< Wyjścia 4 >
1 Potem odpowiadając Mojżesz, rzekł: Ale oto, nie uwierzą mi, i nie usłuchają głosu mego, bo rzeką: Nie ukazał się tobie Pan.
Mosese'a Ra Anumzamofo kenona hunteno, Ke'niama antahi onamige, zamentintima osanageno'a nankna hugahie? Na'ankure zamagra amanage hu'za Kagrikura hugahaze. Ra Anumzamo'a kagritera efore osu'ne hugahaze.
2 I rzekł mu Pan: Cóż jest w ręce twojej? i odpowiedział: Laska.
Anante Ra Anumzamo'a anage huno antahige'ne, Na'a kazampina me'ne? huno antahigegeno Mosese'a azompani'e higeno,
3 I rzekł: Porzuć ją na ziemię; i porzucił ją na ziemię, a obróciła się w węża, i uciekał Mojżesz przed nim.
Ana azompa mopafi atro, higeno Mosese'a mopafi atregeno, ana azompamo'a osifave fore higeno, Mosese'a atreno kore fre'ne.
4 I rzekł Pan do Mojżesza: Wyciągnij rękę twoję, a ujmij go za ogon; i wyciągnął rękę swoję, i ujął go, i obrócił się w laskę w ręce jego.
Hagi Ra Anumzamo'a anage huno Mosesena asami'ne, Kazana antenka risonare azeri sga huo, higeno Mosese'a aza antegantuteno risonare azeri sga higeno, ete azompa fore hu'ne.
5 Abyć uwierzyli, iż ci się ukazał Pan, Bóg ojców ich, Bóg Abrahamów, Bóg Izaaków, i Bóg Jakóbów.
Anumzamo asmino, e'inahu'za fore hanige'za, Ra Anumzana nezmafa Abrahamu Anumzane, Aisaki Anumzane Jekopu Anumzamo kagrite efore hu'ne hu'za zamentinti hugahaze.
6 I rzekł mu Pan jeszcze: Włóż teraz rękę twoję w zanadrza twoje; i włożył rękę swoję w zanadrza swoje; i wyjął ją, a oto, ręka jego była trędowata jako śnieg.
Mago'ane Ra Anumzamo'a amanage huno asmi'ne, Hagi menina nakre kuka'afi kazana vazio, higeno Mosese'a azana nekre ku'afi vaziteno erizafigeno, leprosi namumo ana azampina fore huno efenentake hu'ne.
7 I rzekł: Włóż znowu rękę twoję w zanadrza twe; i włożył znowu rękę swoję w zanadrza swe; a gdy ją wyjął z zanadrza swego, a oto, stała się znowu jako inne ciało jego.
Anante Ra Anumzamo'a amanage hu'ne, Hagi menina ana nakre kuka'afi kazana ete vazio, higeno Mosese'a ana azana ana nakre ku'afi eteno vaziteno erizafigeno, ana leprosi namuna fanane huno avufgamo'a knare huno ruga'a avufga'mo'ma me'neaza hu'ne.
8 I stanie się, jeźlić nie uwierzą i nie usłuchają głosu znaku pierwszego, tedy uwierzą głosowi znaku pośledniego.
Ra Anumzamo'a Mosesenkura anage huno asami'ne, Zamagrama kota avame'zamofonku'ma zamentinti osuge, antahi ogamisagenka, henka avame'za hnanke'za negesu'za zamentinti hugahaze.
9 I stanie się, jeźli nie uwierzą ani tym dwom znakom, i nie usłuchają głosu twego, weźmiesz wody rzecznej, i wylejesz ją na ziemię; tedy się przemieni woda ona, którą weźmiesz z rzeki, a obróci się w krew na ziemi.
Hu'neanagi tare avame'zamofonte'ma nege'za zamentinti nosu'za keka'a ontahisnagenka, Naeli timpinti mago'a tina afinka hagege mopafi tagi tro. E'ina'ma hanankeno'a ana timo'a hagege mopafina kora fore hugahie.
10 I rzekł Mojżesz do Pana. Proszę Panie, nie jestem ja mężem wymownym ani przedtem ani odtąd, jakoś mówił do sługi twego: bom ciężkich ust i ciężkiego języka.
