< Wyjścia 33 >

1 Potem mówił Pan do Mojżesza: Idź, rusz się stąd, ty i lud, któryś wywiódł z ziemi Egipskiej, do ziemi, o którąm przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi, mówiąc: Nasieniu twemu dam ją.
Anante Ra Anumzamo'a Mosesena asamino, Abrahamuma, Aisakima, Jekopuma huvempa hu'na tamagehe'ima zamigahue hu'noa moparega, ama kumara atrenka kagrane Isipiti'ma zamavare fegi atrenka e'nana vahe'enena viho.
2 I poślę przed tobą Anioła, i wyrzucę Chananejczyka, Amorejczyka, i Hetejczyka, i Ferezejczyka, Hewejczyka, i Jebuzejczyka.
Ankero vahe huntesugeno vugota huramanteno Kenani vahe'ma, Amori vahe'ma, Hiti vahe'ma, Perisi vahe'ma, Hivi vahe'ma, Jebusi vahetamina ana mopafintira zamahe natitregahie.
3 Do ziemi opływającej mlekiem i miodem; lecz sam nie pójdę z tobą, gdyżeś jest lud karku twardego, bym cię snać nie wytracił w drodze.
Hagi amirimo'ene tumerimo'ma avi'mate'nea moparega mareriho. Hianagi Nagra tamagranena ovugahue. Na'ankure tamagra ke ontahi vahe mani'nazanki'na kantega tamahe frigahue.
4 A usłyszawszy lud tę rzecz złą, zasmucił się, i nie włożył żaden ochędóstwa swego na się.
Israeli vahe'mo'za ana zamazeri havizama hania nanekema nentahi'za zavi krafa nehu'za mago'mo'e huno avufgarera avasesezana osu'ne.
5 Albowiem rzekł Pan do Mojżesza: Powiedz synom Izraelskim: Wyście ludem twardego karku; przyjdę kiedy z nagła w pośród ciebie, i wygładzę cię. Przetoż teraz złóż ochędóstwo twoje z siebie, a będę wiedział, coć bym uczynić miał.
Na'ankure Ra Anumzamo'a Mosesena asamino, Israeli vahera zamasamio, zamagra ke ontahi vahe mani'nazanki'na Nagrama zamgranema vanu'na ame hu'na tamahegahuanki menina tamavufgareti tamavasese zana erinetrenke'na Nagrama huramante'nua zankura antahi'neno.
6 I złożyli synowie Izraelscy ochędóstwo swoje przy górze Horeb.
Hige'za Israeli vahe'mo'za zmavasesezama hu'naza zana, Horepi agonafi zafitrete'za amane vu'naze.
7 A Mojżesz wziąwszy namiot, rozbił go sobie za obozem, opodal od obozu, i nazwał go namiotem zgromadzenia. Tedy każdy, który chciał o co pytać Pana, wychodził do namiotu zgromadzenia, który był za obozem.
Hagi Mosese'a nehiaza huno kuma'mofo fegia ogantu mago seli no azeri otino kinenteno, Ra Anumzane atruhu seli mono none huno agia antemi'ne. Ra Anumzanema keaga hunaku hanimo'a, kumamofo fegi'a ana seli nonte vugahie.
8 A gdy wychodził Mojżesz do namiotu, powstawał wszystek lud, i stał każdy we drzwiach namiotu swego; i patrzali za Mojżeszem, aż wszedł do namiotu.
Ana seli nontegama Mosese'ma nevigeno'a, mika Israeli vahe'mo'za seli nozamimofo kahante otine'za negazageno, Anumzanema atru huno keagama hu seli nompina ufretere hu'ne.
9 I bywało to, że gdy wchadzał Mojżesz do namiotu, zstępował słup obłokowy, a stawał u drzwi namiotu, i mawiał Bóg z Mojżeszem.
Mosese'ma ana seli nompima anama ufreterema nehigeno'a vimago hampomo eramino seli no kafante emani'negeno, Ra Anumzamo'a Mosese enena keaga hu'ne.
10 A widząc wszystek lud słup obłokowy, stojący u drzwi namiotu, powstawał wszystek lud i kłaniał się każdy u drzwi namiotu swego.
Israeli vahe'mo'za ana hampomo'ma Anumzanema atruhuno keagamahu seli nomofo kafante oti'nege'za nege'za, mika'mo'za oti'za seli nozamimofo kafante zamarena re'za monora huntetere hu'naze.
11 I mawiał Pan do Mojżesza twarzą w twarz, jako mawia człowiek do przyjaciela swego; potem wracał się do obozu, a sługa jego Jozue, syn Nunów, młodzieniec, nie odchodził z pośrodku namiotu.
