Hebrajczyków 10
1 Albowiem zakon mając cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, jednakiemiż ofiarami, które na każdy rok ustawicznie ofiarują, nigdy nie może tych, którzy do nich przystępują, doskonałymi uczynić.
వ్యవస్థా భవిష్యన్మఙ్గలానాం ఛాయాస్వరూపా న చ వస్తూనాం మూర్త్తిస్వరూపా తతో హేతో ర్నిత్యం దీయమానైరేకవిధై ర్వార్షికబలిభిః శరణాగతలోకాన్ సిద్ధాన్ కర్త్తుం కదాపి న శక్నోతి|
2 Bo inaczej przestano by ich było ofiarować, przeto żeby już nie mieli żadnego sumienia o grzechy ci, którzy ofiarują, będąc raz oczyszczeni.
యద్యశక్ష్యత్ తర్హి తేషాం బలీనాం దానం కిం న న్యవర్త్తిష్యత? యతః సేవాకారిష్వేకకృత్వః పవిత్రీభూతేషు తేషాం కోఽపి పాపబోధః పున ర్నాభవిష్యత్|
3 Ale przy tych ofiarach dzieje się przypomnienie grzechów na każdy rok.
కిన్తు తై ర్బలిదానైః ప్రతివత్సరం పాపానాం స్మారణం జాయతే|
4 Albowiem nie można rzec, aby krew wołów i kozłów miała gładzić grzechy.
యతో వృషాణాం ఛాగానాం వా రుధిరేణ పాపమోచనం న సమ్భవతి|
5 Przetoż wchodząc na świat, mówi: Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi ciało sposobił.
ఏతత్కారణాత్ ఖ్రీష్టేన జగత్ ప్రవిశ్యేదమ్ ఉచ్యతే, యథా, "నేష్ట్వా బలిం న నైవేద్యం దేహో మే నిర్మ్మితస్త్వయా|
6 Całopalenia i ofiary za grzech nie upodobałyć się.
న చ త్వం బలిభి ర్హవ్యైః పాపఘ్నై ర్వా ప్రతుష్యసి|
7 Tedym rzekł: Oto idę (na początku księgi napisano o mnie), abym czynił, o Boże! wolę twoję;
అవాదిషం తదైవాహం పశ్య కుర్వ్వే సమాగమం| ధర్మ్మగ్రన్థస్య సర్గే మే విద్యతే లిఖితా కథా| ఈశ మనోఽభిలాషస్తే మయా సమ్పూరయిష్యతే| "
8 Powiedziawszy wyżej: Żeś ofiary i obiaty, i całopalenia za grzech nie chciał, ani sobie upodobał, (które według zakonu bywają ofiarowane).
ఇత్యస్మిన్ ప్రథమతో యేషాం దానం వ్యవస్థానుసారాద్ భవతి తాన్యధి తేనేదముక్తం యథా, బలినైవేద్యహవ్యాని పాపఘ్నఞ్చోపచారకం, నేమాని వాఞ్ఛసి త్వం హి న చైతేషు ప్రతుష్యసీతి|
9 Tedy rzekł: Oto idę, abym czynił, o Boże wolę twoję; znosi pierwsze, aby wtóre postanowił.
తతః పరం తేనోక్తం యథా, "పశ్య మనోఽభిలాషం తే కర్త్తుం కుర్వ్వే సమాగమం;" ద్వితీయమ్ ఏతద్ వాక్యం స్థిరీకర్త్తుం స ప్రథమం లుమ్పతి|
10 Przez którą wolę jesteśmy poświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz uczynioną.
తేన మనోఽభిలాషేణ చ వయం యీశుఖ్రీష్టస్యైకకృత్వః స్వశరీరోత్సర్గాత్ పవిత్రీకృతా అభవామ|
11 A wszelkić kapłan stoi na każdy dzień, służbę Bożą odprawując, a jednakież ofiary częstokroć ofiarując, które nigdy grzechów zgładzić nie mogą.
అపరమ్ ఏకైకో యాజకః ప్రతిదినమ్ ఉపాసనాం కుర్వ్వన్ యైశ్చ పాపాని నాశయితుం కదాపి న శక్యన్తే తాదృశాన్ ఏకరూపాన్ బలీన్ పునః పునరుత్సృజన్ తిష్ఠతి|
