Dzieje 1
1 Pierwsze wprawdzie księgi napisałem, o Teofilu! o wszystkiem, co począł Jezus i czynić, i uczyć.
O Theophilus, moi laga prothom kitab te, Jisu pora ki hikai se aru ki korise,
2 Aż do dnia onego, którego dawszy rozkazanie Apostołom, które był przez Ducha Świętego obrał, wzięty jest w górę.
Taike sorgote loi najuwa din tak, aru Pobitro Atma laga hokti pora Jisu nijor basi luwa apostle khan ke hukum diya khan laga likhi dise.
3 Którym też samego siebie po męce swojej żywym stawił w wielu niewątpliwych dowodach, przez czterdzieści dni ukazując się im i mówiąc o królestwie Bożem.
Tai bisi dukh kori kene morise aru wapas jee uthija-a pichete, Tai chalis din tak hosa pora jinda hoise koi kene dikhai dise, aru Isor rajyo laga kotha taikhan ke koi dise.
4 A zgromadziwszy je przykazał im, aby nie odchodzili z Jeruzalemu, ale iżby czekali obietnicy ojcowskiej, o którejście mówić słyszeli ode mnie.
Tai jitia taikhan logote thakise, tai hukum dise Jerusalem chari kene najabole, aru Baba laga itcha rukhi thaki bole juntu laga kotha Tai koise, “Tumikhan etu kotha moi pora huni loise
5 Albowiemci Jan chrzcił wodą; ale wy będziecie ochrzczeni Duchem Świętym po niewielu tych dniach.
John to pani pora Baptizma dise, kintu tumikhan to olop din pichete Pobitro Atma pora baptizma pabo.”
6 A tak oni zszedłszy się, pytali go, mówiąc: Panie! izali w tym czasie naprawisz królestwo Izraelskie?
Jitia Jisu aru chela khan eke logot joma korise, titia taikhan eneka hudise, “Probhu Apuni etu homoi te Israel laga rajyo wapas dibo naki?”
7 Lecz on rzekł do nich: Nie wasza rzecz jest, znać czasy i chwile, które Ojciec w swojej mocy położył.
Kintu Tai taikhan ke koise, “Etu tumikhan janibole din aru homoi aha nai, Baba he nijor adhikar aru hokti pora koribo.
8 Ale przyjmiecie moc Ducha Świętego, który przyjdzie na was; i będziecie mi świadkami i w Jeruzalemie, i we wszystkiej Judzkiej ziemi, i w Samaryi, aż do ostatniego kraju ziemi.
Kintu tumikhan hokti pabo, jitia Pobitro Atma ahibo, aru tumikhan Moi laga gawahi dibo, Jerusalem te, aru Judea aru Samaria te aru prithibi laga sob jagate.”
9 A to rzekłszy, gdy oni patrzali, w górę podniesiony jest, a obłok wziął go od oczów ich.
Jitia Probhu Jisu taikhan ke etu kotha khan koi dise, aru taikhan upor phale sai thakise, titia Taike uporte uthai loi jaise, aru badal ahi kene taike bondh kori dise aru taikhan laga suku pora eku nadikha hoi jaise.
10 A gdy za nim do nieba idącym pilnie patrzali, oto dwaj mężowie stanęli przy nich w białem odzieniu,
Jitia taikhan Jisu ke sorgote loijai thaka to sai thakise, achanak pora, duijon manu boga kapra lagai kene taikhan usorte khara hoi jaise.
11 I rzekli: Mężowie Galilejscy! przecz stoicie, patrząc w niebo? Ten Jezus, który w górę wzięty jest od was do nieba, tak przyjdzie, jakoście go widzieli idącego do nieba.
Aru tai duijon pora koise, “Galilee laga manu khan, tumikhan kele sorgo phale saikene khara kori ase? Jisu junke sorgote loi jaise, Taike sorgote loi juwa dikha nisena aru Tai wapas eneka aha dikhibo.”
12 Tedy się wrócili do Jeruzalemu od góry, którą zowią oliwną, która jest blisko Jeruzalemu, mając drogi przez jeden sabat.
Titia chela khan Jerusalem sheher te ahise, Oliv Pahar pora, jun to Jerusalem pora ekta Bisram din nisena dur te ase.
13 A gdy weszli, wstąpili na salę, gdzie mieszkali Piotr, i Jakób, i Jan, i Andrzej, i Filip, i Tomasz, Bartłomiej, i Mateusz, Jakób Alfeuszowy, i Szymon Zelotes, i Judas Jakóbowy.