Ra Anumzamo'a Mosese ene oge age nehuno rone'anema keaga hiankna huno nanekea hu'ne. Mosese'a anama huteno eteno kumapi vugahianagi, azama nehia nera, Nuni nemofo Josua'a ana seli nompina maka kna nemanie.
12 Tedy mówił Mojżesz do Pana: Wej, ty mi mówisz: Prowadź lud ten, a tyś mi nie oznajmił, kogo poślesz ze mną? Nad to powiedziałeś: Znam cię z imienia, znalazłeś też łaskę w oczach moich.
Mosese'a Ra Anumzamofona asamino, Ko ama'i vahetamina vugota huzamantenka zmavrenka mrerio hunka Kagra nasami'nane. Hianagi iza'ene hurantegahane, Kagra onasami'nane. Navesinegante'na kagika'a antahi'noe hunka hu'nane.
13 Teraz tedy, jeźlim znalazł łaskę w oczach twoich, ukaż mi proszę drogę twoję, żebym cię poznał, i żebym znalazł łaskę w oczach twoich, a obacz, że ludem twoim jest naród ten.
Kagrama tamage hunka kavesima nantesunka, Kagraka'a kavukavara rempi hunamige'na nentahi'na kavesi zankura hakevava haneno. Hagi Israeli vahera Kagri vaheki kagesa antahizamio.
14 I odpowiedział Pan: Oblicze moje pójdzie przed tobą, a dam ci odpocznienie.
Ra Anumzamo'a kenona huno, Nagra kagrane mani'na nevu'na manifrua kamigahue.
15 I rzekł Mojżesz do niego: Nie pójdzieli oblicze twoje z nami, nie wywódź nas stąd.
Hagi Kagrama, tagranema ovanunka, tatregeta ama kumara atreta ovamneno.
16 Albowiem po czemże tu znać będzie, żem znalazł łaskę w oczach twoich, ja i lud twój? izali nie po tem, gdy pójdziesz z nami? bo tak oddzieleni będziemy, ja i lud twój, od każdego ludu, który jest na ziemi.
Nagri'ene Israeli vahe ka'anema Kagrama ovananke'za, inankna hu'za ru vahe'mo'za tavesinerantane hu'za antahigahaze? Kagrama tagranema vananke'za mika ama mopafima mani'naza vahe'mo'za tagrikura ruzahu vahe mani'naze hu'za hugahaze.
17 I rzekł Pan do Mojżesza: I tę rzecz, o którąś mówił, uczynię; boś znalazł łaskę w oczach moich, i znam cię z imienia.
Hagi Ra Anumzamo'a Mosesena asamino, Anama nantahigana zana hugahue. Na'ankure Nagra muse hunegante'na kagika'a antahi'noe.
18 Nad to rzekł Mojżesz: Ukaż mi proszę, chwałę twoję.
Anante Mosese'a huno, Menina hanave nentake masaka'a naveri huo higeno,
19 A on odpowiedział: Ja sprawię, że przejdzie wszystko dobre moje przed twarzą twoją, i zawołam z imienia: Pan przed twarzą twoją; zmiłuję się, nad kim się zmiłuję; a zlituję się, nad kim się zlituję.
Ra Anumzamo'a huno, maka knare navu'nava zani'ane kavuga enevu'na, nagini'a huama hu'na Ra Anumza mani'noe hu'na hugahue. Hagi nasuma raginte'naku'ma hanumofona, nasu raginente'na, nasuma raginte'na azama hunaku'ma hanumofona, agampu hunte'na aza hugahue.
20 I rzekł: Nie będziesz mógł widzieć oblicza mego; bo nie ujrzy mię człowiek, aby żyw został.
Hianagi Nagri navugosa kagra onkegahane. Na'ankure nagesimo'a frigahie.
21 I rzekł Pan: Oto, miejsce u mnie, a staniesz na opoce.
Hagi ko, antu have agofetu oti'nesanke'na,
22 A gdy przechodzić będzie chwała moja, tedy cię postawię w rozpadlinie opoki, i zakryję cię dłonią moją, póki nie przejdę.
hanave nentake masani'ane kavuga evu kagatenere'na enevu'na, have kankamunpinka kavre'na nazanu rufitegante'nena kagatere'na enevu'na,
23 Potem odejmę dłoń moję, i ujrzysz tył mój; ale twarz moja nie będzie widziana.
nazana erisga ha'nena namefi'age kegahane. Hianagi navugosafina onagegahane.

< Wyjścia 33 >