Dzieje 4
1 A gdy to oni mówili do ludu, nadeszli ich kapłani i hetmani kościelni, i Saduceuszowie.
Omwanya Petro na Yohana ao bhaga mbaroma na bhanu, bhakuhani no mulindi wa lihekalu na bhasadukayo bhabhalubhire.
2 Obrażając się, iż uczyli lud, a opowiadali w Jezusie powstanie od umarłych.
Bhaliga bhabhiiliwe muno ku njuno Petro na Yohana bhaliga mbeigisha abhanu kurubhara lwa Yesu no kwaika inguru yo kusuluka kwaye okusoka ku bhafuye.
3 I wrzucili na nie ręce, a podali je do więzienia aż do jutra; bo już był wieczór.
Bhabhagwatile no kubhatura mwibhoyelo mpaka katondo eyo yarubhiye, kwo kubha yaga yakingile kegoro.
4 A wiele z tych, którzy one słowa słyszeli, uwierzyli; i była liczba mężów około pięciu tysięcy.
Nawe abhanu bhanfu abho bhaga bhonguwe omusango bhekilisishe; na bharume abho bhaga bhekilisishe yaga bhali kuti bhiumbi bhitanu.
5 I stało się nazajutrz, że się zebrali przełożeni ich i starsi, i nauczeni w Piśmie w Jeruzalemie,
Yejire yakinga katondo olusiku olwo rwalubhire, ati abhakuru bhebhwe abhakaruka na bhandiki kwa amwi bhekofyanyisishe Yerusalemu.
6 I Annasz, najwyższy kapłan, i Kaifasz, i Jan, i Aleksander, i ile ich było z rodu najwyższych kapłanów;
Anasi omugabhisi omukuru aliga alio, na Kayafa, na Yohana, na Iskanda, na bhona abho bhaliga bhali bhabho no mugabhisi omukuru.
7 A postawiwszy je w pośrodku, pytali ich: Którą mocą a któremeście to imieniem uczynili?
Ao yaga bhabhateye Petro na Yohana agati yebhwe, mbabhabhusha, “Kwo bhuturo ki, au kwa lisina ki mukorere linu?”
8 Tedy Piotr, będąc pełen Ducha Świętego, rzekł do nich: Przełożeni ludu i starsi Izraelscy!
Niwo, Petro, ejuye Omwoyo Omweru, nabhabhwira, “Emwe abhakuru bha bhanu, na bhakaruka,
9 Ponieważ my dziś mamy być sądzeni dla dobrodziejstwa człowiekowi niemocnemu uczynionego, jakoby on był uzdrowiony;
labha eswe olusiku lwa lelo echibhusibhwa kurubhara lwe chikorwa che kisi echo chakorwa ku munu unu omurwaye - ni kutiki omunu unu akorerwe muanga?
10 Niech wam wszystkim wiadomo będzie i wszystkiemu ludowi Izraelskiemu, że w imieniu Jezusa Chrystusa Nazareńskiego, któregoście wy ukrzyżowali, którego Bóg wzbudził od umarłych, przez tego ten stoi przed wami zdrowym.
Mbe limenyekane eryo kwemwe na kubhanu bhona agati ya Israeli, ati kwa lisina lya Yesu Kristo wa Nazareti, oyo mwabhambire, oyo Nyamuanga amusuluye okusoka mu bhafuye, ni kwa injira yaye ati omunu unu emereguyu imbele yemwe ali no bhuanga.
11 Tenci jest kamień on wzgardzony od was budujących, który się stał głową węgielną.
Yesu Kristo ni bhwiyi eryo emwe abhombaki mwaligaile, nawe eryo likorerwe okubha libhwiyi enene lya kumbari.
12 I nie masz w żadnym innym zbawienia; albowiem nie masz żadnego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które byśmy mogli być zbawieni.
Gutalio omweruro ku munu undi wona uliya. Kwo kubha litalio lisina lindi emwaro yo rwire eryo bhayanile abhanu, kweryo echitura okwirurwa.”
13 Widząc tedy bezpieczność Piotrową i Janową, i zrozumiawszy, iż ludźmi byli nieuczonymi i prostakami, dziwowali się i poznali je, iż byli z Jezusem.
