< Wyjścia 17 >

1 Ruszyło się tedy wszystko mnóstwo synów Izraelskich z puszczy Zyn stanowiskami swemi, według rozkazania Pańskiego, i położyli się obozem w Rafidym, gdzie wody nie było, aby pił lud.
Pakai thupeh bang in Israel chate abonchauvin Sin gammang akon in akitol uvin mun khat akon munchom khat'a akitol leuvin ahi. Rephidem kiti mun'na ngahmun akisem'uvin hinlah hiche lai mun'na chun twidon ding aumta pon ahi.
2 Przetoż swarzył się lud z Mojżeszem, mówiąc: Dajcie nam wody, abyśmy pili. Którym odpowiedział Mojżesz: Cóż się swarzycie ze mną? a czemu kusicie Pana?
Mipi jong Mose heng'a avel lin a phunchel kit tauvin, “Don ding twi neipe uvin,” ati tauve. Mose'n a donbut in ajah uva, “Ipi ding'a kei koma ki phin'a na hiuvem? Chule ipi ding'a nang hon Pakai na patep u ham?”
3 I pragnął tam lud wody, a szemrał przeciwko Mojżeszowi, mówiąc: Po cóżeś nas wywiódł z Egiptu, abyś pomorzył mnie, i syny moje, i bydło moje pragnieniem?
Mipihon twi angaicha jing uvin Mose dounan thu aseijun akiphin gam tauvin, “Ipi ding'a Egypt gamsung'a kon'na nei hin puidoh mong mong'u hitam? Nangman keiho le, ka chate'u chule ka gan chate'u ka boncha uva dangchah'a thigam sah ding nei got uva hitam?” tin asei uve.
4 Zawołał tedy Mojżesz do Pana, mówiąc: Cóż mam czynić ludowi temu? blisko tego, że mię ukamionują.
Chuin Mose jong Pathen heng'a kap pum'in ataovin, “Hiche miteho ding'a ipi kabol ding hitam? Song'a selih ding eigo tauve,” ati.
5 I rzekł Pan do Mojżesza: Idź przed ludem, a weźmij z sobą niektóre z starszych Izraelskich; laskę też twoję którąś uderzył w rzekę, weźmij w rękę twoję, a idź.
“Chuin Pakaiyin Mose heng'a aseijin, “Mipiho ma'sang a konchun ki khen doh tem'in chule Nile vadung San najepna tenggol chu kichoiyin lang Israel upa ho phabep kipuijin.”
6 Oto, Ja stanę przed tobą tam na skale w Horeb, i uderzysz w skałę, a wynijdą z niej wody, które będzie pił lud. I uczynił tak Mojżesz przed oczyma starszych Izraelskich.
“Keiman Sinai molsang songpi chungvum'ma ka dinpi ding nahiye, chuteng songpi chu jep lechun twi hung kikho doh jeng ding, Israel miten adon thei diu ahitai,” ati.
7 I nazwał imię onego miejsca Masa i Meryba, dla swarów synów Izraelskich, a iż kusili Pana mówiąc: I jestże Pan między nami czyli nie?
Mose'n jong hiche mun chu Massah asah tan ahi (hichu ‘patepna’ tia kihe ahi) Chule Maribah (hichu ‘ki khoh doh’ tina ahi) ajeh chu Isreal mite Mose heng'a aphunchil uva, Pakai doumah jing asei doh uvin, “Na Pakaiyin keiho hikoma hi ei umpi mong uva hinam?” atiuvin ahi.
8 Tedy przyciągnął Amalek, aby walczył z Izraelem w Rafidym.
Israel mite Rephidim mun aum jinglai yun, Amalek mite ahung kon uvin akisat petauve.
9 I rzekł Mojżesz do Jozuego: Wybierz nam męże, a wyszedłszy, stocz bitwę z Amalekity: a jutro stanę na wierzchu pagórka, mając laskę Bożą w ręce mojej.
Chuin Mose'n jong Joshua heng'a thupeh aneiyin, “Amalek mite toh kisat ding pasal galsat ding phabep khat lheng doh tem'in. Jing nikho le keima gamlah molsang'a ka din ding hichea chu Pathen bantha hat ka dopsang'a ka pan ding ahi,” ati.
10 I uczynił Jozue, jako mu rozkazał Mojżesz, i stoczył bitwę z Amalekiem; a Mojżesz, Aaron i Chur wstąpili na wierzch pagórka.
Mose thupeh bang'in, Joshua'n jong Galsat ding pasal phabep alheng doh tan Amalek mite chu gal akisat pi tauvin ahi. Chuin Mose, Aaron leh Hur amaho cheng chu gam lah molsang lam'a akal tou tauvin ahi.
11 A gdy podnosił Mojżesz rękę swoję, przemagał Izrael; a gdy opuszczał rękę swoję, przemagał Amalek.
Mose'n akhut teni a dopsang chan in Israel mite ahat be cheh jiuvin, chule akhutteni akham teng le vang Amelek mite ahat jita uvin ahi.
12 Ale ręce Mojżeszowe ociężały były; wziąwszy tedy kamień, podłożyli podeń, i usiadł na nim; a Aaron, i Chur podpierali ręce jego, jeden z jednej, drugi z drugiej strony; i nie ustały ręce jego aż do zajścia słońca.
Mose khut teni chu ahung khaam tan ahile aman jong adomsang joutapon chuin Aaron le Hur'in jong akhut ngap nading'in song ahol le hontan, a khut teni chu song chung'a angam lhan toumun in nilhum keijin akhut chu chol lou helin a domsang thei tan ahiye.
13 Tedy poraził Jozue Amaleka i lud jegoż ostrzem miecza.
Ajonan Joshua le agalsat mihon Amelek mite chu ajoutaovin ahi.
14 Potem rzekł Pan do Mojżesza: Wpisz to dla pamięci w księgi, a włóż to w uszy Jozuego, że pewnie wygładzę pamiątkę Amaleka pod niebem.
Gal ajo phat uvin, Pakaiyin Mose heng'a aseijin, “Het jing na ding'in lekhajol khat lanlang hiche gal kisat chung chang thuhi sunlut'in lang Joshua nabeng'a avella nasim peh tan: vannoiya Amalek kihetna kiti keiman kasuh mang hel ahitai,” ati.
15 I zbudował Mojżesz ołtarz, a nazwał imię jego: Pan chorągiew moja;
Mose'n jong hiche lai munna chun maicham asem in, “YAWEH-NISSI” (Pakai chu kaponlop ahi) tin asah tai.
16 Bo rzekł: Iż ręka stolicy Pańskiej, i wojna Pańska, będzie przeciwko Amalekowi od rodzaju do rodzaju.
Aman aseijin, “Amalek mite'n Pakai doumah'a chon masao ahin, tunvang! Pakaiyin imatih channa Amalek mite akidou peding ahitai,” ati.

< Wyjścia 17 >