Dzieje 28

1 A gdy zdrowo uszli, dopiero poznali, iż onę wyspę Melitą nazywano.

ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉⲛⲟⲩϫⲁⲓ ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲛⲥⲟⲩⲛ ⲧⲛⲏⲥⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲓⲗⲏⲧⲏ ⲡⲉ ⲡⲉⲥⲣⲁⲛ

2 Ale on gruby lud pokazał nam nie lada ludzkość; albowiem zapaliwszy stos drew, przyjęli nas wszystkich dla deszczu padającego i dla zimna.

ⲃ̅ⲛⲃⲁⲣⲃⲁⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲁⲩⲉⲓⲣⲉ ⲛⲁⲛ ⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲙⲙⲛⲧⲙⲁⲓⲣⲱⲙⲉ ⲁⲩϫⲉⲣⲟ ⲅⲁⲣ ⲛⲟⲩⲕⲱϩⲧ ⲁⲩϣⲟⲡⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲧⲃⲉ ⲡϫⲁϥ ⲉⲧⲛⲃⲟⲗ ⲙⲛ ⲡϩⲱⲟⲩ

3 A gdy Paweł nagarnął gromadę chrustu i kładł na ogień, wyrwawszy się żmija z gorąca, przypięła się do ręki jego.

ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ϭⲗⲟⲩⲁϣⲏ ⲛϭⲗⲙ ⲁϥⲛⲟϫⲟⲩ ⲉⲡⲕⲱϩⲧ ⲁⲩϩⲃⲱ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲙⲙⲉ ⲁⲥⲙⲁϩ ⲣⲱⲥ ⲛⲧⲉϥϭⲓϫ

4 A gdy on lud gruby ujrzał onę gadzinę wiszącą u ręki jego, mówili jedni do drugich: Pewnie ten człowiek jest mężobójcą; bo choć z morza uszedł, przecię mu pomsta żywym być nie dopuściła.

ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲛⲃⲁⲣⲃⲁⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲑⲏⲣⲓⲟⲛ ⲉϥⲁϣⲉ ⲛⲥⲁ ⲧⲉϥϭⲓϫ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ϫⲉ ⲡⲁⲛⲧⲱⲥ ⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ⲟⲩⲣⲉϥϩⲱⲧⲃ ⲡⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲟⲩϫⲁⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲙⲡⲉ ⲡⲉϥⲙⲡϣⲁ ⲕⲁⲁϥ ⲉⲱⲛϩ

5 Lecz on otrząsnąwszy onę gadzinę w ogień, nic złego nie ucierpiał.

ⲉ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲟⲩϩⲉ ⲙⲡⲉⲑⲏⲣⲓⲟⲛ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲕⲱϩⲧ ⲙⲡϥⲙⲕⲁϩ ⲗⲁⲁⲩ

6 A oni czekali, żeby opuchł albo nagle upadłszy umarł; a gdy tego długo czekali, a widzieli, iż mu się nic złego nie stało, odmieniwszy się, mówili, że jest Bogiem.

ⲋ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛⲉⲩϭⲱϣⲧ ⲛⲥⲱϥ ⲡⲉ ϩⲱⲥ ⲉϥⲛⲁϣⲱϩⲃ ⲏ ⲛϥϩⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲟⲩϣⲥⲛⲉ ⲛϥⲙⲟⲩ ⲉⲩⲉⲓⲟⲣⲙ ⲇⲉ ⲛⲥⲱϥ ⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲕⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ⲙⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ⲧⲁϩⲟϥ ⲁⲩⲕⲧⲟⲟⲩ ⲡⲉϫⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲉ

7 A przy onych miejscach miał folwarki przedniejszy onej wyspy, imieniem Publijusz, który przyjąwszy nas, przez trzy dni przyjacielsko podejmował.

ⲍ̅ⲛⲉⲩⲛ ϩⲉⲛϭⲟⲟⲙ ⲇⲉ ⲡⲉ ⲙⲡⲕⲱⲧⲉ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲛⲁⲡⲁⲣⲭⲱⲛ ⲛⲧⲛⲏⲥⲟⲥ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉⲡⲟⲩⲡⲗⲓⲟⲥ ⲡⲁⲓ ⲁϥϣⲟⲡⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲛϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲁϥⲣⲟⲩⲛⲟϭ ⲉⲣⲟⲛ ⲙⲙⲛⲧⲙⲁⲓϣⲙⲙⲟ

8 I stało się, że ojciec onego Publijusza, mając gorączkę i biegunkę, leżał; do którego Paweł wszedłszy modlił się, a włożywszy nań ręce uzdrowił go.

