< Hebrajczyków 10 >
1 Albowiem zakon mając cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, jednakiemiż ofiarami, które na każdy rok ustawicznie ofiarują, nigdy nie może tych, którzy do nich przystępują, doskonałymi uczynić.
Kelemane niyom khan to ki bhal ahibole ase eitu khan he laga saya he ase, aru utu khan asol te kineka ase, eitu khan to asol nohoi. Etu nimite, eke bolidan juntu purohit khan pora hodai saal-saal te diye, etu pora Isor logote ahise koile, taikhan kitia bhi thik hobo na paribo.
2 Bo inaczej przestano by ich było ofiarować, przeto żeby już nie mieli żadnego sumienia o grzechy ci, którzy ofiarują, będąc raz oczyszczeni.
Nohoile, bolidan kora to rukhi jabole thaka nai nohoi? Kelemane ekbar bolidan diya pora he manu khan sapha hoise, aru paap laga bhabona eku bhi nathaka hoise.
3 Ale przy tych ofiarach dzieje się przypomnienie grzechów na każdy rok.
Kintu saal-saal pichete utu bolidan khan di thaka to taikhan laga paap thaka to yaad kori diya he ase.
4 Albowiem nie można rzec, aby krew wołów i kozłów miała gładzić grzechy.
Kelemane saguli aru goru laga khun pora paap to sapha kori dibole napare.
5 Przetoż wchodząc na świat, mówi: Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi ciało sposobił.
Etu nimite jitia Khrista prithibi te ahise, Tai pora Isor ke koise, “Bolidan aru daan khan apuni itcha nakore, Kintu ekta gaw Moi nimite taiyar kori diya to he itcha kore;
6 Całopalenia i ofiary za grzech nie upodobałyć się.
Jolai kene daan kora aru paap laga daan diya pora apuni khushi napai.
7 Tedym rzekł: Oto idę (na początku księgi napisano o mnie), abym czynił, o Boże! wolę twoję;
Titia Moi koise, ‘Sabi Moi yate ase- Moi nimite kitab te likha nisena- apuni laga kaam kori bole nimite, O Isor.’”
8 Powiedziawszy wyżej: Żeś ofiary i obiaty, i całopalenia za grzech nie chciał, ani sobie upodobał, (które według zakonu bywają ofiarowane).
Khrista pora Isor ke koise, “Boli, aru daan, aru jolai kene diya daan, aru paap laga daan apuni itcha nakore. Aru manu pora eneka kori thakile bhi apuni khushi napai” -niyom hisab te daan di thaka-,
9 Tedy rzekł: Oto idę, abym czynił, o Boże wolę twoję; znosi pierwsze, aby wtóre postanowił.
titia Tai koise, “Sabi, Moi yate apuni laga itcha kori bole nimite ase.” Tai shuru te ki niyom kori thakise etu hatai kene dusra notun niyom shuru kori dise.
10 Przez którą wolę jesteśmy poświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz uczynioną.
Etu laga itcha pora, amikhan ke Jisu Khrista laga gaw daan diya karone paap pora hodai nimite sapha kori dise.
11 A wszelkić kapłan stoi na każdy dzień, służbę Bożą odprawując, a jednakież ofiary częstokroć ofiarując, które nigdy grzechów zgładzić nie mogą.
Aru sob purohit khara kori kene hodai din Isor usorte tai laga niyom kori thake. Tai bar-bar eke bolidan di thake - kintu etu bolidan kori thakile bhi paap to kitia bhi harai najai.
12 Lecz ten jednę ofiarę ofiarowawszy za grzechy, na wieki siedzi na prawicy Bożej,
Kintu jitia Khrista pora sob paap laga boli ekbar pora di dise, Tai Isor laga dyna hathte bohise.
13 Na koniec oczekując, ażby położeni byli nieprzyjaciele jego podnóżkiem nóg jego.
Etu homoi pora, kitia Tai laga dushman khan ke theng nichete girai dibo Tai etu rukhi ase.
14 Albowiem jedną ofiarą doskonałymi uczynił na wieki tych, którzy bywają poświęceni.
Ekta bolidan diya pora Tai sobke paap pora hodai nimite sapha kori dise.
15 A świadczy nam to i sam Duch Święty; albowiem powiedziawszy pierwej:
Aru Pobitro Atma pora bhi amikhan ke etu gawahi diye. Tai pora poila etu koise,
16 Toć jest przymierze, które postanowię z nimi po onych dniach, mówi Pan: Dam prawa moje do serca ich, a na myślach ich napiszę je.
“Etu laga niyom taikhan logote bonabo, Utu din pichete moi, Probhu pora koi ase. Moi laga niyom taikhan laga monte rakhibo, Aru taikhan laga bhabona te likhi dibo.”
17 A grzechów ich i nieprawości ich nie wspomnę więcej:
Aru titia, “Taikhan laga paap aru biya kaam khan aru moi yaad nokorile.”
18 A gdzieć jest odpuszczenie ich, jużci więcej ofiary nie potrzeba za grzech.
Jun jagate eitu khan pora maph pabo, ta te aru paap laga bolidan dibole nimite dorkar nai.
19 Mając tedy, bracia! wolność, wnijść do świątnicy przez krew Jezusową,
Etu karone, bhai khan, Jisu laga khun dwara amikhan sob pora pobitro jagate jabole nimite pura asha ase.
20 (Drogą nową i żywą, którą nam poświęcił przez zasłonę, to jest przez ciało swoje.)
Tai pora amikhan nimite purdah paar kori kene jabole Tai laga gaw dwara, ekta notun aru jinda thaka rasta khuli dise.
