Rodzaju 3
1 A wąż był chytrzejszy nad wszystkie zwierzęta polne, które był uczynił Pan Bóg; ten rzekł do niewiasty: Także to, że wam Bóg rzekł: Nie będziecie jedli z każdego drzewa sadu tego?
Pathen thilsem jouse laha gul hi a lungthim thempen ahi. Nikhat chu aman numeinu adong in, “Pathen in honsunga theiga jouse naneh thei lhon lou beh ding ahi tia asei mong em?” ati.
2 I rzekła niewiasta do węża: Z owocu drzewa sadu tego pożywamy;
Numei nu chun gul jaha keini'n “Eden hon sunga theiga jouse kaneh thei lhon ding ahi nai.”
3 Ale z owocu drzewa, które jest w pośród sadu, rzekł Bóg: Nie będziecie jedli z niego, ani się go dotykać będziecie, byście snać nie pomarli.
Ahin Pathen in hitin aseiye, “Hon lailung a theiga vangkhu naneh lhon lou hel ding, lo jong nalo lhon lou hel ding ahi. Ahin iti ham khat'a nalo lhon a naneh lhon le nathi jeng lhon ding ahi,” tin aseiye.
4 I rzekł wąż do niewiasty: Żadnym sposobem śmiercią nie pomrzecie;
Hinlah Satan in numeinu jah a aseiyin, “Nathi lhon loubeh ding ahi.
5 Ale wie Bóg, że któregokolwiek dnia z niego jeść będziecie, otworzą się oczy wasze; a będziecie jako bogowie, znający dobre i złe.
Ajeh chu Pathen in ahet ahi hichu naneh nini lhonle namit lhon hung hahdoh intin Pathen toh nabah lhon ding thilpha le thilse hetheiya naum lhon ding ahi ti Pathen in ahet jeh'a asei ahi bouve,” atitai.
6 Widząc tedy niewiasta, iż dobre było drzewo ku jedzeniu; a iż było wdzięczne na wejrzeniu, a pożądliwe drzewo dla nabycia umiejętności, wzięła z owocu jego, i jadła; dała też i mężowi swemu, który z nią był; i on też jadł.
Hiche a chun numeinun theiga chu aven ahile neh dinga tui chule mitvet dinga jong vetnom nom um, chule mi achihsah jeng ding jeh chun ahaduchat cheh tai. Hijeh chun numei nun theiga chu akilo in anetan chule a pasalpa jong them khat apen amapan jong ala in ane tai.
7 Zatem otworzyły się oczy obojga, i poznali, że byli nagimi; i spletli liście figowe, a poczynili sobie zasłony.
Hiche apat chun amit lhon chu ahung hahdoh in tahsa sagoh keo ahilhon chu aki hechen lhon tai. Hichun thing-phung na akilo lhon in atahsa lhon chu akisel na lhon tan ahi.
8 A wtem usłyszeli głos Pana Boga chodzącego po sadzie z wiatrem dniowym; i skrył się Adam, i żona jego od oblicza Pana Boga między drzewa sadu.
Chuin nisa dai lhah lamin honsunga Pakai Pathen awgin chu ajalhon in hijeh chun hon lailung'a thinglah a chun amani tah Pakai Pathen masanga akisel mang lhon tai.
9 I zawołał Pan Bóg Adama, i rzekł mu: Gdzieżeś?
Ahivang in Pakai Pathen in mihempa chu akouvin, “Adam hoiya umna hi tam?” atile,
10 Który odpowiedział: Głos twój usłyszałem w sadzie, i zlękłem się dla tego, żem nagi, i skryłem się.
Adam in jong adonbut in “Keiman nangma honsung'a na hung chu ka hen ahile ka sagoh keo ka hijeh a ka kichat'a kisela kahi,” ati.
11 I rzekł Bóg: Któż ci pokazał, żeś jest nagim? izaliś nie jadł z drzewa onego, z któregom zakazał tobie, abyś nie jadł?
Hichun Pathen in jong aseiye, koi ham nangma sa gohkeova na um'e tia na seipeh a chu? Honsung'a theiga nehih in kati chu naneh hitam? atile,
12 Tedy rzekł Adam: Niewiasta, którąś mi dał, aby była ze mną, ona mi dała z tego drzewa, i jadłem.
Adam in adonbut in, “Keiman ka um khompi dinga nangman neipeh numeinu hin theiga chu themkhat eipen keiman kana netai,” ati.
