Efezjan 4
1 Proszę was tedy ja więzień w Panu, abyście chodzili tak, jako przystoi na powołanie, którem jesteście powołani;
Aa le ihalaliako, izaho mpirohi’ i Talè, t’ie hañavelo mañeva i koike nikanjiañe anahareoy,
2 Ze wszelaką pokorą i cichością, i z nieskwapliwością, znosząc jedni drugich w miłości,
nainai’e mireke an-trentram-po naho mifampiheve am-pikokoañe,
3 Starając się, abyście zachowali jedność ducha w związce pokoju.
ie ilozoha’ areo tambozotse ty fitraofan-kina’ i Arofoy, mifampipiteke am-pilongoañe.
4 Jedno jest ciało i jeden duch, jako też jesteście powołani w jednej nadziei powołania waszego.
Raike i fañòvay, naho raike i Arofoy—manahake t’ie kinoike ho amam-pitamàñe raike te nikanjieñe:
5 Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest;
Talè raike, fatokisañe raike, filiporañe raike,
6 Jeden Bóg i Ojciec wszystkich, który jest nade wszystko i po wszystkich, i we wszystkich was.
naho Andrianañahare raike, Rae’ iabikey, lohà’ ze he’e, kila añama’e, vaho hene ama’e.
7 Lecz każdemu z nas dana jest łaska według miary daru Chrystusowego.
F’ie songa nitoloreñ’ arofo ami’ty nanokantsokaña’ i Norizañey falalàñe.
8 Dlatego Pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, wiódł pojmanych więźni i dał dary ludziom.
Izay ty nipatera’e ty hoe: Ie nionjoñe mb’añ’abo añe, kinozozò’e an-drohy i fandrohizañey vaho tinolo’e falalàñe ondatio.
9 Ale to, że wstąpił, cóż jest, jedno iż pierwej był zstąpił do najniższych stron ziemi?
Aa kanao nionjon-dre, ino i tsaraeñey naho tsy t’ie nizotso hey mb’ an-tsikeokeo’ ty tane toy ao?
10 A który zstąpił, ten jest, który i wstąpił wysoko nad wszystkie niebiosa, aby napełnił wszystko.
I nizotsoy, le i nionjoñe andindi’ ze hene likerañe, hañenefa’e ze he’ey.
11 I tenże dał niektóre Apostoły, a niektóre proroki, a drugie ewangielisty, drugie też pasterze i nauczyciele.
Natolo’e ho Firàheñe ty ila’e naho mpitoky ty ila’e naho venje ty ila’e vaho mpiarake naho mpañoke ty ila’e,
12 Ku spojeniu świętych, ku pracy usługiwania, ku budowaniu ciała Chrystusowego;
hañoke o noro’eo hitoloñe am-pitoroñañe, handranjy ty fañòva’ i Norizañey
13 A iżbyśmy się wszyscy zeszli w jedność wiary i znajomości Syna Bożego, w męża doskonałego, w miarę zupełnego wieku Chrystusowego,
ampara’ t’ie hene maha-pitrao-kina am-patokisañe, haharendreke i Anan’ Añaharey, hitombo ho añoñ’ay, amy havañonañe nihenefa’ i Norizañeiy;
14 Abyśmy więcej nie byli dziećmi, chwiejącymi się i unoszącymi się każdym wiatrem nauki przez fortel ludzki i przez chytrość podejścia błędem.
ie amy zao tsy ho anak’ ajaja ka, havoamboa’ ty onja, naho hasiotsio’ ze fonga tiom-pañohañe, ami’ty famañahia’ ondaty kante an-kalìtake naho kilily,
15 Ale szczerymi będąc w miłości, rośnijmy w onego we wszystkiem, który jest głową, to jest w Chrystusa,
fe am-pitaroñañe ty hatò am-pikokoañe, ty hitomboan-tika ami’ty halifora’e amy Loha’ey ao, toe i Norizañey.
16 Z którego wszystko ciało przystojnie złożone i spojone we wszystkich stawach, przez które jeden członek drugiemu posiłku dodaje przez moc, która jest w każdym członku, według miary jego, wzrost ciału należący bierze ku budowaniu samego siebie w miłości.
Ie ty andrafetañe i fañòvay iaby hifampikatoke, naho hifandreketa’ ze hene fange’e amy fifanozaña’ey, songa mañeneke i fitoroña’ey, hampitomboa’e naho hampiraoraoa’e am-pikokoañe i fañòvay.
