Estery 5
1 A dnia trzeciego ubrawszy się Ester w ubiór królewski, stanęła w sieni wewnętrznej domu królewskiego przeciw pałacowi królewskiemu. A król siedział na stolicy królewskiej swojej w pałacu królewskim przeciwko drzwiom domu.
A an-ngol nithum lhinni chun, Esther in lengnu von in akivon in, indan sungnung’a alut in, lengpa touna laltouna na chu angan agading tai. Lengpa chu indan sunga alatouna a chun atouvin, kotphung lam chu ana nga in ahi.
2 A gdy ujrzał król Esterę królowę stojącą w sieni, znalazła łaskę w oczach jego, i wyciągnął król do Estery sceptr złoty, który trzymał w ręce swej. Tedy przystąpiwszy Ester dotknęła się końca sceptru.
Aman lengnu Esther chu indan sungnung lang ngatna a adin chu amutan ahi, hichun aman anasang in asana tenggol chu agah lhundoh peh in ahi. Hichun Esther in anailut in ateng golchu athamtan ahi.
3 I rzekł do niej król: Cóż ci królowa Ester? a co za prośba twoja? Choćbyś też i o połowę królestwa prosiła, tedyć będzie dano.
Hijouchun lengpan adongtan ahi: “Lengnu Esther ipi nadei ham? Ipiham nathum nom chu? Kaleng gam akehkhat jen hijongleh napenge!” ati.
4 I odpowiedziała Ester: Jeźli się królowi podoba, niech przyjdzie król i Haman dzisiaj na ucztę, którąm dla niego nagotowała.
Esther in adonbut in, “Lengpa nalung ahiding leh lengpa dinga kagon golvah ankong’a hin Haman toh tuni hin hunglhon lechun kati,” ati tan ahi.
5 I rzekł król: Zawołajcie co rychlej Hamana, aby dosyć uczynił woli Estery. Przyszedł tedy król i Haman na onę ucztę, którą była sprawiła Ester.
Lengpan alhachaho khat akouvin, Esther in agon golvah ankong um ding'in Haman gangtah in hung hen tin aga kousah tai. Hiti chun lengpa le Haman chu Esther golvah ankong um ding'in ache lhontai.
6 Potem król rzekł do Estery, napiwszy się wina: Cóż za prośba twoja? a będzieć dano; co za żądość twoja? Choćbyś i o połowę królestwa prosiła, będzieć dano.
Hitia chu aneh uva adon laitah un, lengpan Esther jah a, “Tun ipi mong ham nadeichu seitan, ipiham nathum nomchu? Kalenggam akehkhat hijongleh kapeh ding nahi!” ati.
7 Na to odpowiedziała Ester, i rzekła: Żądość moja, i prośba moja ta jest:
Esther lin adonbut nin: “Hichehi kathum nom leh kangai chatpen chu ahi.
8 Jeźlim znalazła łaskę w oczach królewskich, a jeźli się królowi podoba, aby przyzwolił na prośbę moję, i wypełnił żądość moję, aby jeszcze przyszedł król i Haman na ucztę, którą im zgotuję, a jutro uczynię według słowa królewskiego.
Lengpa nalunglhaina kahi khah a chuleh lengpan kathilthum neisanpeh dinghi nalunglhaina ahidinga, kathum neibolpeh dinga ahileh jingteng jongle kagolvah ankonga Haman toh hungkit lhon inlang hitengle chu ipi kadei ham seichen nange” ati.
9 A tak wyszedł Haman dnia onego wesoły, i z dobrą myślą; ale gdy ujrzał Haman Mardocheusza w bramie królewskiej, że ani powstał, ani się ruszył przed nim, napełniony był Haman przeciwko Mardocheuszowi popędliwością.
Hiche golvah ankong adalhah chun Haman akipah lheh jenge! Ahinla Mordecai chu leng inpi kelkot phung’a anatouva, amasang a ding dohlou chule jana imacha apehlou jeh chun Haman alunghan adeojah tan ahi.
10 Wszakże zatrzymał się Haman, aż przyszedł do domu swego, a posławszy wezwał przyjaciół swoich, i Zeres, żony swej.
Ahivanga amale ama akitim ham ham in ain ajon ahi. Hiche jouchun Haman in aloi agol ho leh ajinu Zaresh akou khom in,
11 I powiadał im Haman o sławie bogactw swoich, i o mnóstwie synów swych, i o wszystkiem, jako go uwielbił król, i jako go wywyższył nad innych książąt i sług królewskich.
Cha tamtah aneijeh leh nei le gou ahaojeh in amaho kom’a chun kiletsah tah in thu aseijin ahi. Lengpan vaipo ho jouse le milen milal hojouse chung alenpenna atahsang nale jana apehho jeh chun aham hoitho lheh jengin ahi.
12 Nadto rzekł Haman: Nawet nie wezwała Ester królowa z królem na ucztę, którą nagotowała, tylko mnie a jeszcze i na jutro jestem od niej z królem wezwany.
Haman in aseijin “Hiche ho chungchon ah, Esther lengnu in golvah ankong agonna a lengpa toh ankong umkhom dingin koimacha dang koulouvin keibou eikouvin ahi, chule jing jongleh lengpa toh keibou eikoukit lhonin ahi.” Ati.
13 Ale mi to wszystko za nic, pokąd ja widzę Mardocheusza Żyda, siedzącego u bramy królewskiej.
“Ahijeng vang'in hiche Judate mipa Mordecai khu khopi kelkotna atou kamulai sen kakipana ho jousehi amolsoh jitai,” ati.
14 I rzekła mu Zeres, żona jego, i wszyscy przyjaciele jego: Niech postawią szubienicę wysoką na pięćdziesiąt łokci, a rano mów do króla, aby powieszono Mardocheusza na niej, a idź z królem na ucztę z weselem. I upodobała się ta rada Hamanowi, i kazał postawić szubienicę.
Hijeh chun Haman jinu Zaresh chuleh aloi agolhon aseipeh un, “Thinglhon hem feet som sage le nga a sangkhat tungdoh inlang jingkah tengleh lengpa kom’a chun Mordecai khetbehna dingin ga-ngeh lechun ahijenge” ati peh un ahi. Hichechu akichaiteng leh lengnu golvah a ding chun lungmongin chethei tan nate” atiuvin ahi. Hiche chun Haman alunglhai sahlheh jengin thing lhonchu tundoh dingin thu apetai.
