Kaznodziei 10
1 Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.
Eiterflugor set illtev og æsing i salven åt salvemakeren; ein grand dårskap veg meir enn visdom, meir enn æra.
2 Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.
Vismanns-hug til retta gjeng, og dåre-hug til keiva.
3 I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.
Og kvar helst dåren gjeng, tryt vitet hans, og han segjer frå til kvar og ein at han er ein dåre.
4 Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.
Um hovdings vreide reiser seg mot deg, so gakk ikkje frå din post! For roleg åtferd hindrar mange synder.
5 Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:
Det er ei ulukka som eg hev set under soli liksom eit mistak som kjem frå ein magthavar:
6 Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;
Dårskapen er sett i høge sessar, og rikfolk lyt sitja lågt.
7 Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.
Eg hev set trælar på hesteryggen og hovdingar ganga på sin fot som trælar.
8 kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.
Den som grev ei grav, kann stupa nedi, og den som riv ein mur, kann ormen stinga.
9 Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.
Den som bryt stein, kann få mein; den som høgg ved, kann koma ut i fåre.
10 Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.
Når øksi ikkje bit og han ei slipar eggi, då lyt han bruka dess meir magt. Men visdomen veit å vøla til.
11 Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.
Når ormen sting fyrr ein fær mana, hev manaren ingen fyremun.
12 Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.
Ord av vismanns munn er gudlege, men lipporne på dåren gløyper honom sjølv.
13 Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.
Dei fyrste ordi i hans munn er dårskap, og røda endar reint i arge vitløysa.
14 Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?
Dåren brukar mange ord, endå ingen mann veit kva som henda skal, og kva som etter hans tid henda skal, kven kann segja honom det?
15 Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.
Dåren møder seg med maset sitt, han som ikkje ein gong veit å gå til byen.
16 Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.
Usælt er du land som hev eit barn til konge, og fyrstar som held etarlag um morgonen!
17 Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.
Sælt er du land som hev ein adelboren konge, og fyrstar som held sine mål i rette tid på kara-vis og ei med fyll!
18 Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.
Når leta rår, sig bjelkarne ned, og huset lek når henderne heng. -
19 Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.
Til gaman held dei gilde, og vin gjev livet gleda, og pengar greider alt.
20 Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.
Ikkje ein gong i tankarne må du banna ein konge, og ikkje i ditt sengrom banna ein rikmann. For himmelens fuglar ber ljoden burt, og dei fløygde melder din tala.
