Kaznodziei 3
1 Każda rzecz ma swój czas, i każde przedsięwzięcie ma swój czas pod niebem.
To every thing there is a season, and a time to every purpose under the heaven:
2 Jest czas rodzenia i czas umierania; czas sadzenia, i czas wycinania tego, co sadzono;
A time to be born, and a time to die; a time to plant, and a time to pluck up that which is planted;
3 Czas zabijania, i czas leczenia; czas rozwalania, i czas budowania;
A time to kill, and a time to heal; a time to break down, and a time to build up;
4 Czas płaczu, i czas śmiechu; czas smutku, i czas skakania;
A time to weep, and a time to laugh; a time to mourn, and a time to dance;
5 Czas rozrzucania kamieni, i czas zbierania kamieni; czas obłapiania, i czas oddalenia się od obłapiania;
A time to cast away stones, and a time to gather stones together; a time to embrace, and a time to refrain from embracing;
6 Czas szukania, i czas stracenia; czas chowania, i czas odrzucenia;
A time to get, and a time to lose; a time to keep, and a time to cast away;
7 Czas rozdzierania, i czas zszywania; czas milczenia, i czas mówienia;
A time to rend, and a time to sew; a time to keep silence, and a time to speak;
8 Czas miłowania, i czas nienawidzenia; czas wojny, i czas pokoju.
A time to love, and a time to hate; a time of war, and a time of peace.
9 Cóż tedy ma ten, co pracuje, z tego, około czego pracuje?
What profit has he that works in that wherein he labors?
10 Widziałem pracę, którą dał Bóg synom ludzkim, aby się nią bawili.
I have seen the travail, which God has given to the sons of men to be exercised in it.
11 Wszystko dobrze czyni czasu swego; owszem i żądość świata dał do serca ich, choć człowiek dzieła tego, które Bóg sprawuje, ani początku, ani końca nie dochodzi.
He has made every thing beautiful in his time: also he has set the world in their heart, so that no man can find out the work that God makes from the beginning to the end.
12 Stąd wiem, że nic lepszego nie mają, jedno aby się weselili, a czynili dobrze za żywota swego.
I know that there is no good in them, but for a man to rejoice, and to do good in his life.
13 Acz i to, gdy każdy człowiek je i pije, i używa dobrze wszystkiej pracy swojej, jest dar Boży.
And also that every man should eat and drink, and enjoy the good of all his labor, it is the gift of God.
14 Wiem i to, że cokolwiek Bóg czyni, trwa na wieki; i że się do tego nic nie może przydać, ani z tego co ująć; a czyni to Bóg, aby się bali oblicza jego.
I know that, whatever God does, it shall be for ever: nothing can be put to it, nor any thing taken from it: and God does it, that men should fear before him.
15 To, co było, teraz jest, a co będzie, już było; albowiem Bóg odnawia to, co przeminęło.
That which has been is now; and that which is to be has already been; and God requires that which is past.
16 Nadtom jeszcze widział pod słońcem na miejscu sądu niepobożność, a na miejscu sprawiedliwości niesprawiedliwość.
And moreover I saw under the sun the place of judgment, that wickedness was there; and the place of righteousness, that iniquity was there.
17 I rzekłem w sercu swem: Sprawiedliwego i niezbożnego Bóg sądzić będzie; bo czas każdemu przedsięwzięciu i każdej sprawy tam będzie.
I said in my heart, God shall judge the righteous and the wicked: for there is a time there for every purpose and for every work.
18 Nadto rzekłem w sercu swem o sprawie synów ludzkich, że im Bóg okazał, aby wiedzieli, że są podobni bydłu.
I said in my heart concerning the estate of the sons of men, that God might manifest them, and that they might see that they themselves are beasts.
19 Bo przypadek synów ludzkich, i przypadek bydła, jest przypadek jednaki. Jako umiera ono, tak umiera i ten, i ducha jednakiego wszyscy mają, a nie ma człowiek nic więcej nad bydlę; bo wszystko jest marność.
For that which befalls the sons of men befalls beasts; even one thing befalls them: as the one dies, so dies the other; yes, they have all one breath; so that a man has no preeminence above a beast: for all is vanity.
20 Wszystko to idzie na jedno miejsce; a wszystko jest z prochu, i wszystko się zaś w proch obraca.
All go to one place; all are of the dust, and all turn to dust again.
21 A któż wie, że duch synów ludzkich wstępuje w górę? a duch bydlęcy, że zstępuje pod ziemię?
Who knows the spirit of man that goes upward, and the spirit of the beast that goes downward to the earth?
22 Przetoż obaczyłem, że człowiekowi niemasz nic lepszego, jedno weselić się z pracy swej, gdyż to jest dział jego; albowiem któż go do tego przywiedzie, aby poznał to, co ma być po nim?
Why I perceive that there is nothing better, than that a man should rejoice in his own works; for that is his portion: for who shall bring him to see what shall be after him?
