< Wyjścia 34 >
1 I rzekł Pan do Mojżesza: Wyciesz sobie dwie tablice kamienne, podobne pierwszym, a napiszę na tychże tablicach słowa, które były na tablicach pierwszych, któreś stłukł.
Pakayin Mose henga thu aseijin, “Masang ngaiya bang'in songpheng'ni suiyin lang, hiche song pheng teni achu masang'a nangman nasekeh songpheng teni chung'a kijih thuchang chu keiman ka hin sut kit ding ahi.”
2 A bądź gotów rano, że wstąpisz jutro na górę Synaj, i staniesz przede mną na wierzchu tej góry.
“Kigo'in lang jingkah teng'le Sinai molsang lam'a nahung kal touding, molsang vum'a kaheng'a nahung din ding ahi,” ati.
3 Ale żaden niech nie wstępuje z tobą, a nikt też niech nie będzie widziany po wszystkiej górze; ani owce, ani woły, niech się nie pasą przeciwko tej górze.
“Koima dang na hin kilhon pithei lou ding, hiche molsang jousea khu koi macha dang kilah thei lou ding ahi. Kelngoi hon ahin gancha kitiphot khat jeng cha jong molsang lah a khu nalhat sah lou ding ahi.”
4 Tedy wyciosał Mojżesz dwie tablice kamienne, podobne pierwszym; i wstawszy rano, wstąpił na górę Synaj, jako mu rozkazał Pan, wziąwszy w ręce swe dwie tablice kamienne.
Mose'n jong masang'abang bang chun songpheng ni asuiyin, ajing jingkah matah'in athoudoh'in Pakai thupeh bang chun Sinai molsang chung vum'a ache tou tan, song pheng teni achoijin a kaltou tai.
5 I zstąpił Pan w obłoku, i stanął tam z nim, i zawołał imieniem Pan.
“Molvum lama kon'in Pakai chu mei bol in ahung tan chuin Mose toh'a ding khom lhonne. Chuin Pakai min chu sangtah in akouvin ahi.”
6 Bo przechodząc Pan przed twarzą jego, wołał: Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, nie rychły do gniewu, a obfity w miłosierdziu i w prawdzie;
“Pakai jong Mose masa lang lama chen, a sei peh in, Pakai, Pakai hepi them le lunghang vah lou iti channa mi lungset them le dihna dimset jeng tin asei in ahi.”
7 Zachowujący miłosierdzie nad tysiącami, gładzący nieprawość i przestępstwo i grzech, nie usprawiedliwiający winnego, nawiedzając nieprawość ojcowską w synach i w synach synów ich do trzeciego i do czwartego pokolenia.
“Mihem asang asang chung'a lungset na nei jing, themmona le suhkhel na jouse jong ngaidam jia, amavang themmona alembaseh'a umsah lou mipa le chate kikah atute channa natong jing ding, chule khang thumle-li channa natong theiya ahi,” ati.
8 Pospieszywszy się tedy Mojżesz nachylił się ku ziemi i pokłonił się,
“Mose jong tol lhamma akun'in chibai aboh paijin ahi.”
9 I rzekł; Jeźlim teraz znalazł łaskę w oczach twoich, Panie, niech idzie proszę Pan w pośrodku nas, lud bowiem ten twardego karku jest, a odpuść nieprawości nasze, i grzech nasz, a miej nas za dziedzictwo.
“Mose'n aseijin, “O Pakai nangma mitmua lunglhaina kachanna ahile, nahenga kataove, Pakai hi kalah uvah hung um henlang, kathemmo nao le kachonset najouse ngaidamin, nagoulo thei din neisem taovin,” ati.
10 Który odpowiedział: Oto, Ja postanowię przymierze; przed wszystkim ludem twoim czynić będę cuda, które nie były czynione po wszystkiej ziemi i we wszystkich narodziech; i obaczy wszystek lud, między którymeś ty, sprawę Pańską; bo straszne będzie to, co Ja uczynię z tobą.
“Chuin Pakaiyin aseijin, Tua hi keiman nangma toh ikah'a kitepna ka sem ding ahi. Namite lah a keiman thil nasatah tah ka kilah sah ding, hi tabang thil ki dang hohi leiset'a ana umkha lou lai ahin, chule nam dang telah jeng ajong anasoh khalou lai ahi. Na chenna chan uva mihem hon Pakai thil bol ki dang ahin mudoh diu, ajeh chu keiman ka hinbol ding thil hi thil ki dang tah ahi,” ati.
11 Strzeżże tego, co Ja rozkazuję tobie: Oto, Ja wypędzę przed obliczem twojem Amorejczyka, i Chananejczyka, i Hetejczyka, i Ferezejczyka, i Hewejczyka, i Jebuzejczyka.
“Tunin ka thupeh hi na suhmil lou ding ahi. Nei hin ven, kei matah in namasang lama Amor mite, Canaan mite, Hit mite, Periz mite, Hivi mite le Jebus mite abonchauva kajam sah gam diu ahi.”
