< Wyjścia 19 >

1 Miesiąca trzeciego po wyjściu synów Izraelskich z ziemi Egipskiej, w tenże dzień przyszli na puszczą Synaj.
‌ʻI hono tolu ʻoe māhina, hili ʻae ʻalu atu ʻae fānau ʻa ʻIsileli mei he fonua ko ʻIsipite, ko e ʻaho ko ia naʻa nau hoko ki he toafa ko Sainai.
2 Bo ruszywszy się z Rafidym, i przyszedłszy aż na puszczą Synaj, położyli się obozem na puszczy, i rozbił tam Izrael namioty przeciw górze.
He kuo nau hiki mei Lefitimi, pea hoko ki he toafa ʻo Sainai, pea nau ʻapitanga ʻi he toafa; pea naʻe ʻapitanga ʻa ʻIsileli ʻi he ʻao ʻoe moʻunga.
3 A Mojżesz wstąpił do Boga, i zawołał nań Pan z góry, mówiąc: Tak powiesz domowi Jakóbowemu, i oznajmisz synom Izraelskim:
Pea naʻe ʻalu hake ʻa Mōsese ki he ʻOtua, pea folofola ʻa Sihova kiate ia mei he moʻunga, ʻo pehē, “Te ke lea pehē ki he fale ʻo Sēkope, ʻo tala ki he fānau ʻa ʻIsileli;
4 Wyście widzieli, com uczynił Egipczanom, i jakom was nosił niby na skrzydłach orłowych, i przywiodłem was do siebie.
Kuo mou mamata ki he meʻa naʻaku fai ki he kakai ʻIsipite, mo ʻeku fua ʻakimoutolu ʻi he kapakau ʻoe ʻikale, ʻo ʻomi ʻakimoutolu kiate au.
5 Przetoż teraz jeźli słuchając posłuszni będziecie głosu memu, i strzec będziecie przymierza mego, będziecie mi własnością nad wszystkie narody; chociaż moja jest wszystka ziemia.
Pea ko ʻeni, kapau te mou tuitala moʻoni ki hoku leʻo, ʻo tauhi ʻeku fuakava, te mou ʻiate au ko e koloa lelei lahi ʻi he kakai kotoa pē: he ʻoku ʻoʻoku ʻa māmani kotoa pē.
6 A wy będziecie mi królestwem kapłańskiem, i narodem świętym. Teć są słowa, które mówić będziesz do synów Izraelskich.
Pea te mou ʻiate au ko e puleʻanga ʻoe kau taulaʻeiki, mo e kakai māʻoniʻoni. Ko eni ʻae ngaahi lea ke ke lea ʻaki ki he fānau ʻa ʻIsileli.”
7 Przyszedłszy tedy Mojżesz zwołał starszych z ludu, i przełożył im wszystkie te słowa, które mu rozkazał Pan.
Pea naʻe haʻu ʻa Mōsese ʻo fekau ke haʻu ʻae kau mātuʻa ʻoe kakai, ʻo ne tuku ki honau ʻao ʻae ngaahi lea ni kotoa pē, ʻaia naʻe fekau ʻe Sihova kiate ia.
8 I odpowiedział wszystek lud, spólnie mówiąc: Wszystko, co Pan rzekł, uczynimy. I odniósł Mojżesz słowa ludu do Pana.
Pea naʻe lea fakataha ʻae kakai kotoa pē, ʻo pehē, “Te mau fai ʻaia kotoa pē kuo folofola ki ai ʻa Sihova.” Pea tala atu ʻe Mōsese ʻae ngaahi lea ʻae kakai kia Sihova.
9 I rzekł Pan do Mojżesza: Oto, Ja, przyjdę do ciebie w gęstym obłoku, aby słuchał lud, gdy będę mówił z tobą, ażeby też wierzyli tobie na wieki; albowiem opowiedział był Mojżesz słowa ludu onego Panu.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Vakai, te u ʻalu atu kiate koe ʻi he ʻao matolu, koeʻuhi ke ongoʻi ʻe he kakai ʻo kau ka lea kiate koe, pea nau tui kiate koe ʻo taʻengata.” Pea naʻe tala atu ʻe Mōsese ʻae ngaahi lea ʻae kakai kia Sihova.
10 Mówił zaś Pan do Mojżesza: Idź do ludu, a poświęć je dziś i jutro, a niech wypiorą szaty swoje.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “ʻAlu ki he kakai, ʻo fakamāʻoniʻoni ʻakinautolu he ʻaho ni mo e ʻapongipongi, pea ke nau fō honau ngaahi kofu.
11 I niech będą gotowi na dzień trzeci; albowiem trzeciego dnia zstąpi Pan przed oczyma wszystkiego ludu na górę Synaj.
Pea teu ki hono tolu ʻoe ʻaho: koeʻuhi ʻi hono tolu ʻoe ʻaho ʻe hāʻele hifo ʻa Sihova ki he moʻunga ko Sainai ʻi he ʻao ʻoe kakai kotoa pē.
12 I zamierzysz granice ludowi w około, mówiąc: Strzeżcie się, abyście nie wstępowali na górę, ani się dotykali brzegu jej; wszelki, kto by się dotknął góry, śmiercią umrze.
Pea ke ai hano ngataʻanga takatakai ki he kakai, mo ke pehē, Vakai kiate kimoutolu, ʻoua naʻa mou ʻalu hake ki he moʻunga, pe ʻalu ki hono tafaʻaki: ko ia ʻe ʻalu ki he moʻunga ʻe tāmateʻi moʻoni ia:
13 Nie tknie się go ręka, ale kamieniem ukamionują go; albo strzelając zastrzelą go; bądź bydlę, bądź człowiek, nie będzie żył. Gdy przewłocznie trąbić będą, niech wstąpią na górę.
