Hebrajczyków 10
1 Albowiem zakon mając cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, jednakiemiż ofiarami, które na każdy rok ustawicznie ofiarują, nigdy nie może tych, którzy do nich przystępują, doskonałymi uczynić.
Olkhueng tah aka lo ham hno then kah mueihlip la om tih anih te hno taktak kah muei moenih. Kum takuem ah hmueih te amah la a nawn uh dae a soep la phat paan sak thai pawh.
2 Bo inaczej przestano by ich było ofiarować, przeto żeby już nie mieli żadnego sumienia o grzechy ci, którzy ofiarują, będąc raz oczyszczeni.
Te koinih hmueih a nawn te bawt tlaih mahpawh. Te dongah vaikhat thothueng neh a cim sak te tholhnah dongah mingcimnah khueh voel mahpawh.
3 Ale przy tych ofiarach dzieje się przypomnienie grzechów na każdy rok.
Tedae kum takuem tholh poekkoepnah amih ah aka om te,
4 Albowiem nie można rzec, aby krew wołów i kozłów miała gładzić grzechy.
vaito neh maae thii loh tholh a khoe tloel dongah ni.
5 Przetoż wchodząc na świat, mówi: Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi ciało sposobił.
Te dongah Diklai la aka kun loh, “Hmueih neh nawnnah na ngaih moenih. Tedae namah pum te kai ham na hmoel.
6 Całopalenia i ofiary za grzech nie upodobałyć się.
Tholh dongah hmaihlutnah khaw na lungtlun uh pawh.
7 Tedym rzekł: Oto idę (na początku księgi napisano o mnie), abym czynił, o Boże! wolę twoję;
Te vaengah, 'Ka pawk coeng ne, Pathen na kongaih saii hamla kai kawng te cayol awn dongah a daek,’ ka ti nah.
8 Powiedziawszy wyżej: Żeś ofiary i obiaty, i całopalenia za grzech nie chciał, ani sobie upodobał, (które według zakonu bywają ofiarowane).
A sokah hmueih khaw nawnnah hmaihlutnah khaw tholh kongah na ngaih pawt tih na lungtlun pawh tila ka thui. Te te olkhueng bangla a nawn rhoek ni,” a ti.
9 Tedy rzekł: Oto idę, abym czynił, o Boże wolę twoję; znosi pierwsze, aby wtóre postanowił.
Te phoeiah, “Namah kongaih saii ham ka pawk coeng he,” a ti. Lamhma te a thup daengah ni a pabae te a thoh pai eh.
10 Przez którą wolę jesteśmy poświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz uczynioną.
A kongaih loh Jesuh Khrih kah pum te a nawn bangtlang dongah a ciim la n'om uh.
11 A wszelkić kapłan stoi na każdy dzień, służbę Bożą odprawując, a jednakież ofiary częstokroć ofiarując, które nigdy grzechów zgładzić nie mogą.
Te phoeiah khosoih boeih loh hnin takuem pai tih tho a thueng vaengah amah la hmueih a nawn taitu dae te long te tholh a khoe thai moenih.
12 Lecz ten jednę ofiarę ofiarowawszy za grzechy, na wieki siedzi na prawicy Bożej,
Tedae amah loh tholhnah yueng vaikhat la hmueih a nawn tih Pathen kah bantang ah kumhal la ngol coeng.
13 Na koniec oczekując, ażby położeni byli nieprzyjaciele jego podnóżkiem nóg jego.
Te lamkah a tloihsoi ah a rhal te a kho kah khotloeng la a khueh duela a rhing.
14 Albowiem jedną ofiarą doskonałymi uczynił na wieki tych, którzy bywają poświęceni.
Vaikhat la nawnnah lamloh te rhoek te kumhal due rhuemtuet la a ciim sak.
15 A świadczy nam to i sam Duch Święty; albowiem powiedziawszy pierwej:
Te dongah Mueihla Cim long khaw mamih taengah a phong.
16 Toć jest przymierze, które postanowię z nimi po onych dniach, mówi Pan: Dam prawa moje do serca ich, a na myślach ich napiszę je.
Te phoeiah, “He paipi tah te khohnin phoeiah ni amih taengah ka hal eh?,” a ti. Boeipa loh, “Ka olkhueng he amih thinko ah ka paek coeng tih amih kopoek ah ka daek ni.
17 A grzechów ich i nieprawości ich nie wspomnę więcej:
Te phoeiah amih kah tholh neh olaeknah te ka poek khuep voel mahpawh,” a ti.
18 A gdzieć jest odpuszczenie ich, jużci więcej ofiary nie potrzeba za grzech.
Amih kah khodawkngainah tah melae? Tholh ham hmueih a om pawt ah.
19 Mając tedy, bracia! wolność, wnijść do świątnicy przez krew Jezusową,
Te dongah, manuca rhoek, Jesuh thii rhang neh hmuencim ah kunnah ham sayalh la om coeng.
20 (Drogą nową i żywą, którą nam poświęcił przez zasłonę, to jest przez ciało swoje.)
Tekah hniyan lamloh mamih ham aka hing longpuei thai a ong coeng. Te tah amah pum ni a thui.
21 I kapłana wielkiego nad domem Bożym;
Te phoeiah Pathen im kah khosoih puei n'khueh uh coeng.