13 I rzekł Pan Bóg do niewiasty: Cóżeś to uczyniła? i rzekła niewiasta: Wąż mię zwiódł, i jadłam.
Chuphat in Pakai Pathen in numeinu jah'a aseiye, “Nang in ipi dinga hitobang pihi nabol hitam!” atile numei nun adonbut'in, “Hiche gul hin eijol jol phat'a kaneh ahi bouve,” ati.
14 Tedy rzekł Pan Bóg do węża: Iżeś to uczynił, przeklętym będziesz nad wszystkie zwierzęta, i nad wszystkie bestyje polne; na brzuchu twoim czołgać się będziesz, a proch żreć będziesz po wszystkie dni żywota twego.
Hichun Pakai Pathen in gul jah'a, “Nangman hiche nana boldoh jeh in, ganhing jouse lah a nanghi sapset nachan ding na hinkho lhung keiya na oipoh'a na kithol tho ding, chule na hinkho sunga leivui naneh ding ahi.
15 Nieprzyjaźń też położę między tobą i niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej; to potrze tobie głowę, a ty mu potrzesz piętę.
Keiman nangle numeinu chilhah kah a kidouna kakoi ding, amapa chun nangma hi na luchang avohchip a; nangman amapa kengphang na chuh peh ding ahi,”ati.
16 A do niewiasty rzekł: Obficie rozmnożę boleści twoje, i poczęcia twoje; w boleści rodzić będziesz dzieci, a wola twa poddana będzie mężowi twemu, a on nad tobą panować będzie.
Pathen in numeinu jah'a chun hitin a seiye, “Keiman na naovop hahsatna kabe peh ding, nao-sonat gentheiya cha nahin doh ding ahi. Najipa chung'a vai nahom nom jing ding, ahi vang'a najipan nang chunga vai ahop ding ahi,”ati.
17 Zaś rzekł do Adama: Iżeś usłuchał głosu żony twojej, a jadłeś z drzewa tego, o któremem ci przykazał, mówiąc: Nie będziesz jadł z niego; przeklęta będzie ziemia dla ciebie, w pracy z niej pożywać będziesz po wszystkie dni żywota twego.
Chuin Pakai Pathen in Adam jah'a hitin ati, “Nangman naji thu nangaiya naneh louhel ding ahi tia ka thupehsa theiga naneh tah jeh in nangma jeh a leiset hi sapset chang ahitai. Chule na hinkho damlai sungse a gimna le genthei thohpum pum'a neh na kihol a naneh ding ahi.
18 A ona ciernie i oset rodzić będzie tobie; i będziesz pożywał ziela polnego.
Chule nang doudin ling le mi-at thei jong hung kehdoh intin, chule nangma anche louhing a naki vahding ahi.
19 W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba, aż się nawrócisz do ziemi, gdyżeś z niej wzięty; boś proch, i w proch się obrócisz.
Na ti-ul na mai ja long pum'a anneh na kihol'a na neh ding, chule nangma leiset a kisemdoh nahin leiset na leso kit ding ahiye,” ati.
20 I nazwał Adam imię żony swej Ewa, iż ona była matką wszystkich żywiących.
Hichun Adam in ajinu chu amin Eve asah tai. Ajeh chu amanu mijouse hung pen dohna minu ahi tan ahi.
21 I uczynił Pan Bóg Adamowi, i żonie jego odzienie skórzane, i oblókł je.
Hichun Pakai Pathen in savun akon in Adam le Eve ding von akhui peh in amani chu asilpeh in ahi.
22 Tedy rzekł Pan Bóg: Oto Adam stał się jako jeden z nas, wiedzący dobre i złe; tedy wyżeńmy go, by snać nie ściągnął ręki swej, i nie wziął z drzewa żywota, i nie jadł, i żyłby na wieki.
Hichun Pathen in aseiye, “Tuapat'a hi Adam hi eiho lah'a khat tobang ahung hi tan, thilpha le thilse hethei jin a um tai, chule tunjong aman hinna thingphung ga khu kilo intin hin ne lhon leh tonsot'a hing den ding ahi tai ati.”
23 I wypuścił go Pan Bóg z sadu Eden, ku sprawowaniu ziemi, z której był wzięty.
Hiche'a pat chun Pakai Pathen in Adam chu Eden hon a kon'in achondoh in amopohna chu alah peh tai.
24 A tak wygnał człowieka; i postawił na wschód słońca sadu Eden Cheruby, i miecz płomienisty i obrotny ku strzeżeniu drogi do drzewa żywota.
Hiti chun Pathen in Adam anodoh jouvin, Eden hon nisolam'a hinna thingphung ngah ding in vantil Cherubim chu achen sah in, chule chemjam kou jeju chu akipei kimvel le sahtan ahi.