17 To tedy mówię i oświadczam się przez Pana, abyście już więcej nie postępowali, jako insi poganie postępują, w próżności umysłu swego;
Aa le hoe iraho, eka afanto’ay naho i Talè, ama’areo te tsy hañavelo ami’ty fañaveloa’ o kilakila ondatio ka, ami’ty hakoaham-pivetsevetse’ iareoo,
18 Zaćmiony mając rozsądek, będąc oddaleni od żywota Bożego dla nieumiejętności, która w nich jest z zatwardzenia serca ich.
fa maieñe ty fahafohina’ iareo, tsy mpiami’ ty havelon’ Añahare ty amy habahimoañe an-tro’ iereo ao, ami’ty hagañ’ arofo’ iareo;
19 Którzy zakamieniawszy, udali się na rozpustę ku popełnianiu wszelakiej nieczystości z chciwością.
ie fa dridra an-troke, nijoroboñe an-kadrao-lo, hitoloñe ze fonga hameñarañe vaho fatiti-mena.
20 Lecz wy nie takeście się nauczyli Chrystusa,
Tsy izay ty nioha’ areo amy Norizañey,
21 Jeźliście go tylko słuchali i o nim wyuczeni byli, jako jest (ta) prawda w Jezusie,
ie toe jinanji’ areo naho nandrèndreke ama’e, ty amy hatò am’ Iesoà ao,
22 To jest, żebyście złożyli według pierwszego obcowania starego człowieka, który się psuje przez pożądliwości oszukiwające;
le o satan-kavelo’ areo taoloo, korendaho i haondaty hambo’e mihamomoke ty amo drao’e mamañahio,
23 I odnowili się duchem umysłu waszego;
le mivaoa am-pitsakorean-troke ao,
24 I oblekli się w onego nowego człowieka, który według Boga stworzony jest w sprawiedliwości i w świętobliwości prawdy.
vaho atsetaho indaty nivaoeñey, tsinene hambam-bintañe aman’ Añahare an-kavantañañe naho an-katò miavake.
25 Przetoż złożywszy kłamstwo mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim; boście członkami jedni drugich.
Aa le apitsoho ty fandañirañe, songa mifanaontsia an-kahiti’e, fa mpifampipiteke tika.
26 Gniewajcie się, a nie grzeszcie; słońce niech nie zachodzi na rozgniewanie wasze.
Miboseha fe ko mandilatse, asoao tsy ho tra ty motak’ andro ty haviñera’ areo,
27 Nie dawajcie miejsca dyjabłu.
tsy mone hañomey lalañe i mpañìnjey.
28 Kto kradł, niech więcej nie kradnie, ale raczej niech pracuje, robiąc rękoma, co jest dobrego, aby miał skąd udzielać potrzebującemu.
Asoao tsy hampikametse ka i mpikizoy, fe hitromake am-pità’e amy ze mahasoa, hanaña’e ty hazòtso ami’ty mipay.
29 Żadna mowa plugawa niech z ust waszych nie pochodzi; ale jeźli która jest dobra ku potrzebnemu zbudowaniu, aby była przyjemna słuchającym.
Ehe te tsy hakarem-palie’ areo ze entañe tsy vente’e fa ze hampiraorao o ila’eo ami’ty fañeva’e, hañasoa o mpijanjiñeo.
30 A nie zasmucajcie Ducha Świętego Bożego, którym zapieczętowani jesteście na dzień odkupienia.
Ko ampanaheloe’ areo i Arofo Masin’ Añaharey, i namoli-fitomboke anahareo ho amy andro fijebañañeiy.
31 Wszelka gorzkość i zapalczywość, i gniew, i wrzask, i bluźnierstwo, niech będzie odjęte od was, ze wszelaką złością;
Apitsoho ama’ areo ty afero, ty fombo, ty haviñerañe, ty fihorentseñañe naho ty fanambaitambaiñañe vaho ty halo-tserehañe,
32 A bądźcie jedni przeciwko drugim dobrotliwi, miłosierni, odpuszczając sobie, jako wam Bóg w Chrystusie odpuścił.
fe mifampiferenaiña naho mifampilendèña an-troke vaho mifampihevea manahake ty nañahan’ Añahare anahareo amy Norizañey.
