Kaznodziei 10
1 Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.
Giftige fluer får salvelagerens salve til å lukte ille og gjære; endog et lite grand dårskap ødelegger en mann som utmerker sig ved visdom eller ære.
2 Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.
Den vises hu er vendt til høire, men dårens hu til venstre.
3 I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.
Og hvor som helst dåren ferdes, fattes det ham forstand, og han lar alle merke at han er en dåre.
4 Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.
Reiser herskerens vrede sig mot dig, så forlat ikke din post! For saktmodighet holder store synder nede.
5 Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:
Der er et onde som jeg har sett under solen - et misgrep som utgår fra makthaveren:
6 Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;
Dårskapen sitter i høie stillinger, mens fornemme folk må sitte lavt.
7 Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.
Jeg har sett tjenere ride på hester og fyrster gå til fots som tjenere.
8 kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.
Den som graver en grav, kan falle i den, og den som river et gjerde, kan bli bitt av en orm.
9 Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.
Den som bryter sten, kan få en skade av det; den som hugger ved, kan komme i fare ved det.
10 Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.
Når øksen er sløv, og han ikke har slipt eggen, så må han bruke dess større kraft; men visdom har den fordel at den gjør alt på rette måte.
11 Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.
Når ormen biter uten besvergelse, har tungens eier ingen nytte av den.
12 Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.
Ord fra den vises munn er liflige, men dårens leber ødelegger ham selv.
13 Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.
De første ord av hans munn er dårskap, og enden på hans tale er farlig galskap.
14 Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?
Dåren taler mange ord, enda mennesket ikke vet hvad som skal hende, og hvem sier ham hvad som skal hende efter hans tid?
15 Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.
Dårens strev tretter ham, han som ikke engang vet veien til byen.
16 Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.
Ve dig, du land som har et barn til konge, og hvis fyrster holder måltid om morgenen!
17 Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.
Lykkelige land som har en konge av edel ætt, og hvis fyrster holder måltid i sømmelig tid, som menn og ikke som drankere!
18 Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.
Når latheten råder, synker bjelkene sammen, og lar en hendene henge, så drypper det inn i huset.
19 Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.
For å more sig holder de gjestebud, og vinen legger glede over livet; alt sammen fås for penger.
20 Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.
Ikke engang i dine tanker må du banne kongen, og ikke engang i ditt sengkammer må du banne den rike; for himmelens fugler bærer lyden avsted, og de vingede skapninger melder dine ord.
