Dzieje 9
1 A Saul jeszcze dychając groźbą i morderstwem przeciwko uczniom Pańskim, przyszedł do najwyższego kapłana.
ತತ್ಕಾಲಪರ್ಯ್ಯನತಂ ಶೌಲಃ ಪ್ರಭೋಃ ಶಿಷ್ಯಾಣಾಂ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯೇನ ತಾಡನಾಬಧಯೋಃ ಕಥಾಂ ನಿಃಸಾರಯನ್ ಮಹಾಯಾಜಕಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಿಂ ಗತ್ವಾ
2 I prosił go o listy do Damaszku do bóżnic, iż jeźliby tam znalazł tej drogi (tą drogą idących) których mężów albo niewiasty, aby ich związane przywiódł do Jeruzalemu.
ಸ್ತ್ರಿಯಂ ಪುರುಷಞ್ಚ ತನ್ಮತಗ್ರಾಹಿಣಂ ಯಂ ಕಞ್ಚಿತ್ ಪಶ್ಯತಿ ತಾನ್ ಧೃತ್ವಾ ಬದ್ಧ್ವಾ ಯಿರೂಶಾಲಮಮ್ ಆನಯತೀತ್ಯಾಶಯೇನ ದಮ್ಮೇಷಕ್ನಗರೀಯಂ ಧರ್ಮ್ಮಸಮಾಜಾನ್ ಪ್ರತಿ ಪತ್ರಂ ಯಾಚಿತವಾನ್|
3 A gdy jechał, stało się, gdy się przybliżał do Damaszku, że z prędka oświeciła go światłość z nieba.
ಗಚ್ಛನ್ ತು ದಮ್ಮೇಷಕ್ನಗರನಿಕಟ ಉಪಸ್ಥಿತವಾನ್; ತತೋಽಕಸ್ಮಾದ್ ಆಕಾಶಾತ್ ತಸ್ಯ ಚತುರ್ದಿಕ್ಷು ತೇಜಸಃ ಪ್ರಕಾಶನಾತ್ ಸ ಭೂಮಾವಪತತ್|
4 A padłszy na ziemię, usłyszał głos do siebie mówiący: Saulu! Saulu! przeczże mię prześladujesz?
ಪಶ್ಚಾತ್ ಹೇ ಶೌಲ ಹೇ ಶೌಲ ಕುತೋ ಮಾಂ ತಾಡಯಸಿ? ಸ್ವಂ ಪ್ರತಿ ಪ್ರೋಕ್ತಮ್ ಏತಂ ಶಬ್ದಂ ಶ್ರುತ್ವಾ
5 Tedy rzekł: Ktoś jest, Panie? A Pan rzekł: Jam jest Jezus, którego ty prześladujesz; trudno tobie przeciw ościeniowi wierzgać.
ಸ ಪೃಷ್ಟವಾನ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಕಃ? ತದಾ ಪ್ರಭುರಕಥಯತ್ ಯಂ ಯೀಶುಂ ತ್ವಂ ತಾಡಯಸಿ ಸ ಏವಾಹಂ; ಕಣ್ಟಕಸ್ಯ ಮುಖೇ ಪದಾಘಾತಕರಣಂ ತವ ಕಷ್ಟಮ್|
6 A Saul drżąc i bojąc się, rzekł: Panie! co chcesz, abym ja uczynił? A Pan do niego: Wstań, a wnijdź do miasta, a tam ci powiedzą, co byś ty miał czynić.