Mbe bhejile bharora obhuigi bhwa Petro na Yohana, na mbamenya ati bhaliga bhali bhanu bha kawaida bhatali ne chisomo, mbarugula, mbamenya ati Petro na Yohana bhabhaga amwi na Yesu.
14 Widząc też onego człowieka z nimi stojącego, który był uzdrowiony, nie mieli co przeciwko temu mówić.
Kwo kubha bhamurorere omunu oyo eulisibhwe emereguyu amwi nabho, bhatabheye ne chinu cho kwaika inguru ya linu.
15 A rozkazawszy im precz ustąpić z rady, radzili się między sobą,
Mbe nawe bhejile bhamara okubhabhwira jintumwa bhasoke imbele yo mukutano gwa libharaja, mbaroma abhene kwa bhene.
16 Mówiąc: Cóż uczynimy tym ludziom? Bo, że jawny cud przez nie jest uczyniony, to wszystkim mieszkającym w Jeruzalemie wiadomo jest, a nie możemy tego zaprzeć.
Mbaika, echibhakora kutiki abhanu bhanu? Ni chimali ati ebhikumisho bhyo kukuya bhikorerwe okutura kubhene eimenyekana ku bhuli umwi oyo ekaye Yerusalemu; chitakutura kulirema eryo.
17 Ale aby się to więcej nie rozsławiało między ludźmi, zagroźmy im srodze, aby więcej w tem imieniu żadnemu człowiekowi nie mówili.
Mbe nawe, omusango gunu gutasugana mu bhanu, hebu chibhaganye bhataroma ku munu wona wona kwa lisina linu.
18 A zawoławszy ich, zakazali im, aby koniecznie nie mówili, ani uczyli w imieniu Jezusowem.
Mbabhabhirikila Petro na Yohana munyumba no kubhaganya bhataroma chimwi norwo okwiigisha kwa lisina lya Yesu.
19 Lecz Piotr i Jan odpowiedziawszy rzekli do nich: Jeźliż to sprawiedliwa przed obliczem Bożem, was raczej słuchać niż Boga, rozsądźcie.
Mbe nawe Petro na Yohana bhabhasubhishe no kubhabhwira ati, “Labha ni kisi mumeso ga Nyamuanga okubhongwa emwe kuliko Nyamuanga, muramure abhene.
20 Albowiem my nie możemy tego, cośmy widzieli i słyszeli, nie mówić.
Kwo kubha eswe chitakutura kusiga kuroma emisango ejo cholorere no kujungwa.”
21 A oni zagroziwszy im, wypuścili je, nic nie znalazłszy, jakoby je skarać dla ludu i wszyscy chwalili Boga za to, co się było stało.
Bhejire kubhafunda muno Petro na Yohana, mbabhasiga bhagende. Bhataturire okubhona injuno yona yona yo kubhayana, kwo kubha abhanu bhona bhaliga mbamusima Nyamuanga ku chinu echo yaga chikorekene.
22 Bo onemu człowiekowi było więcej niż czterdzieści lat, nad którym się stał ten cud uzdrowienia.
Omunu oyo yaga alamiye ebhikumusho bhyo kwiulisibhwa aliga ali ne myaka kuti makumi gana.
23 A gdy je wypuszczono, przyszli do swoich i oznajmili im, cokolwiek do nich przedniejsi kapłani i starsi mówili.
Bhejile bhamara okubhatatira, Petro na Yohana mbaja kubhanu bhebhwe no kubhabhwira gona ago abhagabhisi abhakuru na bhakaruka bhabhabhwiliye.
24 Którzy usłyszawszy to, jednomyślnie podnieśli głos swój ku Bogu i rzekli: Panie! tyś jest Bóg, któryś uczynił niebo i ziemię, i morze i wszystko, co w nich jest:
Bhejire bhongwa, mbasabhwa kwo bhuraka bhunene kwa amwi ku Nyamuanga mbaika a ti, “Omukama, we oyo ukonjere orwire ne chalo na inyanja na bhuli chinu echo chilimo,
25 Któryś Duchem Świętym przez usta Dawida, sługi swego, powiedział: Przeczże się zburzyli narodowie, a ludzie próżne rzeczy przemyślali?
awe oyo, kwo Mwoyo Omweru, kwo munwa gwa lata weswe Daudi, omukosi wao, waikile ati, “Kulwaki abhanu bha maanga abhakora obhusambe, na abhanu abheganirisha emisango ejo jiteire?
