Dzieje 28
1 A gdy zdrowo uszli, dopiero poznali, iż onę wyspę Melitą nazywano.
Titia amikhan bachi kene ulai ahise, etu majuli laga naam Malta ase eneka jani loise.
2 Ale on gruby lud pokazał nam nie lada ludzkość; albowiem zapaliwszy stos drew, przyjęli nas wszystkich dla deszczu padającego i dla zimna.
Aru ta te laga manu khan bhi amikhan ke bisi morom korise, aru pani gira karone bisi thanda thakise, taikhan jui jolai amikhan ke jui thapibo dise.
3 A gdy Paweł nagarnął gromadę chrustu i kładł na ogień, wyrwawszy się żmija z gorąca, przypięła się do ręki jego.
Kintu jitia Paul khuri mutha uthaikene jui te haali se, ta te ekta saph gorom paikene khuri pora ulaise, aru tai hathte bandhi loise.
4 A gdy on lud gruby ujrzał onę gadzinę wiszącą u ręki jego, mówili jedni do drugich: Pewnie ten człowiek jest mężobójcą; bo choć z morza uszedł, przecię mu pomsta żywym być nie dopuściła.
Titia ta te laga manu khan saph tai hathte bandi thaka dikhise aru taikhan majote kotha korise, “Ki hoilebi etu manu morai diya manu ase, tai samundar pora to bachi kene ahise, hoilebi niyom pora taike jinda thakibo nadibo.”
5 Lecz on otrząsnąwszy onę gadzinę w ogień, nic złego nie ucierpiał.
Kintu tai hath hilai kene saph ke jui te phelai dise, aru tai eku huwa nai.
6 A oni czekali, żeby opuchł albo nagle upadłszy umarł; a gdy tego długo czekali, a widzieli, iż mu się nic złego nie stało, odmieniwszy się, mówili, że jest Bogiem.
Kintu taikhan bhabise tai gaw phuli jabo, nohoile giri kene mori jabo. Kintu bisi deri tak sai thaki bole taike eku huwa nai, titia, taikhan laga bhabona alag hoise, aru tai ekta Isor ase bhabona korise.
7 A przy onych miejscach miał folwarki przedniejszy onej wyspy, imieniem Publijusz, który przyjąwszy nas, przez trzy dni przyjacielsko podejmował.
Etu jagah usorte Publius koi kene etu majuli laga prodhan cholawta asele, aru etu jaga laga mati bisi laga tai malik thakise, aru tai amikhan ke tai ghor te loijai kene tin-din bhal pora rakhi sewa korise.
8 I stało się, że ojciec onego Publijusza, mając gorączkę i biegunkę, leżał; do którego Paweł wszedłszy modlił się, a włożywszy nań ręce uzdrowił go.
Aru eneka hoise Publius laga baba bukhar aru pet-jai thakisele, Paul tai ghor te jai kene Isor ke prathana kori dise, aru tai uporte hath rakhi taike bhal kori dise.
9 To gdy się stało, tedy drudzy, którzy byli złożeni chorobami na onej wyspie, przychodzili i byli uzdrowieni;
Jitia eneka hoise, etu dikhi kene utu jaga laga manu khan jun bemar ase sob loi ani bhal hoi kene jaise.
10 Którzy nam też wielką uczciwość wyrządzali, a gdyśmy precz płynąć mieli, nakładli nam, czego było potrzeba.
Aru taikhan amikhan ke bisi sonman dise, aru jitia amikhan ta te pora jabole hoise, amikhan ki-ki lage sob ani jahaaj te rakhidise.
11 A po trzech miesiącach puściliśmy się w okręcie Aleksandryjskim, który zimował na onej wyspie, mającym za herb Kastora i Polluksa.
Tin mohina pichete, amikhan Alexandria laga ekta jahaaj te uthi kene jaise, jun thanda dinte ahi ta te thakise, etu jahaaj te “Jurwa Bhagwan” laga nuksa lagikena thaka asele.
12 A przypłynąwszy do Syrakus, zamieszkaliśmy tam trzy dni.
Aru amikhan ahi Syracus sheher te ponchise, aru ta te tin din thakise.
13 A stamtąd płynąc kołem, przybyliśmy do Regijum, a po jednym dniu, gdy powstał wiatr południowy, wtórego dnia płynęliśmy do Puteolów.
Ta te pora amikhan Rhegium te ghuri ahise, aru ek din pichete dakshin phale pora hawa ahise, aru dusra din Puteoli te punchise.
14 Gdzie znalazłszy braci, uproszeniśmy byli od nich, żebyśmy zamieszkali u nich przez siedm dni; a takieśmy szli do Rzymu.
Ta te amikhan biswasi bhai khan paise aru taikhan kowa karone taikhan logote saat din thaki jaise. Eneka pora amikhan Rome phale jaise.
15 Stąd, gdy usłyszeli bracia o nas, wyszli przeciwko nam aż do rynku Appijuszowego i do Trzech Karczem; których gdy Paweł ujrzał, podziękowawszy Bogu, wziął śmiałość.
Aru jitia ta te biswasi bhai khan Appius Bajar aru Tinta Taverns kowa te amikhan ke lok kori bole ahise. Jitia Paul taikhan ke dikhise, tai Isor ke dhanyavad dise, aru tai mon bhi bisi mon dangor hoise.
16 A gdyśmy przyszli do Rzymu, setnik oddał więźnie hetmanowi wojska; ale Pawłowi dopuszczono, mieszkać osobno z żołnierzem, który go strzegł.
Jitia amikhan Rome te ahi punchise, Paul ke saithaka ekta sipahi logote alag te thaki bole agya dise.
