< Dzieje 3 >

1 A Piotr i Jan społem wstępowali do kościoła w godzinę modlitwy, dziewiątą.
Mago zupa, Pita'ene Jonikea, ra mono nontega nunamuhu knare, mago kiniga 3 kiloki higeke marerike nevakeno,
2 A mąż niektóry będąc chromy, zaraz z żywota matki swojej był noszony, którego na każdy dzień sadzano u drzwi kościelnych, które zwano piękne, aby prosił jałmużny od tych, którzy wchodzili do kościoła.
mago nera, nerera agu'afinti agia frinea kasente'nea nera zafa hu'za vazaza'mo'za ra mono nomofo kasana, knare so'e kasane hu'za agia nehare ome ante'naze. Mika zupa anante ome ante'nageno mani'neno, mono nompima umreriza vahekura, azama hanagu meme nehiane.
3 Ten ujrzawszy Piotra i Jana, że mieli wnijść do kościoła, prosił ich o jałmużnę.
Ana ne'mo'a znagegene Pita'ene Jonikea ra mono nompi umarerisanuanki nehakeno, ana ne'mo'a zagogu zanantahige'ne.
4 A Piotr z Janem pilnie na niego patrząc, rzekli: Wejrzyj na nas!
Hianagi Pitake Jonikea avufi kefatgo huke negeke, Kama tagrira tago! Huno Pita'a hu'ne.
5 Tedy on z pilnością patrzał na nie, spodziewając się co wziąć od nich.
Higeno, ana ne'mo mago'a zana zanagritegati erigahue huno agu'agesa antahi'ne.
6 I rzekł Piotr: Srebra i złota nie mam; lecz co mam, to ci daję: W imieniu Jezusa Chrystusa Nazareńskiego wstań, a chodź.
Hianagi Pita'a anage hu'ne, Silvane, golinena e'ori'noanki, nagrama eri'noazana kamigahue. Jisas Kraisi Nazareti ne'mofo agifi, otinka vuo!
7 A ująwszy go za prawą rękę jego, podniósł go, a zarazem utwierdzone były nogi jego i kostki.
Nehuno Pita'a azantmaga'a ana nera azerino azerioti'ne. Anama nehigeno'a ame' huno agia avozamo'ene, agia avu'a zaferinamo'a hanaveti'ne.
8 I wyskoczywszy, stanął i chodził, a wszedł z nimi do kościoła, chodząc i skacząc, a chwaląc Boga.
Higeno agra haru huno marerino tamino nehuno, agia reno vu'ne. Pita'ene Joni'ene magoka ra mono'nompi nevuno, haru huno marerino tamino huno nevuno, musenkase huno Anumzamofo agi erisaga hu'ne.
9 A widział go wszystek lud chodzącego i chwalącego Boga.
Ana hige'za miko vahe'mo'za negageno nevuno, Anumzamofo agia hesga hu'ne,
10 I poznali go, iż to on był, który dla jałmużny siadał u drzwi pięknych kościelnych; i napełnieni są strachu i zdumienia nad tem, co mu się stało.
hige'za mika vahe'mo'za nege'za, ra mono (tempol) nomofo knare so'e kasante mani'neno zagogu meme nehia ne'mo amanahura nehianagi, nankna hu'neha hu'za tusi'a antri nehu'za zamagogogu hu'naze.
11 A gdy się trzymał on chromy, który był uzdrowiony, Piotra i Jana, zbieżał się do nich wszystek lud do przysionka, który zwano Salomonowym, zdumiawszy się.
Pitane Jonikizni ana ne'mo zanazeri'negeke, mika vahe krerfamo'za magoka zamagare'za zamagritega Solomonine hu'za humegi atre'naza nompi, vano nehaza kante tusi zamagogogu nehu'za e'naze.
12 Co widziąc Piotr, przemówił do ludu: Mężowie Izraelscy! cóż się temu dziwujecie, albo czemu się nam tak pilnie przypatrujecie, jakobyśmy to własną mocą albo pobożnością uczynili, aby ten chodził?
Hianagi anama hazaza Pita'a negeno, anage huno ana vahe'zaga zamasmi'ne, Israeli vahe'motma nahigeta amanahu zankura antri nehutma, tamagogogura nehuta, tagrira uruhara neragaze? Tagritia hanaveretiro, Anumzamofo avu'ava hu'azamo azeri otigeno kana vifi? I'o,
13 Bóg Abrahama i Izaaka i Jakóba, Bóg ojców naszych, uwielbił Jezusa, Syna swego, któregoście wy wydali i zaparliście się go przed twarzą Piłatową, który go sądził być godnym wypuszczenia.
Abrahamune, Aisakine, Jekopu Anumzana tafahe'i Anumzamo kesga nehia eri'za Ne'a Jisasina, Paeroti atrenigeno vunaku nehigeta, tamagrama azeritma ha' vahe azampi ahenogu nenteta, Paeroti ne'mofo avufi tamefi humi'naze.
