Estery 6
1 Onej nocy król nie mogąc spać, kazał przynieść księgi historyi pamięci godnych, i kroniki; i czytano je przed królem.
Hagi ana kenagera kini ne'mo'a avura masegara osuno ko'ma fore'ma hu'nea zantmimofo agenkema krente'naza avontafe omerita navuga eme hamprinke'na antahi'neno huno hu'ne.
2 I znaleźli napisane, że oznajmił Mardocheusz zdradę Bigtana i Teresa, dwóch komorników królewskich z tych, którzy strzegli progu, że szukali ściągnąć rękę na króla Aswerusa.
Anagema hige'za vu'za ana avontafera omeriza, zanagonknaza hari'nea netrema kini nemofo kuma kafante'ma eri'zama e'neria netrena, Biktana'ene Teresikema ko'ma kini ne' Serksisima ahenaku oku'a naneke retro nehakeno, Modekai'ma keteno, ana nanekema huama'ma hu'nea naneke hampri ami'naze.
3 Tedy rzekł król: Jakiejż dostąpił czci i zacności Mardocheusz dla tego? Na co odpowiedzieli słudzy królewscy, dworzanie jego: Nic za to nie odniósł.
Ana nanekema nentahino'a kini ne'mo'a amanage hu'ne, E'ina'ma hu'nerera Modekaina na'a hunte'none? Higeno ana avontafema hampri ami'za vahe'mo'za amanage hu'naze, Mago zana huonte'none.
4 I rzekł król: Któż jest w sieni? (a Haman przyszedł był do sieni zewnętrznej pałacu królewskiego, chcąc mówić z królem, aby powieszono Mardocheusza na szubienicy, którą mu był nagotował.)
Higeno kini ne'mo'a huno, Iza kumapina menina mani'ne? huno nehigeno'a, Hemani'a zafama tro'ma hunte'nere'ma Modekaima aheno hanti'nia naneke kini ne' ome asaminaku, kini ne' kumapina ana umareri'ne.
5 Tedy odpowiedzieli królowi słudzy jego: Oto Haman stoi w sieni. I rzekł król: Niech sam wnijdzie.
Higeno kini ne'mofo eri'za ne'mo'a kini nera asamino, Hemani'a kumapi eme oti'ne higeno, kini ne'mo'a huno, Kehugeno efreno huno hu'ne.
6 I wszedł Haman. Któremu król rzekł: Coby uczynić mężowi temu, którego król chce uczcić? (a Haman myślił w sercu swem: Komużby chciał król uczciwość większą wyrządzić nad mię?)
Higeno Hemani'a emarerigeno kini ne'mo'a amanage huno hu'ne, Nagra mago nera mani'neanki'na ragi ami'na husga huntegahue? Higeno Hemani'a agra'agura amanahu antahintahi antahi'ne, mago'a vahe'ma kini ne'mo'ma ana'ma huntega vahera omani'neanki, nagrake'za mani'noe huno antahi'ne.
7 I odpowiedział Haman królowi: Mężowi, którego król chce uczcić,
Ana antahintahi nentahino Hemani'a amanage huno hu'ne, Kini ne'mokama ragima aminka azeri sgama hana nera,
8 Niech przyniosą szatę królewską, w którą się ubiera król, i przywiodą konia, na którym jeżdża król, a niech włożą koronę królewską na głowę jego;
ke huge'za kini ne'moka kukena eri'za eme nemiza, kini ne'mokama vanoma nehana hosi afuma kagri kavasese zantetima asenire'ma avasesema hunte'naza hosi afu avre'za eme amiho.
9 A dawszy onę szatę i onego konia do ręki którego z książąt królewskich, z książąt najprzedniejszych, niech ubiorą męża onego, którego król chce uczcić, a niech go prowadzą na koniu po ulicy miejskiej, a niech wołają przed nim: Tak się ma stać mężowi, którego król chce uczcić.
Ana nehanigenka mago ugagota eri'za neka'agu hugeno, kini ne'moka za'za kenaka'a erino ana nera kukena hunenteno, hosi afuka'amofo agofetu avreno kumapina vano nehuno ana eri'za ne'mo'a ranke huno, ama nera kini ne'mo'a ragi amino knare avu'ava hunte huno hino!
10 Tedy rzekł król do Hamana: Spiesz się, weźmij szatę i konia, jakoś powiedział, a uczyń tak Mardocheuszowi Żydowi, który siedzi w bramie królewskiej, a nie opuszczaj nic z tego wszystkiego, coś mówił.
Anage higeno, Knare ke hananki kema hanankante antenka ame hunka vunka ana kukena omenerinka hosi afura nevrenka enka kuma kafante'ma kvama huno nemania Jiu ne' Modekaina ana maka zana hunto. Hagi mago zane hunka kagera okanio!
11 Przetoż wziąwszy Haman szatę i konia, ubrał Mardocheusza, i prowadził go na koniu po ulicy miejskiej, wołając przed nim: Tak się ma stać mężowi, którego król chce uczcić.
Higeno Hamani'a kini kukena omerino Modekaiana eme hunenteno, kini ne'mofo hosi afu agumpi avrenteno kuma amu'nompina ana hosi afura avazu huno vano nehuno, ranke huno amanage hu'ne, ama nera kini ne'mo'a ragi amino knare hunte'ne huno vano hu'ne.
12 Wrócił się potem Mardocheusz do bramy królewskiej, a Haman pokwapił się do domu swego z żałością, mając głowę nakrytą.
Ana'ma hutegeno'a, Modekaia'a kini ne'mofo kuma kafante ete emani'ne. Hianagi Hamani'a asenire arefiterino rimpagna nehuno noma'arega vu'ne.
13 I powiedział Haman Zeresie, żonie swej, i wszystkim przyjaciołom swoim wszystko, co mu się przydało. I rzekli do niego mędrcy jego, i Zeres, żona jego: Ponieważ z narodu Żydowskiego jest Mardocheusz, przed któregoś obliczem począł upadać, nie przemożesz go, ale pewnie upadniesz przed obliczem jego.
Hagi Hamani'a maka zama agrite'ma fore'ma hia zamofo nanekea rone'aramine nenaro Zeresinena ome zamasami'ne. Higeno nenaro'ene knare antahi'zama nemiza vahe'mo'za amanage hu'za asami'naze, azeri havizama nehana ne' Modekaia'a Jiu nekino agri'ma ahe kema retro'ma nehana zamo'a eri'zana e'origosie. Hagi kagri kazeri haviza hugahie.
14 A gdy oni jeszcze mówili z nim, oto komornicy królewscy przyszli, a przymusili Hamana, aby szedł na ucztę, którą była Ester sprawiła.
Ana nanekea zahufa nesmizageno, kini ne'mofo eri'za ne'ma agonknazamo hari'nea ne'mo'a ame huno vuno Hemanina ome avreno Esta'ma ne'zama retro'ma hu'nerega vu'ne.
