Kaznodziei 10
1 Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.
Las moscas muertas hacen heder y dar mal olor al ungüento del perfumador; así una pequeña locura, al que es estimado por sabiduría y honra.
2 Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.
El corazón del sabio está a su mano derecha; mas el corazón del loco a su mano izquierda.
3 I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.
Y aun mientras va el loco por el camino, le falta cordura; y dice a todos, que es loco.
4 Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.
Si el espíritu del señor se exaltare contra ti, no dejes tu lugar; porque la mansedumbre hará reposar grandes pecados.
5 Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:
Hay otro mal que debajo del sol he visto; como salido de delante del gobernador por yerro:
6 Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;
La locura está colocada en grandes alturas, y los ricos están sentados en lugar bajo.
7 Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.
Vi siervos en caballos, y príncipes que andaban como siervos sobre la tierra.
8 kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.
El que hiciere el hoyo caerá en él; y al que aportillare el vallado, le morderá la serpiente.
9 Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.
El que mudare las piedras, tribulación tendrá en ellas; el que cortare la leña, en ella peligrará.
10 Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.
Si se embotare el hierro, y su filo no fuere amolado, hay que añadir entonces más fuerza; pero excede la bondad de la sabiduría.
11 Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.
Si mordiere la serpiente no encantada; no es más el lenguaraz.
12 Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.
Las palabras de la boca del sabio son gracia; mas los labios del loco lo echan a perder.
13 Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.
El comienzo de las palabras de su boca es locura; y el fin de su charla nocivo desvarío.
14 Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?
El loco multiplica palabras, y dice: no sabe el hombre lo que será; ¿y quién le hará saber lo que después de él será?
15 Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.
El trabajo de los locos los fatiga; porque no saben por dónde ir a la ciudad.
16 Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.
¡Ay de ti, tierra, cuando tu rey es niño, y tus príncipes banquetean de mañana!
17 Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.
¡Bienaventurada, tú, tierra, cuando tu rey es hijo de nobles, y tus príncipes comen a su hora, para reponer sus fuerzas, y no por el beber!
18 Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.
Por la pereza se cae la techumbre, y por flojedad de las manos se llueve la casa.
19 Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.
Por el placer se hace el convite, y el vino alegra los vivos; y el dinero responde a todo.
20 Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.
Ni aun en tu pensamiento maldigas al rey, ni en los secretos de tu cámara maldigas al rico; porque las aves del cielo llevarán la voz, y las que tienen alas harán saber la palabra.