12 Lecz ten jednę ofiarę ofiarowawszy za grzechy, na wieki siedzi na prawicy Bożej,
కిన్త్వసౌ పాపనాశకమ్ ఏకం బలిం దత్వానన్తకాలార్థమ్ ఈశ్వరస్య దక్షిణ ఉపవిశ్య
13 Na koniec oczekując, ażby położeni byli nieprzyjaciele jego podnóżkiem nóg jego.
యావత్ తస్య శత్రవస్తస్య పాదపీఠం న భవన్తి తావత్ ప్రతీక్షమాణస్తిష్ఠతి|
14 Albowiem jedną ofiarą doskonałymi uczynił na wieki tych, którzy bywają poświęceni.
యత ఏకేన బలిదానేన సోఽనన్తకాలార్థం పూయమానాన్ లోకాన్ సాధితవాన్|
15 A świadczy nam to i sam Duch Święty; albowiem powiedziawszy pierwej:
ఏతస్మిన్ పవిత్ర ఆత్మాప్యస్మాకం పక్షే ప్రమాణయతి
16 Toć jest przymierze, które postanowię z nimi po onych dniach, mówi Pan: Dam prawa moje do serca ich, a na myślach ich napiszę je.
"యతో హేతోస్తద్దినాత్ పరమ్ అహం తైః సార్ద్ధమ్ ఇమం నియమం స్థిరీకరిష్యామీతి ప్రథమత ఉక్త్వా పరమేశ్వరేణేదం కథితం, తేషాం చిత్తే మమ విధీన్ స్థాపయిష్యామి తేషాం మనఃసు చ తాన్ లేఖిష్యామి చ,
17 A grzechów ich i nieprawości ich nie wspomnę więcej:
అపరఞ్చ తేషాం పాపాన్యపరాధాంశ్చ పునః కదాపి న స్మారిష్యామి| "
18 A gdzieć jest odpuszczenie ich, jużci więcej ofiary nie potrzeba za grzech.
కిన్తు యత్ర పాపమోచనం భవతి తత్ర పాపార్థకబలిదానం పున ర్న భవతి|
19 Mając tedy, bracia! wolność, wnijść do świątnicy przez krew Jezusową,
అతో హే భ్రాతరః, యీశో రుధిరేణ పవిత్రస్థానప్రవేశాయాస్మాకమ్ ఉత్సాహో భవతి,
20 (Drogą nową i żywą, którą nam poświęcił przez zasłonę, to jest przez ciało swoje.)
యతః సోఽస్మదర్థం తిరస్కరిణ్యార్థతః స్వశరీరేణ నవీనం జీవనయుక్తఞ్చైకం పన్థానం నిర్మ్మితవాన్,
21 I kapłana wielkiego nad domem Bożym;
అపరఞ్చేశ్వరీయపరివారస్యాధ్యక్ష ఏకో మహాయాజకోఽస్మాకమస్తి|
22 Przystąpmyż z prawdziwem sercem w zupełności wiary, mając oczyszczone serca od sumienia złego,
అతో హేతోరస్మాభిః సరలాన్తఃకరణై ర్దృఢవిశ్వాసైః పాపబోధాత్ ప్రక్షాలితమనోభి ర్నిర్మ్మలజలే స్నాతశరీరైశ్చేశ్వరమ్ ఉపాగత్య ప్రత్యాశాయాః ప్రతిజ్ఞా నిశ్చలా ధారయితవ్యా|
23 I omyte ciało wodą czystą, trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się; (boć wierny jest ten, który obiecał; )
యతో యస్తామ్ అఙ్గీకృతవాన్ స విశ్వసనీయః|
24 I przypatrujmy się jedni drugim ku pobudzaniu się do miłości i do dobrych uczynków,
అపరం ప్రేమ్ని సత్క్రియాసు చైకైకస్యోత్సాహవృద్ధ్యర్థమ్ అస్మాభిః పరస్పరం మన్త్రయితవ్యం|
25 Nie opuszczając społecznego zgromadzenia naszego, jako niektórzy obyczaj mają, ale napominając jedni drugich, a to tem więcej, czem więcej widzicie, iż się on dzień przybliża.
అపరం కతిపయలోకా యథా కుర్వ్వన్తి తథాస్మాభిః సభాకరణం న పరిత్యక్తవ్యం పరస్పరమ్ ఉపదేష్టవ్యఞ్చ యతస్తత్ మహాదినమ్ ఉత్తరోత్తరం నికటవర్త్తి భవతీతి యుష్మాభి ర్దృశ్యతే|
26 Albowiem jeźlibyśmy dobrowolnie grzeszyli po wzięciu znajomości prawdy, nie zostawałaby już ofiara za grzechy;
సత్యమతస్య జ్ఞానప్రాప్తేః పరం యది వయం స్వంచ్ఛయా పాపాచారం కుర్మ్మస్తర్హి పాపానాం కృతే ఽన్యత్ కిమపి బలిదానం నావశిష్యతే