ತದಾ ಕಮ್ಪಮಾನೋ ವಿಸ್ಮಯಾಪನ್ನಶ್ಚ ಸೋವದತ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಮಯಾ ಕಿಂ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ? ಭವತ ಇಚ್ಛಾ ಕಾ? ತತಃ ಪ್ರಭುರಾಜ್ಞಾಪಯದ್ ಉತ್ಥಾಯ ನಗರಂ ಗಚ್ಛ ತತ್ರ ತ್ವಯಾ ಯತ್ ಕರ್ತ್ತವ್ಯಂ ತದ್ ವದಿಷ್ಯತೇ|
7 A mężowie, którzy z nim byli w drodze, stanęli, zdumiawszy się; głos tylko słysząc, ale nikogo nie widząc.
ತಸ್ಯ ಸಙ್ಗಿನೋ ಲೋಕಾ ಅಪಿ ತಂ ಶಬ್ದಂ ಶ್ರುತವನ್ತಃ ಕಿನ್ತು ಕಮಪಿ ನ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಸ್ತಬ್ಧಾಃ ಸನ್ತಃ ಸ್ಥಿತವನ್ತಃ|
8 I wstał Saul z ziemi, a otworzywszy oczy swoje, nikogo nie widział. Tedy ująwszy go za rękę; prowadzili go do Damaszku,
ಅನನ್ತರಂ ಶೌಲೋ ಭೂಮಿತ ಉತ್ಥಾಯ ಚಕ್ಷುಷೀ ಉನ್ಮೀಲ್ಯ ಕಮಪಿ ನ ದೃಷ್ಟವಾನ್| ತದಾ ಲೋಕಾಸ್ತಸ್ಯ ಹಸ್ತೌ ಧೃತ್ವಾ ದಮ್ಮೇಷಕ್ನಗರಮ್ ಆನಯನ್|
9 Kędy był trzy dni nie widząc, i nie jadł ani pił.
ತತಃ ಸ ದಿನತ್ರಯಂ ಯಾವದ್ ಅನ್ಧೋ ಭೂತ್ವಾ ನ ಭುಕ್ತವಾನ್ ಪೀತವಾಂಶ್ಚ|
10 A był niektóry uczeń w Damaszku, imieniem Ananijasz; i rzekł Pan do niego w widzeniu: Ananijaszu! A on rzekł: Otom ja, Panie!
ತದನನ್ತರಂ ಪ್ರಭುಸ್ತದ್ದಮ್ಮೇಷಕ್ನಗರವಾಸಿನ ಏಕಸ್ಮೈ ಶಿಷ್ಯಾಯ ದರ್ಶನಂ ದತ್ವಾ ಆಹೂತವಾನ್ ಹೇ ಅನನಿಯ| ತತಃ ಸ ಪ್ರತ್ಯವಾದೀತ್, ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಪಶ್ಯ ಶೃಣೋಮಿ|
11 A Pan rzekł do niego: Wstań, a idź na ulicę, którą zowią prostą, a szukaj w domu Judowym Saula imieniem Tarseńczyka; albowiem oto się modli.
ತದಾ ಪ್ರಭುಸ್ತಮಾಜ್ಞಾಪಯತ್ ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ಸರಲನಾಮಾನಂ ಮಾರ್ಗಂ ಗತ್ವಾ ಯಿಹೂದಾನಿವೇಶನೇ ತಾರ್ಷನಗರೀಯಂ ಶೌಲನಾಮಾನಂ ಜನಂ ಗವೇಷಯನ್ ಪೃಚ್ಛ;
12 I widział w widzeniu męża, imieniem Ananijasz, wchodzącego i rękę na się wkładającego, aby przejrzał.
ಪಶ್ಯ ಸ ಪ್ರಾರ್ಥಯತೇ, ತಥಾ ಅನನಿಯನಾಮಕ ಏಕೋ ಜನಸ್ತಸ್ಯ ಸಮೀಪಮ್ ಆಗತ್ಯ ತಸ್ಯ ಗಾತ್ರೇ ಹಸ್ತಾರ್ಪಣಂ ಕೃತ್ವಾ ದೃಷ್ಟಿಂ ದದಾತೀತ್ಥಂ ಸ್ವಪ್ನೇ ದೃಷ್ಟವಾನ್|