ⲏ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲉⲧⲣⲉⲡⲉⲓⲱⲧ ⲙⲡⲟⲩⲡⲗⲓⲟⲥ ϩⲙⲟⲙ ⲁⲩⲱ ⲛϥϣⲱⲛⲉ ⲉϩⲏⲧϥ ⲛϥⲛⲕⲟⲧⲕ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ϣⲁⲣⲟϥ ⲁϥϣⲗⲏⲗ ⲁϥⲧⲁⲗⲉ ⲧⲟⲟⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲁϥⲧⲁⲗϭⲟϥ

9 To gdy się stało, tedy drudzy, którzy byli złożeni chorobami na onej wyspie, przychodzili i byli uzdrowieni;

ⲑ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲡⲁⲓ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲡⲕⲉⲥⲉⲉⲡⲉ ⲉⲧϩⲛ ⲧⲛⲏⲥⲟⲥ ⲉⲧϣⲟⲟⲡ ϩⲛ ϩⲉⲛϣⲱⲛⲉ ⲁⲩϯⲡⲉⲩⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲁϥⲣⲡⲁϩⲣⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ

10 Którzy nam też wielką uczciwość wyrządzali, a gdyśmy precz płynąć mieli, nakładli nam, czego było potrzeba.

ⲓ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲁⲛ ⲛϩⲉⲛⲛⲟϭ ⲛⲧⲁⲓⲟ ⲛⲧⲉⲣⲛⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲉⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛⲧⲁⲗⲟ ⲙⲡⲉⲧⲛⲣⲭⲣⲓⲁ ⲛⲁϥ

11 A po trzech miesiącach puściliśmy się w okręcie Aleksandryjskim, który zimował na onej wyspie, mającym za herb Kastora i Polluksa.

ⲓ̅ⲁ̅ⲙⲛⲛⲥⲁ ϣⲟⲙⲛⲧ ⲛⲉⲃⲟⲧ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ϩⲓⲟⲩϫⲟⲓ ⲛⲧⲉⲣⲁⲕⲟⲧⲉ ⲉⲁϥⲙⲟⲟⲛⲉ ⲉⲧⲛⲏⲥⲟⲥ ⲉⲣⲉⲟⲩⲙⲁⲉⲓⲛ ⲙⲙⲟϥ ⲛⲇⲓⲟⲥⲕⲟⲣⲟⲥ

12 A przypłynąwszy do Syrakus, zamieszkaliśmy tam trzy dni.

ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛⲙⲟⲟⲛⲉ ⲉⲥⲩⲣⲁⲕⲟⲩⲥⲁ ⲁⲛⲣϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲙⲙⲁⲩ

13 A stamtąd płynąc kołem, przybyliśmy do Regijum, a po jednym dniu, gdy powstał wiatr południowy, wtórego dnia płynęliśmy do Puteolów.

ⲓ̅ⲅ̅ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ⲁⲛⲕⲁⲧⲁⲛⲧⲁ ⲉϩⲣⲏⲅⲓⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲟⲩϩⲟⲟⲩ ⲛⲧⲉⲣⲉⲟⲩⲧⲟⲩⲣⲏⲥ ⲛⲓϥⲉ ⲁⲛⲉⲓ ⲙⲡⲉⲛⲥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲟⲛⲧⲓⲟⲗⲟⲥ

14 Gdzie znalazłszy braci, uproszeniśmy byli od nich, żebyśmy zamieszkali u nich przez siedm dni; a takieśmy szli do Rzymu.

ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲛϩⲉ ⲉϩⲉⲛⲥⲛⲏⲩ ⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡⲛ ⲉϭⲱ ϩⲁⲧⲏⲩ ⲛⲥⲁϣϥ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲛⲧⲁⲛⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲱⲙⲏ

15 Stąd, gdy usłyszeli bracia o nas, wyszli przeciwko nam aż do rynku Appijuszowego i do Trzech Karczem; których gdy Paweł ujrzał, podziękowawszy Bogu, wziął śmiałość.

