< Estery 9 >
1 Potem dwunastego miesiąca, który jest miesiąc Adar, dnia trzynastego tegoż miesiąca, gdy przyszedł czas rozkazania królewskiego i wyroku jego, aby się wypełnił onegoż dnia, którego się spodziewali nieprzyjaciele żydowscy panować nad nimi, stała się rzecz przeciwna, że panowali Żydowie nad tymi, którzy ich mieli w nienawiści.
Au douzième mois, qui est le mois d'Adar, le treizième jour du mois, lorsque l'ordre du roi et son décret furent sur le point d'être exécutés, le jour où les ennemis des Juifs espéraient les vaincre (mais il arriva que le contraire se produisit, et que les Juifs vainquirent ceux qui les haïssaient),
2 Bo się byli zebrali Żydowie w miastach swych po wszystkich krainach króla Aswerusa, aby ściągnęli rękę na tych którzy złego ich szukali; a nikt się nie ostał przed nimi, bo był przypadł strach ich na wszystkie narody.
les Juifs se rassemblèrent dans leurs villes, dans toutes les provinces du roi Assuérus, pour porter la main sur ceux qui leur voulaient du mal. Personne ne pouvait leur résister, car la peur d'eux était tombée sur tout le peuple.
3 A wszyscy przełożeni nad krainami, i książęta, i starostowie, i sprawcy robót królewskich, mieli w uczciwości Żydów; bo przypadł strach Mardocheuszowy na nich.
Tous les princes des provinces, les gouverneurs locaux, les gouverneurs et ceux qui s'occupaient des affaires du roi aidaient les Juifs, car la crainte de Mardochée était tombée sur eux.
4 Albowiem Mardocheusz był wielkim w domu królewskim, a sława jego rozchodziła się po wszystkich krainach, gdyż on mąż Mardocheusz postępował, i wielkim urósł.
Car Mardochée était grand dans la maison du roi, et sa renommée se répandait dans toutes les provinces, car l'homme Mardochée devenait de plus en plus grand.
5 A tak pobili Żydzi wszystkich nieprzyjaciół swoich, mieczem ich mordując, i tracąc, i niszcząc, a czyniąc z tymi, co ich nienawidzieli, według upodobania swego.
Les Juifs frappaient tous leurs ennemis par le coup de l'épée, par le massacre et la destruction, et ils faisaient ce qu'ils voulaient à ceux qui les haïssaient.
6 Nawet i w Susan, mieście stołecznem, zabili i wytracili Żydzi pięć set mężów;
Dans la citadelle de Suse, les Juifs tuèrent et détruisirent cinq cents hommes.
7 I Parsandata, i Dalfona, i Aspata,
Ils tuèrent Parshandatha, Dalphon, Aspatha,
8 I Porata, i Adalijasza, i Arydata,
Poratha, Adalia, Aridatha,
9 I Parymasta, i Arysaja, i Arydaja, i Wajzata,
Parmashta, Arisai, Aridai et Vaizatha,
10 Dziesięciu synów Hamana, syna Hamedatowego, nieprzyjaciela żydowskiego, zabili; ale na łupy ich nie ściągnęli ręki swojej.
les dix fils de Haman, fils de Hammedatha, l'ennemi des Juifs, mais ils ne mirent pas la main sur le butin.
11 Onegoż dnia, gdy przyniesiono liczbę pobitych w Susan, mieście królewskiem, przed króla,
Ce jour-là, on apporta au roi le nombre de ceux qui avaient été tués dans la citadelle de Suse.
12 Rzekł król do Estery królowej: W Susan, mieście stołecznem, zabili Żydzi i wytracili pięć set mężów, i dziesięć synów Hamanowych; a w innych krainach królewskich cóż uczynili? cóż jeszcze za prośba twoja? a będzieć dana; a co jeszcze za żądość twoja? a stanieć się.
