< Kaznodziei 11 >

1 Puszczaj chleb twój po wodzie; bo po wielu dniach znajdziesz go.
Lance seu pão sobre as águas; pois você o encontrará após muitos dias.
2 Daj cząstkę siedmiom albo ośmiom; bo nie wiesz, co złego będzie na ziemi.
Dê uma parte para sete, sim, até mesmo para oito; pois você não sabe o que será o mal na terra.
3 Gdy się napełniają obłoki, deszcz na ziemię wypuszcają; a gdy upada drzewo na południe, albo na północy, na któremkolwiek miejscu upadnie to drzewo, tam zostanie.
Se as nuvens estiverem cheias de chuva, elas se esvaziam sobre a terra; e se uma árvore cair para o sul, ou para o norte, no local onde a árvore cai, lá estará ela.
4 Kto upatruje wiatr, nigdy nie będzie siał; a kto się przypatruje obłokom, nie będzie żął.
Aquele que observa o vento não vai semear; e aquele que considera as nuvens não colherá.
5 Jako ty nie wiesz, która jest droga wiatru, i jako się zrastają kości w żywocie brzemiennej: tak nie wiesz sprawy Bożej, który wszystko czyni.
Como você não sabe qual é o caminho do vento, nem como os ossos crescem no útero dela que está com a criança; mesmo assim, você não conhece a obra de Deus que faz tudo.
6 Poranu siej nasienie twoje, a w wieczór nie dawaj odpoczynku ręce twojej, gdyż ty nie wiesz, co jest lepszego, toli, czy owo, czyli też oboje jednako dobre.
Pela manhã, semeie sua semente, e, à noite, não segure sua mão; pois você não sabe qual vai prosperar, se isto ou aquilo, ou se ambos serão igualmente bons.
7 Zaprawdę wdzięczna jest światłość, i miła rzecz oczom widzieć słońce.
Truly a luz é doce, e é uma coisa agradável para os olhos ver o sol.
8 A wszakże, choćby przez wiele lat żyw był człowiek, a przez te wszystkie weseliłby się, tedy przywiódłszy sobie na pamięć dni ciemności, jako ich wiele będzie, cokolwiek przeszło, uzna być marnością.
Sim, se um homem vive muitos anos, que ele se regozije com todos eles; mas que se lembre dos dias de escuridão, pois eles serão muitos. Tudo o que vem é vaidade.
9 Przetoż wesel się, młodzieńcze! w młodości twojej, a niech używa dobrej myśli serce twoje za dni młodości twojej, a chodź drogami serca twego, i według zdania oczu twoich; ale wiedz, że cię dla tego wszystkiego Bóg na sąd przywiedzie.
Alegre-se, jovem, em sua juventude, e deixar que seu coração o aplauda nos dias de sua juventude, e caminhar nos caminhos do seu coração, e à vista de seus olhos; mas saiba que por todas essas coisas Deus o levará a julgamento.
10 A tak oddal gniew od serca twego, i odrzuć złość od ciała twego, gdyż dzieciństwo i młodość są marnością.
Portanto, remova a tristeza do seu coração, e afaste o mal de sua carne; para a juventude e o amanhecer da vida são vaidade.

< Kaznodziei 11 >