22 Przystąpmyż z prawdziwem sercem w zupełności wiary, mając oczyszczone serca od sumienia złego,
Tangnah kah ngaikhueknah dongah thinko oltak neh paan uh sih. A thae la mingcimnah thinko te haek uh sih lamtah pum te tui cil neh tuihlu uh sih.
23 I omyte ciało wodą czystą, trzymajmy wyznanie nadziei niechwiejące się; (boć wierny jest ten, który obiecał; )
Ol aka caeng kung te a uepom dongah aka cak ngaiuepnah dongkah olphoei mah pom uh sih.
24 I przypatrujmy się jedni drugim ku pobudzaniu się do miłości i do dobrych uczynków,
Te phoeiah lungnah, bibi then dongah umyanah ham khat neh khat hmat uh thae sih.
25 Nie opuszczając społecznego zgromadzenia naszego, jako niektórzy obyczaj mają, ale napominając jedni drugich, a to tem więcej, czem więcej widzicie, iż się on dzień przybliża.
Mamih kah humtunnah he pakhat kah khosing bangla phap uh boel lamtah hloep uh thae. Heyet khaw khohnin a yoei te boeih na hmuh ngai coeng.
26 Albowiem jeźlibyśmy dobrowolnie grzeszyli po wzięciu znajomości prawdy, nie zostawałaby już ofiara za grzechy;
Oltak kah mingnah te n'dang phoeiah mamih he kalthalh la n'tholh he tholh hlah ham hmueih a om moenih.
27 Ale straszliwe niejakie oczekiwanie sądu i zapalenie ognia, który pożreć ma przeciwników.
Tedae laitloeknah mueirhih neh aka kingkalh te dolh ham aka cai kosi hmai pakhat ni a lamtawnnah coeng.
28 Kto by odrzucił zakon Mojżeszowy, bez miłosierdzia za świadectwem dwóch albo trzech umiera.
Khat khat loh Moses kah olkhueng te a aal vaengah sitlohnah om kolla panit pathum kah laipai neh duek.
29 Co się wam zda? Jakoż sroższego karania godzien jest ten, kto by Syna Bożego podeptał i krew przymierza, przez którą był poświęcony, za pospolitą miał, i Ducha łaski zelżył?
Pathen capa aka suntlae rhoek loh tholhphu a thae la muep a yook ham te na poek uh nim. Te nen la a ciim dae, paipi dongah thii te rhalawt la a poek dongah lungvatnah Mueihla ni a hnael.
30 Albowiem znamy tego, który powiedział: Mnie pomsta, Ja oddam, mówi Pan; i zasię: Pan sądzić będzie lud swój.
“Kutthungnah he kai kah, ka sah bitni,” a ti khaw m'ming. Te phoeiah Boeipa loh a pilnam te lai a tloek pueng ni.
31 Strasznać rzecz jest wpaść w ręce Boga żywego.
Aka hing Pathen kut ah cungku te mueirhih la om.
32 Wspomnijcie na dni pierwsze, w których będąc oświeceni, znosiliście wielki bój utrapienia,
Te dongah hnukbuet kah a tue te thoelh uh. Te vaengkah loehlangnah muep aka hmuh loh patangnah te ueh uh.
33 Lubo to, gdyście byli i urąganiem, i utrapieniem na podziw wystawieni lub też gdyście się stali uczestnikami tych, z którymi się tak obchodzono.
A ngen vaengah hnaelcoenah neh phacip phabaem neh a yan uh. A ngen vaengah tebang khosa rhoek kah pueipo la na om uh.
34 Albowiemeście i z więzienia mego ze mną utrapieni byli i rozchwycenie majętności waszych przyjęliście z radością, wiedząc, że macie w sobie lepszą majętność w niebie, i trwającą.
Thongtla rhoek te khaw na rhen uh. Nangmih kah khuehtawn te halhkanah neh aka rhawt khaw omngaihnah neh na doe uh. Khuehtawn then neh aka kuei amah a om te na ming uh.
35 Przetoż nie odrzucajcie ufności waszej, która ma wielką zapłatę.
Te dongah na sayalhnah te voei uh boeh. Te long te taphu a len a khueh.
36 Albowiem cierpliwości wam potrzeba, abyście wolę Bożą czyniąc, odnieśli obietnicę.
Uehnah uh ham he a ngoe. Te daengah ni Pathen kah kongaih aka saii loh olkhueh te na dang uh eh.
37 Boć jeszcze bardzo, bardzo maluczko, a oto ten, który ma przyjść, przyjdzie, a nie omieszka.
Kolkalh pueng ah aka pawk long tah boeih boeih ha pawk vetih koe mahpawh.
38 A sprawiedliwy z wiary żyć będzie; a jeźliby się kto schraniał, nie kocha się w nim dusza moja.
Tedae ka hlang dueng tah tangnah neh hing ni. Te vaengah tonga koinih anih soah ka hinglu loh a lungtlun mahpawh.
39 Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się schraniają ku zginieniu, ale z tych, którzy wierzą ku pozyskaniu duszy.
Mamih tah pocinah ham tonganah pawt tih hinglu dangnah ham tangnah n'khueh uh.
