Dzieje 9
1 A Saul jeszcze dychając groźbą i morderstwem przeciwko uczniom Pańskim, przyszedł do najwyższego kapłana.
Lelo uSauli, ahindiliye atiisye abhantu bha Ngulubhi bhabhamwitishe uYesu, abhalile hwa Gosi uwishibhanza
2 I prosił go o listy do Damaszku do bóżnic, iż jeźliby tam znalazł tej drogi (tą drogą idących) których mężów albo niewiasty, aby ich związane przywiódł do Jeruzalemu.
alabhiile ekarata yesimbilwe alabhe abhakhate bhaala bhoonti abhidala eli bhabhali mumasinagogi abhalume nabhashe, abhapinye na bhale hub Yerusalemu.
3 A gdy jechał, stało się, gdy się przybliżał do Damaszku, że z prędka oświeciła go światłość z nieba.
Na hendelelaga ashuule apalanila afishe hu Dameski ulukhozyo lwahakhozya afume humwanya lwazyungula ponti',
4 A padłszy na ziemię, usłyszał głos do siebie mówiący: Saulu! Saulu! przeczże mię prześladujesz?
uSauli wagwa pandi wumvwa izu lihukwizya liyiga Sauli, Sauli, yeenu ohumnvisya?”
5 Tedy rzekł: Ktoś jest, Panie? A Pan rzekł: Jam jest Jezus, którego ty prześladujesz; trudno tobie przeciw ościeniowi wierzgać.
U Sauli wagamu waga awe wenanu Gosi? Ugosi waga, “Ane ne Yesu wumnvisya nantese;
6 A Saul drżąc i bojąc się, rzekł: Panie! co chcesz, abym ja uczynił? A Pan do niego: Wstań, a wnijdź do miasta, a tam ci powiedzą, co byś ty miał czynić.
Lelo bhuuha ubhale hujini hwa wabhalaga ubhalabhuulwe ezyabhombe
7 A mężowie, którzy z nim byli w drodze, stanęli, zdumiawszy się; głos tylko słysząc, ale nikogo nie widząc.
Abhantu bhabhashuulile nu Sauli bhahapuma kati bhahumnvwa izu lelo umuntu yayanga sebhalolile.
8 I wstał Saul z ziemi, a otworzywszy oczy swoje, nikogo nie widział. Tedy ująwszy go za rękę; prowadzili go do Damaszku,
U Sauli wabhuuha pansi ahalinga ahwenye ahega amaso segalola, bhakhata ukhono bhaleta paka hu Dameski.
9 Kędy był trzy dni nie widząc, i nie jadł ani pił.
Ensiku zitatu saa lya sigaamwela, siga ahwenya.
10 A był niektóry uczeń w Damaszku, imieniem Ananijasz; i rzekł Pan do niego w widzeniu: Ananijaszu! A on rzekł: Otom ja, Panie!
Ahali umanyile(umwanafunzi) hu Dameski itawa yu Anania, u Yesu wayanga nawo Anania. U Anania waga ane epa, Gosi.
11 A Pan rzekł do niego: Wstań, a idź na ulicę, którą zowią prostą, a szukaj w domu Judowym Saula imieniem Tarseńczyka; albowiem oto się modli.
“Ugosi waga bhuuha ubhale ushilile hwidala lyalihwitwa Nyofu, uyinjile munyumba ya Yuda ubhuzye aje umuntu yafumile hu Tarso umuntu uyo ali salaabha(alisapuuta);
12 I widział w widzeniu męża, imieniem Ananijasz, wchodzącego i rękę na się wkładającego, aby przejrzał.
alolilo humbonesyo umuntu itawa lyakwe yu Anania ahubhishila lyakwe yu Anania ahubhishila amakhono pitwe aje alole amaso.
13 I odpowiedział Ananijasz: Panie! słyszałem od wielu o tym mężu, jako wiele złego czynił świętym twoim w Jeruzalemie.
U Anania wagamula uYesu waga inumnvwizye hwa bhantu bhinji embibhi zya bhabhombiye abhantu bhaho uhwo hu Yerusalemu;
14 I tu ma moc od najwyższych kapłanów, aby wiązał wszystkie wzywające imienia twego.
Epa pope ali ne kalata yefumile hwa Gosi weshibha, abhakhate bhonti bhabhalikwizya itawa lyaho.
15 I rzekł do niego Pan: Idźże, albowiem mi ten jest naczyniem wybranem, aby nosił imię moje przed pogany i królmi, i przed syny Izraelskimi.
