Rodzaju 11
1 A była wszystka ziemia jednego języka, i jednej mowy.
Ie henane zay, raike ty fivimby naho fisaontsi’ ze kila ondaty.
2 I stało się, gdy wyszli od wschodu słońca, znaleźli równinę w ziemi Senaar, i mieszkali tam.
Aa ie niombotse boak’ atiñanañe le nandoak’ an-tane atao Sinare naho nanjo motombey vaho nañialo eo.
3 I rzekł jeden do drugiego: Nuże naczyńmy cegły i wypalmy ją ogniem: i mieli cegłę miasto kamienia, a glinę iłowatą mieli miasto wapna.
Le nifanaontsy ty hoe: Antao hamboatse birìke oroañe soa. Nisolo vato ty birike’ iareo vaho solin-tane ty fanosoha’e.
4 Potem rzekli: Nużeż, zbudujmy sobie miasto i wieżą, której by wierzch dosięgał do nieba, a uczyńmy sobie imię; byśmy się snać nie rozproszyli po obliczu wszystkiej ziemi.
Le hoe iereo: Antao hañoren-drova naho fitilik’ abo aman-dengo mitiotiotse an-dikerañe añe vaho hanoeñe tahinañe tika, tsy mone hivarakaike an-tarehe’ ty tane toy.
5 Tedy Pan zstąpił, aby oglądał miasto ono, i wieżą, którą budowali synowie ludzcy.
Nizotso mb’eo t’Iehovà hivazoho i rovay naho i fitilik’abo ranjie’ o ana’ ondatioo.
6 I rzekł Pan: Oto lud jeden, i język jeden tych wszystkich; a toć jest zaczęcie dzieła ich, a teraz nie zabroni im nikt wszystkiego, co zamyślili uczynić.
Le hoe t’Iehovà, Hehe t’ie ondaty mitokañe, songa aman-tsaontsy raike, le ingo ty fifotoran-draha’e, ie henaneo tsy eo ty hahasebañe ze safirie’ iereo hanoeñe.
7 Przetoż zstąpmy, a pomieszajmy tam język ich, aby jeden drugiego języka nie zrozumiał.
Aa le antao hizotso mb’eo hañalikàlike ty fivimbi’ iareo tsy hifankahazo saontsy
8 A tak rozproszył je Pan stamtąd po obliczu wszystkiej ziemi; i przestali budować miasta onego.
aa le nampiparatsiahe’ Iehovà ambone’ ty tane toy iereo vaho nijihetse ty fañoreñañe i rovay.
9 Przetoż nazwał imię jego Babel; iż tam pomieszał Pan język wszystkiej ziemi; i stamtąd rozproszył je Pan po obliczu wszystkiej ziemi.
Ie nanoeñe: Bavèle, amy te navalitsikota’ Iehovà ze hene saontsi’ ty tane toy vaho nampiparaitahe’ Iehovà ambone’ ty tane bey toy iereo.
10 Teć są rodzaje Semowe: Sem gdy miał sto lat, spłodził Arfachsada we dwa lata po potopie.
Izay ty fanoñona’ i Seme. Ie roe taoñe añe i fiempoempoañey, le ni-zato taoñe t’i Seme naho nisamake i Arpaksade.
11 I żył Sem po spłodzeniu Arfachsada pięć set lat, i spłodził syny i córki.
Ie nahatoly i Arpaksade t’i Seme le mbe niveloñe 500 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ampela.
12 Arfachsad też żył trzydzieści i pięć lat, i spłodził Selecha.
Ie niveloñe 35 taoñe t’i Arpaksade le nisamake i Selake,
13 I żył Arfachsad po spłodzeniu Selecha cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki.
ie nahatoly i Selake le mbe niveloñe 403 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ampela.
14 Selech zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Hebera.
Ie niveloñe 30 taoñe t’i Selake le nisamake i Evre,
15 I żył Selech po spłodzeniu Hebera cztery sta lat, i trzy lata, i spłodził syny i córki.
ie nahatoly i Evre t’i Selake, le mbe niveloñe 403 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ampela.
