< Wyjścia 1 >

1 Teć są imiona synów Izraelskich, którzy weszli do Egiptu z Jakóbem; każdy z domem swym weszli:
These are the names of the sons of Israel who went to Egypt with Jacob, each with his family:
2 Ruben, Symeon, Lewi, i Judas.
Reuben, Simeon, Levi, and Judah;
3 Isaszar, Zabulon, i Benjamin.
Issachar, Zebulun, and Benjamin;
4 Dan, i Neftali, Gad, i Aser.
Dan and Naphtali; Gad and Asher.
5 A było wszystkich dusz, które wyszły z biódr Jakóbowych, siedmdziesiąt dusz; a Józef był przedtem w Egipcie.
The descendants of Jacob numbered seventy in all, including Joseph, who was already in Egypt.
6 I umarł Józef, i wszyscy bracia jego, i wszystek on rodzaj.
Now Joseph and all his brothers and all that generation died,
7 A synowie Izraelscy rozrodzili się, i rozpłodzili się, i rozmnożyli się, i zmocnili się bardzo wielce, a napełniona jest ziemia nimi.
but the Israelites were fruitful and increased rapidly; they multiplied and became exceedingly numerous, so that the land was filled with them.
8 Między tem powstał król nowy nad Egiptem, który nie znał Józefa;
Then a new king, who did not know Joseph, came to power in Egypt.
9 I rzekł do ludu swego: Oto lud synów Izraelskich wielki, i możniejszy nad nas.
“Look,” he said to his people, “the Israelites have become too numerous and too powerful for us.
10 Przetoż mądrze sobie pocznijmy z nimi, by się snać nie rozmnożył, a jeźliby przypadła wojna, aby się nie przyłączył i on do nieprzyjaciół naszych, i nie walczył przeciwko nam, i nie uszedł z ziemi.
Come, let us deal shrewdly with them, or they will increase even more; and if a war breaks out, they may join our enemies, fight against us, and leave the country.”
11 A tak ustawili nad nimi poborcę, aby go dręczyli ciężarami swemi; i zbudował lud Izraelski miasta składu Faraonowi: Pytom i Rameses.
So the Egyptians appointed taskmasters over the Israelites to oppress them with forced labor. As a result, they built Pithom and Rameses as store cities for Pharaoh.
12 Ale im więcej go trapili, tem więcej się rozmnażał, i tem więcej rósł, tak, iż ściśnieni byli dla synów Izraelskich.
But the more they were oppressed, the more they multiplied and flourished; so the Egyptians came to dread the Israelites.
13 I podbili Egipczanie syny Izraelskie w niewolą ciężką.
They worked the Israelites ruthlessly
14 I przykrzyli im żywot ich robotą ciężką około gliny, i około cegieł, i około każdej roboty na polu, mimo wszelaką robotę swą, do której ich używali bez litości.
and made their lives bitter with hard labor in brick and mortar, and with all kinds of work in the fields. Every service they imposed was harsh.
15 I rozkazał król Egipski babom Hebrejskim, z których imię jednej Zefora, a imię drugiej Fua;
Then the king of Egypt said to the Hebrew midwives, whose names were Shiphrah and Puah,
16 A rzekł: Gdy będziecie babić niewiastom Hebrejskim, a ujrzycie że rodzą, byłliby syn, zabijcież go, a jeźli córka, niech żywa zostanie.
“When you help the Hebrew women give birth, observe them on the birthstools. If the child is a son, kill him; but if it is a daughter, let her live.”
17 Ale baby one bały się Boga, i nie czyniły, jako im rozkazał król Egipski, ale żywo zachowywały chłopiątka.
The midwives, however, feared God and did not do as the king of Egypt had instructed; they let the boys live.
18 Zaczem wezwawszy król Egipski onych bab, mówił do nich: Czemuście to uczyniły, żeście żywo zachowały chłopiątka?
So the king of Egypt summoned the midwives and asked them, “Why have you done this? Why have you let the boys live?”
19 I odpowiedziały baby Faraonowi: Iż nie są jako niewiasty Egipskie, niewiasty Hebrejskie; bo są duże, pierwej niż przyjdzie do nich baba, rodzą.
The midwives answered Pharaoh, “The Hebrew women are not like the Egyptian women, for they are vigorous and give birth before a midwife arrives.”
20 I czynił dobrze Bóg onym babom; i krzewił się lud, i zmocnili się bardzo.
So God was good to the midwives, and the people multiplied and became even more numerous.
21 I stało się, przeto że się bały one baby Boga, pobudował im domy.
And because the midwives feared God, He gave them families of their own.
22 Tedy rozkazał Farao wszystkiemu ludowi swemu, mówiąc: Każdego syna, który się urodzi, w rzekę go wrzućcie, a każdą córkę żywo zachowajcie.
Then Pharaoh commanded all his people: “Every son born to the Hebrews you must throw into the Nile, but every daughter you may allow to live.”

< Wyjścia 1 >