Daniela 10
1 Roku trzeciego Cyrusa, króla Perskiego objawione było słowo Danijelowi, którego imię nazwano Baltazar; a to słowo było prawdziwe, i czas zamierzony długi; i zrozumiał ono słowo, bo wziął zrozumienie w widzeniu.
Hagi Pesia kini ne' Sairusi'ma nampa 3 kafuma kinima nemanigeno'a, Danielina mago agi'a Belsasakino ru'ene mago ava'nagnaza Anumzamo'a eri averi higeno ke'ne. Agrama ana zama keno antahino'ma hiana, tamage huno henka fore'ma hania zamofo ke'neankino, tusi'a ha'zane knazane egahie.
2 W one dni ja Danijel byłem smutny przez trzy tygodnie dni;
Hagi ama ana ava'nama nagra Danieli'nama kete'na, 3'a sontamofo agu'afina nasunkura nehu'na zavirate'noe.
3 Chlebam smacznego nie jadł, a mięso i wino nie wchodziło w usta moje, anim się mazał olejkiem, aż się wypełniły dni trzech tygodni.
Ana knafina knare'nare ne'zane, afu me'ane, waini tinena magore hu'na nagitera erinte'na one'noe. Ana nehu'na ana knafina magore hu'na nazokapine navufgafina masavena fre'na erisera osu'na mani'nogeno 3'a sontamo'a evu nagatere'ne.
4 A dnia dwudziestego i czwartego miesiąca pierwszego byłem nad brzegiem rzeki wielkiej, to jest Chydekel;
Hagi ese ikamofona 24zupa nagra Taigrisi rantimofo ankenare oti'nena,
5 A podniósłszy oczy moje ujrzałem, a oto mąż niejaki ubrany w szatę lnianą, a biodra jego przepasane były złotem szczerem z Ufas;
kesgama hu'na koana, mago ne'mo'a efeke zaza kukena antani'neno, Goliretike tro hu'naza amu nofi afafafina rugagino rente'nege'na ke'noe.
6 A ciało jego było jako Tarsys, a oblicze jego na wejrzeniu jako błyskawica, a oczy jego były jako lampy gorejące, a ramiona jego i nogi jego na wejrzeniu jako miedź wypolerowana, a głos słów jego jako głos mnóstwa.
Ana ne'mofo avufgaregatira rumsa huno, krisolaitie nehaza haveretima nehiaza huno rumsa hu'ne. Hagi avugosafintira kopasi'namo'ma nehiaza huno rumarave nehigeno, avurgafintira tosi tavi'mo'ma nehiaza huno rugananini hu'ne. Azamo'ene agiamo'enena masave freza eri avugosa hu'naza bronsigna nehigeno, agerumofo agasasamo'a rama'a vahe'mokizmi zamagerumofo agasasamo'ma hiaza hu'ne.
7 A widziałem ja Danijel sam to widzenie; lecz mężowie, którzy byli ze mną nie widzieli tego widzenia; ale strach wielki przypadł na nich, i pouciekali a pokryli się.
Danieli'na ana avanagna zana nagrake ke'noanagi, nagranema mani'naza vahe'mo'za ama ana ava'nagna zama ke'noana, zamagra onke'naze. Hianagi zamagra tusi koro nehu'za, frakinaku koro fre'za vu'naze.
8 A jam sam został, i widziałem to wielkie widzenie; ale siła nie została we mnie, i krasa moja odmieniła się we mnie, i skaziła się, i nie miałem żadnej siły.
Ana hazage'na nagrake anantera oti'nena ruzahu ava'nagna zana ke'noe. Hankaveni'a omanegeno navugosamo'a rukrahe nehigeno, zaferinani'a omane amane hu'ne.
9 Tedym słyszał głos słów jego; a usłyszawszy głos słów jego usnąłem twardo na twarzy mojej, na twarzy mojej, mówię, na ziemi.
Hagi anante ana nemo'ma keagama nehige'na ageru'ama nentahugeno'a, navumo'a kagigagi hige'na navugosaregati mopafi traka hu'na mase fatgo hu'noe.
10 Wtem oto ręka dotknęła się mnie, i podniosła mię na kolana moje, i na dłonie rąk moich.
Anante mago vahe'mofo azamo navako huno nazeri oti'ne. Hianagi nahirahi neregena nazanteti vazisga hune'na mopafi narena re'na mani'nena nahirahiku hu'noe.
11 I rzekł do mnie: Danijelu, mężu wielce przyjemny! miej wzgląd na słowa moje, które ja będę mówił do ciebie, a stój na miejscu swem, bom teraz posłany do ciebie. A gdy przemówił do mnie to słowo, stałem drżąc.
Anante ana ne'mo'a amanage huno nasami'ne, Danieliga Anumzamofo avurera knare hu'nankeno Agra avesigante'ne. Ana hu'negu nagrama kasamisnua nanekea kagesa ante'nenka antahi so'e huo. Kagriku huno hunantege'na e'noanki, oti'nenka antahio. Anagema hige'na nahirahiku nehu'na oti'noe.