13 I odpowiedział Ananijasz: Panie! słyszałem od wielu o tym mężu, jako wiele złego czynił świętym twoim w Jeruzalemie.
ತಸ್ಮಾದ್ ಅನನಿಯಃ ಪ್ರತ್ಯವದತ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನ್ ಪ್ರತಿ ಸೋಽನೇಕಹಿಂಸಾಂ ಕೃತವಾನ್;
14 I tu ma moc od najwyższych kapłanów, aby wiązał wszystkie wzywające imienia twego.
ಅತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ಚ ಯೇ ಲೋಕಾಸ್ತವ ನಾಮ್ನಿ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತಿ ತಾನಪಿ ಬದ್ಧುಂ ಸ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕೇಭ್ಯಃ ಶಕ್ತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್, ಇಮಾಂ ಕಥಾಮ್ ಅಹಮ್ ಅನೇಕೇಷಾಂ ಮುಖೇಭ್ಯಃ ಶ್ರುತವಾನ್|
15 I rzekł do niego Pan: Idźże, albowiem mi ten jest naczyniem wybranem, aby nosił imię moje przed pogany i królmi, i przed syny Izraelskimi.
ಕಿನ್ತು ಪ್ರಭುರಕಥಯತ್, ಯಾಹಿ ಭಿನ್ನದೇಶೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಭೂಪತೀನಾಮ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲ್ಲೋಕಾನಾಞ್ಚ ನಿಕಟೇ ಮಮ ನಾಮ ಪ್ರಚಾರಯಿತುಂ ಸ ಜನೋ ಮಮ ಮನೋನೀತಪಾತ್ರಮಾಸ್ತೇ|
16 Albowiem ja mu ukażę, jako wiele musi cierpieć dla imienia mego.
ಮಮ ನಾಮನಿಮಿತ್ತಞ್ಚ ತೇನ ಕಿಯಾನ್ ಮಹಾನ್ ಕ್ಲೇಶೋ ಭೋಕ್ತವ್ಯ ಏತತ್ ತಂ ದರ್ಶಯಿಷ್ಯಾಮಿ|
17 I poszedł Ananijasz, i wszedł do onego domu, a włożywszy na niego ręce, rzekł: Saulu, bracie! Pan mię posłał, Jezus on, któryć się ukazał w drodze, którąś jechał, abyś przejrzał, a był napełniony Duchem Świętym.
ತತೋ ಽನನಿಯೋ ಗತ್ವಾ ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ತಸ್ಯ ಗಾತ್ರೇ ಹಸ್ತಾರ್ಪ್ರಣಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಭ್ರಾತಃ ಶೌಲ ತ್ವಂ ಯಥಾ ದೃಷ್ಟಿಂ ಪ್ರಾಪ್ನೋಷಿ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಪರಿಪೂರ್ಣೋ ಭವಸಿ ಚ, ತದರ್ಥಂ ತವಾಗಮನಕಾಲೇ ಯಃ ಪ್ರಭುಯೀಶುಸ್ತುಭ್ಯಂ ದರ್ಶನಮ್ ಅದದಾತ್ ಸ ಮಾಂ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್|
18 I zarazem spadły z oczów jego jako łuski i wnet przejrzał, a wstawszy ochrzczony jest.
ಇತ್ಯುಕ್ತಮಾತ್ರೇ ತಸ್ಯ ಚಕ್ಷುರ್ಭ್ಯಾಮ್ ಮೀನಶಲ್ಕವದ್ ವಸ್ತುನಿ ನಿರ್ಗತೇ ತತ್ಕ್ಷಣಾತ್ ಸ ಪ್ರಸನ್ನಚಕ್ಷು ರ್ಭೂತ್ವಾ ಪ್ರೋತ್ಥಾಯ ಮಜ್ಜಿತೋಽಭವತ್ ಭುಕ್ತ್ವಾ ಪೀತ್ವಾ ಸಬಲೋಭವಚ್ಚ|