Lelo Ugosi uYesu waga bhalaga awe, umuntu uyo esaluye alyeje itawa lyane hwapagana hwamfumu bensi na hwa aIsraeli.
16 Albowiem ja mu ukażę, jako wiele musi cierpieć dla imienia mego.
Embahulolesye amambo minji gaiteswa hunongwa yi tawa lyane”.
17 I poszedł Ananijasz, i wszedł do onego domu, a włożywszy na niego ręce, rzekł: Saulu, bracie! Pan mię posłał, Jezus on, któryć się ukazał w drodze, którąś jechał, abyś przejrzał, a był napełniony Duchem Świętym.
U Anania wabhala winjila munyumba mula wamwaga uSauli wabheshela amakhono waga wee Sauli, Ungulubhi ula yutangene nawo na winzaga ohu antumile upone ulole amaso na umposhele Umpepo Ufinjile.
18 I zarazem spadły z oczów jego jako łuski i wnet przejrzał, a wstawszy ochrzczony jest.
Nawabheshela amakho, vyalagala evintu neshi amakhonda afume humaso amaso giguhawanda alole, wimilila, bhwoziwa; walya eshalye wapata ikhone.
19 A wziąwszy pokarm, posilił się. I był Saul z uczniami, którzy byli w Damaszku, kilka dni.
Wakhala natumwe ohwo hu Dameska ensiku nyinji.
20 I zaraz kazał w bóżnicach Chrystusa, że on jest Synem Bożym.
Ulwo wabha ahulumbillia uYesu huje Mwana wa Ngulubhi.
21 I zdumiewali się wszyscy, którzy go słuchali, i mówili: Izali to nie jest ten, który burzył w Jeruzalemie tych, którzy wzywali imienia tego? i tuć na to przyszedł, aby ich związawszy, wiódł do najwyższych kapłanów?
Abhantu bhonti bhaswiga bhaga seeyayunu yalavyaga abhantu bhahalikwizyaga itawa eli hula hu Yerusalemu? Ata hwohu ahenzeye mbombo yeyo aje abhakhate nabhatwale hwa gosi hu Yerusalemu.”
22 A Saul tem więcej zmacniał się i zawstydzał Żydy, którzy mieszkali w Damaszku, dowodząc, iż ten jest Chrystus.
U Sauli apeete anguvu ezyalumbilile Ayahudi bhabhakhala hu Dameski bhachanganyikiwe nahulole huje uYesu aje lyoli yu Kilisiti.
23 A gdy przeszło niemało dni, uradzili Żydowie między sobą, aby go zabili.
Ensiku nazyashila zinyinji, Ayahudi bhetehana huje bhabude usauli.
24 Ale się dowiedział Saul o zasadzce ich. Strzegli też bram we dnie i w nocy, aby go zabili.
Lelo uSauli wamanya bhamwubhilaga mundyango pasanya nu siku aje bhabude.
25 Lecz uczniowie wziąwszy go w nocy, spuścili go po powrozie przez mur w koszu.
Bhaala bhabhamanyizyaga usauli bhahafumizya mwidirisha bhahapinyila eshitundu nulugalabho bhahamwisya ansoso.
26 A gdy przyszedł Saul do Jeruzalemu, kusił się przyłączyć do uczniów; ale się go wszyscy bali, nie wierząc, aby był uczniem.
U Sauli nawafiha hu Yerusalemu, ahalinga asangane nabha Kilisiti amwabho, lelo abhene bhase guhaga, sigabhahitishiye aje uSauli apendushe amweteshe uYesu.
27 Lecz Barnabasz wziąwszy go, przywiódł go do Apostołów i powiadał im, jako w drodze widział Pana, a iż mówił do niego, i jako w Damaszku bezpiecznie mówił w imieniu Jezusowem.
U Barnaba wamwega na hutwale hwa mitume nabhabhuule shapendushe nesha tangine nu Yesu mwidala na bhala hu Dameski, neshalumbilye hu Dameski nkahwogope.
28 I mieszkał z nimi w Jeruzalemie.
Atangine nabho nabhahinjilaga nafume mu Yerusalemu. Wayanga nkahwogope itawa lya Yesu,
29 A bezpiecznie sobie poczynając w imieniu Pana Jezusowem, mówił i gadał z Grekami; a oni się starali, jako by go zabić.
abhuzanyaga na Ayahudi abheshi Yunani bhalingaga shila lisiku ahubude.