12 I rzekł do mnie: Nie bój się Danijelu! bo od pierwszego dnia, jakoś przyłożył serce twoje ku wyrozumieniu i trapiłeś się Bogiem twoim, wysłuchane są słowa twoje, a jam przyszedł dla słów twoich.
Ana hugeno anante agra nasamino, Danieliga korora osuo, kagrama ese kna zupama Anumzamofo avure'ma kavufga erinte raminka mani'nenkama, agafa hunka ama' antahi'zanku'ma nunamuma nehankeno'a, Anumzamo'a monafinkatira nunamunka'a antahiteno, hunantege'na nunamunka'amofo nona'a hunaku e'noe.
13 Lecz książę królestwa Perskiego sprzeciwiał mi się przez dwadzieścia dni i jeden, aż oto Michał, jeden z przedniejszych książąt, przyszedł mi na pomoc; przetożem ja tam został przy królach Perskich.
Hagi nagra ko ame hu'na enaku hu'noanagi, Pesia mopare'ma kegavama hu'nea ankeromo kana rehiza hige'na, 21ni'a zagegna mani'noe. Anante vugota hu'naza ankerompinti magora Maikoli'e nehaza ankeromo eno eme naza hu'ne. Na'ankure Pesia kini vahe amunompina nagrake mani'nogeno eme naza hunaku anara hu'ne.
14 Alem przyszedł, abym ci oznajmił, co ma przyjść na lud twój w ostateczne dni; bo jeszcze widzenie będzie o tych dniach.
Hanki nagrama menima e'noana, kagri vahete'ma henkama fore haniaza eri ama hu'na kasaminaku e'noe. Na'ankure ama ana ava'nagna zama ke'nanana henkama fore'ma haniaza ke'nane.
15 A gdy mówił do mnie temi słowy, spuściłem twarz moję ku ziemi, i zamilknąłem.
Hagi agra anagema huno nenasamige'na navugosaregati mopafi masena kea hugara osu'noe.
16 A oto jako podobieństwo synów ludzkich dotknęło się warg moich; a otworzywszy usta swe mówiłem i rzekłem do stojącego przeciwko mnie: Panie mój! dla tego widzenia obróciły się na mię boleści moje, i nie miałem żadnej siły.
Hagi ana nemo'a tagrama hunaza huno mopafi vahekna hu'neankino, nagite azana eme anteno navako hige'na, nagira reaka nehu'na agafa hu'na keaga hu'noe. Ana nehu'na ana ne'mo'a navuga oti'nege'na amanage hu'na asami'noe. Ranimoka nagra ava'nagna zama ke'noa zamo higeno navufgamo'a tusi nata negrigeno hankaveni'a omane'ne.
17 A jakoż będzie mógł taki sługa Pana mego rozmówić się z takim Panem moim? Gdyż od tegoż czasu nie została we mnie siła, ani tchnienie zostało we mnie.
Ana hu'neanki'na na'ane hu'na kagri eri'za vahemo'na ranimoka kasamigahue. Hankaveni'a omanege'na nasimu'ma ante'zankura tusi amuho hue.
18 Tedy się mnie znowu dotknął na wejrzeniu jako człowiek, i posilił mię,
Hanki anante vaheknama hu'nea ne'mo'a ete mago'ene navako higeno, hankavenimo'a ete e'ne.
19 I rzekł: Nie bój się, mężu wielce przyjemny, pokój tobie! posil się, posil się, mówię. A gdy mówił ze mną, wziąłem siłę i rzekłem: Niech mówi Pan mój; albowiemeś mię posilił.
Anante ana ankeromo'a huno, Korora osunka karimpa frune manio! Na'ankure Anumzamo'a avesigante'neankino, Agra kagesga hu'negu korora osunka oti hankavetio. Hagi ama ana nanekema nenasamige'nama nentahugeno'a, ete hankavenimo'a osi'a ege'na amanage hu'na asami'noe. Muse hugantoanki ranimoka, ana zankura menina keaga nasamio. Na'ankure kagra ko nazeri hankaveti'nane.
20 I rzekł: Wieszże, dlaczegom przyszedł do ciebie? Potem się wrócę, abym walczył z książęciem Perskim, a gdy odejdę, oto książę Grecki przyciągnie.
Anagema hugeno'a amanage huno kenona hunante'ne. Nagrama menima e'noa zamofo agafa'a kagra kenka antahinka hu'nampi? Nagra amafina za'zatera omani'na ete ame hu'na vu'na, Pesia mopare'ma kegavama hu'nea havi ankerone hara ome hu'na azeri agateregahue. Anama hutesnugeno'a Grisi mopare'ma kegavama hu'nea ankeromo'a eme hara hunantegahie.
21 Wszakże oznajmięć to, co jest wyrażono w piśmie prawdy; ale i jednego niemasz, któryby mężnie stał przy mnie w tych rzeczach, oprócz Michała, książęcia waszego.
Anante ana ankeromo'a amanage huno nasami'ne. Menina tamage nanekema avontafepima krente'naza nanekea eri ama hu'na kasamigahue. Hagi mago vahe'mo'a nagrira naza hige'na ana havi ankeroraminena hara osu'noanki, Israeli vahe'mota tamagrite'ma kegavama nehia ankero ne' Maikoli naza hige'na hara hu'noe.