19 A wziąwszy pokarm, posilił się. I był Saul z uczniami, którzy byli w Damaszku, kilka dni.
ತತಃ ಪರಂ ಶೌಲಃ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹ ಕತಿಪಯದಿವಸಾನ್ ತಸ್ಮಿನ್ ದಮ್ಮೇಷಕನಗರೇ ಸ್ಥಿತ್ವಾಽವಿಲಮ್ಬಂ
20 I zaraz kazał w bóżnicach Chrystusa, że on jest Synem Bożym.
ಸರ್ವ್ವಭಜನಭವನಾನಿ ಗತ್ವಾ ಯೀಶುರೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರ ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ಪ್ರಾಚಾರಯತ್|
21 I zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, i mówili: Izali to nie jest ten, który burzył w Jeruzalemie tych, którzy wzywali imienia tego? i tuć na to przyszedł, aby ich związawszy, wiódł do najwyższych kapłanów?
ತಸ್ಮಾತ್ ಸರ್ವ್ವೇ ಶ್ರೋತಾರಶ್ಚಮತ್ಕೃತ್ಯ ಕಥಿತವನ್ತೋ ಯೋ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರ ಏತನ್ನಾಮ್ನಾ ಪ್ರಾರ್ಥಯಿತೃಲೋಕಾನ್ ವಿನಾಶಿತವಾನ್ ಏವಮ್ ಏತಾದೃಶಲೋಕಾನ್ ಬದ್ಧ್ವಾ ಪ್ರಧಾನಯಾಜಕನಿಕಟಂ ನಯತೀತ್ಯಾಶಯಾ ಏತತ್ಸ್ಥಾನಮಪ್ಯಾಗಚ್ಛತ್ ಸಏವ ಕಿಮಯಂ ನ ಭವತಿ?
22 A Saul tem więcej zmacniał się i zawstydzał Żydy, którzy mieszkali w Damaszku, dowodząc, iż ten jest Chrystus.
ಕಿನ್ತು ಶೌಲಃ ಕ್ರಮಶ ಉತ್ಸಾಹವಾನ್ ಭೂತ್ವಾ ಯೀಶುರೀಶ್ವರೇಣಾಭಿಷಿಕ್ತೋ ಜನ ಏತಸ್ಮಿನ್ ಪ್ರಮಾಣಂ ದತ್ವಾ ದಮ್ಮೇಷಕ್-ನಿವಾಸಿಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾನ್ ನಿರುತ್ತರಾನ್ ಅಕರೋತ್|
23 A gdy przeszło niemało dni, uradzili Żydowie między sobą, aby go zabili.
ಇತ್ಥಂ ಬಹುತಿಥೇ ಕಾಲೇ ಗತೇ ಯಿಹೂದೀಯಲೋಕಾಸ್ತಂ ಹನ್ತುಂ ಮನ್ತ್ರಯಾಮಾಸುಃ
24 Ale się dowiedział Saul o zasadzce ich. Strzegli też bram we dnie i w nocy, aby go zabili.
ಕಿನ್ತು ಶೌಲಸ್ತೇಷಾಮೇತಸ್ಯಾ ಮನ್ತ್ರಣಾಯಾ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ತವಾನ್| ತೇ ತಂ ಹನ್ತುಂ ತು ದಿವಾನಿಶಂ ಗುಪ್ತಾಃ ಸನ್ತೋ ನಗರಸ್ಯ ದ್ವಾರೇಽತಿಷ್ಠನ್;
25 Lecz uczniowie wziąwszy go w nocy, spuścili go po powrozie przez mur w koszu.
ತಸ್ಮಾತ್ ಶಿಷ್ಯಾಸ್ತಂ ನೀತ್ವಾ ರಾತ್ರೌ ಪಿಟಕೇ ನಿಧಾಯ ಪ್ರಾಚೀರೇಣಾವಾರೋಹಯನ್|
26 A gdy przyszedł Saul do Jeruzalemu, kusił się przyłączyć do uczniów; ale się go wszyscy bali, nie wierząc, aby był uczniem.
