< Wyjścia 13 >

1 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:
Ra Anumzamo'a Mosesena amanage huno asmi'ne,
2 Poświęć mi wszelkie pierworodne; cokolwiek otwiera każdy żywot między syny Izraelskimi, tak z ludzi, jako z bydła; bo moje jest.
Israeli vahe'mota mika tmagonesa ne' mofavrene, mika zagagafa timimo'zama ese anenta'ma kase zmantesiana, azeri otage hanageno, Nagrike su'za manigahaze.
3 Tedy rzekł Mojżesz do ludu: Pamiętajcież na ten dzień, któregoście wyszli z Egiptu, z domu niewoli; bo w możnej ręce wywiódł was Pan stamtąd; a tak nie będziecie jedli kwaszonego.
Anante Mosese'a amanage huno veara zamasmi'ne, kazokzo eri'zama e'nerita kinama hutma Isipi mopare mani'nazareti'ma atiramita e'naza knagura tmagera okaniho. Na'ankure Ra Anumzamo'ma hanavenentake azanu Isipitira tamavre fegu'a atre'negu, antahimita zore bretia onegahaze.
4 Dziś wy wychodzicie, w miesiącu Abib.
Ese ikamofona (Abibie) amana knare tamagra atretma vugahaze.
5 A gdy się wprowadzi Pan do ziemi Chananejczyka, i Hetejczyka, i Amorejczyka, i Hewejczyka, i Jebuzejczyka, o którą przysiągł ojcom twoim, abyć ją dał, ziemię opływającą mlekiem i miodem, tedy będziesz obchodził tę służbę w tymże miesiącu.
Ra Anumzamo'ma tmagehe'mokizmima huvempa huzmanteno, amirine, tumerimo'ma avite'nea mopama Kenani vahe'mokizmi mopane, Hiti vahe'mokizmi mopane, Amori vahe'mopama, Hivi vahe'mokizmi mopama tamigahuema hu'nea mopare'ma tamavreno vanigeta, kafugu kafugura ana knagura nentahita musenkase hiho.
6 Przez siedem dni jeść będziesz przaśniki, a dnia siódmego będzie święto Panu.
Hagi 7ni'a zagemofo agu'afina zo-ore bretige neta nevinkeno, 7ni knarera uhanatina ne'za trohuta neneta, Ra Anumzamofona monora huntegahaze.
7 Przaśniki jeść będziecie przez siedem dni, i nie ukaże się u ciebie nic kwaszonego, ani widziano będzie kwas we wszystkich granicach twoich.
Zo-ore bretia ana 7ni'a zage knamofo agu'afinke neta vugahaze. Hagi ana knafina, zisti ante bretia nontimifine, kumapine non tva'ontamirera onteho.
8 I opowiesz synowi twemu onegoż dnia, mówiąc: Dla tego, co mi uczynił Pan, gdym wychodził z Egiptu, obchodzę to.
Hanki kafune kafunena ama ana knarera mofavretimia amanage hutma zmasmiho, Ra Anumzamo'ma Isipi mopare kina huta mani'nonkeno tavreno e'nea knagura antahimita musenkase nehune huta zmasmiho.
9 I będziesz to miał za znak na ręce twojej, i na pamiętne przed oczyma twemi, aby Zakon Pański był w uściech twoich, ponieważ ręką możną wywiódł cię Pan z Egiptu.
Ama ana knamo'a tamazante'ene kokovite'ena avame'za me'nena, tamagera okanitma tamagesa nentahinkeno, Ra Anumzamofo kasegemo'a tamagipi meno. Na'ankure Ra Anumzamo'a tusi'a hanavenentake azanu Isipitira tamavreno atirami'ne.
10 I będziesz strzegł ustawy tej na pewny czas, od roku do roku.
E'ina hu'negu mika kafune kafune ama knama ne-ena, huhampriteneta ne'za kreta neneta musenkase hugahaze.
11 A gdy cię Pan wprowadzi do ziemi Chananejczyka, jako przysiągł tobie i ojcom twoim, i da ją tobie:
Hanki Ra Anumzmo'ma tamagri'ene tmagehemokizmi huvempa huno, zamigahue hu'nea Kenani mopare'ma tavreno'ma vanigeta,
12 Tedy odłączysz wszystko, co otwiera żywot, Panu: i każdy płód otwierający żywot z bydła twego, każdy samiec będzie Panu.
mika tmagonesa ve mofavreramine, mika'a afu'zagama kegava nehaza afu'mo'zama kasezmantesaza ese' ve anenta'a, Ra Anumzamofo amiho. Na'ankure e'i ana ese anenta'a Ra Anumzamofo su'zane.