12 Strzeżże się, abyś snać nie stanowił przymierza z obywatelami ziemi onej, do której ty wnijdziesz, żebyć to nie było sidłem pośrodku ciebie.
“Tun nangma ki cheh theiyin, na chenna gammite toh kitepna hinsem khan nate, achuti louva ahile hitabang kitepna chu kipal lhuh'na hung pang ding ahi,” ati.
13 Przetoż ołtarze ich zburzycie, bałwany ich połamiecie, i gaje ich święcone wyrąbiecie.
“Hijeh chun nangman hiche gammite maicham jouse chu nasuh set gamhel ding, akhompi jouseo jong nasuh lhuh soh kei ding ahi, chule Asher doi jong chu na phuh lhuh ding ahi.”
14 Nie będziesz się kłaniał bogu innemu, przeto że Pan jest, zawistny imię jego, Bóg zawistny jest;
“Ajeh chu nangma pathen dang angsung'a naboh khup'a natao theilou hel ding ahi. Ajeh chu amin jong Pakai chule Pathen chu hung thang tom jing thei ahi,” ati.
15 By snać, uczyniwszy przymierze z obywatelami tej ziemi, gdyby oni cudzołożyli z bogami swymi, i ofiarowali bogom swym, ciebie nie wezwali, a jadłbyś z ofiar ich:
“Hijeh chun agamsung chengte toh kitepna na sem thei lou ding, hiche mite chun a pathen'nu umchan atho diu amaho le amho kah a jonthan hoi in apat diu, hiche pathen semthu ho heng'a kilhaina asem teng ule nangma jong nahin tep diu ahin, hiche a na hinkou pen pen-sa ki lhaina chu naneh thei lou ding ahi,” ati.
16 I brałbyś z córek ich żony synom swym, i cudzołożyłyby córki ich z bogi swymi, a przywiodłyby syny twoje do wszeteczeństwa z bogi swymi.
“Na chapate ji ding'a agam cheng numei napuipeh theilou ding, a channute jouse'u a pathen'u umchan atho uva a ki joh bang uva khu, na chapate jeng jong hung ki joh lo ding'u ahi.”
17 Bogów odlewanych nie czyń sobie.
“Chule nangma macham'ma pathen limsem thu kiti mong mong nahou lou ding ahi.”
18 Święto przaśników zachowywać będziesz; przez siedem dni jeść będziesz przaśniki, jakom ci rozkazał, czasu miesiąca Abib; albowiem tegoż miesiąca Abib wyszedłeś z Egiptu.
“Chol solou changlhah kut jong imatih channa na man jing ding ahi. Ka thupeh bang bang'a aphat ahung lhun teng, Abib lha sungse'a chu nangman cholsolou changlhah na neh ding ahi. Ajeh chu hiche lha sunga hi nangma Egypt gam sung'a kon'a na hung doh ahi,” ati.
19 Wszystko, co otwiera żywot, moje jest; i wszystko z dobytku twego cokolwiek samcem jest, pierworodne i z owiec, i z wołów;
“Chule ahung peng doh masa jouse chu keiya ding ahi. Achal'a kai lhah ki tiphot chu, gancha lah'a bong ahin, kelngoi hi jong le keija ding ahi.”
20 Ale pierworodne oślę odkupisz owcą; a jeźlibyś go nie odkupił, złamiesz mu szyję. Każdego pierworodnego z synów twych odkupisz, i nie ukażą się przed twarz moję próżni.
“Sangan hung peng doh masa jong chu nangman kelngoi khat'a nalhat doh ding, ita bang khatna na lhat doh jou louva ahile hiche sangan nou chu angong chang na he boh peh ding ahi. Na chapate lah'a ahung peng doh masa pen jong lhat dohna na sem peh tei ding, ajeh chu na lah uva koima ka heng lam'a khut goh keuva hung kilah thei lou ding ahi.”
21 Sześć dni robić będziesz, a dnia siódmego odpoczniesz; czasu orania i czasu żniwa odpoczniesz.
“Ni gup sung se'a nangman tohthei chan natoh ding, ni sagi lhinni teng le na kichol do ding ahi. Lou na toh lai hihen lholhun lai hijong le nangma nakichol teitei ding ahi,” ati.
22 Święto Tygodni uczynisz też sobie, w pierwiastki żniwa pszenicznego, i święto zbierania na skończeniu roku.
“Ni sagi lhin nia kut jong na bol jing ding na nit teitei ding ahi. Chule suhlou chang kut jong na bol jing ding, kum lhun teng le muchi ga soh khop tup kut jong na bol cheh cheh ding ahi.”
23 Trzy kroć do roku ukaże się każdy mężczyzna twój przed obliczem Panującego Pana, Boga Izraelskiego.
“Kum khat sung'a namite lah'a pasal'a kai lhah jouse Israel Pakai, Pathen heng'a hung kilah cheh ding'u ahi.”
24 Albowiem wypędzę narody przed tobą, a rozszerzę granice twoje; i nie będzie pożądał nikt ziemi twojej, gdy pójdziesz, abyś się ukazał przed obliczem Pana Boga twego trzy kroć do roku.