ತತಃ ಪರಂ ಶೌಲೋ ಯಿರೂಶಾಲಮಂ ಗತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯಗಣೇನ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಸ್ಥಾತುಮ್ ಐಹತ್, ಕಿನ್ತು ಸರ್ವ್ವೇ ತಸ್ಮಾದಬಿಭಯುಃ ಸ ಶಿಷ್ಯ ಇತಿ ಚ ನ ಪ್ರತ್ಯಯನ್|
27 Lecz Barnabasz wziąwszy go, przywiódł go do Apostołów i powiadał im, jako w drodze widział Pana, a iż mówił do niego, i jako w Damaszku bezpiecznie mówił w imieniu Jezusowem.
ಏತಸ್ಮಾದ್ ಬರ್ಣಬ್ಬಾಸ್ತಂ ಗೃಹೀತ್ವಾ ಪ್ರೇರಿತಾನಾಂ ಸಮೀಪಮಾನೀಯ ಮಾರ್ಗಮಧ್ಯೇ ಪ್ರಭುಃ ಕಥಂ ತಸ್ಮೈ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತವಾನ್ ಯಾಃ ಕಥಾಶ್ಚ ಕಥಿತವಾನ್ ಸ ಚ ಯಥಾಕ್ಷೋಭಃ ಸನ್ ದಮ್ಮೇಷಕ್ನಗರೇ ಯೀಶೋ ರ್ನಾಮ ಪ್ರಾಚಾರಯತ್ ಏತಾನ್ ಸರ್ವ್ವವೃತ್ತಾನ್ತಾನ್ ತಾನ್ ಜ್ಞಾಪಿತವಾನ್|
28 I mieszkał z nimi w Jeruzalemie.
ತತಃ ಶೌಲಸ್ತೈಃ ಸಹ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಕಾಲಂ ಯಾಪಯನ್ ನಿರ್ಭಯಂ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶೋ ರ್ನಾಮ ಪ್ರಾಚಾರಯತ್|
29 A bezpiecznie sobie poczynając w imieniu Pana Jezusowem, mówił i gadał z Grekami; a oni się starali, jako by go zabić.
ತಸ್ಮಾದ್ ಅನ್ಯದೇಶೀಯಲೋಕೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ವಿವಾದಸ್ಯೋಪಸ್ಥಿತತ್ವಾತ್ ತೇ ತಂ ಹನ್ತುಮ್ ಅಚೇಷ್ಟನ್ತ|
30 O czem dowiedziawszy się bracia, odprowadzili go do Cezaryi i odesłali go do Tarsu.
ಕಿನ್ತು ಭ್ರಾತೃಗಣಸ್ತಜ್ಜ್ಞಾತ್ವಾ ತಂ ಕೈಸರಿಯಾನಗರಂ ನೀತ್ವಾ ತಾರ್ಷನಗರಂ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್|
31 A tak zbory po wszystkiej Judzkiej ziemi i Galilei, i Samaryi miały pokój, budując się i chodząc w bojaźni Pańskiej, a przez pociechę Ducha Świętego rozmnażały się.
ಇತ್ಥಂ ಸತಿ ಯಿಹೂದಿಯಾಗಾಲೀಲ್ಶೋಮಿರೋಣದೇಶೀಯಾಃ ಸರ್ವ್ವಾ ಮಣ್ಡಲ್ಯೋ ವಿಶ್ರಾಮಂ ಪ್ರಾಪ್ತಾಸ್ತತಸ್ತಾಸಾಂ ನಿಷ್ಠಾಭವತ್ ಪ್ರಭೋ ರ್ಭಿಯಾ ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನಃ ಸಾನ್ತ್ವನಯಾ ಚ ಕಾಲಂ ಕ್ಷೇಪಯಿತ್ವಾ ಬಹುಸಂಖ್ಯಾ ಅಭವನ್|
