< Estery 7 >

1 A tak przyszedł król i Haman na ucztę do Estery królowej.
Hatdawkvah, siangpahrang hoi Haman teh siangpahrangnu, Esta e bu a ven roi.
2 I rzekł zasię król do Estery drugiego dnia, napiwszy się wina: Cóż za prośba twoja, królowo Ester? a będzieć dano; co za żądość twoja? Choćbyś też i o połowę królestwa prosiła, stanieć się.
Hahoi, hnin pahni nah e misur a ven roi navah, siangpahrang ni siangpahrangnu Esta koevah, Siangpahrangnu bangmaw na ngai. Na poe han. Bangmaw na hei han. Uknaeram atangawn totouh na poe han, telah bout atipouh.
3 Tedy odpowiedziała królowa Ester, i rzekła: Jeźlim znalazła łaskę przed oczyma twemi, o królu! a jeźli się królowi podoba, niech mi będzie darowany żywot mój na prośbę moję, i naród mój na żądość moję.
Hatdawkvah, siangpahrangnu Esta ni, Oe bawipa, na lungyouk teh, siangpahrang hnâbonae lah awm pawiteh, ka ngai e teh kahringnae na pâhlung pouh han hoi ka miphunnaw e hringnae pâhlung pouh hane hah doeh.
4 Albowiemeśmy zaprzedani, ja i naród mój, abyśmy byli wygładzeni, wymordowani i wytraceni. Gdybyśmy za niewolników i niewolnice sprzedani byli, milczałabym, choćby i tak ten nieprzyjaciel nasz nie mógł nagrodzić tej szkody królowi.
Bangkongtetpawiteh, kai hoi ka miphunnaw teh raphoe teh koung thei hanlah ka o toe, napui hai tongpa hai san lah yo han tie pawiteh banghai ka dei mahoeh. Hateiteh, koung pâmit hanelah ka o awh. Siangpahrang, nang hanelah hai sungnae katang lah ao han atipouh.
5 Tedy odpowiedział król Aswerus, i rzekł do Estery królowej: Któż to jest? a gdzie ten jest, którego serce tak nadęte jest, aby to śmiał uczynić?
Hatdawkvah, siangpahrang ni Esta koevah, Hete hno sak hanlah a lung hoi a kâcai teh khokhan ngam e apimaw, na maw ao, telah a pacei.
6 Irzekła Ester: Mąż przeciwnik, a nieprzyjaciel najgorszy jest ten Haman. I strwożył się Haman przed królem i królową.
Esta ni, na katarankung hoi na katukkung teh tami kahawihoehe Haman doeh, telah atipouh. Hatdawkvah, siangpahrang hoi siangpahrangnu e a hmalah Haman teh a taki teh a pâyaw.
7 Tedy król wstał w popędliwości swojej od onej uczty, a szedł do ogrodu przy pałacu; ale Haman został, aby prosił o żywot swój Estery królowej; bo wiedział, że mu zgotowane było nieszczęście od króla.
Hahoi, siangpahrang teh misur vennae koehoi lungkhuek laihoi karanglah a thaw teh takha thung a kâen. Haman teh siangpahrangnu Esta koevah a hringnae pâhlung nahanlah kâhei laihoi a kangdue. Bangkongtetpawiteh, siangpahrang ni a lathueng vah hno a sak hane a kâpanue toe.
8 Potem król wrócił się z ogrodu, który był przy pałacu, do domu, gdzie pił wino; a Haman upadł był na łoże, na którem siedziała Tedy rzekł król: Izali jeszcze i gwałt chce uczynić królowej u mnie w domu? A gdy te słowa wyszły z ust królewskich, zaraz twarz Hamanową nakryto.
Hatdawkvah, siangpahrang teh siangpahrang dum hoi misur vennae koe bout a tho navah, Haman teh Esta tahungnae tungkhung teng vah a tabo e a hmu navah, siangpahrang ni hete im dawk ka mithmu roeroe vah siangpahrangnu teh na yonkhai han na maw, telah atipouh. Siangpahrang e kâpoe e patetlah Haman e minhmai hah a kawm pouh awh.
9 Wtem rzekł Harbona, jeden z komorników, przed królem: Oto jeszcze szubienica, którą był zgotował Haman na Mardocheusza, który się starał o dobre królewskie, stoi przy domu Hamanowym wzwyż na pięćdziesiąt łokci. I rzekł król: Powieście go na niej.
Hatdawkvah, siangpahrang hanlah tuenla e tami Harbonah ni, Khenhaw! siangpahrang hmalah lawk kahawi ka dei e Mordekai bang nahanlah dong 50 ka rasang e Haman ni a sak tangcoung e khom Haman im vah ao, telah atipouh. Siangpahrang ni haw vah bang awh, atipouh.
10 I powieszono Hamana na onej szubienicy, którą był zgotował Mardocheuszowi. A tak uspokoił się gniew królewski.
Hatdawkvah, Mordekai bang nahane hmuen dawkvah Haman teh a bang awh. Siangpahrang e lungkhueknae teh a roum toe.

< Estery 7 >