Habakuka 3
1 Modlitwa Abakuka proroka według rozmaitych pieśni złożona.
Hiche taona hi themgao Habakkuk in lakaija ahin sahdoh ahi.
2 O Panie! usłyszawszy wyrok twój ulękłem się. O Panie! zachowaj sprawę twoję w pośrodku lat, i objaw ją w pośrodku lat; w gniewie wspomnij na miłosierdzie.
Pakai, nangma chung chang thuhi abonna kana jahsa ahi. Na thilbolho hi kadatmo lheh jengin ahi. Achesa kum ho’a nana bolsa ahi bangin, ka ngaichat dehset petlaitahu hin nei panpi kituvin. Chuleh na lunghan laitah a jong mikhoto them nahina chu geldoh in.
3 Gdy Bóg szedł od południa, a Święty z góry Faran, (Sela) okryła niebiosa sława jego, a chwały jego ziemia pełna była.
Keiman Pathen chun Edom gal lama patna gamthip ahinjot galkai kamu’n, Paran molchunga kona Mitheng Pachu ahung kamui. Avah emsengsung chun vanthamjol alodimin, chuleh leiset chung hi avahchoinan alodim jengin ahi.
4 Jasność jego była jako światłość, rogi były na bokach jego, a tam była skryta siła jego.
Ahungna chu nisa hung sohdoh bangin akilang jenge. Akhutna konin vah ahung kikhodohin, athaneina kiselna muna kona hungdoh a ahi.
5 Przed obliczem jego szedł mór, a węgle pałające szły przed nogami jego.
Amasanga amangthah ding ho akijotnun, chule anunglama pulin ahinjuipaijin ahi.
6 Stanął i rozmierzył ziemię, wejrzał i rozproszył narody, skruszone są góry wieczne, i skłoniły się pagórki dawne: drogi jego są wieczne.
Ama adinleh leiset akithingin, avetna ahileh namtin vaipi akihot jenguve. Tonsotna ana um mol ho chu athechehin, chuleh a i-tiha thinglhang anaum ho chu asuchamin ahi. Ama Tonsotna Umpa chu ahi.
7 Widziałem namioty Chusan próżności poddane, a opony ziemi Madyjańskiej drżały.
Keiman Kushan miho chu lunglhatah a a’umu kamun, chule Median namte jong chu kicha a tijatah a a’umu kamui.
8 Izali się na rzeki, o Panie! izali się na rzeki rozpalił gniew twój? Izali na morze rozgniewanie twoje, gdyś jechał na koniach twoich, i na wozach twoich zbawiennych?
Pakai, nangman lung hanga twi chu najepma, twipi chu kikhena hija ham? Amaho chunga lunghimoa nahim? Ahipoi, nangin huhhingna sakol kangtalai chu nahin sol ahijo me!
9 Jawnie odkryty jest łuk twój dla przysięgi pokoleniom wyrzeczonej, (Sela)
Nang in nathal le na thalchang koina na livathei chu napeije. Nangman leiset hi vadung twi ho lonna dingin na hongdohin ahi.
10 Rozdzieliłeś rzeki ziemi: widziały cię góry i zadrżały, powódź wód przeminęła; przepaść wydała głos swój, głębokość ręce swoje podniosła.
Mol ho akivetle akithingin, twi kinong chun amasanglama ahin nuhin ahi. Twi thuh tah chun ahin samdohin, akhut chun Pakai lam ahin sang’e.
11 Słońce i miesiąc zastanowił się w mieszkaniu swojem, przy jegoż świetle latały strzały twe, i przy blasku lśniącej się włóczni twojej.
Nisa le lha chu nathalchang ho jangkeija alenna chule natengcha vallihleh chu akipeipet in vanlaijolla ading dentai.
12 W zagniewaniu podeptałeś ziemię, w zapalczywości młóciłeś pogan;
Nangman gamsung chu lunghangin napaltanin, chule chitin namtin chu lunghangin nachotpha tai.
13 Wyszedłeś na wybawienie ludu swego, na wybawienie z pomazańcem twoim; przebiłeś głowę z domu niezbożnika, odkrywszy grunt aż do szyi, (Sela)
Na lhenchomte huhdoh dingin, nathaonute huhdohna dingin nakipat dohtai. Nangin migilou luchang chu na noigepin chule alua pat akengtou geijin najep pehtai.
14 Potłukłeś kijmi jego głowę wsi jego, gdy się burzyli jako wicher, aby mię rozproszyli; weselili się, jakoby pożreć mieli ubogiego w skrytości.
Huipi hungnung banga hung kitola, beilamtaha Israel bahgam dinga go chu, nangin ama galvon maman nasumang’e.
15 Jechałeś przez morze na koniach twoich, przez gromadę wód wielkich.
Nangman twipi chu nasakolla na paljengin, chule twi thahattah chu sangtahin kiting denin na umsah jeng’e.
16 Gdym to słyszał, zatrząsnął się brzuch mój! na ten głos drżały wargi moje, zgniłość weszła w kości moje, i wszystekem się trząsł, słysząc, że mam odpocząć w dzień utrapienia, gdy przyciągnie na ten lud nieprzyjaciel, aby go przez wojnę wygładził.
Hiche thu kajah in kasungil akithing jengin, ka muh jong kichatnan aphusepsupmin, kakengteni jong akihot hotnin, chule kichat tijatnan kakithing jenge. Keiman ka chunguva gal hungbol mipi ho chu vangsetna nasatahin ahinphah dingu nikho chu thipkhencha kanga ahitai.
17 Choćby figowe drzewo nie zakwitnęło i nie było urodzaju na winnicach, choćby i owoc oliwy pochybił, i role nie przyniosłyby pożytku, i z owczarniby owce wybite były, a nie byłoby bydła w oborach;
Theichang phungho jong chu pahdoh hih uhenlang, lengpi guija lengpiga ho umhih hen; Olive phunga thao putdoh tahih jong leh, chuleh loujao hoa ima pou hih henlang chuleh ga sodoh tahih jong uleh; chuleh loujao hoa gancha ho thi’u henlang, ganhing ho jeng jong chu agoh in umu henlang hita jong leh;
18 Wszakże się ja w Panu weselić będę, rozraduję się w Bogu zbawienia mego.
Keima Pakai a kipah nalai ding kahi! Ei huhhingpa Pathenna chu kipahna lai ding kahi!
19 Panujący Pan jest siłą moją, który czyni nogi moje, jako nogi łani, i po miejscach wysokich poprowadzi mię. Przedniejszemu nad śpiewakami na muzycznem naczyniu mojem.
Leng vaipo thaneipen Pakai chu ka thahatna ahi! Sa san bangin keng thaneina pen tin, munsang lai laiya jong eichopsah ding ahi. (Zai pipu chun: Hiche taona hi semjang khao tampi tothoa atumginga alamkai ding ahi.)
