< Dzieje 6 >

1 A w oneż dni, gdy się przymnażało uczniów, wszczęło się szemranie Greków przeciwko Żydom, iż były zaniedbywane w posługiwaniu powszedniem wdowy ich.
Aru etu dinte, jitia chela khan bisi hoi thakise, titia Yunani khan, Yehudi khan ke bhirodh kori thakise, kelemane mota morija maiki khan ke kha luwa bhag kora homoi te hisab nakore koi kene taikhan biya pai thakise.
2 A tak oni dwunastu zwoławszy mnóstwo uczniów, rzekli: Nie jest słuszna, żebyśmy my opuściwszy słowo Boże, służyli stołom.
Titia baroh ta chela khan pora taikhan pichete aha khan ke koise, “Etu amikhan nimite thik nohoi Isor laga kotha chari kene kha luwa laga bhag kori thaki te jabo nalage.
3 Upatrzcież tedy, bracia! między sobą siedm mężów, dobre świadectwo mających, pełnych Ducha Świętego i mądrości, których byśmy postanowili nad tą sprawą.
Etu karone bhai khan, apnikhan majote sat jon bhal manu khan ke basi lobi, Pobitro Atma aru gyaan thaka, junke amikhan etu kaam nimite basi lobo.
4 A my modlitwy i usługi słowa pilnować będziemy.
Kintu amikhan hodai prathana kori thakibo aru Isor laga kotha aru kaam te age jai thakibo.”
5 I podobała się ta rzecz onemu wszystkiemu mnóstwu. I obrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, i Filipa, i Prochora, i Nikanora, i Tymona, i Parmena, i Mikołaja, nowonawróconego Antyjocheńczyka.
Taikhan laga kotha sob manu khan pora bhal paise. Aru taikhan Stephen ke basi loise jun dhormik aru Pobitro Atma pora bhorta thakise, aru Philip, aru Prochorus, aru Nicanor, Timon, Parmenas, aru Nicolaus, Yehudi niyom mani thaka Antioch pora aha ekjon.
6 Tych stawili przed Apostołów, którzy pomodliwszy się, kładli na nich ręce.
Taikhan ke apostle usorte anise, aru apostle khan pora hath dikene taikhan uporte prathana kori dise.
7 I rosło słowo Boże, i pomnażał się bardzo poczet uczniów w Jeruzalemie: wielkie też mnóstwo kapłanów było posłuszne wierze.
Titia Isor laga kotha khuli prochar hoi jaise, aru biswasi khan bisi-bisi hoi thakise aru Jerusalem te purohit khan bhi bisi manu biswasi khan logot mili jaise.
8 A Szczepan będąc pełen wiary i mocy, czynił cuda i znamiona wielkie między ludem.
Etiya Stephen pura takot aru anugrah te bhorta hoi kene manu usorte dangor asurit kaam kori thakise.
9 I powstali niektórzy z tych, którzy byli z bóżnicy, którą zowią Libertynów i Cyrenejczyków, i Aleksandryjanów, i tych, którzy byli z Cylicyi i z Azyi, gadając z Szczepanem.
Kintu mondoli te Freedmen koi kene kunba uthise, aru Cyrenia aru Alexandria manu, aru Cilicia aru Asia pora kunba ahi kene Stephen logote kotha pora lagi jaise.
10 Lecz nie mogli odporu dać mądrości i duchowi, który mówił.
Kintu taikhan Stephen to gyaan aru Pobitro Atma pora kotha kowa dikhi kene tai uporte jiti bole para nai.
11 Tedy naprawili mężów, którzy powiedzieli: Myśmy go słyszeli mówiącego słowa bluźniercze przeciwko Mojżeszowi i przeciwko Bogu.
Titia taikhan poisa dikene manu khan ke kobole koise, “Amikhan Stephen pora Moses aru Isor laga biya kotha koi thaka hunise.”
12 A tak wzruszyli lud i starszych, i nauczonych w Piśmie; a powstawszy, porwali go i przywiedli do rady.
Aru taikhan pora bura khan aru niyom likha khan laga mon ulta kori dise aru Stephen ke dhurikena taike sabha usorte tani kene loi anise.
13 I stawili fałszywych świadków, którzy rzekli: Ten człowiek nie przestaje mówić słów bluźnierczych przeciwko temu świętemu miejscu i zakonowi.
Taikhan misa gawahi diya manu bhi loi anise, aru koise, “Etu manu to amikhan laga pobitro jaga aru niyom laga bhirodh te biya kotha kobole narukhe.
14 Albowiemeśmy go słyszeli mówiącego: Iż ten Jezus Nazareński zburzy to miejsce i odmieni ustawy, które nam podał Mojżesz.
Kelemane amikhan tai pora etu kowa hunise, Nazareth laga Jisu pora etu jaga khotom kori dibo, aru Moses ki niyom amikhan ke dise etu sob bodli kori dibo.”
15 A patrząc na niego pilnie oni wszyscy, którzy siedzieli w radzie, widzieli oblicze jego jako oblicze anielskie.
Aru jiman manu sabha te bohi thakise sob Stephen ke he saise, aru tai laga chehera to sorgodoth laga chehera nisena dikhise.

< Dzieje 6 >