13 Każde zaś pierworodne oślę odkupisz barankiem; a jeźlibyś nie odkupił, tedy złamiesz mu szyję; a każde pierworodne człowieka między synami twoimi odkupisz.
Hianagi ve sipisipi anenta aheta maka donki afutamimofo ve anentara nona hutma miza hugahaze. Ana'ma hutma mizama osenutma, ana ve donki afura ananke eri vamagita ahegahaze. Maka tmagonesa ve mofavreramina ete miza hugahaze.
14 A gdyby cię spytał syn twój potem mówiąc: Cóż to jest? Tedy mu odpowiesz: Możną ręką wywiódł nas Pan z Egiptu, z domu niewoli.
Hagi mofavretamimo'zama henkama tamantahige'zama amazana nazane hanagetma, kina hu'neta kazokzo eri'zama e'nerunkeno, hanavenentake azanu Ra Anumzamo'a Isipi mopafinti tavreno atirami'ne hutma hugahaze.
15 Bo gdy się był zatwardził Farao, nie chcąc nas wypuścić, tedy zabił Pan wszelkie pierworodne w ziemi Egipskiej, od pierworodnego z ludzi aż do pierworodnego z bydła. Dla tegoż ja ofiaruję Panu każdego samca, otwierającego żywot, ale każde pierworodne synów moich odkupuję.
Hagi Fero'ma tatregetama ovunkeno, Ra Anumzamo'ma Isipi vahe'mokizmi ese zmagonesa mofavreramine, maka afu'zagamofo anentara zamahe'ne. E'ina hu'negu maka ese ve anenta'ma kasentesazana Ra Anumzamofo kresramna vunentonanagi, tagonesa ve mofavretia ete nona huta miza nehune hutma hugahaze.
16 I będzie to za znak na ręce twojej, i za naczelniki między oczyma twemi, iż w możnej ręce wywiódł nas Pan z Egiptu.
Ana hu'negu mago avame'za tazantera nofi anakinenteta kokovitera anakinenteta, Ra Anumzamo'ma hanavenentake azanu'ma Isipiti'ma tavreno'ma atirami'nea zankura antahimigahune.
17 I stało się, gdy wypuścił Farao lud, że nie prowadził ich Bóg drogą ziemi Filistyńskiej, chociaż bliższa była; bo mówił Bóg: By snać nie żałował lud, gdyby ujrzał przeciw sobie wojnę i nie wrócił się do Egiptu.
Hagi Fero'ma Isipiti'ma zmatrege'za vu'nazana, Filistia mopafima vu kana tavaonte me'neanagi, Anumzamo'a zmatrege'za ana kantera ovu'naze. Na'ankure Israeli vahera ha' huzmantesage'za rukrehe hu'za Isipi e'zanku Anumzamo'a zmatrege'za ovu'naze.
18 Ale obwodził Bóg lud drogą pustyni nad morzem czerwonem; i uszykowani wyszli synowie Izraelscy z ziemi Egipskiej.
E'ina hu'negu ka'ma kokampi koranke hagerima me'nea kantega Anumzamo'a zamavreno kagino vige'za sondia vahe viaza hu'za vu'naze.
19 Wziął też Mojżesz kości Józefowe z sobą dla tego, że był Józef przysięgą obowiązał syny Izraelskie, mówiąc: Zapewne nawiedzi was Bóg; przetoż wynieście kości moje stąd z sobą.
Hagi ko'ma Josefe'a Israeli nagara zamsamino, Anumzamo'a Isipitira henka tamavreno vugahiankita zaferinani'a eri'neta vugahaze hige'za huvemapa hunte'nazare, amage anteno Mosese'a zaferina'a erino vu'ne.
20 I wyciągnąwszy z Suchotu położyli się obozem w Etam, na końcu puszczy.
Anante Sukoti kumara atre'za ka'ma kokamofo atumparega, Etamu seli nona ome ki'naze.
21 A Pan szedł przed nimi we dnie w słupie obłoku, aby je prowadził drogą, a w nocy w słupie ognia, aby im świecił, żeby szli we dnie i w nocy.
Hagi Ra Anumzamo'a hampompi manineno msarera zamavreno nevuno, hanimpina tevefi mani'neno zamavreno vu'ne. E'ina hige'za kenage'ene masare'enena amne vugara hu'naze.
22 Nie odejmował słupa obłokowego we dnie, ani słupa ognistego w nocy od ludu.
Israeli vahe'mofo zmavugatira masarera hampomo'a zamatreno ovigeno, hanimpina tevemo'a zamatrenora ovu'ne.

< Wyjścia 13 >