< Estery 4 >

1 A Mardocheusz, dowiedziawszy się wszystkiego, co się było stało, rozdarł szaty swe, i oblekł się w wór, a posypawszy się popiołem, wyszedł w pośród miasta, i wołał głosem wielkim i żałośnym.
Mordecai jin hitobanga thilsoh hi ahetdoh phat in, apon abot’eh in khaodip pon aki ah in vut akinun, chuin khopi achun alhailut in awging tah le lungna tah in apengjah jeng tan ahi.
2 I przyszedł aż przed bramę królewską; bo się nie godziło wnijść w bramę królewską obleczonemu w wór.
Hiti chun ama khopi kelkot geijin ache in ahi, ajehchu hitobanga lung hesohna von pum in koima khopi kelkotna lutthei lou ahi.
3 W każdej także krainie i miejscu, gdziekolwiek rozkazanie królewskie, i wyrok jego przyszedł, była wielka żałość między Żydami, post, i płacz, i narzekanie, a w worze, i na popiele wiele ich leżało.
Chuleh hiche lengpa dan aga kiphondoh na gambih jousea chun Judate ho lah a lunghem na nasatah alhungtai. Amahon an angol’un, akap un, aping un, chuleh mitamtah in vut akinu uvin khaodip pon akisil un ahi.
4 Przetoż przyszedłszy panny Estery, i komornicy jej, oznajmili jej to; i zasmuciła się królowa bardzo i posłała szaty, aby obleczono Mardocheusza, zdjąwszy z niego wór jego. Ale ich on nie przyjął.
Lengnu Esther jenle nungah holeh nukisohon Mordecai umchan chu aseipeh phat un, ama jong alungkham lheh jengtan ahi. Amanun khaodip pon akisil khella akisil dingin pon agah thotnin ahinla Mordecai chu anompon ahi.
5 Tedy zawoławszy Estera Atacha, jednego z komorników królewskich, którego jej był dał za sługę, rozkazała mu z strony Mardocheusza, aby się dowiedział, co i przeczby to było.
Hiche jou chun Esther in lengpa dinga nukiso holah a ama lhacha dinga kipansah pa Hathach chu akouvin, Mordecai chun ipi hahsatna atoh ham chule ibola lunggim tah a uma ham ti gakholdoh dingin asol tan ahi.
6 Wyszedł tedy Atach do Mardocheusza na ulicę miejską, która była przed bramą królewską;
Hijeh chun Hathach chu khopi kelkot mai lang leitol a um Mordecai kom’a chun agachen ahi.
7 I oznajmił mu Mardocheusz wszystko, co mu się przydało, i o tej sumie srebra, którą obiecał Haman odważyć do skarbu królewskiego przeciwko Żydom, aby byli wytraceni.
Mordecai in thusoh ho jouse leh Judate suhmang’a aumna dinga Haman in sum ijat lengte sumkhol na a dinga atodoh got ham tichu hoitah in ana seipeh soh keijin ahi.
8 Nadto dał mu przepis wyroku, który był przybity w Susan na wytracenie ich, aby okazał Esterze, i oznajmił jej; a żeby jej rozkazał, aby szła do króla, i prosiła go, a przyczyniła się do niego za ludem swoim.
Judate jouse kisuh mangna dinga Susa khopi sunga kisodoh dan lekha pehkhat chu Hathach anapen ahi. Aman hiche lekha chu Esther anavetsah ding chuleh thil umdan chu hoitah a ahilchet dingin Hathach chu agah ngan sen ahi. Aman Hathach jah a chun Esther chu sollin lang lengpa kom’a amite inging a taohen ati.
9 Tedy przyszedłszy Atach oznajmił Esterze słowa Mardocheuszowe.
Hiti chun Hathach chu Mordecai jin angan sena pumchun Esther kom’a chun ahung kile tai.
10 I rzekła Estera do Atacha, wskazując przezeń do Mardocheusza:
Hiche jouchun Esther in Mordecai kom’a, athu lepoh dingin Hathach chu asolkit in ahi.
11 Wszyscy słudzy królewscy, i lud krain królewskich wiedzą, że ktobykolwiek (mąż albo biała głowa) wszedł do króla do sieni wnętrznej, nie będąc wezwany, to prawo o nim jest, aby był zabity, oprócz na kogoby wyciągnął król sceptr złoty, ten żyw z ostanie. Alem ja nie była wezwana, abym weszła do króla, już przez trzydzieści dni.
“Lengpa vaipo hole gambih hoa cheng mipiho jouse jengin jong, koihileh lengpan akou hilouva lengpa kom’a lut aum a ahileh lengpan a sana tenggol ahin lhunlut louleh thitei tei ding ahi ti hi mijousen ahet khatchu ahi. Tuhin lengpan eikou louna ni somthum alhingtai” ati.
12 A gdy oznajmiono Mardocheuszowi słowa Estery.
Hathach chun Esther thusei chu Mordecai kom alhut kittai.
13 Rzekł Mardocheusz, aby zasię powiedziano Esterze: Nie mniemaj w umyśle twoim, abyś zachowana być miała w domu królewskim mimo wszystkich Żydów.
Mordecai in Esther chu adonbutna alethot in; “Khopi sunga naum man in Judate jouse akitha gamteng kihoidoh nante tin kigel hih in.
14 Albowiem, jeźli ty tak cale milczeć będziesz na ten czas, ulżenie i wybawienie przyjdzie Żydom skąd inąd, ale ty i dom ojca twego zginiecie; a któż wie, jeźliś nie dla tego czasu dostąpiła królestwa?
Hitobang phat nahi thipbeh a naum a ahileh, hoilang ham khatna kon ahi Judate tedinga hoidoh nale olna hungsohdoh ding, amavang nangle nainsung mite thiding ahi. Kon ija ahetn em hitobang phatna ding jeh’a hi lengnu mun nalo hithei tah ahi!”
15 I rzekła Estera, aby zasię oznajmiono Mardocheuszowi:
Hichejou chun Esther in Mordecai chu hiti hin thu athot kitne;
16 Idź, zbierz wszystkich Żydów, którzy się znajdują w Susan, a pośćcie za mię, a nie jedzcie ani pijcie przez trzy dni, w nocy ani we dnie. Ja też, i panny moje także, będę pościła; tedy wnijdę do króla, choć to nie według prawa, a jeźli zginę, niech zginę.
“Susa khopia um Judate jouse gakoukhom inlang keidingin an-ngollin hungtao vun. Nithum sungin anjong nelou twijong donlouvin asun ajan in um un. Kanungah hole kenjong hitima chu kaboldiu ahi. Hiche jouteng chuleh dan in aphallou hijongleh, kathile kathi, kahinle kahin, lengpa kom’a kagalut ding ahi,” atipeh tai.
17 Tedy szedł Mardocheusz, i uczynił wszystko, co mu była rozkazała Estera.
Hiti chun Mordecai apotdoh in Esther in ahin thupeh dungjui chet chun aga boltai.

< Estery 4 >