Rodzaju 11
1 A była wszystka ziemia jednego języka, i jednej mowy.
Era entonces toda la tierra de una lengua, y de unas mismas palabras.
2 I stało się, gdy wyszli od wschodu słońca, znaleźli równinę w ziemi Senaar, i mieszkali tam.
Y aconteció, que como se partieron de oriente, hallaron campo en la tierra de Sennaar, y asentaron allí.
3 I rzekł jeden do drugiego: Nuże naczyńmy cegły i wypalmy ją ogniem: i mieli cegłę miasto kamienia, a glinę iłowatą mieli miasto wapna.
Y dijeron los unos a los otros: Dad acá, hagamos ladrillo, y cozámos lo con fuego. Y fuéles el ladrillo en lugar de piedra, y el betún en lugar de mezcla.
4 Potem rzekli: Nużeż, zbudujmy sobie miasto i wieżą, której by wierzch dosięgał do nieba, a uczyńmy sobie imię; byśmy się snać nie rozproszyli po obliczu wszystkiej ziemi.
Y dijeron: Dad acá: Edifiquémosnos una ciudad, y una torre, que tenga la cabeza en el cielo: y hagámosnos nombrados; por ventura nos esparciremos sobre la haz de toda la tierra.
5 Tedy Pan zstąpił, aby oglądał miasto ono, i wieżą, którą budowali synowie ludzcy.
Y descendió Jehová para ver la ciudad y la torre, que edificaban los hijos del hombre.
6 I rzekł Pan: Oto lud jeden, i język jeden tych wszystkich; a toć jest zaczęcie dzieła ich, a teraz nie zabroni im nikt wszystkiego, co zamyślili uczynić.
Y dijo Jehová: He aquí, el pueblo es uno, y todos estos tienen un lenguaje, y ahora comienzan a hacer, y ahora no dejarán de ejecutar todo lo que han pensado hacer.
7 Przetoż zstąpmy, a pomieszajmy tam język ich, aby jeden drugiego języka nie zrozumiał.
Ahora pues, descendamos, y mezclemos allí sus lenguas, que ninguno entienda la lengua de su compañero.
8 A tak rozproszył je Pan stamtąd po obliczu wszystkiej ziemi; i przestali budować miasta onego.
Así los esparció Jehová de allí sobre la haz de toda la tierra, y dejaron de edificar la ciudad.
9 Przetoż nazwał imię jego Babel; iż tam pomieszał Pan język wszystkiej ziemi; i stamtąd rozproszył je Pan po obliczu wszystkiej ziemi.
Por esto fue llamado el nombre de ella Babel, porque allí mezcló Jehová el lenguaje de toda la tierra, y de allí los esparció sobre la haz de toda la tierra.
10 Teć są rodzaje Semowe: Sem gdy miał sto lat, spłodził Arfachsada we dwa lata po potopie.
Estas son las generaciones de Sem: Sem de edad de cien años engendró a Arfajad, dos años después del diluvio.
11 I żył Sem po spłodzeniu Arfachsada pięć set lat, i spłodził syny i córki.
Y vivió Sem, después que engendró a Arfajad, quinientos años, y engendró hijos e hijas.
12 Arfachsad też żył trzydzieści i pięć lat, i spłodził Selecha.
Y Arfajad vivió treinta y cinco años, y engendró a Sale.
13 I żył Arfachsad po spłodzeniu Selecha cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki.
Y vivió Arfajad, después que engendró a Sale, cuatrocientos y tres años, y engendró hijos e hijas.
14 Selech zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Hebera.
Y vivió Sale treinta años, y engendró a Jeber.
15 I żył Selech po spłodzeniu Hebera cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki.
Y vivió Sale, después que engendró a Jeber, cuatrocientos y tres años, y engendró hijos e hijas.
16 I żył Heber trzydzieści lat i cztery, i spłodził Pelega.
Y vivió Jeber treinta y cuatro años, y engendró a Faleg.
17 Żył też Heber po spłodzeniu Pelega, cztery sta lat, i trzydzieści lat, i spłodził syny i córki.
Y vivió Jeber, después que engendró a Faleg, cuatrocientos y treinta años, y engendró hijos e hijas.
18 Żył też Peleg trzydzieści lat, i spłodził Rehu.
Y vivió Faleg treinta años, y engendró a Reu.
19 I żył Peleg po spłodzeniu Rehu dwieście lat, i dziewięć lat, i spłodził syny i córki.
Y vivió Faleg, después que engendró a Reu, doscientos y nueve años, y engendró hijos e hijas.
20 Także Rehu żył trzydzieści lat, i dwa, i spłodził Saruga.
Y Reu vivió treinta y dos años, y engendró a Sarug.
21 I żył Rehu po spłodzeniu Saruga dwieście lat, i siedem lat, i spłodził syny i córki.
Y vivió Reu, después que engendró a Sarug, doscientos y siete años, y engendró hijos e hijas.
22 Sarug zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Nachora.
Y vivió Sarug treinta años, y engendró a Nacor.
23 I żył Sarug po spłodzeniu Nachora dwieście lat, i spłodził syny i córki.
Y vivió Sarug, después que engendró a Nacor, doscientos años, y engendró hijos e hijas.
24 Także Nachor żył dwadzieścia i dziewięć lat, i spłodził Tarego.
Y vivió Nacor veinte y nueve años, y engendró a Tare.
25 I żył Nachor po spłodzeniu Tarego sto lat i dziewiętnaście lat, i spłodził syny i córki.
Y vivió Nacor, después que engendró a Tare, ciento y diez y nueve años, y engendró hijos e hijas.
26 I żył Tare siedemdziesiąt lat, i spłodził Abrama, Nachora i Harana.
Y vivió Tare setenta años, y engendró a Abram, a Nacor, y a Arán.
27 A teć są rodzaje Tarego: Tare spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota.
Y estas son las generaciones de Tare. Tare engendró a Abram, y a Nacor, y a Arán; y Arán engendró a Lot.
28 I umarł Haran przed obliczem Tarego ojca swego, w ziemi narodzenia swego, w Ur Chaldejskiem.
Y murió Arán antes de su padre Tare, en la tierra de su naturaleza, en Ur de los Caldeos.
29 I pojęli Abram i Nachor sobie żony: imię żony Abramowej było Saraj, a imię żony Nachorowej Melcha, córka Harana, ojca Melchy, i ojca Jeschy.
Y tomaron Abram y Nacor para sí mujeres: el nombre de la mujer de Abram fue Sarai, y el nombre de la mujer de Nacor, Melca, hija de Arán, padre de Melca, y padre de Jesca.
30 A była Saraj niepłodna, i nie miała dziatek.
Y Sarai fue estéril, que no tenía hijo.
31 Wziął tedy Tare Abrama syna swego, i Lota syna Haranowego, wnuka swego, i Saraj niewiastę swoję, żonę Abrama syna swego; i wyszli społu z Ur Chaldejskiego, aby szli do ziemi Chananejskiej; a przyszli aż do Haranu, i mieszkali tam.
Y tomó Tare a Abram su hijo, y a Lot hijo de Arán, hijo de su hijo, y a Sarai su nuera, mujer de Abram su hijo: y salió con ellos de Ur de los Caldeos, para ir a la tierra de Canaán: y vinieron hasta Harán: y asentaron allí.
32 I było dni Tarego dwieście lat, i pięć lat; i umarł Tare w Haranie.
Y fueron los días de Tare doscientos y cinco años, y murió Tare en Harán.
