< Rodzaju 20 >

1 I ruszył się stamtąd Abraham do ziemi południowej, a mieszkał między Kades i między Sur, i był gościem w Gerar.
Basa ma, Abraham lali mia Mamre, nisiꞌ rae Negeb seriꞌ ona, de leo sia kambo Kades no Sur taladꞌa na. Te nda dooꞌ sa ma, ana lali nisiꞌ kambo Gerar fai.
2 Tam powiedział Abraham o Sarze, żonie swej: Siostra moja jest; przetoż posłał Abimelech, król Gerary, i wziął Sarę.
Nafadꞌe atahori sia naa nae, Sara naa, eni odꞌi na. Naa de, Abimelek, mane Gerar a, denu atahori nara reu roꞌe Sara, fo ro e nisiꞌ ume panggat na.
3 Ale Bóg przyszedł do Abimelecha we śnie w nocy, i rzekł mu: Oto ty umrzesz dla niewiasty, którąś wziął, bo ona ma męża.
Tetembaꞌ esa, Lamatualain natudꞌu Aon neu maneꞌ sia meit. Ana olaꞌ nae, “Ho mae mate, ia ena! Huu haꞌi mala atahori sao na.”
4 Ale Abimelech nie przybliżył się był do niej, i rzekł: Panie, izali też lud sprawiedliwy zabijesz?
Te Abimelek naselu nae, “Lamatualain! Au nda feꞌe kois inaꞌ naa sa. Au nda sala sa. Abraham mana nae, inaꞌ naa eni odꞌi na. Ma inaꞌ naa o nataa taꞌo naa boe. Naa de, au denu reu haꞌi e no rala meuꞌ. Dadꞌi Lamatualain afiꞌ fee salaꞌ neu au!”
5 Azaż mi on sam nie powiadał, siostra moja jest? a ona też sama nie mówiła, brat mój jest? w prostości serca mojego, i w niewinności rąk moich uczyniłem to.
6 Tedy mu rzekł Bóg we śnie: Wiemci ja, żeś to w prostości serca swego uczynił; i dla tegom cię zawściągnął, abyś nie zgrzeszył przeciwko mnie, i nie dopuściłem ci, abyś się jej dotknął.
Lamatualain nataa nae, “Memaꞌ Au bubꞌuluꞌ rala ma ndos. Naa de, Au tao fo ho afiꞌ kois inaꞌ naa. Naa fo, ho nda tao salaꞌ neu Au saꞌ boe.
7 Teraz tedy wróć żonę mężowi, bo prorokiem jest; i będzie się modlił za cię, a będziesz żył; a jeźliż jej nie wrócisz, wiedz, iż śmiercią umrzesz, ty, i wszystko, co twego jest.
Ia naa, haitua baliꞌ inaꞌ naa neu sao na. Eni, Au mana ola-ola Ngga. De moꞌe fo ana hule-oꞌe fee nggo fo afiꞌ mate. Te mete ma ho nda fee baliꞌ inaꞌ naa sa, musunedꞌa malolole! Te ho mo basa atahori mara, mate a ia ena.”
8 Tedy Abimelech wstawszy rano, zwołał wszystkich sług swoich, i opowiedział im to wszystko; co usłyszawszy, polękali się mężowie oni bardzo.
Mbila fefetu ana naa, maneꞌ a noꞌe basa pagau nara, de dui meit na. Boe ma basa se ramatau.
9 Potem wezwał Abimelech Abrahama, i rzekł mu: Coś nam uczynił? a com zgrzeszył przeciwko tobie? iżeś przywiódł na mię i na królestwo moje grzech wielki? uczyniłeś mi, czegoś czynić nie miał.
Basa ma maneꞌ a noꞌe Abraham, de natane nae, “Au tao salaꞌ saa neu nggo, losa muꞌusususaꞌ au o manggarau nggara taꞌo ia? Ho afiꞌ tao dala deꞌulakaꞌ onaꞌ ia.
10 I rzekł po wtóre Abimelech do Abrahama: Cóżeś upatrywał, żeś tę rzecz uczynił?
Ho duꞌa saa, losa ho tao taꞌo ia?”
11 I odpowiedział Abraham: Myśliłem sobie: Podobno nie masz bojaźni Bożej na tem miejscu, i zabiją mię dla żony mojej.
Abraham nataa nae, “Ama maneꞌ! Au duꞌa basa hei nda mihine Lamatualain sa. De neꞌo ruma rae tao risa au, fo haꞌi rala sao ngga.
12 A wszakże prawdziwie siostra moja jest, córka ojca mego, choć nie córka matki mojej; pojąłem ją za żonę.
Memaꞌ au olaꞌ tebꞌe, ae eni, au odꞌi ngga. Hai ruꞌa nggi amaꞌ esa, te esaꞌ ina na. Naa de, hai esa sao esa.
13 I stało się, gdy mię wyprawił Bóg na pielgrzymowanie z domu ojca mego, żem rzekł do niej: To miłosierdzie twoje będzie, które uczynisz ze mną: Na każdem miejscu, do którego przyjdziemy, powiesz o mnie: Brat to mój jest.
Dadꞌi leleꞌ Lamatualain denu hai misiꞌ mamana dodꞌooꞌ, au ufadꞌe sao ngga ae, ‘Mete ma hai mii sia bee-bꞌee, fo atahori ratane hai ruꞌa nggi neꞌebꞌue ma, mete ma ho sue au, naa mutaa mae hita odꞌi-aꞌa.’”
14 Tedy nabrawszy Abimelech owiec, i wołów, i sług, i służebnic, dał Abrahamowi, i wrócił mu Sarę, żonę jego.
Basa ma, mane Abimelek fee baliꞌ Sara. Ana olaꞌ no e nae, “Ia naa, au bae aꞌa ma doi fulaꞌ rifon esa, fo dadꞌi bukti oi, au nda tao salaꞌ saa-saa o nggo saꞌ boe. Naa fo, basa atahori rahine boe!” Maneꞌ a o olaꞌ no Abraham nae, “Abraham! Au nusa ngga ia, nenesoiꞌ soa neu nggo. Mae muu leo sia bee o, neu.” Ana fee Abraham sapi ma hiek-lombo. Ana o fee ate inaꞌ ma touꞌ boe.
15 I rzekł Abimelech: Oto ziemia moja przed obliczem twojem; gdzieć się kolwiek podoba, mieszkaj.
16 A do Sary rzekł: Otom dał tysiąc srebrników bratu twemu, onci jest zasłoną oczu twoich u wszystkich, którzy są z tobą; a tem wszystkiem Sara wyuczona była.
17 I modlił się Abraham Bogu, a uzdrowił Bóg Abimelecha, i żonę jego, i służebnice jego, i rodziły.
Fefeu na, LAMATUALAIN ena mamana anaꞌ mia basa inaꞌ mana sia Abimelek nusa na, huu ana rambas nala Abraham sao na. Ana fee baliꞌ Sara nisiꞌ sao na ma, Abraham hule-oꞌe, de Lamatualain soi baliꞌ inaꞌ ra mamana ana nara. De ara bisa bꞌonggi seluꞌ fai.
18 Zawarł bowiem był Pan cale każdy żywot domu Abimelechowego dla Sary, żony Abrahamowej.

< Rodzaju 20 >