ⲓ̅ⲉ̅ⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲙⲙⲁⲩ ⲉⲧⲃⲏⲧⲛ ⲁⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϣⲟⲙⲧⲉ ⲙⲙⲟⲛⲏ ϣⲁⲡⲡⲓⲟⲥ ⲫⲟⲣⲟⲥ ⲉⲧⲱⲙⲛⲧ ⲉⲣⲟⲛ ⲛⲧⲉⲣⲉⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁϥⲧⲱⲕ ⲛϩⲏⲧ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲉⲩⲭⲁⲣⲓⲥⲧⲓ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ

16 A gdyśmy przyszli do Rzymu, setnik oddał więźnie hetmanowi wojska; ale Pawłowi dopuszczono, mieszkać osobno z żołnierzem, który go strzegł.

ⲓ̅ⲋ̅ⲛⲧⲉⲣⲛⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲣⲱⲙⲏ ⲁⲡϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ϯⲛⲉⲧⲙⲏⲣ ⲉⲧⲟⲟⲧϥ ⲙⲡⲁⲣⲭⲱⲛ ⲛⲙⲙⲁⲧⲟⲓ ⲁϥⲕⲁ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲉⲧⲣⲉϥϭⲱ ϩⲁⲣⲓϩⲁⲣⲟϥ ⲙⲛ ⲡⲙⲁⲧⲟⲓ ⲉⲧϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟϥ

17 I stało się po trzech dniach, że zwołał Paweł przedniejszych z Żydów; a gdy się zeszli, rzekł do nich: Mężowie bracia! ja nic nie uczyniwszy przeciwko ludowi i zwyczajom ojczystym, będąc związany w Jeruzalemie, podanym jest w ręce Rzymian;

ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲙⲛⲛⲥⲁ ϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲛⲁⲣⲭⲱⲛ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲁⲛⲟⲕ ⲛⲧⲁⲓϯ ⲁⲛ ⲟⲩⲃⲉ ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲏ ⲡⲥⲱⲛⲧ ⲛⲛⲉⲛⲉⲓⲟⲧⲉ ⲁⲩϯ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲓⲙⲏⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲛϭⲓϫ ⲛⲛⲉϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ

18 Którzy wysłuchawszy mię, chcieli mię wypuścić dlatego, że we mnie żadnej winy godnej śmierci nie było.

ⲓ̅ⲏ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲁⲛⲁⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲙⲟⲓ ⲁⲩⲟⲩⲱϣ ⲉⲕⲁⲁⲧ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲃⲉ ϫⲉ ⲙⲡⲟⲩϩⲉ ⲉⲗⲁⲁⲩ ⲛⲁⲓⲧⲓⲁ ⲙⲙⲟⲩϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧ

19 Lecz gdy się temu sprzeciwiali Żydowie, musiałem apelować do cesarza; nie żebym miał naród mój w czem oskarżać.

ⲓ̅ⲑ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲇⲉ ϯ ⲟⲩⲃⲏⲓ ⲁⲩⲁⲛⲁⲅⲕⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲧⲣⲁⲉⲡⲓⲕⲁⲗⲉⲓ ⲙⲡⲣⲣⲟ ϩⲱⲥ ⲉⲓⲛⲁⲕⲁⲧⲏⲅⲟⲣⲓ ⲁⲛ ⲙⲡⲁϩⲉⲑⲛⲟⲥ

20 Dla tej tedy przyczyny zwołałem was, abym się z wami ujrzał i rozmówił; albowiem dla nadziei ludu Izraelskiego tym łańcuchem jestem opasany.

ⲕ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲧⲉⲓⲉⲧⲓⲁ ϭⲉ ⲁⲓⲥⲉⲡⲥ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲁⲩⲱ ⲉϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲏⲧⲛ ⲉⲓⲙⲏⲣ ⲅⲁⲣ ⲛⲧⲉⲓϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⲉⲧⲃⲉ ⲑⲉⲗⲡⲓⲥ ⲙⲡⲓⲏⲗ

21 Lecz oni rzekli do niego: My aniśmy listów dostali o tobie z Judzkiej ziemi, ani kto z braci przyszedłszy oznajmił, albo mówił o tobie co złego.

