Wyjścia 13
1 I rzekł Pan do Mojżesza mówiąc:
Adonai spoke to Moses [Drawn out], saying,
2 Poświęć mi wszelkie pierworodne; cokolwiek otwiera każdy żywot między syny Izraelskimi, tak z ludzi, jako z bydła; bo moje jest.
“Sanctify to me all the firstborn, whatever opens the womb among the children of Israel [God prevails], both of man and of animal. It is mine.”
3 Tedy rzekł Mojżesz do ludu: Pamiętajcież na ten dzień, któregoście wyszli z Egiptu, z domu niewoli; bo w możnej ręce wywiódł was Pan stamtąd; a tak nie będziecie jedli kwaszonego.
Moses [Drawn out] said to the people, “Remember this day, in which you came out of Egypt [Abode of slavery], out of the house of bondage; for by strength of hand Adonai brought you out from this place. No leavened bread shall be eaten.
4 Dziś wy wychodzicie, w miesiącu Abib.
Today you go out in the first month Aviv ·Ripening grain (of a new crop), 1·.
5 A gdy się wprowadzi Pan do ziemi Chananejczyka, i Hetejczyka, i Amorejczyka, i Hewejczyka, i Jebuzejczyka, o którą przysiągł ojcom twoim, abyć ją dał, ziemię opływającą mlekiem i miodem, tedy będziesz obchodził tę służbę w tymże miesiącu.
It shall be, when Adonai shall bring you into the land of the Canaanite [Descendant of Humbled], and the Hittite [Descendant of Trembling fear], and the Amorite [Descendants of Talkers], and the Hivite [Wicked], and the Jebusite [Descendants of Thresher], which he swore to your fathers to give you, a land flowing with milk and honey, that you shall keep this aboda ·service· in this month.
6 Przez siedem dni jeść będziesz przaśniki, a dnia siódmego będzie święto Panu.
Seven days you shall eat matzah ·unleavened bread·, and in the seventh day shall be a feast to Adonai.”
7 Przaśniki jeść będziecie przez siedem dni, i nie ukaże się u ciebie nic kwaszonego, ani widziano będzie kwas we wszystkich granicach twoich.
Unleavened bread shall be eaten throughout the seven days; and no leavened bread shall be seen with you. No yeast shall be seen with you, within all your borders.
8 I opowiesz synowi twemu onegoż dnia, mówiąc: Dla tego, co mi uczynił Pan, gdym wychodził z Egiptu, obchodzę to.
You shall tell your son in that day, saying, “It is because of that which Adonai did for me when I came out of Egypt [Abode of slavery].”
9 I będziesz to miał za znak na ręce twojej, i na pamiętne przed oczyma twemi, aby Zakon Pański był w uściech twoich, ponieważ ręką możną wywiódł cię Pan z Egiptu.
It shall be for a sign to you on your hand, and for a memorial between your eyes, that Adonai’s Torah ·Teaching· may be in your mouth; for with a strong hand Adonai has brought you out of Egypt [Abode of slavery].
10 I będziesz strzegł ustawy tej na pewny czas, od roku do roku.
You shall therefore keep this regulation in its season from year to year.
11 A gdy cię Pan wprowadzi do ziemi Chananejczyka, jako przysiągł tobie i ojcom twoim, i da ją tobie:
“It shall be, when Adonai shall bring you into the land of the Canaanite [Descendant of Humbled], as he swore to you and to your fathers, and shall give it you,
12 Tedy odłączysz wszystko, co otwiera żywot, Panu: i każdy płód otwierający żywot z bydła twego, każdy samiec będzie Panu.
that you shall set apart to Adonai all that opens the womb, and every firstborn which you have that comes from an animal. The males shall be Adonai’s.
13 Każde zaś pierworodne oślę odkupisz barankiem; a jeźlibyś nie odkupił, tedy złamiesz mu szyję; a każde pierworodne człowieka między synami twoimi odkupisz.
Every firstborn of a donkey you shall redeem with a lamb; and if you will not redeem it, then you shall break its neck; and you shall redeem all the firstborn of man among your sons.
14 A gdyby cię spytał syn twój potem mówiąc: Cóż to jest? Tedy mu odpowiesz: Możną ręką wywiódł nas Pan z Egiptu, z domu niewoli.
It shall be, when your son asks you in time to come, saying, ‘What is this?’ that you shall tell him, ‘By strength of hand Adonai brought us out from Egypt [Abode of slavery], from the house of bondage.
15 Bo gdy się był zatwardził Farao, nie chcąc nas wypuścić, tedy zabił Pan wszelkie pierworodne w ziemi Egipskiej, od pierworodnego z ludzi aż do pierworodnego z bydła. Dla tegoż ja ofiaruję Panu każdego samca, otwierającego żywot, ale każde pierworodne synów moich odkupuję.
When Pharaoh stubbornly refused to let us go, Adonai killed all the firstborn in the land of Egypt [Abode of slavery], both the firstborn of man, and the firstborn of animal. Therefore I sacrifice to Adonai all that opens the womb, being males; but all the firstborn of my sons I redeem.’
16 I będzie to za znak na ręce twojej, i za naczelniki między oczyma twemi, iż w możnej ręce wywiódł nas Pan z Egiptu.
It shall be for a sign on your hand, and for symbols between your eyes: for by strength of hand Adonai brought us out of Egypt [Abode of slavery].”
17 I stało się, gdy wypuścił Farao lud, że nie prowadził ich Bóg drogą ziemi Filistyńskiej, chociaż bliższa była; bo mówił Bóg: By snać nie żałował lud, gdyby ujrzał przeciw sobie wojnę i nie wrócił się do Egiptu.
When Pharaoh had let the people go, God didn’t lead them by the way of the land of the Philistines [To roll in dust (As an insult)], although that was near; for God said, “Lest perhaps the people change their minds when they see war, and they teshuvah ·completely return· to Egypt [Abode of slavery];”
18 Ale obwodził Bóg lud drogą pustyni nad morzem czerwonem; i uszykowani wyszli synowie Izraelscy z ziemi Egipskiej.
but God led the people around by the way of the wilderness by the Sea of Suf [Reed Sea]; and the children of Israel [God prevails] went up armed out of the land of Egypt [Abode of slavery].
19 Wziął też Mojżesz kości Józefowe z sobą dla tego, że był Józef przysięgą obowiązał syny Izraelskie, mówiąc: Zapewne nawiedzi was Bóg; przetoż wynieście kości moje stąd z sobą.
Moses [Drawn out] took the bones of Joseph [May he add] with him, for he had made the children of Israel [God prevails] swear, saying, “God will surely visit you, and you shall carry up my bones away from here with you.”
20 I wyciągnąwszy z Suchotu położyli się obozem w Etam, na końcu puszczy.
They took their journey from Sukkot, and encamped in Etham, in the edge of the wilderness.
21 A Pan szedł przed nimi we dnie w słupie obłoku, aby je prowadził drogą, a w nocy w słupie ognia, aby im świecił, żeby szli we dnie i w nocy.
Adonai went before them by day in a pillar of cloud, to lead them on their way, and by night in a pillar of fire, to give them light, that they might go by day and by night:
22 Nie odejmował słupa obłokowego we dnie, ani słupa ognistego w nocy od ludu.
the pillar of cloud by day, and the pillar of fire by night, didn’t depart from before the people.