“Ajeh chu keiman nam tin vaipi jouse masang'a ka huh doh'a hitia chu na gamgi ka suh len ding ahi. Ajeh chu nangma kumkhat sung'a Pakai heng'a kilah ding na che teng le hiche gamma kon'na chu khat jeng chan jong na umlou kah'a na gam sung lah ding lung aken lou hel ding'u ahi.”
25 Nie będziesz ofiarował przy kwasie krwi ofiary mojej, i nie zostanie nic do jutra z ofiary obchodu święta przejścia.
“Ka heng'a ki lhaina sa kiti phot chol sosa toh na neh tha lou ding, kalchuh kut'a ding'a sa kithat chan jong jing khovah geiya na koi den theilou diu ahi.”
26 Pierwiastki pierwszych urodzajów ziemi twej przyniesiesz w dom Pana Boga twego. Nie będziesz warzył koźlęcia w mleku matki jego.
“Na gamsung'a ga soh jouse jong na Pakai leh na Pathen heng'a nahin poh lut cheh cheh ding ahi. Chule kelngoi nou jeng jong api noitwija na hon min thei lou ding ahi.”
27 Zatem rzekł Pan do Mojżesza: Napisz sobie te słowa, bo według słów tych postanowiłem z tobą przymierze, i z Izraelem.
“Pakaiyin Mose heng'a thu asei in, Ka thupeh chengse abonchan sun doh cheh cheh in, Ka thupeh chengse dung juiya hi Israel toh na kikah'a kitepna ka sem doh ding ahi,” ati.
28 I był tam z Panem czterdzieści dni i czterdzieści nocy; chleba nie jadł, i wody nie pił; i napisał Pan na tablicach słowa przymierza, dziesięć słów.
Hiche laimun na chun Pakai le Mose chu ni som le jan som li jen aum khom in ahi. Hiche phatsung'a ahin Mose'n twi jong donlou an jong ne louvin aum in ahi. Hichea kitepna jouse chu Mose'n jong song pheng teni chung achun ajih lut tan ahi.”
29 I stało się, gdy zstępował Mojżesz z góry Synaj, a dwie tablice świadectwa miał w ręku Mojżesz, gdy zstępował z góry, że nie wiedział Mojżesz, iżby się lśniła skóra twarzy jego, gdy Pan mówił z nim.
“Sinai molsang lam'a kon'in Mose jong ahung kum suh'in ahile hettoh sahna song pheng teni chu ahin choiyin ahi. Mose mai chu vahlha jeng'e ajeh chu Pathen toh aga kihou lim jeh ahin hinlah aman ahedoh pon ahi.”
30 I ujrzeli Aaron, i wszyscy synowie Izraelscy Mojżesza, a oto lśniła się skóra twarzy jego, i bali się przystąpić do niego.
“Chuin Aaron le Israel chate jousen amudoh taovin ahile, Mose chu amai avah lha jeng tan, chuin amaho abonchaovin akicha lheh jeng tauvin ave ngam ta pouvin nai jong ahin nai lut ngam tapouve.”
31 Ale zawołał na nich Mojżesz, i nawrócili się ku niemu Aaron, i wszystkie książęta zgromadzenia, i mówił Mojżesz do nich.
Mose'n ahin kouvun, Chun in Aaron le khopi sung'a lamkai jouse Mose henglama ahung un, Mose'n jong ama ho chengse chu aki hou pin ahi.”
32 Potem też przyszli wszyscy synowie Izraelscy, którym przykazał wszystko, co mówił Pan z nim na górze SYnaj.
“Israel chate ho jousen jong ahin nailut cheh uvin, Sinai molsang chung vumma Pakaiyin Mose ahoupi na bang bang in Mose'n jong Israel mite Jouse chu a houlim pi'n thu jouse chu ajah uva a sei peh tan ahi.”
33 A póki Mojżesz mówił z nimi, miewał na twarzy swojej zasłonę;
“Mose'n jong thupeh Jouse aheng uva asei chai soh phat in amai dal ding in pon khat aki lekhu sah tai.”
34 Ale gdy wchadzał Mojżesz przed twarz Pańską, aby rozmawiał z nim, odejmował zasłonę, póki nie wyszedł; a wyszedłszy, mówił do synów Izraelskich, co mu było rozkazano.
“Mose jong Pakai to kihoulim ding'a ache lut ji teng, ahung potdoh kit kahsen amai dalna ding'a ponkhu chu ahin ki lah doh kit ji tan ahi. Mose jong ahung poh doh'a Pakaiyin ipi ahin seipeh ahi dem ti Isreal mite heng'a a seipeh jin ahi.”
35 Widzieli tedy synowie Izraelscy twarz Mojżeszową, że się lśniła skóra twarzy Mojżeszowej; i kładł zaś Mojżesz zasłonę na twarz swoję, póki nie wszedł aby mówił z nim.
Israel cha ten jong Mose maichu ave uvin ahile, avah lha jeng in ahi. Mose jong Pakai toh kimu to ding'a ache lut kit kah sen amai dalna pon chu akikhu jin ahi.