Taikhan ponchi kene upor kamra te jaise, aru ta te Peter, James, John, aru Andrew, Philip aru Thomas, Bartholomew, Matthew, Alpheus laga chokra James, Simon Zealot aru James laga chokra Judas khan bohi thakise.
14 Ci wszyscy trwali jednomyślnie na modlitwie i prośbach, z żonami i z Maryją, matką Jezusową, i z braćmi jego.
Taikhan sob eke mon hoi kene prathana korise, ta te mahila khan bhi thakise, aru Jisu laga ama Mary aru Tai bhai khan bhi thakise.
15 A w oneż dni, powstawszy Piotr w pośrodku uczniów, rzekł: (A był poczet osób wespół zgromadzonych około sta i dwudziestu):
Aru etu homoi te eksoh bis nisena bhai khan joma thakise, titia Peter koise,
16 Mężowie bracia! musiało się wypełnić ono pismo, które opowiedział Duch Święty przez usta Dawidowe o Judaszu, który był wodzem tych, co pojmali Jezusa;
“Bhai khan, Shastro te ki likha ase etu pura hobo lagibo, Pobitro Atma dwara David laga mukh pora Judas nimite koi disele, jun he Jisu ke dhoribole manu khan ke loi anise.
17 Bo był policzony z nami i dostał był cząstki tego usługiwania.
Kelemane Judas bhi amikhan logote ginti korise, aru Isor laga kaam kori bole tai laga bhag bhi thakise.”
18 Tenci wprawdzie otrzymał rolę z zapłaty niesprawiedliwości, a powiesiwszy się, rozpukł się na poły i wypłynęły wszystkie wnętrzności jego.
- Ekjon manu tai laga letera kamai pora kheti kinise, aru etu jagate tai poila matha ulta kori kene girise, aru tai laga pet phati jaise, aru pet nari sob bahar te ulai jaise.
19 I było to jawne wszystkim mieszkającym w Jeruzalemie, tak iż nazwano onę rolę własnym ich językiem Akieldama, to jest rola krwi.
Aru Jerusalem sheher te thaka manu sob etu kotha janise, aru titia taikhan nijor kotha pora etu kheti laga naam “Akeldama,” rakhidise juntu laga motlob ase, “Khun laga Kheti.”-
20 Albowiem napisano w księgach Psalmów: Niechaj będzie mieszkanie jego puste, a niech nie będzie, kto by w niem mieszkał, a biskupstwo jego niech weźmie inny.
“Kelemane Bhajan Geet laga Kitab te likha ase, ‘Tai laga kheti khali hoi jabo, Ta te kunke bhi thaki bole nadibi,’ Aru ‘kunba pora tai laga kaam to loi lobole dibi.’
21 Potrzeba tedy, aby jeden z tych mężów, którzy z nami bywali po wszystek czas, który Pan Jezus przebywał między nami,
Etu dorkar ase, kelemane, Probhu Jisu thaka homoi pora Tai naja tak kunkhan amikhan logote thakise,
22 Począwszy od chrztu Janowego, aż do tego dnia, którego jest wzięty w górę od nas, był z nami świadkiem zmartwychwstania jego.
shuru pora John ke baptizma diya homoi aru Jisu ke amikhan logot pora uthai loi naja tak- etu majot pora, ekjon manu amikhan logote mili kene Tai arubi jee uthija-a laga gawahi kori bole lage.”
23 I postawili dwóch: Józefa, którego zwano Barsabaszem, którego też nazywano Justem, i Macieja.
Aru taikhan duijon manu ke age te rakhise, Joseph junke Barsabbas aru Justus bhi mate, aru Matthias.
24 A modląc się mówili: Ty Panie! który znasz serca wszystkich, okaż z tych dwóch jednego, któregoś obrał;
Aru taikhan prathana kori kene koise, “Apuni, Probhu, sob manu laga mon jane, etu nimite duijon majote kunke basi loise etu jonai dibi
25 Aby przyjął cząstkę usługiwania tego i apostolstwa, z którego wypadł Judasz, aby odszedł na miejsce swoje.
kun he sewa laga jaga lobo juntu Judas pora chari kene nijor jagate jai jaise.”
26 I rzucili losy ich. I padł los na Macieja; a przyłączony jest spólnem zdaniem do jedenastu Apostołów.
Titia taikhan chithi korise, aru chithi te Matthias laga naam ulaise, aru egaroh jon chela majote tai bhi ginti hoi jaise.
