< Daniela 12 >

1 Tego czasu powstanie Michał, książę wielki, który się zastawia za synami ludu twego; a będzie czas uciśnienia, jakiego nie było, jako narody poczęły być, aż do tego czasu; tego, mówię, czasu wyswobodzony będzie lud twój, ktokolwiek znaleziony będzie napisany w księgach.
To naah nangmah ih kaminawk pakaakung, angraeng kalen Mikael to angzo tih; prae oh amtong tangsuek na hoi vaihi khoek to kaom vai ai, patangkhang raihaih to om tih. To naah cabu thungah kaom nangmah ih kaminawk loe loih o boih tih.
2 A wiele z tych, którzy śpią w prochu ziemi, ocucą się, jedni ku żywotowi wiecznemu, a drudzy na pohańbienie i na wzgardę wieczną.
Maiphu thungah iip kami paroeai angthawk o tih, thoemto kaminawk loe dungzan hinghaih ah angthawk o ueloe, thoemto kaminawk loe azathaih hoi dungzan lokcaekhaih ah angthawk o tih.
3 Ale ci, którzy innych nauczają, świecić się będą jako światłość na niebie, a którzy wielu ku sprawiedliwości przywodzą, jako gwiazdy na wieki wieczne.
Palungha kaminawk loe van aanghaih baktih toengah aang o tih; kami paroeai toenghaih thungah zaehoikung loe cakaeh baktiah dungzan hoi dungzan khoek to aang tih.
4 Ale ty, Danijelu! zamknij te słowa, i zapieczętuj tę księgę aż do czau naznaczonego; bo to wiele ich przebieży, a rozmnoży się umiejętność.
Toe Aw Daniel nang loe, atue boeng khoek to loknawk to taphong hmah, cabu to catui daeng ah; paroeai kaminawk loe ahnuk ahmaa cawn o ueloe, palunghahaih to angpung tih.
5 I widziałem ja Danijel, a oto drudzy dwaj stali, jeden stąd nad brzegiem rzeki, a drugi z onąd nad drugim brzegiem rzeki;
To pacoengah Kai, Daniel mah ka khet naah, vapui hae bang zaeh ah maeto, ho bang zaeh ah maeto kangdoe, kalah kami hnetto ka hnuk.
6 I rzekł do męża obleczonego w szatę lnianą, który stał nad wodą onej rzeki: Kiedyż przyjdzie koniec tym dziwnym rzeczom?
Nihnik thung ih maeto mah puu ngan kahni angkhuk, vapui nuiah angdoe kami khaeah, Hae dawnrai hmuennawk boenghaih atue nasetto maw akra tih? tiah a dueng.
7 I usłyszałem tego męża obleczonego w szatę lnianą, który stał nad wodą onej rzeki, że podniósłszy prawicę swoję i lewicę swoję ku niebu przysiągł przez Żyjącego na wieki, iż po zamierzonym czasie i po zamierzonych czasach i po połowie czasu, i gdy do szczętu rozproszy siłą ręki ludu świętego, tedy się to wszystko wypełni.
Puu ngan khukbuen hoiah amthoep vapui nuiah angdoe kami loe, a ban to van ah payangh tahang hmaek moe, atue maeto, atuenawk, atue ahap thungah om tih, ahmuen kruekah kaciim kaminawk ih thacakhaih ampraek phang pacoengah loe, hae hmuennawk boih hae boeng tih boeh, tiah dungzan ah kahing Sithaw ih ahmin hoiah sak ih lokkamhaih to ka thaih.
8 A gdym ja to słyszał a nie zrozumiałem, rzekłem: Panie mój! cóż za koniec będzie tych rzeczy?
To lok to ka thaih, toe ka thaikop ai pongah, Aw ka Angraeng, hae hmuennawk loe kawbangmaw boeng tih? tiah ka naa.
9 Tedy rzekł: Idź, Danijelu! bo zawarte i zapieczętowane są te słowa aż do czasu zamierzonego.
Anih mah, Daniel, caeh lai ah; boenghaih pha ai karoek to, to loknawk to taphong han ai ah catui daeng ah oh boeh, tiah ang naa.
10 Oczyszczonych i wybielonych i doświadczonych wiele będzie, a niezbożni niezbożnie czynić będą; nadto wszyscy niezbożni nie zrozumieją, ale mądrzy zrozumieją.
Paroeai kaminawk loe tanoekhaih oh naah ciim o ueloe, coek koi om ai ah anglung o tih, toe kasae kaminawk loe sethaih sah o poe tih; palungha kaminawk loe thaikop o tih, toe kasae kaminawk loe thaikophaih tawn o mak ai.
11 A od tego czasu, którego odjęta będzie ofiara ustawiczna, a postawiona będzie obrzydliwość spustoszenia, będzie dni tysiąc, dwieście i dziewięćdziesiąt.
Ni thokkruek sak ih angbawnhaih to phraek ving moe, panuet thok hmuen sahkung angzohhaih atue hoi kamtong ni sang, cumvai hnet, qui takawtto akra tih.
12 Błogosławiony, kto doczeka a dojdzie do tysiąca trzech set trzydziestu i pięciu dni.
Ni sang, cumvai thum, pumphae panga karoek to zing kami loe tahamhoih.
13 Ale ty idź do miejsca twego, a odpoczniesz, i zostaniesz w losie twoim aż do skończenia dni.
Toe nang loe boeng khoek to caeh ah; to pacoengah nang hak tih, boenghaih tue phak naah na hnuk ih qawktoep hanah nang thawk let tih, tiah ang naa.

< Daniela 12 >