27 Ale straszliwe niejakie oczekiwanie sądu i zapalenie ognia, który pożreć ma przeciwników.
కిన్తు విచారస్య భయానకా ప్రతీక్షా రిపునాశకానలస్య తాపశ్చావశిష్యతే|
28 Kto by odrzucił zakon Mojżeszowy, bez miłosierdzia za świadectwem dwóch albo trzech umiera.
యః కశ్చిత్ మూససో వ్యవస్థామ్ అవమన్యతే స దయాం వినా ద్వయోస్తిసృణాం వా సాక్షిణాం ప్రమాణేన హన్యతే,
29 Co się wam zda? Jakoż sroższego karania godzien jest ten, kto by Syna Bożego podeptał i krew przymierza, przez którą był poświęcony, za pospolitą miał, i Ducha łaski zelżył?
తస్మాత్ కిం బుధ్యధ్వే యో జన ఈశ్వరస్య పుత్రమ్ అవజానాతి యేన చ పవిత్రీకృతో ఽభవత్ తత్ నియమస్య రుధిరమ్ అపవిత్రం జానాతి, అనుగ్రహకరమ్ ఆత్మానమ్ అపమన్యతే చ, స కియన్మహాఘోరతరదణ్డస్య యోగ్యో భవిష్యతి?
30 Albowiem znamy tego, który powiedział: Mnie pomsta, Ja oddam, mówi Pan; i zasię: Pan sądzić będzie lud swój.
యతః పరమేశ్వరః కథయతి, "దానం ఫలస్య మత్కర్మ్మ సూచితం ప్రదదామ్యహం| " పునరపి, "తదా విచారయిష్యన్తే పరేశేన నిజాః ప్రజాః| " ఇదం యః కథితవాన్ తం వయం జానీమః|
31 Strasznać rzecz jest wpaść w ręce Boga żywego.
అమరేశ్వరస్య కరయోః పతనం మహాభయానకం|
32 Wspomnijcie na dni pierwsze, w których będąc oświeceni, znosiliście wielki bój utrapienia,
హే భ్రాతరః, పూర్వ్వదినాని స్మరత యతస్తదానీం యూయం దీప్తిం ప్రాప్య బహుదుర్గతిరూపం సంగ్రామం సహమానా ఏకతో నిన్దాక్లేశైః కౌతుకీకృతా అభవత,
33 Lubo to, gdyście byli i urąganiem, i utrapieniem na podziw wystawieni lub też gdyście się stali uczestnikami tych, z którymi się tak obchodzono.
అన్యతశ్చ తద్భోగినాం సమాంశినో ఽభవత|
34 Albowiemeście i z więzienia mego ze mną utrapieni byli i rozchwycenie majętności waszych przyjęliście z radością, wiedząc, że macie w sobie lepszą majętność w niebie, i trwającą.
యూయం మమ బన్ధనస్య దుఃఖేన దుఃఖినో ఽభవత, యుష్మాకమ్ ఉత్తమా నిత్యా చ సమ్పత్తిః స్వర్గే విద్యత ఇతి జ్ఞాత్వా సానన్దం సర్వ్వస్వస్యాపహరణమ్ అసహధ్వఞ్చ|
35 Przetoż nie odrzucajcie ufności waszej, która ma wielką zapłatę.
అతఏవ మహాపురస్కారయుక్తం యుష్మాకమ్ ఉత్సాహం న పరిత్యజత|
36 Albowiem cierpliwości wam potrzeba, abyście wolę Bożą czyniąc, odnieśli obietnicę.
యతో యూయం యేనేశ్వరస్యేచ్ఛాం పాలయిత్వా ప్రతిజ్ఞాయాః ఫలం లభధ్వం తదర్థం యుష్మాభి ర్ధైర్య్యావలమ్బనం కర్త్తవ్యం|
37 Boć jeszcze bardzo, bardzo maluczko, a oto ten, który ma przyjść, przyjdzie, a nie omieszka.
యేనాగన్తవ్యం స స్వల్పకాలాత్ పరమ్ ఆగమిష్యతి న చ విలమ్బిష్యతే|
38 A sprawiedliwy z wiary żyć będzie; a jeźliby się kto schraniał, nie kocha się w nim dusza moja.
"పుణ్యవాన్ జనో విశ్వాసేన జీవిష్యతి కిన్తు యది నివర్త్తతే తర్హి మమ మనస్తస్మిన్ న తోషం యాస్యతి| "
39 Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się schraniają ku zginieniu, ale z tych, którzy wierzą ku pozyskaniu duszy.
కిన్తు వయం వినాశజనికాం ధర్మ్మాత్ నివృత్తిం న కుర్వ్వాణా ఆత్మనః పరిత్రాణాయ విశ్వాసం కుర్వ్వామహే|
