< Habakuka 2 >

1 Na straży swej stać będę, i stanę na baszcie, wyglądając, abym obaczył, co będzie Bóg mówił, cobym miał odpowiedzieć po karaniu mojem.
Kai ni kama e ramvengim dawk ka kangdue teh kalupnae tapang koe ka o, kai heh bangtelamaw na dei pouh han tie thoseh, yon na pen pawiteh bangtelamaw ka pathung han tie thoseh, ka ring teh ka o navah,
2 Tedy mi odpowiedział Pan, mówiąc: Napisz widzenie, a napisz rzetelnie na tablicach, aby je prędko czytelnik przeczytał,
BAWIPA ni ka touk e taminaw ni yawng laihoi a touk thai awh nahan, pâpho e lawk hah calung dawk thut haw.
3 Przeto, że jeszcze do pewnego czasu odłożone jest widzenie, które wypowie na skończeniu jego, a nie skłamie; a jeźliby na chwilę odwłaczał, oczekuj nań; boć zapewne przyjdzie, a nie omieszka.
Hote pâpho lawk teh atueng bawnae tue dei ngainae doeh. A laithout hoeh, tang ka tho hoeh nakunghai ngaihawi haw. A ro hoehnahlan a kuep mingming han.
4 Oto kto sobie hardzie poczyna, tego dusza nie jest szczera w nim; ale sprawiedliwy z wiary swej żyć będzie.
Pouknae karasang e tami teh a lungthin lan hoeh, tamikalan teh a yuemnae lahoi a hring han.
5 Dopieroż człowiek opiły, przewrotny i hardy nie ostoi się w mieszkaniu swojem, który rozszerza jako piekło duszę swoję, a jest jako śmierć, która się nie może nasycić, choćby zgromadził do siebie wszystkie narody, a zebrał do siebie wszystkich lud zi. (Sheol h7585)
Hothloilah misur, thouk ka net e tami teh lawkkam cak hoeh. Kâoup e tami teh amae hmuen koe awm thai laipalah, amae hounlounnae hah phuen patetlah akaw sak teh, duenae patetlah karoum thai hoeh e lungthin a tawn teh, khocaramca naw pueng hah a man teh, ama koe a kamkhueng sak. (Sheol h7585)
6 Izali ci wszyscy o nim przypowieści nie uczynią i wykładów i gadanin o nim? mówiąc: Biada temu, który rozmnaża rzeczy nie swoje, ( a dokądże? ) i obciąża się gęstem błotem!
Hote taminaw ni pacekpahleknae lahoi banglahai noutna awh mahoeh. Ma e hnopai lah kaawm hoeh e ka lat e tami teh a yawthoe. Na totouh maw laiba hoi ao han vai, telah dei awh mahoeh namaw.
7 Izali nie powstaną z prędka, którzy cię kąsać będą, i nie ocucą się, którzy cię szarpać będą? i staniesz się im łupem.
Nang na ka kei e taminaw thaw awh vaiteh, ka tarawk e taminaw teh kâhlaw awh mahoeh maw. Nang teh ahnimouh ni lawp e tami lah na o awh han.
8 Bo iżeś ty złupił wiele narodów, złupią cię też wszystkie ostatki narodów, dla krwi ludzkiej i dla gwałtu uczynionego ziemi i miastu i wszystkim, którzy mieszkają w niem.
Nang ni tami moikapap na lawp dawkvah kacawie taminaw ni nang teh na lawp awh han. Tami theinae yon, khocanaw pueng pacekpahleknae yon kecu dawk nang na pathung han.
9 Biada temu, który łakomie szuka zysku szkaradnego domowi swemu, aby wystawił wysoko gniazdo swoje, a tak uszedł z mocy złego!
Arasangnae koe tabu ka tuk ni teh rucatnae dawk hoi a taminaw hlout nahanelah ka tawng e tami teh a yawthoe.