26 Stanęli królowie ziemi i książęta zebrali się wespół przeciwko Panu i przeciwko pomazańcowi jego.
Abhakama bha insi bhemereguyu amwi, na bhatongi bhekumanyishe amwi zidi yo Mukama na zidi ya masihi waye.”
27 Albowiem się zebrali prawdziwie przeciwko świętemu Synowi twemu Jezusowi, któregoś pomazał, Herod i Poncki Piłat z pogany i z ludem Izraelskim.
Okubha ni chimali, bhona Herode na Pontio Pilato, amwi na abhanu bha maanga na abhanu bha Israeli, bhekofyanyishe amwi ku musi gunu inguru yo mukosi wao omweru Yesu, oyo wamubhabhagile amafuta.
28 Aby uczynili, cokolwiek ręka twoja i rada twoja przedtem postanowiła, aby się stało.
Bhekofyanishe amwi okukora gona ago okubhoko kwao no kwenda kwao kwaramuye okusoka kubhwambiro gachali okusokerera.
29 Przetoż teraz, Panie! wejrzyj na pogróżki ich, a daj sługom twoim ze wszystkiem bezpieczeństwem mówić słowo twoje,
Oli, Omukama, nugalore okukanga kwebhwe, na ubhayane amanaga abhakosi bhao okwaika omusango gwao kwo bhuigi bhwona,
30 Ściągając rękę twoję ku uzdrawianiu i ku czynieniu znamion i cudów, przez imię świętego Syna twego Jezusa.
ugorore okubhoko kwao okwiulisha, ebhibharikisho ne bhiruguro bhiture okusokerera okulabha kwi sina lyo mukosi wao omweru Yesu.
31 A gdy się oni modlili, zatrząsnęło się ono miejsce, na którem byli zgromadzeni, i napełnieni są wszyscy Duchem Świętym i mówili słowo Boże z bezpieczeństwem.
Bhejile bhamara okusabha, orubhara orwo bhekofyanyishe amwi nurusingishwa, na bhona mbejura Omwoyo Omweru, na mbaika omusango gwa Nyamuanga kwo bhuigi.
32 A onego mnóstwa wierzących było serce jedno i dusza jedna, a żaden z majętności swoich nie zwał nic swojem własnem, ale mieli wszystkie rzeczy spólne.
Obhukumi bhwanfu bhwa bho bhekirisishe bhaliga bhali no mutima gumwi no mwoyo gumwi: na ataliwo norwo umwi webhwe oyo aikile ati chona chona ali nacho chaliga chili chaye omwene; atali bhaliga bhali ne bhinu bhyona bhasagiye.
33 A wielką mocą Apostołowie dawali świadectwo o zmartwychwstaniu Pana Jezusowem i była wielka łaska nad nimi wszystkimi.
Kwa managa manfu jintumwa bhaliga mbarasha obhubhambasi bhwebhwe kurubhara rwo bhusuruko bhwo Mukama Yesu, ne chigongo chinene chaliga chili inguru yebhwe bhona.
34 Bo żadnego nie było między nimi niedostatecznego; gdyż którzykolwiek mieli role albo domy, sprzedawając przynosili pieniądze za to, co posprzedawali,
Aliga ataliwo omunu wona wona amwi yebhwe oyo aliga alebherwe obhukene, ku njuno abhanu bhona abho bhaliga bhali na jinsambu amwi jinyumba, bhagusishe mbaleta jiyela je bhinu ebhyo bhagusishe
35 I kładli przed nogi apostolskie, i rozdawano to każdemu, ile komu było potrzeba.
no kubhitura emwaro ya maguru ga jintumwa. No mugabho gwakorekene ku bhuli mwikirisha, okwingana na bhuli umwi kutyo aliga ali no bhukene.
36 Tedy Jozes, który nazwany był od Apostołów Barnabaszem, (co się wykłada: syn pociechy), Lewita, z Cypru rodem,
Yusufu, omulawi, omunu okusoka Kipro, ayanilwe lisina lya Barnabasi na jintumwa (eyo nigajurwa ati, ni mwana wo kusilisha).
37 Mając rolę, sprzedawszy ją, przyniósł pieniądze i położył je u nóg apostolskich.
Aliga ali na lisambu, naligusha naleta jimpirya, najitura ansi ya maguru ga jintumwa.