16 I żył Heber trzydzieści lat i cztery, i spłodził Pelega.
Niveloñe 34 taoñe t’i Evre vaho nisamake i Pelege,
17 Żył też Heber po spłodzeniu Pelega, cztery sta lat, i trzydzieści lat, i spłodził syny i córki.
ie nahatoly i Pelege t’i Evre le mbe niveloñe 430 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ ampela.
18 Żył też Peleg trzydzieści lat, i spłodził Rehu.
Niveloñe 30 taoñe t’i Pelege vaho nisamake i Rehò,
19 I żył Peleg po spłodzeniu Rehu dwieście lat, i dziewięć lat, i spłodził syny i córki.
ie nahatoly i Rehò t’i Pelege le mbe niveloñe 209 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ ampela.
20 Także Rehu żył trzydzieści lat, i dwa, i spłodził Saruga.
Niveloñe 32 taoñe t’i Rehò vaho nisamake i Seroge,
21 I żył Rehu po spłodzeniu Saruga dwieście lat, i siedem lat, i spłodził syny i córki.
ie nahatoly i Seroge t’i Rehò le niveloñe 207 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ampela.
22 Sarug zaś żył trzydzieści lat, i spłodził Nachora.
Niveloñe 30 taoñe t’i Seroge vaho nisamake i Nakhore,
23 I żył Sarug po spłodzeniu Nachora dwieście lat, i spłodził syny i córki.
aa naho nahatoly i Nakhore t’i Seroge le niveloñe 200 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ ampela.
24 Także Nachor żył dwadzieścia i dziewięć lat, i spłodził Tarego.
Niveloñe 29 taoñe t’i Nakore te nisamake i Tèrake,
25 I żył Nachor po spłodzeniu Tarego sto lat i dziewiętnaście lat, i spłodził syny i córki.
aa naho nahatoly i Terake t’i Nakore le niveloñe 119 taoñe nisamak’ ana-dahy naho anak’ ampela.
26 I żył Tare siedemdziesiąt lat, i spłodził Abrama, Nachora i Harana.
Ie niveloñe 70 taoñe t’i Teràhke le nisamake i Avrame, naho i Nakhore, vaho i Kharane.
27 A teć są rodzaje Tarego: Tare spłodził Abrama, Nachora i Harana. Haran zaś spłodził Lota.
Izay ty famoliliañe i Teràke. Nisamake i Avrame naho i Nakhore naho i Kharane t’i Terahke. Le nisamake i Lote t’i Kharane.
28 I umarł Haran przed obliczem Tarego ojca swego, w ziemi narodzenia swego, w Ur Chaldejskiem.
Ie mbe veloñe i Teràhke Rae’ey le nihomake e Ore’ o nte-Kasdio t’i Kharane, an-tane nisamaha’e ao.
29 I pojęli Abram i Nachor sobie żony: imię żony Abramowej było Saraj, a imię żony Nachorowej Melcha, córka Harana, ojca Melchy, i ojca Jeschy.
Songa nañenga valy t’i Avrame naho i Nakhore. Sarae ty tahina’ ty vali’ i Avrame, vaho Milkae, ana’ i Kharane ty tahina’ ty vali’ i Nakhore. Rae’ i Milkae naho Iskà t’i Kharane.
30 A była Saraj niepłodna, i nie miała dziatek.
Betsiterake t’i Sarae, tsy aman’ anake.
31 Wziął tedy Tare Abrama syna swego, i Lota syna Haranowego, wnuka swego, i Saraj niewiastę swoję, żonę Abrama syna swego; i wyszli społu z Ur Chaldejskiego, aby szli do ziemi Chananejskiej; a przyszli aż do Haranu, i mieszkali tam.
Ninday i Avrame ana’e naho i Lote ana’ i Kharane, anan’ana’e, vaho i Sarae vinanto’e ampela, vali’ i Avrame ana’e, t’i Terake, vaho nienga i Ore’ o nte-Kasdìo hionjom-b’e Kanàne fe nivotrake e Kharane, vaho nimoneñe ao.
32 I było dni Tarego dwieście lat, i pięć lat; i umarł Tare w Haranie.
Ty andro niveloma’ i Terahke le 205 taoñe. Nihomake e Kharane ao t’i Terahke.