10 Uradziłeś hańbę domowi swemu, abyś wytracił wiele narodów, a grzeszył przeciwko duszy swojej.
Nang ni taminaw na thei e lahoi mae miphunnaw kaya sak hanelah kho na pouk dawkvah na hringnae na payon toe.
11 Albowiem kamień z muru wołać będzie, i sęk z drzewa wyda o tem świadectwo.
Atangcalah tapang lah thung e talung buet touh ni a hram teh, pangkhek ni thingnaw thung hoi a pato.
12 Biada temu, który krwią buduje miasto, a utwierdza miasta nieprawością!
Tami thei e lahoi kho ka thawng e tami, hnokahawihoeh e sak e laihoi khopui ka caksak e tami teh a yawthoe awh.
13 Azaż to nie jest od Pana zastępów, iż koło czego ludzie pracują, to ogień skazi, a nad czem się narody spracowały, to nadaremno będzie?
Taminaw ni tha patung laihoi a tawk awh e pueng teh, ayawmyin lah na coung sak awh teh, a sak awh e pueng teh hmai hoi na sawi awh, hettelah katetkung teh ransahu BAWIPA ama doeh.
14 Albowiem ziemia będzie napełniona znajomością chwały Pańskiej, jako morze wody napełniają.
Bangkongtetpawiteh, tuipui ni a onae hmuen koung a licung e patetlah talai taminaw ni BAWIPA bawilennae hah panuethainae hoi akawi awh han.
15 Biada temu, który poi bliźniego swego, przystawiając naczynia swego, tak aby go upoił, i napatrzył się nagości jego!
Imri hah caici lah ao teh kaya sak nahanlah yamu ka pânei e tami teh a yawthoe.
16 Nasycisz się hańby dla sławy; pić będziesz i ty, a obnażony będziesz; obróci się do ciebie kielich prawicy Pańskiej, i zwrócenie sromotne przyjdzie na sławę twoję.
Hatdawkvah nang teh minhmai mathoenae hoi, kayanae hoi na boum han. Nama hai yamu na net vaiteh caici lah na o han. Cathut e aranglae kut dawk kaawm e manang teh nang koe phat vaiteh, panuettho e palonae ni na bawilennae teh a ramuk han.
17 Bo cię łupiestwo Libanu okryje i spustoszenie zwierząt, które ich straszyło: dla krwi ludzkiej i dla gwałtu ziemi i miasta, i wszystkich, którzy mieszkają w niem.
Lebanon mon pacekpahleknae yon, saringnaw hah taki ka tho e hnonaw hoi raphoenae yon ni nang teh na ramuk han. Tami theinae yon hoi khocanaw pueng pacekpahleknae yon teh ao.
18 Cóż pomoże ryty obraz, że go wyrył rzemieślnik jego? albo odlewany obraz i nauczyciel kłamstwa, że ufa rzemieślnik w robocie swojej, czyniąc bałwany nieme?
Meikaphawk ni bang hawinae maw na poe teh kasakkung ni khuet a sak vaw. Meikaphawk hoi kacangkhaikung kaphawk naw ni ahawinae bangmaw na poe teh, kasakkung ni a sak e a kâuepkhai teh a lawk ka a e meikaphawk hah khuet a sak vaw.
19 Biada temu! który mówi drewnu: Ocuć się, a kamieniowi niememu: Obudź się! Tenże to ma uczyć? Spojrzyj nań, powleczonyć jest złotem i srebrem; ale w nim niemasz zgoła żadnego ducha.
Thingphek hah kâhlaw haw, talung hah thaw haw telah ka tet e tami teh a yawthoe. Hote hno ni na cangkhai han na maw Sui, ngun hoi pathoup eiteh athung hringnae tawn hoeh.
20 Pan jest w kościele świętobliwości swojej; umilknij przed obliczem jego wszystka ziemio!
Cathut teh bawkim kathoung dawk ao dawkvah, a hmalah taminaw pueng lungmawng lahoi awm awh haw.

< Habakuka 2 >