‌ʻE ʻikai ha nima ʻe ala ki ai ʻe taʻetolongaki moʻoni ia ʻaki ʻae maka pe fanaʻi ke ʻasi: pe ko ha manu ia pe ha tangata, ʻe ʻikai moʻui ia: ʻoka ongo mai ʻae meʻa lea ʻo fuoloa, te nau ʻalu atu ki he moʻunga.”
14 Zstąpił tedy Mojżesz z góry do ludu, i poświęcił lud; a uprali szaty swoje.
Pea naʻe ʻalu hifo ʻa Mōsese mei he moʻunga ki he kakai, ʻo ne fakamāʻoniʻoniʻi ʻae kakai; pea naʻa nau fō honau ngaahi kofu.
15 I mówił do ludu: Bądźcie gotowi na dzień trzeci, nie przystępujcie do żon.
Pea pehē ʻe ia ki he kakai, “Mou tali teu pe ki hono tolu ʻoe ʻaho: ʻoua naʻa ala ki homou uaifi.”
16 Stało się tedy dnia trzeciego rano, że były grzmienia, i błyskawice, i gęsty obłok nad górą, i głos trąby bardzo potężny; a bał się wszystek lud, który był w obozie.
Pea pongipongi hake ʻi hono tolu ʻoe ʻaho, naʻe hoko ʻo pehē, naʻe ai ʻae ngaahi mana mo e ʻuhila, mo e ʻao matolu ki he moʻunga, mo e ongo mai ʻae meʻa lea naʻe mālohi fakamanavahē; ko ia naʻe tetetete ai ʻae kakai kotoa pē naʻe ʻi he ʻapitanga.
17 I wywiódł Mojżesz lud na przeciwko Bogu z obozu, a stanęli pod samą górą.
Pea naʻe ʻomi ʻe Mōsese ʻae kakai kituʻa mei he ʻapitanga ke nau fakafetaulaki atu ki he ʻOtua; pea naʻa nau tutuʻu ʻi he potu ʻi lalo ʻi he moʻunga.
18 A góra Synaj kurzyła się wszystka, przeto, iż zstąpił na nią Pan w ogniu; i występował dym z niej, jako dym z pieca, i trzęsła się wszystka góra bardzo.
Pea naʻe kohuʻia ʻae moʻunga ko Sainai kotoa pē, koeʻuhi naʻe hāʻele hifo ki ai ʻa Sihova ʻi he afi: pea naʻe ʻalu hake ʻa hono kohu ʻo hangē ko e kohu ʻo ha fuʻu afi, pea naʻe ngalulu lahi ʻae moʻunga kotoa.
19 A gdy się głos trąby im dalej tem bardziej rozlegał, Mojżesz mówił, a Bóg mu odpowiadał głosem.
Pea ʻi he ongo mai ʻae leʻo ʻoe meʻa lea ʻo fuoloa, pea fakaʻaʻau ʻo leʻo lahi ʻaupito, pea lea ʻa Mōsese, pea talia ia ʻe he ʻOtua ʻaki ʻae leʻo.
20 I zstąpił Pan na górę Synaj, na wierzch góry, i wezwał Pan Mojżesza na wierzch góry, i wstąpił tam Mojżesz.
Pea naʻe hāʻele hifo ʻa Sihova ki he moʻunga ko Sainai, ki he tumutumu ʻoe moʻunga: pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese ke ʻalu hake ia ki he tumutumu ʻoe moʻunga; pea naʻe ʻalu hake ʻa Mōsese.
21 Zaczem rzekł Pan do Mojżesza: Zstąp, przestrzeż lud, by snać nie przestąpili kresu, chcąc Pana widzieć, aby ich nie padło wiele:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, “Ke ke ʻalu hifo, ʻo naʻinaʻi atu ki he kakai, telia naʻa nau ʻasi ki loto ʻo fakasio kia Sihova, pea mate ai honau tokolahi.
22 Nawet i kapłani, którzy przystępują do Pana, niech się poświęcą, by ich snać nie potracił Pan.
Pea ko e kau taulaʻeiki foki, ʻaia ʻoku haʻu ʻo ofi kia Sihova, tuku ke nau fakamāʻoniʻoniʻi ʻakinautolu, telia naʻa ʻoho atu ʻa Sihova kiate kinautolu.”
23 I rzekł Mojżesz do Pana: Nie będzie lud mógł wnijść na górę Synaj, ponieważeś ty nas przestrzegł, mówiąć: Ogranicz górę, a poświęć ją.
Pea pehēange ʻe Mōsese kia Sihova, “ʻOku ʻikai faʻa haʻu ʻae kakai ki he moʻunga ko Sainai: he naʻa ke fekauʻi ʻakimautolu ʻo pehē, ʻAi hono fakangatangata, ki he moʻunga, mo fakatapui ia.”
24 Któremu Pan rzekł: Idź, zstąp, a zaś tu wstąpisz, ty i Aaron z tobą: lecz kapłani i lud niech nie przestępują kresu, aby wstąpili do Pana, by ich snać nie potracił.
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kiate ia, “Ke ke ʻalu hifo, pea ke toe ʻalu hake, ʻa koe, mo ʻElone: kaeʻoua naʻa ʻoho ki loto ʻae kau taulaʻeiki mo e kakai ke ʻalu hake kia Sihova, telia naʻa ʻoho atu ia kiate kinautolu.”
25 Tedy zstąpił Mojżesz do ludu i powiedział im to.
Pea naʻe ʻalu hifo ai ʻa Mōsese ki he kakai, ʻo ne lea atu kiate kinautolu.

< Wyjścia 19 >