Mosese'a Ra Anumzamofona amanage huno asmi'ne, Muse hugantoanki Ra Anumzamoka nagra kea huso'e nosu'na, korapa anahu hu'na mani'na e'noe. Meninena nagrane kegaga hananagi nagefu'namo'a kema huzampina knarera osige'na, kea hu so'e nosue.
11 A Pan mu rzekł: Któż uczynił usta człowiekowi? albo kto uczynił niemego, albo głuchego, albo widzącego, albo ślepego, izaż nie Ja Pan?
Ra Anumzamo'a kenona huno, Iza vahe zamagira tro huzmante'ne? Iza ke osu vahero, zamagesa ankanire vahero, zamavu knarehu vahero, zamavu suhu vahera zamazeri nese? Nagra Ra Anumzamo'na e'inara hunezmantoe.
12 Idźże teraz, a Ja będę z usty twojemi, i nauczę cię, co byś miał mówić.
E'ina hu'negu menina kagra vuge'na, Nagra kagrane mani'nena, kema hnana kea hugasmisnugenka hugahane.
13 I rzekł Mojżesz: Słuchaj Panie, poślij proszę tego, kogo posłać masz.
Hianagi Mosese'a amanage huno ke'nona hu'ne, Ra Anumzamoka muse hugantoanki mago'a vahe huzmanto.
14 I zapalił się gniew Pański na Mojżesza, i rzekł: Azaż nie wiem, iż Aaron, brat twój Lewita wymownym jest? a oto i ten wynijdzie przeciwko tobie, i ujrzawszy cię, uraduje się w sercu swojem.
Anante Ra Anumzamo'a Mosesena rimpahenteno anage hu'ne, Anantega negafu Livae nera Aroni'a omaninefi? Nagra antahi'noankino agra knare zantfa huno kea hugahie. Hanki agra kantega eme tutagiha hugantenaku ne-eankino, eme kagesuno'a agu'areti huno musena hugantegahie.
15 I będziesz mówił do niego, i włożysz słowa w usta jego, a Ja będę z usty twemi, i z usty jego, i nauczę was, co byście mieli czynić.
Emema kagesnigenka, kema hania kea retro humige'na, Nagrani'a kagri kagite'ene agri agite'enena mani'nena inankna kea hugaha'e, rempi huranamisnugeta kea hugaha'e.
16 On będzie mówił za cię do ludu, i stanie się, że on będzie tobie za usta, a ty mu będziesz za Boga;
Aroni'a kagri kagi erino vahe'ma kema zmasami vahe mani'nigenka, kagra Anumzankna hunka agritera mani'nenka vahe'ma zmasamisia kea asamigahane.
17 Laskę też tę weźmij w rękę twoję, którą będziesz czynił znaki.
Hagi menina kagra kama vanohu azompa ka'a, avame'zama erifore'ma hananku erio.
18 Odszedł tedy Mojżesz, i wrócił się do Jetra, świekra swego, i mówił do niego: Pójdę teraz, a wrócę się do braci mojej, którzy są w Egipcie, a obaczę, sąli jeszcze żywi. A Jetro rzekł do Mojżesza: Idź w pokoju.
Anantetira Mosese'a atreno nenemo ne' Jetronte vuno amanage hu'ne, Muse hugantoanki natrege'na ete Isipima mani'naza nafu nganaheintega vu'na, ofri mani'nazo ome zamaga'neno, higeno Jetro'a krimpa frune vuo huno hunte'ne.
19 I rzekł Pan do Mojżesza w ziemi Madyjańskiej: Idź, wróć się do Egiptu; pomarli bowiem wszyscy mężowie, którzy szukali duszy twojej.
Mosese'a Midiani kumate mani'negeno Ra Anumzamo anage huno asmi'ne, Etenka Isipi vuo, na'ankure kahe fri'nakurema hu'naza vahe'mo'za ko' fri'naze.
20 Wziąwszy tedy Mojżesz żonę swą, i syny swe, wsadził je na osła, i wrócił się do ziemi Egipskiej; wziął też Mojżesz laskę Bożą w rękę swą.
Anage higeno, Mosese'a tare mofavre'ane nenarone zamavreno donki afu'mofo agofetu nezmanteno, Anumzamofo azompa'a azampi azerige'za Isipi vunaku vu'naze.
21 I rzekł Pan do Mojżesza: Gdy pójdziesz i wrócisz się do Egiptu, patrzajże, abyś wszystkie cuda, którem Ja podał w rękę twoję, czynił przed Faraonem, a Ja zatwardzę serce jego, aby nie wypuścił lud.
