Daniela 12
1 Tego czasu powstanie Michał, książę wielki, który się zastawia za synami ludu twego; a będzie czas uciśnienia, jakiego nie było, jako narody poczęły być, aż do tego czasu; tego, mówię, czasu wyswobodzony będzie lud twój, ktokolwiek znaleziony będzie napisany w księgach.
“E kindeno Mikael, malaika maduongʼ marito jou, biro thinyore. Kindeno nobed kinde mag chandruok malich mapok one nyaka ne ogendini chak bet e piny. Ka kindeno ochopo to nores jou ma nying-gi oyud kondiki e kitap Nyasaye.
2 A wiele z tych, którzy śpią w prochu ziemi, ocucą się, jedni ku żywotowi wiecznemu, a drudzy na pohańbienie i na wzgardę wieczną.
Ji mangʼeny mane osetho nochier ka moko kuomgi chier e ngima mochwere, to moko kuomgi nochier e wichkuot kod achaya mochwere.
3 Ale ci, którzy innych nauczają, świecić się będą jako światłość na niebie, a którzy wielu ku sprawiedliwości przywodzą, jako gwiazdy na wieki wieczne.
Joma riek norieny ka ler mar polo, kendo jogo mane opuonjo ji mangʼeny mondo otim gik makare norieny ka sulwe nyaka chiengʼ.
4 Ale ty, Danijelu! zamknij te słowa, i zapieczętuj tę księgę aż do czau naznaczonego; bo to wiele ich przebieży, a rozmnoży się umiejętność.
To in Daniel, um kitabuni kendo idine godok nyaka chop ndalo giko. To e ndalono ji mangʼeny nodhi koni gi koni ka gimanyo rieko.”
5 I widziałem ja Danijel, a oto drudzy dwaj stali, jeden stąd nad brzegiem rzeki, a drugi z onąd nad drugim brzegiem rzeki;
Eka an Daniel nangʼicho, kendo e nyima kanyo ji mamoko ariyo nochungʼe, achiel e geng aora koni to machielo e geng aora komachielo.
6 I rzekł do męża obleczonego w szatę lnianą, który stał nad wodą onej rzeki: Kiedyż przyjdzie koniec tym dziwnym rzeczom?
Achiel kuom ji ariyo-ka nopenjo ngʼat mane orwako law mayom mane oyudo ochungʼ ewi pi ei aora niya, “Gik malichgi biro kawo kinde marom nadi mondo gitimre?”
7 I usłyszałem tego męża obleczonego w szatę lnianą, który stał nad wodą onej rzeki, że podniósłszy prawicę swoję i lewicę swoję ku niebu przysiągł przez Żyjącego na wieki, iż po zamierzonym czasie i po zamierzonych czasach i po połowie czasu, i gdy do szczętu rozproszy siłą ręki ludu świętego, tedy się to wszystko wypełni.
Ngʼat morwakore gi law mayom mane ni e chuny pi aorano, notingʼo lwete korachwich kod lwete koracham malo kochomo polo, kendo ne awinje kokwongʼore gi Nying Jal Mangima Manyaka Chiengʼ; kowacho niya, “Odongʼ kinde maromo higni adek gi nus kendo ka sand misandogo jo-Nyasaye oserumo to noyud ka gigi duto osetimore.”
8 A gdym ja to słyszał a nie zrozumiałem, rzekłem: Panie mój! cóż za koniec będzie tych rzeczy?
Ne awinjo gima owacho, to ne ok angʼeyo tiendgi. Omiyo napenjo niya, “Ruodha, giko mag gigi duto biro chalo nadi?”
9 Tedy rzekł: Idź, Danijelu! bo zawarte i zapieczętowane są te słowa aż do czasu zamierzonego.
Nodwoka niya, “Daniel, koro dhi adhiya, nikech wechegi odin kendo okan nyaka chop chiengʼ giko.
10 Oczyszczonych i wybielonych i doświadczonych wiele będzie, a niezbożni niezbożnie czynić będą; nadto wszyscy niezbożni nie zrozumieją, ale mądrzy zrozumieją.
Ji mangʼeny ibiro pwodhi mi gidok maler kendo maonge songa, to joma richo nomed bedo maricho. Joma richo ok nowinj tiend wechegi kata achiel, to jomariek to nowinj tiendgi.
11 A od tego czasu, którego odjęta będzie ofiara ustawiczna, a postawiona będzie obrzydliwość spustoszenia, będzie dni tysiąc, dwieście i dziewięćdziesiąt.
“Chakre chiengʼ ma misengini mitimo pile nokethie, nyaka chop chiengʼ ma gima kwero makelo kethruok nochungie, nokaw higni adek gi nus kata odiechienge alufu achiel mia ariyo gi piero ochiko.
12 Błogosławiony, kto doczeka a dojdzie do tysiąca trzech set trzydziestu i pięciu dni.
Ogwedh ngʼat marito kendo machopo nyaka giko mar higni adek gi nus kata odiechienge alufu achiel mia adek gi piero adek gabich.
13 Ale ty idź do miejsca twego, a odpoczniesz, i zostaniesz w losie twoim aż do skończenia dni.
“To in Daniel, sik kuom Nyasaye nyaka ndalo giko. Bangʼe initho, to achien inichier miyud pokni chiengʼ giko piny.”