Le roi dit à la reine Esther: « Les Juifs ont tué et détruit cinq cents hommes dans la citadelle de Suse, y compris les dix fils d'Haman; qu'ont-ils donc fait dans le reste des provinces du roi? Quelle est ta requête? Elle vous sera accordée. Quelle est votre autre requête? Elle sera exécutée. »
13 I rzekła Ester: Jeźli się królowi podoba, niech będzie pozwolono i jutro Żydom, którzy są w Susan, aby uczynili według wyroku dzisiejszego, a dziesięć synów Hamanowych aby zawiesili na szubienicy.
Alors Esther dit: « Si le roi le veut, qu'il soit accordé aux Juifs qui sont à Suse de faire demain aussi selon le décret d'aujourd'hui, et que les dix fils d'Haman soient pendus au gibet. »
14 I rozkazał król, aby tak było. A tak przybity był wyrok w Susan, i powieszono dziesięć synów Hamanowych.
Le roi ordonna que cela se fasse. Un décret fut publié à Suse, et l'on pendit les dix fils d'Haman.
15 A zgromadziwszy się Żydowie, którzy byli w Susan, i dnia czternastego miesiąca Adar, zabili w Susan trzysta mężów; wszakże na łupy ich nie ściągnęli ręki swojej.
Les Juifs qui étaient à Suse se rassemblèrent le quatorzième jour du mois d'Adar et tuèrent trois cents hommes à Suse, mais ils ne mirent pas la main sur le butin.
16 Inni także Żydzi, którzy byli w krainach królewskich, i zebrawszy się zastawiali się za dusze swe; a póty mieli pokój od nieprzyjaciół swych. Bo zabili nieprzyjaciół swoich siedmdziesiąt i pięć tysięcy; wszakże na łupy ich nie ściągnęli ręki swo jej.
Les autres Juifs qui étaient dans les provinces du roi se rassemblèrent, défendirent leur vie, se reposèrent de leurs ennemis et tuèrent soixante-quinze mille de ceux qui les haïssaient; mais ils ne mirent pas la main sur le butin.
17 Poczęli dnia trzynastego miesiąca Adar, a przestali dnia czternastego tegoż miesiąca, a sprawowali tegoż dnia uczty i wesela.
Cela se passa le treizième jour du mois d'Adar, et le quatorzième jour de ce mois, ils se reposèrent et en firent un jour de fête et de réjouissance.
18 Ale Żydzi, którzy byli w Susan, zebrali się dnia trzynastego i czternastego tegoż miesiąca; a odpoczęli piętnastego dnia tegoż miesiąca, i sprawowali dnia onego uczty i wesela.
Mais les Juifs qui étaient à Suse s'assemblèrent le treizième et le quatorzième jour du mois; et le quinzième jour de ce mois, ils se reposèrent, et en firent un jour de fête et de réjouissance.
19 Przetoż Żydzi mieszkający po wsiach, i po miasteczkach niemurowanych, obchodzą dzień czternasty miesiąca Adar z weselem, i z ucztami i z dobrą myślą, posyłając upominki jeden drugiemu.
C'est pourquoi les Juifs des villages, qui habitent dans les villes non fortifiées, font du quatorzième jour du mois d'Adar un jour de fête et de réjouissance, un jour férié, et un jour où l'on s'envoie des présents alimentaires.
20 Bo pisał Mardocheusz o tem, i rozesłał listy do wszystkich Żydów, którzy byli po wszystkich krainach króla Aswerusa, do bliskich i do dalekich.
Mardochée écrivit ces choses, et il envoya des lettres à tous les Juifs qui se trouvaient dans toutes les provinces du roi Assuérus, tant de près que de loin,
21 Stanowiąc im, aby obchodzili dzień czternasty miesiąca Adar, i dzień piętnasty tegoż miesiąca na każdy rok,
pour leur enjoindre de célébrer chaque année les quatorzième et quinzième jours du mois d'Adar,
22 Według onych dni, w których odpoczęli Żydzi od nieprzyjaciół swoich, a miesiąca tego, który się im był obrócił z smutku w wesele, a z płaczu w dzień radości; aby obchodzili one dni z ucztami i z weselem, jeden drugiemu upominki, a ubogim dary po syłając.
comme des jours où les Juifs se sont reposés de leurs ennemis, et comme le mois qui a été transformé pour eux de tristesse en joie, et de deuil en fête; Ils en firent des jours de festin et d'allégresse, où l'on s'envoyait des vivres et des dons aux indigents.
