Estery 7
1 A tak przyszedł król i Haman na ucztę do Estery królowej.
Hiti chun lengpa le Haman chu lengnu Esther golvahna ankong a dingin ache lhontai.
2 I rzekł zasię król do Estery drugiego dnia, napiwszy się wina: Cóż za prośba twoja, królowo Ester? a będzieć dano; co za żądość twoja? Choćbyś też i o połowę królestwa prosiła, stanieć się.
Anivei channa kin ahin ankong aum uva ju adonpet uhin lengpan lengnu Esther koma asei kittai, “Lengnu Esther ipi nadei ham neiseipeh tan, ipiham nathum nom chu? Kalenggam akehkhat hijongleh kapeh ding nahi!” ati.
3 Tedy odpowiedziała królowa Ester, i rzekła: Jeźlim znalazła łaskę przed oczyma twemi, o królu! a jeźli się królowi podoba, niech mi będzie darowany żywot mój na prośbę moję, i naród mój na żądość moję.
Lengnu Esther in adonbut nin, “Lengpa na mikhoto nahi kachanna chuleh lengpan kathil thum hi neipeh inghy nalung lhaina ahileh, kei hinkho leh kamite hinkhohi hoidoh teijin.
4 Albowiemeśmy zaprzedani, ja i naród mój, abyśmy byli wygładzeni, wymordowani i wytraceni. Gdybyśmy za niewolników i niewolnice sprzedani byli, milczałabym, choćby i tak ten nieprzyjaciel nasz nie mógł nagrodzić tej szkody królowi.
Ajehchu kamite le keima hi eithatgo ho kom’a suhmang dingleh thagam dingin eikijohdoh taove. Keihohi sohding maimaija eikijoh doh uva hileh thipbeh a kaumdiu ahi, ajehchu hiti themma chu lengpa kasuhboi nomlou ahi.” Ati
5 Tedy odpowiedział król Aswerus, i rzekł do Estery królowej: Któż to jest? a gdzie ten jest, którego serce tak nadęte jest, aby to śmiał uczynić?
“Koipen ham hitobang bolla chu? Nangma tongkhaleu va hitobang bolla chu koi ham?” tin Leng Xerxes in adongtai.
6 Irzekła Ester: Mąż przeciwnik, a nieprzyjaciel najgorszy jest ten Haman. I strwożył się Haman przed królem i królową.
Esther in adonbut in, “Hiche miphaloupa Haman eidouvu le kagalmi paohi hijahime!” Haman chun lengpa le lengnu kom’a chun amai adangleo jengtan ahi.
7 Tedy król wstał w popędliwości swojej od onej uczty, a szedł do ogrodu przy pałacu; ale Haman został, aby prosił o żywot swój Estery królowej; bo wiedział, że mu zgotowane było nieszczęście od króla.
Hiche jouchun lengpa chu lunghang tah in adingdoh in khopi honlei langa chun apotdoh tan ahi. Haman vangchu lengnu Esther in ahinkho ahuhdohna dinga tao dingin aumden tan ahi, ajehchu lengpan amachu ahinghoi louding akihet ahitai.
8 Potem król wrócił się z ogrodu, który był przy pałacu, do domu, gdzie pił wino; a Haman upadł był na łoże, na którem siedziała Tedy rzekł król: Izali jeszcze i gwałt chce uczynić królowej u mnie w domu? A gdy te słowa wyszły z ust królewskich, zaraz twarz Hamanową nakryto.
Alungkham man’in lengnu lupna chunga chun abohkhup jengtan ahileh lengpa khopi honlei langa konna ahung kilekit langtoh akitoh khan ahi. Lengpan asamjah jengin, “Amahin kamaikoh tah jenga jong lengnu hi hitia hi adelkhum jeng ding hitam? Lengpa agah paodoh jouchun alhacha hon Haman chu amanthah nading vetsahnan amai pon in akhu taove.
9 Wtem rzekł Harbona, jeden z komorników, przed królem: Oto jeszcze szubienica, którą był zgotował Haman na Mardocheusza, który się starał o dobre królewskie, stoi przy domu Hamanowym wzwyż na pięćdziesiąt łokci. I rzekł król: Powieście go na niej.
Hiche jou chu lengpa dinga nukiso khat Harbona atiuchun ahin seijin, “Haman hin thinglhon amuh hemkhat feet sam sagi le nga a sao aleitolla akoije ati. Hiche chu aman lengpa min athana dinga ana huhdohpa Mordecai chu thana dinga anagon chu ahi. “Hichu ahileh hichea chun Haman chu khailih taovin,” tin lengpan thupeh aneitai.
10 I powieszono Hamana na onej szubienicy, którą był zgotował Mardocheuszowi. A tak uspokoił się gniew królewski.
Hiti chun Haman in Mordecai khailih na dinga anasem thinglhon achun amajoh achu akhailih taove.