17 I stało się po trzech dniach, że zwołał Paweł przedniejszych z Żydów; a gdy się zeszli, rzekł do nich: Mężowie bracia! ja nic nie uczyniwszy przeciwko ludowi i zwyczajom ojczystym, będąc związany w Jeruzalemie, podanym jest w ręce Rzymian;
Tin din pichete tai Yehudi laga cholawta khan ke matise. Aru jitia taikhan ahi joma hoise, tai koise, “Bhai khan, ami pora moi laga manu bhirodh te nohoile khandan khan laga niyom bhirodh te eku bhi kora nohoi, hoilebi moike Jerusalem pora bondhi bonai kene Rome manu laga hathte di dise.
18 Którzy wysłuchawszy mię, chcieli mię wypuścić dlatego, że we mnie żadnej winy godnej śmierci nie było.
Taikhan huda-hudi kori kene moike chari bole hoisele, kelemane moi pora mori bole laga eku bodnam panai.
19 Lecz gdy się temu sprzeciwiali Żydowie, musiałem apelować do cesarza; nie żebym miał naród mój w czem oskarżać.
Kintu jitia Yehudi khan etu bhirodh te koise, moike Caesar logote anurodh koribo lagise, hoilebi moi nijor jati manu ke bodnam dibole kora nohoi.
20 Dla tej tedy przyczyny zwołałem was, abym się z wami ujrzał i rozmówił; albowiem dla nadziei ludu Izraelskiego tym łańcuchem jestem opasany.
Karone moi apnikhan ke lok kori kene kotha kori bole mati anise, manu khan moike rusi pora bandi rakha to Israel manu laga asha karone ase.”
21 Lecz oni rzekli do niego: My aniśmy listów dostali o tobie z Judzkiej ziemi, ani kto z braci przyszedłszy oznajmił, albo mówił o tobie co złego.
Titia taikhan taike koise, “Amikhan Judea pora apuni laga naam te eku chithi bhi pa-a nai, aru bhai khan pora kunbi ahi kene apuni laga eku biya kotha kowa nai.
22 Wszakże byśmy radzi od ciebie słyszeli, co rozumiesz; albowiem o tej sekcie wiemy, iż wszędzie przeciwko niej mówią.
Kintu apuni laga bhabona ki ase, utu hunibo mon kori ase, kelemane sob jagah etu kotha mana khan bhirodh ase, amikhan jane.”
23 A postanowiwszy mu dzień, przyszło ich do niego do gospody niemało, którym z doświadczeniem wykładał królestwo Boże, namawiając ich do tych rzeczy, które są o Jezusie, z zakonu Mojżeszowego i z proroków, od poranku aż do wieczora.
Titia taikhan ek din tai logote ahi lok koribo koi kene jai jaise, aru bisi manu tai logote ahi joma hoise, titia tai phojur pora saam tak Isor rajyo laga kotha bhal pora bujhi bo karone Moses laga niyom aru bhabobadi khan laga kitab te likha khan to bhal pora samjhai dise.
24 Tedy niektórzy uwierzyli temu, co mówił, a niektórzy nie uwierzyli.
Titia kunba tai laga kotha ke biswas kori loise, kintu kunba to biswas kora nai.
25 A będąc niezgodnymi między sobą, rozeszli się, gdy Paweł rzekł to jedno słowo: Iż dobrze Duch Święty powiedział przez Izajasza proroka, do ojców naszych,
Titia taikhan majote kotha namila hoise, aru taikhan Paul pora etu kowa pichete jai jaise, “Pobitro Atma he bhabobadi Isaiah pora ami laga baba khan ke thik koise.
26 Mówiąc: Idź do tego ludu, a mów: Słuchem słuchać będziecie, ale nie zrozumiecie, a widząc widzieć będziecie, ale nic nie ujrzycie;
Tai koise, ‘Jai kene etu manu khan ke koi dibi, “Tumikhan huna to huni thakibo, kintu eku bhi nabujhi bo; Aru tumikhan sa-a to sai thakibo kintu eku bhi najanibo.
27 Albowiem zgrubiało serce ludu tego, a ciężko uszyma słyszeli i zamrużyli oczy swe, aby snać oczyma nie widzieli, a uszyma nie słyszeli, i sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, a uzdrowiłbym je.
Kelemane eitu khan laga mon tan hoise Taikhan laga kaan bhi nahune, Aru taikhan suku bhi bondh kori loise. Eneka nohobo lage taikhan suku pora dikhi loi, Aru kaan pora huni loi, Aru mon pora bujhi loi kene ghuri ahile, Moi taikhan ke bhal kori dibo.’”
28 Niechże wam tedy wiadomo będzie, iż poganom posłane jest to zbawienie Boże, a oni słuchać będą.
Etu karone tumikhan jani lobi, Isor etu poritran laga kotha Porjati khan logote di dise, aru taikhan etu huni lobo.”
29 A gdy to on rzekł, odeszli Żydowie, mając między sobą wielki spór.
Aru jitia Paul etu kotha koi dise, Yehudi khan apaste kotha namila hoise, aru jai jaise.
30 I mieszkał Paweł przez całe dwa lata w najemnej gospodzie swojej, i przyjmował wszystkich, którzy przychodzili do niego;
Titia, Paul bhara ghor loi kene dui-saal ta te thakise, aru jun taike lok kori bole ahe, khushi pora taikhan ke grohon kori thakise.
31 Każąc o królestwie Bożem i ucząc tych rzeczy, które są o Panu Jezusie Chrystusie, ze wszystkiem bezpieczeństwem bez przeszkody.
Aru tai bhoi nakori kene Isor rajyo laga kotha prochar kori aru Probhu Jisu Khrista laga kotha ke sikhai thakise, aru kun bhi taike rukhabole kosis kora nai.