23 I przyjęli to wszyscy Żydzi, że co zaczęli, czynić będą, i co pisał Mardocheusz do nich;
Les Juifs acceptèrent la coutume qu'ils avaient commencée, comme Mardochée le leur avait écrit,
24 Jako Haman, syn Hamadetowy, Agagiejczyk, nieprzyjaciel wszystkich Żydów, umyślił o Żydach, aby ich wytracił, i miotał pur, to jest los, na wytracenie ich i na wygubienie ich:
car Haman, fils d'Hammedatha, l'Agaguite, ennemi de tous les Juifs, avait formé un complot contre les Juifs pour les détruire, et il avait jeté le Pur, c'est-à-dire le sort, pour les consumer et les faire périr;
25 A jako Ester weszła przed oblicze królewskie, i mówiła o listy; a jako obrócone były złe zamysły jego, które był wymyślił przeciwko Żydom na głowę jego; i jako go powieszono i synów jego na szubienicy.
mais lorsque le roi en eut connaissance, il ordonna par lettres que le mauvais projet qu'il avait formé contre les Juifs retombe sur sa tête, et que lui et ses fils soient pendus au gibet.
26 Przetoż nazwali one dni Purym, od imienia tego pur, a to za przyczyną wszystkich słów listu tego, i co widzieli przy tem, i co przyszło na nich.
C'est pourquoi ils appelèrent ces jours « Purim », du mot « Pur ». C'est pourquoi, à cause de toutes les paroles de cette lettre, de ce qu'ils avaient vu à ce sujet et de ce qui leur était parvenu,
27 Postanowili też i przyjęli to Żydowie na się, i na nasienie swoje, i na wszystkich, którzy się do nich przyłączyli, aby tego nie przestępowano, ale żeby obchodzono te dwa dni według opisania ich, i według postanowionego czasu ich na każdy rok.
les Juifs établirent et imposèrent à eux-mêmes, à leurs descendants et à tous ceux qui se joindraient à eux, de ne pas manquer de célébrer chaque année ces deux jours selon ce qui était écrit et selon le temps fixé;
28 A iż te dni będą pamiętne i sławne od wieku do wieku, od rodzaju do rodzaju w każdej krainie, i w każdem mieście. Nadto, że te dni Purym nie zaginą z pośrodku Żydów, a pamiątka ich nie ustanie u potomstwa ich.
et que l'on se souvienne de ces jours et qu'on les garde dans toutes les générations, dans toutes les familles, dans toutes les provinces et dans toutes les villes, et que ces jours de Pourim ne disparaissent pas du milieu des Juifs, et que leur souvenir ne disparaisse pas de leur descendance.
29 Napisała też Ester królowa, córka Abihajlowa, i Mardocheusz Żyd, ze wszelką pilnością, aby potwierdzili tym listem wtórym tych dni Purym.
Alors la reine Esther, fille d'Abihail, et Mardochée, le Juif, écrivirent avec toute l'autorité voulue pour confirmer cette seconde lettre des Pourim.
30 Który list Mardocheusz posłał do wszystkich Żydów, do stu i dwudziestu i siedmiu krain królestwa Aswerusowego, pozdrawiając ich łaskawie i uprzejmie.
Il envoya des lettres à tous les Juifs des cent vingt-sept provinces du royaume d'Assuérus, avec des paroles de paix et de vérité,
31 A żeby statecznie przestrzegali tych dni Purym czasów swoich, jako im je postanowił Mardocheusz Żyd, i Ester królowa, i jako obowiązali siebie samych, i nasienie swoje, na pamiątkę postu i narzekania ich.
pour confirmer ces jours de Pourim dans leurs temps fixés, comme l'avaient décrété le Juif Mardochée et la reine Esther, et comme ils l'avaient imposé à eux-mêmes et à leurs descendants en ce qui concerne les jeûnes et les deuils.
32 A tak wyrok Estery potwierdził ustawy tych dni Purym, co zapisano w tej księdze.
L'ordre d'Esther confirma ces affaires de Pourim, et cela fut écrit dans le livre.