< Kaznodziei 10 >

1 Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.
Од мртвих мува усмрди се и поквари уље апотекарско, тако од мало лудости цена мудрости и слави.
2 Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.
Срце је мудром с десне стране, а лудом је с леве стране.
3 I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.
Безумник и кад иде путем, без разума је и казује свима да је безуман.
4 Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.
Ако се подигне на те гнев оног који влада, не остављај место своје, јер благост уклања велике грехе.
5 Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:
Има зло које видех под сунцем, као погрешка која долази од владаоца:
6 Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;
Лудост се посађује на највише место, и богати седе на ниском месту.
7 Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.
Видех слуге на коњима, а кнезови иду пешице, као слуге.
8 kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.
Ко јаму копа, у њу ће пасти, и ко разваљује ограду, ујешће га змија.
9 Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.
Ко одмиче камење, удариће се о њих, ко цепа дрва, није миран од њих.
10 Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.
Кад се затупи гвожђе и оштрице му се не наоштре, тада треба више снаге; али мудрост може боље поправити.
11 Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.
Ако уједе змија пре бајања, ништа неће помоћи бајач.
12 Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.
Речи из уста мудрог љупке су, а безумног прождиру усне његове.
13 Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.
Почетак је речима уста његових лудост, а свршетак говору његовом зло безумље.
14 Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?
Јер луди много говори, а човек не зна шта ће бити; и ко ће му казати шта ће после њега бити?
15 Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.
Луде мори труд њихов, јер не знају ни у град отићи.
16 Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.
Тешко теби, земљо, кад ти је цар дете и кнезови твоји рано једу!
17 Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.
Благо теби, земљо, кад ти је цар племенит и кнезови твоји једу на време да се поткрепе, а не да се опију.
18 Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.
С лењости угибље се кров и с немарних руку прокапљује кућа.
19 Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.
Ради весеља готове се гозбе, и вино весели живе, а новци врше све.
20 Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.
Ни у мисли својој не псуј цара, ни у клети, у којој спаваш, не псуј богатог, јер птица небеска однеће глас и шта крила има доказаће реч.

< Kaznodziei 10 >