Kaznodziei 6
1 Jest złe, którem widział pod słońcem, a jest ludziom zwyczajne.
There is an evil which I have seen under the sun, and it is common among men:
2 Gdy któremu człowiekowi Bóg dał bogactwa, i majętność, i sławę, tak że na niczem nie schodzi duszy jego, czegokolwiek żąda, jednak nie daje mu Bóg mocy pożywać tego: ale obcy człowiek pożera je. Toć jest marność i bieda ciężka.
A man to whom God hath given riches, wealth, and honour, so that he lacketh nothing for his soul of all that he desireth, yet God giveth him not power to eat of it, but a stranger eateth it: this is vanity, and it is an evil disease.
3 Jeźli kto spłodził sto synów, a żyłby wiele lat, i przedłużyłyby się dni lat jego, a jeźliby dusza jego nie była nasycona dobrem, a nie miałby ani pogrzebu: powiadam, że lepszy jest martwy płód, niżeli on.
If a man begetteth an hundred children, and liveth many years, so that the days of his years are many, and his soul is not filled with good, and also that he hath no burial; I say, that an untimely birth is better than he.
4 Bo ten próżno przyszedłszy do ciemności odchodzi, a ciemnościami imię jego okryte bywa.
For he cometh with vanity, and departeth in darkness, and his name shall be covered with darkness.
5 Owszem, słońca nie widział, i nic nie poznaje; a tak odpocznienie lepsze ma, niżeli ów.
Moreover he hath not seen the sun, nor known any thing: this hath more rest than the other.
6 A choćby też żył przez dwa tysiące lat, a dobregoby nie użył, azaż do jednego miejsca wszyscy nie idą?
Yea, though he liveth a thousand years twice told, yet hath he seen no good: do not all go to one place?
7 Wszystka praca człowiecza jest dla gęby jego, a wszakże dusza jego nie może się nasycić.
All the labour of man is for his mouth, and yet the appetite is not filled.
8 Albowiem co ma więcej mądry nad głupiego? albo co ma więcej ubogi, który sobie umie poczynać między ludźmi?
For what hath the wise more than the fool? what hath the poor, that knoweth to walk before the living?
9 Lepiej jest co oczyma widzieć, niżeli tego żądać; aleć i to marność i utrapienie ducha.
Better is the sight of the eyes than the wandering of the desire: this is also vanity and vexation of spirit.
10 Czemkolwiek kto jest, już tak nazwano imię jego; i wiadomo było, że człowiekiem być miał, i że się nie może sądzić z mocniejszym nad się.
That which hath been is named already, and it is known that it is man: neither may he contend with him that is mightier than he.
11 Ponieważ tedy wiele rzeczy jest, które rozmnażają marność, cóż z nich za pożytek ma człowiek?
Seeing there are many things that increase vanity, what is man the better?
12 Albowiem któż wie, co jest dobrego człowiekowi w tym żywocie po wszystkie dni żywota marności jego, które jako cień pomijają? Albo kto oznajmi człowiekowi, co po nim będzie pod słońcem?
For who knoweth what is good for man in this life, all the days of his vain life which he spendeth as a shadow? for who can tell a man what shall be after him under the sun?
