni zoi!
10 Albowiem oni na mało dni, jako się im zdało, nas karali; ale ten ku pożytkowi naszemu na to, abyśmy byli uczestnikami świętobliwości jego.
Ei munisi tienga pa ngeiin chu chomolte, asa an ti lam takin min sep ngâia; aniatachu Pathien'n chu ei satna rang le ânthiengna ei chang theina rangin kêng mi sep ngâi.
11 A wszelkie karanie, gdy przytomne jest, nie zda się być wesołe, ale smutne; lecz potem owoc sprawiedliwości spokojny przynosi tym, którzy są przez nie wyćwiczeni.
Sepna ei tuong lâiin chu râisâna ni loiin, khoi mini inngûinân ma zora han chu ei ta rangin ânlang ngâi. Nikhomsenla, nûka chu, ma anga sepna tuonga nunchansôia omngeiin chu rathanngamom ringnun diktak ha râisânman an ât ngâi.
12 Przeto opuszczone ręce i zemdlone kolana wyprostujcie,
Nin kut khamngei hah lâng ungla, nin minkhûk ânnîk ngei hah minngîr roi.
13 A czyńcie koleje proste nogami waszemi, iżby to, co jest chromego, z drogi nie ustąpiło, ale raczej uzdrowione było.
Kholrangei hah lôntheiloia an omloina rangin, mindama an om theina rangin lam tûna lôn roi.
14 Pokoju naśladujcie ze wszystkimi i świętobliwości, bez której żaden nie ogląda Pana;
Mi tiin leh inngêia lêng rang pût ungla, inthiengna dôn rangin pût sa roi, asikchu maha boiin tutên Pumapa mu thei noni ngei.
15 Upatrując, żeby kto nie odpadł od łaski Bożej, a żeby który korzeń gorzkości nie podrósł, a nie przekaził i przez niego, aby się ich wiele nie pokalało;
Tute Pathien moroina renga kîr nôka, thingkung kha hônchera, a tûr sika baiinkhamna tamtak suok anga mi omloi rangin inrung roi.
16 Aby kto nie był wszetecznym albo sprośnym jako Ezaw, który za potrawę jedną sprzedał pierworodztwo swoje.
Tute indit song mi mo nônchu Esau anga ratha mi niloia, om anghan hong om no roi. Ama hah nâipasal ulien nina hah voikhat bunêkna rangin a juor ani.
17 Albowiem wiecie, iż i potem, gdy chciał odziedziczyć błogosławieństwo, był odrzucony; bo nie znalazł miejsca pokuty, choć jej z płaczem szukał.
Nûka han, a Pa satvurna la chang rang nuomin mitrithi tâkpumin zong khomresea, a sin lei tho hah thûl rangin ite lampui dang reng a man khâiloi sikin hengin aom zoi, ti nin riet.
18 Boście nie przystąpili do góry, która się da dotknąć, i do ognia gorejącego, i do wichru, i do ciemności i do burzy,
Nangni chu nin rietphâk thei Israel mipui ngei hong anghan Sinai Tânga hong nimak cheia, mahan meichuongngei, ijîngngei le sûmdukngei, phâivuopuingei,
19 I do dźwięku trąby, i do głosu słów, który ci, co słyszeli, prosili, aby więcej do nich nie mówiono;
bekul miring inringtak ngei, le rôl miring ngei a oma. Mipui ngeiin ma rôl hah an riet lâihan, chongbâi dang riet nôk khâiloi rangin an ngêna.
20 (Albowiem nie mogli znieść tego, co im rozkazywano: Gdyby się i bydlę góry dotknęło, będzie ukamionowane, albo pociskiem przebite.
“Sâ tena luo khom tâng hah a tônin chu lunga dêng that ngêt rang ani,” ti chongpêk hah an tuong theiloi sika ani.
21 A tak straszne to było, co widzieli, że też Mojżesz rzekł: Uląkłem się i drżę.)
An mu hah chi a om sabaka, Moses luon, “Ki chia kên nîknat!” a ti ani.
22 Aleście przystąpili do góry Syon i do miasta Boga żywego, do Jeruzalemu niebieskiego, i do niezliczonych tysięcy Aniołów;
Manêkin, nangni chu Zion Tâng, Pathien Ring khopuilien, invân Jerusalem leh vântîrtonngei isâng tamtak ngei omna hong nin ni.
23 Do walnego zgromadzenia, i do zebrania pierworodnych, którzy są spisani w niebie, i do Boga, sędziego wszystkich, i do duchów sprawiedliwych i doskonałych;
Nangni chu Pathien nâilutîr ngei invâna an riming chuongsai ngei râisâna an intûpna hong nin ni. Mi murdi ngei roijêkpu le misa ngei ratha achukphara sinpu Pathien kôm hong nin ni.
24 I do pośrednika nowego testamentu, Jezusa, i do krwi pokropienia, lepsze rzeczy mówiącej niż Ablowa.
Nangni chu Jisua, chonginkhit thar minsûkpu thisen rethe, Abel thisen nêka neinun sa uol chonginkhâmpu kôm nin hong ani.
25 Patrzajcież, abyście nie gardzili tym, który mówi; albowiem jeźliż oni nie uszli, którzy gardzili tym, który na ziemi na miejscu Bożem mówił, daleko więcej my, jeźliże się od tego, który z nieba jest, odwrócimy;
Hanchu, thurchi misîrpu hah lei rangâi nuomloia nin om loina rangin singthei roi. Tukhom pilchunga pathien thurchi misîrpu lei rangâi nuomloi ngei chu rotpai thei mak ngei. Eini invân renga thurchi misîrpu nûksongngei vang hinte kho angin mo ei rotpai thei ranga!
26 Którego głos na on czas poruszył był ziemią, a teraz obiecał, mówiąc: Jeszcze ja raz poruszę nie tylko ziemią, ale i niebem.
Ma zora han, a rôl han pilchung ânnîka, aniatachu atûn chu, “Voikhat chu pilchung vai niloiin invân khom ka la min nîk sa rang tiin chong ânkhâm ani.”
27 A to też mówi: Jeszcze raz, pokazuje zniesienie rzeczy chwiejących się, jako tych, które są uczynione, aby zostawały te, które się nie chwieją.
Masikin, “Tûn voikhat” ti chongbâi hin neinun sinngei hah min nîkin thonpai la nîng an ta, neinun ânnîk theiloingei chu om bang an tih, tiin ânthârin a minlang ani.
28 Przetoż przyjmując królestwo nie chwiejące się, miejmy łaskę, przez którą służymy przyjemnie Bogu ze wstydem i z uczciwością.
Hanchu, rêngram innîk theiloi ei man sika hin ei râiminsân ei ti u. Râisânin, a lungdo lamin leh rintak le chipumin Pathien chubaimûk ei ti u;
29 Albowiem Bóg nasz jest ogniem trawiącym.
asikchu ei Pathien hi adiktakin mi kângminmang ngâi mei ani.