14 A wyście się onego świętego i sprawiedliwego zaparli, a prosiliście o mężobójcę, aby wam był darowany.
Hianagi tamagra fatgo huno ruotge hu'nea Nera, tamefi humitma vahe'ma ahenefria neku avare atreho, hazage'za avare'za tamami'naze.
15 I zabiliście dawcę żywota, którego Bóg wzbudził od umarłych, czego my świadkami jesteśmy.
Hagi tamagra Asimu'mofo agafa ahe fri'nazanagi, Anumzamo azerioti nemofo, tagra tamage huta tavufinti ke'no'a zanku nehu'e.
16 A przez wiarę w imię jego, tego, którego wy widzicie i znacie, utwierdziło imię jego; wiara, mówię, która przez niego jest, dała temu to zupełne zdrowie przed obliczem was wszystkich.
Hagi Jisasina agri agire tamentinti hu'azamo, e'i ama ana agimo amama negaza nera azeri knare hu'ne. Hagi Jisasinte amentinti hu'nea zamo, mika vahe'moka kavufina agrira azeri so'e hu'ne.
17 Ale teraz, bracia! wiem, żeście to z niewiadomości uczynili, jako i książęta wasi.
Menina nafuhete, nagra tamantahi'noe, ontahinetma Jisasima tamavutamava'ma hunte'nazana, kva tamimo'za nehazankna hutma ontahi'netma hu'naze.
18 Lecz Bóg, co przez usta wszystkich proroków swoich przepowiedział, iż Chrystus jego cierpieć miał, to tak ziścił.
Hianagi korapama Anumzamo'a, Kasnampa vahepima runtanino'ma, Kraisia ata hoza erigahie huno'ma hunte'neazamo, ana kante efore hu'ne.
19 Przetoż pokutujcie, a nawróćcie się, aby były zgładzone grzechy wasze.
E'i zanku, tamasunku huta tamagu'a rukarehe huta, Anumzamofonte enkeno, kumitamia eri atreramantegahie.
20 Gdyby przyszły czasy ochłody od obliczności Pańskiej, a posłałby onego, który wam opowiedziany jest, Jezusa Chrystusa.
Ana knafi Rantimofo avateti kahefa hanave ne-esigeno, hagi ko'ma Agra'ma huramante'nea nera Kraisina huntesigeno egahie. E'i Jisasi'e.
21 Który zaiste niebiosa ma objąć aż do czasu naprawienia wszystkich rzeczy, co był przepowiedział Bóg przez usta wszystkich świętych swoich proroków od wieków. (aiōn g165)
Ama ana Nemo'a monafi umani'nenigeno, Anumzamo'a mika zana azeri kasefa hugahie, Anumzamo ko' huama hu'ne, korapa knafima ruotge kasnampa vahe'mofo zamagipi huvempa hu'ne. (aiōn g165)
22 Albowiem Mojżesz do ojców rzekł: Proroka wam wzbudzi Pan, Bóg wasz, z braci waszych, jako mię; onego słuchać będziecie we wszystkiem, cokolwiek do was mówić będzie.
Mosese'a huno, Ra Anumzamo'a kasnampa nera nagrikna huno tamagri nagapinti azeri otigahie. Agrama na'ane kema haniana, ke'a erizafa huta amage anteho.
23 I stanie się, że każda dusza, która by nie słuchała tego proroka, będzie wygładzona z ludu.
Mika vahe'mo'za ana kasnampa ne'mofo kema ontahisnamo'kizmia, zamahe nefrino, vahe'afintira zamahenati tregahie.
24 Aleć i wszyscy prorocy od Samuela i od innych po nim, ilekolwiek ich mówiło, przepowiadali też te dni.
Anahu kante maka Samuelinteti'ma eno erami'naza kasnampa vahe'mo'za, ke nehu'za huama hu'nazana, ama knagu hu'naze. (Diu-Kas 18:15-19)
25 Wy jesteście synami prorockimi i przymierza, które postanowił Bóg z ojcami naszymi, mówiąc do Abrahama: A w nasieniu twojem błogosławione będą wszystkie narody ziemi.
Tamagra kasnampa vahe'mokizmi mofavre, Anumzamo'ma tmafahe'zanema huvempa huno huhagerafinea kemofo mofavre mani'naze, Abrahamunku'ma huno, Kagri ka'a mofavrefinti, maka kokankoka vahe'mo'za asomura erigahaze hu'ne. (Jen-Agf 22:18)
26 Wamci naprzód Bóg wzbudziwszy Syna swego Jezusa, posłał go, aby wam błogosławił; żeby się każdy z was odwrócił od złości swoich.
Na'ankure Anumzamo'a pusante eri'za Ne'a azeri otigeno tagrite e'ne, havi zampintira magoke magoke'mota, tazeri rukarahe huno asomu hurante'ne.

< Dzieje 3 >