32 I stało się, gdy Piotr obchodził wszystkie, przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie.
ತತಃ ಪರಂ ಪಿತರಃ ಸ್ಥಾನೇ ಸ್ಥಾನೇ ಭ್ರಮಿತ್ವಾ ಶೇಷೇ ಲೋದ್ನಗರನಿವಾಸಿಪವಿತ್ರಲೋಕಾನಾಂ ಸಮೀಪೇ ಸ್ಥಿತವಾನ್|
33 Tamże znalazł człowieka niektórego, imieniem Eneasz, od ośmiu lat na łożu leżącego, który był powietrzem ruszony.
ತದಾ ತತ್ರ ಪಕ್ಷಾಘಾತವ್ಯಾಧಿನಾಷ್ಟೌ ವತ್ಸರಾನ್ ಶಯ್ಯಾಗತಮ್ ಐನೇಯನಾಮಾನಂ ಮನುಷ್ಯಂ ಸಾಕ್ಷತ್ ಪ್ರಾಪ್ಯ ತಮವದತ್,
34 I rzekł mu Piotr: Eneaszu! uzdrawia cię Jezus Chrystus; wstańże, a pościel sobie. I zarazem wstał.
ಹೇ ಐನೇಯ ಯೀಶುಖ್ರೀಷ್ಟಸ್ತ್ವಾಂ ಸ್ವಸ್ಥಮ್ ಅಕಾರ್ಷೀತ್, ತ್ವಮುತ್ಥಾಯ ಸ್ವಶಯ್ಯಾಂ ನಿಕ್ಷಿಪ, ಇತ್ಯುಕ್ತಮಾತ್ರೇ ಸ ಉದತಿಷ್ಠತ್|
35 A widzieli go wszyscy, którzy mieszkali w Liddzie i w Saronie, którzy się nawrócili do Pana.
ಏತಾದೃಶಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಲೋದ್ಶಾರೋಣನಿವಾಸಿನೋ ಲೋಕಾಃ ಪ್ರಭುಂ ಪ್ರತಿ ಪರಾವರ್ತ್ತನ್ತ|
36 A była w Joppie niektóra uczennica, imieniem Tabita, która wyłożywszy, zowie się Dorka; ta była pełna dobrych uczynków i jałmużny, które czyniła.
ಅಪರಞ್ಚ ಭಿಕ್ಷಾದಾನಾದಿಷು ನಾನಕ್ರಿಯಾಸು ನಿತ್ಯಂ ಪ್ರವೃತ್ತಾ ಯಾ ಯಾಫೋನಗರನಿವಾಸಿನೀ ಟಾಬಿಥಾನಾಮಾ ಶಿಷ್ಯಾ ಯಾಂ ದರ್ಕ್ಕಾಂ ಅರ್ಥಾದ್ ಹರಿಣೀಮಯುಕ್ತ್ವಾ ಆಹ್ವಯನ್ ಸಾ ನಾರೀ
37 I stało się w one dni, że rozniemógłszy się, umarła; którą omywszy, położyli na sali.
ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ರುಗ್ನಾ ಸತೀ ಪ್ರಾಣಾನ್ ಅತ್ಯಜತ್, ತತೋ ಲೋಕಾಸ್ತಾಂ ಪ್ರಕ್ಷಾಲ್ಯೋಪರಿಸ್ಥಪ್ರಕೋಷ್ಠೇ ಶಾಯಯಿತ್ವಾಸ್ಥಾಪಯನ್|
38 A iż Lidda była blisko Joppy, uczniowie usłyszawszy, że tam jest Piotr, posłali do niego dwóch mężów, prosząc go, aby się nie lenił przyjść do nich.
ಲೋದ್ನಗರಂ ಯಾಫೋನಗರಸ್ಯ ಸಮೀಪಸ್ಥಂ ತಸ್ಮಾತ್ತತ್ರ ಪಿತರ ಆಸ್ತೇ, ಇತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತೂರ್ಣಂ ತಸ್ಯಾಗಮನಾರ್ಥಂ ತಸ್ಮಿನ್ ವಿನಯಮುಕ್ತ್ವಾ ಶಿಷ್ಯಗಣೋ ದ್ವೌ ಮನುಜೌ ಪ್ರೇಷಿತವಾನ್|
39 Tedy wstawszy Piotr, szedł z nimi; a gdy przyszedł, wprowadzili go na salę i obstąpiły go wszystkie wdowy, płacząc i ukazując suknie i płaszcze, które im Dorka robiła, póki była z nimi.
