Estery 5
1 A dnia trzeciego ubrawszy się Ester w ubiór królewski, stanęła w sieni wewnętrznej domu królewskiego przeciw pałacowi królewskiemu. A król siedział na stolicy królewskiej swojej w pałacu królewskim przeciwko drzwiom domu.
Or, le troisième jour, Esther se revêtit de son vêtement royal, et se tint dans la cour intérieure de la maison du roi, au-devant de la maison du roi. Le roi était assis sur le trône de son royaume, dans la maison royale, vis-à-vis de la porte de la maison.
2 A gdy ujrzał król Esterę królowę stojącą w sieni, znalazła łaskę w oczach jego, i wyciągnął król do Estery sceptr złoty, który trzymał w ręce swej. Tedy przystąpiwszy Ester dotknęła się końca sceptru.
Et lorsque le roi vit la reine Esther qui se tenait debout dans la cour, elle trouva grâce à ses yeux, et le roi tendit à Esther le sceptre d'or qui était en sa main; et Esther s'approcha, et toucha le bout du sceptre.
3 I rzekł do niej król: Cóż ci królowa Ester? a co za prośba twoja? Choćbyś też i o połowę królestwa prosiła, tedyć będzie dano.
Et le roi lui dit: Qu'as-tu, reine Esther, et quelle est ta demande? Quand ce serait jusqu'à la moitié du royaume, elle te serait donnée.
4 I odpowiedziała Ester: Jeźli się królowi podoba, niech przyjdzie król i Haman dzisiaj na ucztę, którąm dla niego nagotowała.
Esther répondit: Si le roi le trouve bon, que le roi vienne aujourd'hui, avec Haman, au festin que je lui ai préparé.
5 I rzekł król: Zawołajcie co rychlej Hamana, aby dosyć uczynił woli Estery. Przyszedł tedy król i Haman na onę ucztę, którą była sprawiła Ester.
Alors le roi dit: Appelez promptement Haman, pour faire ce qu'a dit Esther. Le roi vint donc avec Haman au festin qu'Esther avait préparé.
6 Potem król rzekł do Estery, napiwszy się wina: Cóż za prośba twoja? a będzieć dano; co za żądość twoja? Choćbyś i o połowę królestwa prosiła, będzieć dano.
Et le roi dit à Esther, pendant qu'on buvait le vin: Quelle est ta demande? Et elle te sera accordée. Et quelle est ta prière? Serait-ce la moitié du royaume, il y sera fait droit.
7 Na to odpowiedziała Ester, i rzekła: Żądość moja, i prośba moja ta jest:
Et Esther répondit, et dit: Voici ma demande et ma prière:
8 Jeźlim znalazła łaskę w oczach królewskich, a jeźli się królowi podoba, aby przyzwolił na prośbę moję, i wypełnił żądość moję, aby jeszcze przyszedł król i Haman na ucztę, którą im zgotuję, a jutro uczynię według słowa królewskiego.
Si j'ai trouvé grâce devant le roi, et si le roi trouve bon de m'accorder ma demande, et de faire selon ma requête, que le roi et Haman viennent au festin que je leur préparerai, et demain je ferai selon la parole du roi.
9 A tak wyszedł Haman dnia onego wesoły, i z dobrą myślą; ale gdy ujrzał Haman Mardocheusza w bramie królewskiej, że ani powstał, ani się ruszył przed nim, napełniony był Haman przeciwko Mardocheuszowi popędliwością.
Or, Haman sortit, en ce jour-là, joyeux et le cœur content; mais lorsqu'il vit, à la porte du roi, Mardochée, qui ne se leva point et ne se remua point pour lui, il fut rempli de colère contre Mardochée.
10 Wszakże zatrzymał się Haman, aż przyszedł do domu swego, a posławszy wezwał przyjaciół swoich, i Zeres, żony swej.
Toutefois Haman se contint, vint en sa maison, et envoya chercher ses amis et Zérèsh, sa femme.
11 I powiadał im Haman o sławie bogactw swoich, i o mnóstwie synów swych, i o wszystkiem, jako go uwielbił król, i jako go wywyższył nad innych książąt i sług królewskich.
Puis Haman leur parla de la gloire de ses richesses, du nombre de ses enfants, de tout ce que le roi avait fait pour l'agrandir, et comment il l'avait élevé au-dessus des princes et serviteurs du roi.
12 Nadto rzekł Haman: Nawet nie wezwała Ester królowa z królem na ucztę, którą nagotowała, tylko mnie a jeszcze i na jutro jestem od niej z królem wezwany.
Haman dit aussi: Et même la reine Esther n'a fait venir que moi, avec le roi, au festin qu'elle a fait, et je suis encore convié par elle, pour demain, avec le roi.
13 Ale mi to wszystko za nic, pokąd ja widzę Mardocheusza Żyda, siedzącego u bramy królewskiej.
Mais tout cela ne me suffit pas, aussi longtemps que je verrai Mardochée, le Juif, assis à la porte du roi.
14 I rzekła mu Zeres, żona jego, i wszyscy przyjaciele jego: Niech postawią szubienicę wysoką na pięćdziesiąt łokci, a rano mów do króla, aby powieszono Mardocheusza na niej, a idź z królem na ucztę z weselem. I upodobała się ta rada Hamanowi, i kazał postawić szubienicę.
Alors Zérèsh, sa femme, et tous ses amis répondirent: Qu'on fasse un gibet haut de cinquante coudées; et, demain matin, dis au roi qu'on y pende Mardochée; et va-t'en joyeux au festin avec le roi. Cette parole plut à Haman, et il fit faire le gibet.