Ra Anumzamo'a Mosesena anage huno asmi'ne, Isipima ete uhanatisunka, kaguvazama erifore huogu'ma hankvema kami'noa hanavereti Fero avuga maka kaguvazana erifore huo. Hu'neanagi Nagra arimpa azeri hankvetisugeno Israeli vahera zmatresnige'za ovugahaze.
22 I rzeczesz do Faraona: Tak mówi Pan: Syn mój, pierworodny mój jest Izrael.
Kagra anage hunka Ferona asamio, Ra Anumzamo'a amanage huno hu'ne, Israeli vahera kota ne' mofavre'ni'e.
23 I rzekłem do ciebie: Wypuść syna mego, aby mi służył; a żeś go nie chciał wypuścić, oto, Ja zabiję syna twojego, pierworodnego twego.
E'ina hu'negu Nagra anage hu'na kasami'noe, Israeli vahera zmatrege'za vu'za monora ome hunanteho. Hianagi kagra ke'ni'a ontahinka zmatranke'za ovu'nazagu, antahio, Nagra kota ne' mofavreka'a ahe frigahue!
24 I stało się w drodze, w gospodzie, że zabieżał Pan Mojżeszowi, i chciał go zabić.
Mosese'ene naga'amo'za Isipi vunaku karanka nevu'za hani hige'za masenaku hazare, Ra Anumzamo'a Mosesena emegeno ahe frinaku hu'ne.
25 Tedy wziąwszy Zefora krzemień ostry, obrzezała nieobrzezkę syna swego, i porzuciła przed nogi jego, i rzekła: Zaprawdę oblubieńcem krwi jesteś mi.
Hianagi anante Zipora'a mago asne'nea have kazi erino, nemofo oku avufamofo anoma'a taga huno, Mosese agiafi ome netreno anage hu'ne, kagra tamagerfa hunka nagritera kora eri tagi nenavega mani'nane hu'ne.
26 I odszedł od niego Pan. Tedy go nazwała oblubieńcem krwi, dla obrzezania.
Ana higeno Ra Anumzamo'a Mosesena ahe ofrigeno, Zipora'a amanage hu'ne, kora eri tagine'moka nenavezana hu'nane, na'ankure ne' mofavre'amofo oku avufga anoma'a taga hu'neazanku hu'ne. (Jen-Agf 17: 9-14).
27 I rzekł Pan do Aarona: Idź przeciwko Mojżeszowi na puszczą. I szedł i zaszedł mu na górze Bożej, i pocałował go.
Hagi Ra Anumzamo'a Aronina asmino, Ka'ma moparega vunka Mosesena omego, higeno Aronia vuno Anumzamofo agonare Mosesena omegeno agi antako nehuno, azeri frufra hu'ne.
28 Tedy powiedział Mojżesz Aaronowi wszystkie słowa Pana, który go posłał, i wszystkie znaki, które mu rozkazał.
Ra Anumzamo'ma maka kema Mosesema nesamino, avame'zantmima huvenerino, ana avame zantmima omeri fore huo huno'ma hunte'nea kante anteno, ana maka kene avame'zanena Aronina asami'ne.
29 Szedłszy tedy Mojżesz z Aaronem, zgromadzili wszystkie starsze synów Izraelskich.
Anante Mosese'ene Aronikea vuke maka Israeli vahe'mokizmi kva vahetmina ome zamazeri atru hu'na'e.
30 I powiedział Aaron wszystkie słowa, które mówił Pan do Mojżesza, a Mojżesz czynił znaki przed oczyma ludu.
Anante Aroni'a Ra Anumzamo'ma Mosesema asmi'nea kea ana maka Israeli vahe'mokizmi nezmasamino, avame'zantamina zamavurera erifore hu'ne.
31 I uwierzył lud, i zrozumieli, że nawiedził Pan syny Izraelskie, a iż wejżał na utrapienie ich; i schyliwszy się, pokłon uczynili.
Israeli vahe'mo'za zamentinti nehu'za, Isipima zamazeri havizama hu'naza zama Anumzamo antahino keno'ma hu'nea nanekema Aroni'ma zamasamige'za nentahi'za, Israeli vahe'mo'za kepri hu'za Anumzamofo mono hunte'naze.