ತಸ್ಮಾತ್ ಪಿತರ ಉತ್ಥಾಯ ತಾಭ್ಯಾಂ ಸಾರ್ದ್ಧಮ್ ಆಗಚ್ಛತ್, ತತ್ರ ತಸ್ಮಿನ್ ಉಪಸ್ಥಿತ ಉಪರಿಸ್ಥಪ್ರಕೋಷ್ಠಂ ಸಮಾನೀತೇ ಚ ವಿಧವಾಃ ಸ್ವಾಭಿಃ ಸಹ ಸ್ಥಿತಿಕಾಲೇ ದರ್ಕ್ಕಯಾ ಕೃತಾನಿ ಯಾನ್ಯುತ್ತರೀಯಾಣಿ ಪರಿಧೇಯಾನಿ ಚ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ತಂ ದರ್ಶಯಿತ್ವಾ ರುದತ್ಯಶ್ಚತಸೃಷು ದಿಕ್ಷ್ವತಿಷ್ಠನ್|
40 A Piotr wygnawszy precz wszystkie, klęknął na kolana i modlił się, a obróciwszy się do onego ciała, rzekł: Tabito, wstań! a ona otworzyła oczy swoje i ujrzawszy Piotra, usiadła.
ಕಿನ್ತು ಪಿತರಸ್ತಾಃ ಸರ್ವ್ವಾ ಬಹಿಃ ಕೃತ್ವಾ ಜಾನುನೀ ಪಾತಯಿತ್ವಾ ಪ್ರಾರ್ಥಿತವಾನ್; ಪಶ್ಚಾತ್ ಶವಂ ಪ್ರತಿ ದೃಷ್ಟಿಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಿತವಾನ್, ಹೇ ಟಾಬೀಥೇ ತ್ವಮುತ್ತಿಷ್ಠ, ಇತಿ ವಾಕ್ಯ ಉಕ್ತೇ ಸಾ ಸ್ತ್ರೀ ಚಕ್ಷುಷೀ ಪ್ರೋನ್ಮೀಲ್ಯ ಪಿತರಮ್ ಅವಲೋಕ್ಯೋತ್ಥಾಯೋಪಾವಿಶತ್|
41 A on podawszy jej rękę, podniósł ją, a zawoławszy świętych i wdów, stawił ją żywą.
ತತಃ ಪಿತರಸ್ತಸ್ಯಾಃ ಕರೌ ಧೃತ್ವಾ ಉತ್ತೋಲ್ಯ ಪವಿತ್ರಲೋಕಾನ್ ವಿಧವಾಶ್ಚಾಹೂಯ ತೇಷಾಂ ನಿಕಟೇ ಸಜೀವಾಂ ತಾಂ ಸಮಾರ್ಪಯತ್|
42 I rozsławiło się to po wszystkiej Joppie, i wiele ich uwierzyło w Pana.
ಏಷಾ ಕಥಾ ಸಮಸ್ತಯಾಫೋನಗರಂ ವ್ಯಾಪ್ತಾ ತಸ್ಮಾದ್ ಅನೇಕೇ ಲೋಕಾಃ ಪ್ರಭೌ ವ್ಯಶ್ವಸನ್|
43 I stało się, że przez wiele dni został Piotr w Joppie u niejakiego Szymona, garbarza.
ಅಪರಞ್ಚ ಪಿತರಸ್ತದ್ಯಾಫೋನಗರೀಯಸ್ಯ ಕಸ್ಯಚಿತ್ ಶಿಮೋನ್ನಾಮ್ನಶ್ಚರ್ಮ್ಮಕಾರಸ್ಯ ಗೃಹೇ ಬಹುದಿನಾನಿ ನ್ಯವಸತ್|