30 O czem dowiedziawszy się bracia, odprowadzili go do Cezaryi i odesłali go do Tarsu.
Aholo bhakwe nabhamanya ezyo bhatolosya bhatwala hu Kaisaria, aje abhale hu Tarso.
31 A tak zbory po wszystkiej Judzkiej ziemi i Galilei, i Samaryi miały pokój, budując się i chodząc w bojaźni Pańskiej, a przez pociechę Ducha Świętego rozmnażały się.
Eshi ikanisa elya Uyahudi na hu Samaria na hu Galilaya lya hatengaana lyahagwizya umwoyo nu Mpepo Ufinjile ahabhatenganya ikanisa lyahonjelela uwinji.
32 I stało się, gdy Piotr obchodził wszystkie, przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie.
U Petro pazyungulaga ohu wuihwo alumbilile ibhangili ahafiha hu Lida abhajendea Kilisiti bhabhali uhwo.
33 Tamże znalazł człowieka niektórego, imieniem Eneasz, od ośmiu lat na łożu leżącego, który był powietrzem ruszony.
Ohwo walola umuntu umo itawa lyakwe yu Ainea, ubili gwakwe alizilisu humaha nane; maana alikuwa amepooza.
34 I rzekł mu Piotr: Eneaszu! uzdrawia cię Jezus Chrystus; wstańże, a pościel sobie. I zarazem wstał.
U Petro wabhuula waga, “Ainea, uYesu Kilisti ahuponya bhuhapugonile, U Ainea wapona wa bhuha.
35 A widzieli go wszyscy, którzy mieszkali w Liddzie i w Saronie, którzy się nawrócili do Pana.
Abhantu bhonti bhabhakalaga hu Lida nahu Sharoni nabhahalola umuntu uyo bhahapenduha bhahamweteha uYesu.
36 A była w Joppie niektóra uczennica, imieniem Tabita, która wyłożywszy, zowie się Dorka; ta była pełna dobrych uczynków i jałmużny, które czyniła.
Ahali umwanafunzi umo hu Yafa itawa yu Tabitha, emaana yakwe hwa huje “Dorkasi” Ushi unu abhabhombelaga enyinza abhantu apiina.
37 I stało się w one dni, że rozniemógłszy się, umarła; którą omywszy, położyli na sali.
Lumo ahabhina empuungo ahafwa bhahamwozya bhahagonia hwigulu.
38 A iż Lidda była blisko Joppy, uczniowie usłyszawszy, że tam jest Piotr, posłali do niego dwóch mężów, prosząc go, aby się nie lenił przyjść do nich.
E Lida sigayali hutali ne Yafa, bhatuma abhanafunzi hwa Petro abhantu bhabhili bhabhuula uPetro bhaga usahakhabhie saali hu mwitu”.
39 Tedy wstawszy Piotr, szedł z nimi; a gdy przyszedł, wprowadzili go na salę i obstąpiły go wszystkie wdowy, płacząc i ukazując suknie i płaszcze, które im Dorka robiła, póki była z nimi.
U Petro wabhuuha walongozanya nabho. Nabhafiha bhatwala hwigulu, abhashe abhafwile bhalanga amakoti na menda gabhasonelaga u Dorkasi nahali sha mwomi.
40 A Piotr wygnawszy precz wszystkie, klęknął na kolana i modlił się, a obróciwszy się do onego ciała, rzekł: Tabito, wstań! a ona otworzyła oczy swoje i ujrzawszy Piotra, usiadła.
U Petro wabhafumia panzi bhonti nabhafuma uPetro wafugamila wapuuta, wapuutila uDorkasi wadamula amaso walola uPetro, wakhala pansi.
41 A on podawszy jej rękę, podniósł ją, a zawoławszy świętych i wdów, stawił ją żywą.
U Petro wakhata ukhono wabhusya wabhakwizya bhaala abantu bhabhafumizye hwunzi na bhinjila wabapela umuntu wabho ali mwomi
42 I rozsławiło się to po wszystkiej Joppie, i wiele ich uwierzyło w Pana.
Ezi zyazibhombishe zyamanyiha hu Yafa hwonti abhantu bhabhinji bhapenduha bhagalushila uYesu.
43 I stało się, że przez wiele dni został Piotr w Joppie u niejakiego Szymona, garbarza.
U Petro ahakhiye ensiku zye nyinji hu Yafa nu muntu umo itawa yu Simoni, yalinganyaga insungwa.
