Kaznodziei 10

1 Jako muchy zdechłe zasmradzają i psują olejek aptekarski: tak człowieka z mądrości i z sławy zacnago trochę głupstwa oszpeca.

Døde Fluer gør Salveblanderens Olie stinkende, lidt Dårskab ødelægger Visdommens Værd.

2 Serce mądrego jest po prawej stronie jego; ale serce głupiego po lewej stronie jego.

Den vise har sin Forstand tilhøjre, Tåben har sin til venstre,

3 I na ten czas, gdy głupi drogą idzie, serce jego niedostatek cierpi; bo pokazuje wszystkim, że głupim jest.

Hvor Dåren end færdes, svigter hans Forstand, og han røber for alle, at han er en Dåre.

4 Jeźliby duch panującego powstał przeciwko tobie, nie opuszczaj miejsca twego; albowiem pokora wstręt czyni grzechom wielkim.

Når en Herskers Vrede rejser sig mod dig, forlad ikke derfor din Plads; thi Sagtmodighed hindrer store Synder.

5 Jest złe, którem widział pod słońcem, to jest, błąd, który pochodzi od zwierzchności:

Der er et Onde, jeg så under Solen; det ser ud som et Misgreb af ham, som har Magten:

6 Że głupi wywyższani bywają w godności wielkiej, a bogaci w mądrość nisko siadają;

Dårskab sættes i Højsædet, nederst sidder de rige.

7 Widziałem sługi na koniach, a książąt chodzących piechotą jako sługi.

Trælle så jeg højt til Hest og Høvdinger til Fods som Trælle.

8 kto kopie dół, sam weń wpada; a kto rozrzuca płot, wąż go ukąsi.

Den, som graver en Grav, falder selv deri; den, som nedbryder en Mur, ham bider en Slange;

9 Kto przenosi kamienie, urazi się niemi; a kto łupie drwa, niebezpieczen jest od nich.

den, som bryder Sten, kan såre sig på dem; den, som kløver Træ, er i Fare.

10 Jeźliże się stępi żelazo, a nie naostrzyłby ostrza jego, tedy mocy przyłożyć musi; ale to daleko lepiej mądrość sprawić może.

Når Øksen er sløv og dens Æg ej hvæsses, må Kraft lægges i; men den dygtiges Fortrin er Visdom.

11 Jeźli ukąsi wąż przed zaklęciem, nic nie pomogą słowa zaklinacza.

Bider en Slange, før den besværges, har Besværgeren ingen Gavn af sin Kunst.

12 Słowa ust mądrego są wdzięczne; ale wargi głupiego pożerają go.

Ord fra Vismands Mund vinder Yndest, en Dåres Læber bringer ham Våde;

13 Początek słów ust jego głupstwo, a koniec powieści jego wielkie błazeństwo.

hans Tale begynder med Dårskab og ender med den værste Galskab.

14 Bo głupi wiele mówi, choć nie wie ten człowiek, co ma być. Albowiem któż mu oznajmi, co po nim nastanie?

Tåben bruger mange Ord. Ej ved Mennesket, hvad der skal ske; hvad der efter hans Død skal ske, hvo siger ham det?

15 Głupi pracują aż do ustania, a przecie nie mogą dojść do miasta.

Dårens Flid gør ham træt, thi end ikke til Bys ved han Vej.

16 Biada tobie, ziemio! której król jest dziecięciem, i której książęta rano biesiadują.

Ve dig, du Land, hvis Konge er en Dreng og hvis Fyrster holder Gilde ved Gry.

17 Błogosławionaś ty, ziemio! której król jest synem zacnych, a której książęta czasu słusznego jadają dla posilenia, a nie dla opilstwa.

Held dig; du Land, hvis Konge er ædelbåren, hvis Fyrster holder Gilde til sømmelig Tid som Mænd og ikke som drankere.

18 Dla lenistwa się dach pochyla, a dla osłabiałych rąk przecieka dom.

Ved Ladhed synker Bjælkelaget; når Hænderne slappes, drypper det i Huset.

19 Dla uweselenia gotują uczty, i wino rozwesela żywot; ale pieniądze do wszystkiego dopomagają.

Til Morskab holder man Gæstebud, og Vin gør de levende glade; men Penge skaffer alt til Veje.

20 Ani w myśli twojej królowi nie złorzecz, ani w skrytym pokoju twoim nie przeklinaj bogatego; albowiem i ptak niebieski doniósłby ten głos; a to, co ma skrzydła, objawiłoby powieść twoję.

End ikke i din Tanke må du bande en Konge, end ikke i dit Sovekammer en, som er rig; thi Himlens Fugle kan udsprede Ordet, de vingede røbe, hvad du siger.