21 I kapłana wielkiego nad domem Bożym;
Kelemane Isor laga ghor te amikhan laga ekjon dangor purohit ase,
22 Przystąpmyż z prawdziwem sercem w zupełności wiary, mając oczyszczone serca od sumienia złego,
amikhan sapha mon aru pura biswas pora Tai logote ahibo, paap laga bhabona pora sapha koribo aru sapha pani pora nijor laga gaw dhulai lobo.
23 I omyte ciało wodą czystą, trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się; (boć wierny jest ten, który obiecał; )
Amikhan asha pora paap shikar kori kene thaka to hili bole nadikena jor pora dhori lobo, kelemane Isor, kun kosom dise, Tai hosa aru bhal ase.
24 I przypatrujmy się jedni drugim ku pobudzaniu się do miłości i do dobrych uczynków,
Aru amikhan ekjon-ekjon ke bhal kaam kori kene morom pora thaki bole nimite mon dangor kori dibo.
25 Nie opuszczając społecznego zgromadzenia naszego, jako niektórzy obyczaj mają, ale napominając jedni drugich, a to tem więcej, czem więcej widzicie, iż się on dzień przybliża.
Amikhan ekjon-ekjon ke lok kori thaki bole nimite bondh nokorile, kelemane kunba khan eneka kore. Hoile bhi, kineka din hekh hoi ase, amikhan ekjon-ekjon ke mon dangor koridi thakibo.
26 Albowiem jeźlibyśmy dobrowolnie grzeszyli po wzięciu znajomości prawdy, nie zostawałaby już ofiara za grzechy;
Jodi amikhan hosa kotha to jani kene pichete bhi paap kaam kori kene jai thakile, titia hoile paap nimite bolidan diya to hoile apuni nimite eku kaam nohobo.
27 Ale straszliwe niejakie oczekiwanie sądu i zapalenie ognia, który pożreć ma przeciwników.
Kintu, bisar laga dinte ki hobole ase etu laga olop bhoi ase, aru gorom jui pora Isor laga dushman khan ke julai dibo.
28 Kto by odrzucił zakon Mojżeszowy, bez miłosierdzia za świadectwem dwóch albo trzech umiera.
Kun manu Moses laga niyom namani kene thake, taikhan to daya napai kene duijon tinjon laga gawahi pora morai diye.
29 Co się wam zda? Jakoż sroższego karania godzien jest ten, kto by Syna Bożego podeptał i krew przymierza, przez którą był poświęcony, za pospolitą miał, i Ducha łaski zelżył?
Kun manu Isor laga Putro ke theng nichete chipai dise, junke paap pora sapha kori dise, aru tai Isor laga pobitro khun pora bonai rakha vachan ke ninda korise aru anugraha Atma ke opman kori dise, taikhan laga saja to kiman bhi dangor hobo?
30 Albowiem znamy tego, który powiedział: Mnie pomsta, Ja oddam, mówi Pan; i zasię: Pan sądzić będzie lud swój.
Kelemane amikhan jani ase etu kun pora koise, “Badla to Moi laga ase; Moi taikhan ki korise etu wapas dibo.” Aru bhi, “Probhu pora Tai laga manu khan ke bisar koribo.”
31 Strasznać rzecz jest wpaść w ręce Boga żywego.
Jinda Isor laga hathte giribole nimite bhoi ase!
32 Wspomnijcie na dni pierwsze, w których będąc oświeceni, znosiliście wielki bój utrapienia,
Kintu poila laga din to yaad koribi, jitia, apnikhan Isor laga puhor puwa pichete, apnikhan laga jibon te bisi dangor dukh digdar ahise.
33 Lubo to, gdyście byli i urąganiem, i utrapieniem na podziw wystawieni lub też gdyście się stali uczestnikami tych, z którymi się tak obchodzono.
Apuni ke manu usorte kitia ba sorom khilai kene dukh pabole diye, aru kunba homoi te dukh pai thaka khan logote sathi kori kene thakise.
34 Albowiemeście i z więzienia mego ze mną utrapieni byli i rozchwycenie majętności waszych przyjęliście z radością, wiedząc, że macie w sobie lepszą majętność w niebie, i trwającą.
Kelemane apuni bondhi ghor te thaka manu khan ke kiman morom dikhaise, aru apuni khan laga sompoti khan joborjosti pora loija bhi apuni khan khushi pora mani loise. Apuni jane apuni nimite etu pora bhi bhal kitia bhi khotom nakora laga dhun rakhi kene ase.
35 Przetoż nie odrzucajcie ufności waszej, która ma wielką zapłatę.
Etu nimite apuni laga bharosa kitia bhi harabole nadibi, kelemane etu te he apuni laga dangor inam rakhi kene ase.
36 Albowiem cierpliwości wam potrzeba, abyście wolę Bożą czyniąc, odnieśli obietnicę.
Kelemane apuni khan nomro hobole lagi ase, etu pora apuni asirbad pabo, apuni Isor laga itcha kori luwa pichete.
37 Boć jeszcze bardzo, bardzo maluczko, a oto ten, który ma przyjść, przyjdzie, a nie omieszka.
“Kelemane olop homoi te, Ekjon kun ahibole ase Tai deri nohoi kene ahijabo.
38 A sprawiedliwy z wiary żyć będzie; a jeźliby się kto schraniał, nie kocha się w nim dusza moja.
Kintu Moi laga dharmik khan biswas pora jinda thakibo, Aru jodi tai pichete jai kene giri jai, Moi laga atma tai uporte kitia bhi khushi napabo.”
39 Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się schraniają ku zginieniu, ale z tych, którzy wierzą ku pozyskaniu duszy.
Kintu amikhan biya kaam pora giri kene pichete ja manu khan nohoi. Kintu, amikhan biswas pora atma ke bachai kene rakha manu ase.