Estery 7
1 A tak przyszedł król i Haman na ucztę do Estery królowej.
Ana higeno kini ne'ene Hemanikea kuini a' Esta'ma retro'ma hu'nea ne'za ome nenaku vu'na'e.
2 I rzekł zasię król do Estery drugiego dnia, napiwszy się wina: Cóż za prośba twoja, królowo Ester? a będzieć dano; co za żądość twoja? Choćbyś też i o połowę królestwa prosiła, stanieć się.
Hagi namba 2 zupama krentea ne'zane waini tinema neneno'a, kini ne'mo'a ete mago'ane Estana amanage huno antahige'ne, Kuini a' Estaga nazanku kave'nesifi nasmio? Na'ankuro nantahima kesana zana amne kamigahue. Kegavama hu'noa mopagu'ma nantahigesanke'na amne amu'nompintira refko hugamigahue.
3 Tedy odpowiedziała królowa Ester, i rzekła: Jeźlim znalazła łaskę przed oczyma twemi, o królu! a jeźli się królowi podoba, niech mi będzie darowany żywot mój na prośbę moję, i naród mój na żądość moję.
Higeno anante kuini a' Esta'a kenona'a huno, kini ne'moka musema hunantenka kavesi nantenunka, kantahigoanki nagri'ene vahe'ni'anena tahe ofrio.
4 Albowiemeśmy zaprzedani, ja i naród mój, abyśmy byli wygładzeni, wymordowani i wytraceni. Gdybyśmy za niewolników i niewolnice sprzedani byli, milczałabym, choćby i tak ten nieprzyjaciel nasz nie mógł nagrodzić tej szkody królowi.
Na'ankure nagri'ene vahe'ni'anena ko tahe'za akafri kafro nehu'za tazeri havizama nehu'za tahe vagamaresageta frisuna vahe zamazampi zagore tatre'naze. Hagi kazokzo eri'za vahe'ma tavarenaku'ma hiresina, nagra amanahu kea hu'na kna onkamusine. Hianagi nagri'ene naga'ni'anena mika'a tahe vagareke hu'naze.
5 Tedy odpowiedział król Aswerus, i rzekł do Estery królowej: Któż to jest? a gdzie ten jest, którego serce tak nadęte jest, aby to śmiał uczynić?
Higeno kini ne' Serksisi'a kuini a' Estankura amanage hu'ne, Iza e'inahu kea hu'ne? Iga ana nera mani'nea ne'mo e'inahu zana huke hu'ne?
6 Irzekła Ester: Mąż przeciwnik, a nieprzyjaciel najgorszy jest ten Haman. I strwożył się Haman przed królem i królową.
Higeno Esta'a kenona'a huno, E'i ana kefo avu'ava'ma nehuno ha'ma renerantea nera Hemanikino ama mani'ne. Anage higeno Hemani'a kuini a'mofo avugane, kini ne'mofo avuga tusi agogogu nehuno ahirahiku hu'ne.
7 Tedy król wstał w popędliwości swojej od onej uczty, a szedł do ogrodu przy pałacu; ale Haman został, aby prosił o żywot swój Estery królowej; bo wiedział, że mu zgotowane było nieszczęście od króla.
Anage higeno kini ne'mo'a, tusi arimpa ahegeno otino atiramino knagune hozafi vu'ne. E'inama higeno'a, Hemani'a mani'neno kuini a'mo'ma asunku'ma huntesigu amesumesu hu'ne. Na'ankure agrama antahiana, kini ne'mo'ma eme ahe frizanku anara hu'ne.
8 Potem król wrócił się z ogrodu, który był przy pałacu, do domu, gdzie pił wino; a Haman upadł był na łoże, na którem siedziała Tedy rzekł król: Izali jeszcze i gwałt chce uczynić królowej u mnie w domu? A gdy te słowa wyszły z ust królewskich, zaraz twarz Hamanową nakryto.
Hagi kini ne'mo'ma knagune hozafinti'ma eno'ma eme keana Hemani'a kuini a'mofo tava'onte agafi mase'za nehigeno eme ke'ne. Hagi anante kini ne'mo'a huno, Ama ne'mo'a navufi kuini a' anteno vase'za nehifi? Anagema nehigeno'a, kini ne'mo'ma vahe'ma ahe frinaku'ma nehigeno'ma nehiaza hu'za eri'za vahe'amo'za ame hu'za Hemani agenopa tavravenu refite'naze.
9 Wtem rzekł Harbona, jeden z komorników, przed królem: Oto jeszcze szubienica, którą był zgotował Haman na Mardocheusza, który się starał o dobre królewskie, stoi przy domu Hamanowym wzwyż na pięćdziesiąt łokci. I rzekł król: Powieście go na niej.
Ana higeno anante kini ne'mofo eri'za ne'ma agonknazama hari'naza ne' Habona'a amanage hu'ne, 22mita hu'nea za'za zafa kuma'afina retrurente'neno, kini ne'mokama kahenaku'ma nehazageno hufore'ma huno kagu'ma vazi'nea ne' Modekaima aheno hanti'niaza retro hunte'ne, huno higeno kini ne'mo'a huno, Hemanina azerita ana zafare ome aheta hantiho.
10 I powieszono Hamana na onej szubienicy, którą był zgotował Mardocheuszowi. A tak uspokoił się gniew królewski.
Hige'za Modekaiama aheno hantinaku'ma Hemani'ma retro'ma hunte'nea zafare ahe'za hanti'naze. Ana hazageno kini ne'mofo arimpa ahe'zamo'a evurami'ne.