ⲕ̅ⲁ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ϭⲉ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲛ ⲟⲩⲇⲉ ⲙⲡⲛϫⲓⲥϩⲁⲓ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ϯⲟⲩⲇⲁⲓⲁ ⲟⲩⲇⲉ ⲙⲡⲉⲟⲩⲁ ⲛⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ⲉⲓ ⲛϥⲧⲁⲙⲟⲛ ⲛϥϫⲱ ⲛⲟⲩⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ⲉⲧⲃⲏⲧⲕ

22 Wszakże byśmy radzi od ciebie słyszeli, co rozumiesz; albowiem o tej sekcie wiemy, iż wszędzie przeciwko niej mówią.

ⲕ̅ⲃ̅ⲧⲛⲁⲝⲓⲟⲩ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲕ ⲉⲧⲣⲉⲛⲥⲱⲧⲙ ⲉⲛⲉⲧⲕⲙⲉⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲧⲃⲉ ⲧⲉⲓϩⲁⲓⲣⲉⲥⲓⲥ ⲅⲁⲣ ⲁⲩⲧⲁⲙⲟⲛ ϫⲉ ⲥⲉⲁⲛⲧⲓⲗⲉⲅⲉ ϩⲓⲱⲱⲥ ϩⲙ ⲙⲁ ⲛⲓⲙ

23 A postanowiwszy mu dzień, przyszło ich do niego do gospody niemało, którym z doświadczeniem wykładał królestwo Boże, namawiając ich do tych rzeczy, które są o Jezusie, z zakonu Mojżeszowego i z proroków, od poranku aż do wieczora.

ⲕ̅ⲅ̅ⲁⲩⲧⲁⲥⲥⲉ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ⲉⲩϩⲟⲟⲩ ⲁⲩⲉⲓ ϣⲁⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲧϥⲛϩⲏⲧϥ ⲁⲩⲱ ⲁϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲉϥⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲧⲙⲛⲧⲉⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉϥⲡⲓⲑⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲧⲃⲉ ⲓⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ϫⲓⲛ ϩⲧⲟⲟⲩⲉ ϣⲁⲣⲟⲩϩⲉ

24 Tedy niektórzy uwierzyli temu, co mówił, a niektórzy nie uwierzyli.

ⲕ̅ⲇ̅ϩⲟⲓⲛⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲡⲓⲑⲉ ⲉⲛⲉⲧϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲣⲁⲧⲛⲁϩⲧⲉ

25 A będąc niezgodnymi między sobą, rozeszli się, gdy Paweł rzekł to jedno słowo: Iż dobrze Duch Święty powiedział przez Izajasza proroka, do ojców naszych,

ⲕ̅ⲉ̅ⲁⲩⲉⲓ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲥⲉⲧⲏⲧ ⲁⲛ ⲛϩⲏⲧ ⲙⲛ ⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ⲉⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϫⲱ ⲛⲁⲩ ⲛⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲛⲟⲩⲱⲧ ϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ ⲁⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ϣⲁϫⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲛⲉⲓⲟⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲏⲥⲁⲓⲁⲥ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ

26 Mówiąc: Idź do tego ludu, a mów: Słuchem słuchać będziecie, ale nie zrozumiecie, a widząc widzieć będziecie, ale nic nie ujrzycie;

ⲕ̅ⲋ̅ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲛⲛⲁϩⲣⲙ ⲡⲉⲓⲗⲁⲟⲥ ⲛⲅϫⲟⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲧⲉⲧⲛⲁⲥⲱⲧⲙ ⲛⲧⲉⲧⲛⲧⲙⲛⲟⲓ ⲁⲩⲱ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲁⲩ ⲧⲉⲧⲛⲁⲛⲁⲩ ⲛⲧⲉⲧⲛⲧⲙⲉⲓⲱⲣϩ

27 Albowiem zgrubiało serce ludu tego, a ciężko uszyma słyszeli i zamrużyli oczy swe, aby snać oczyma nie widzieli, a uszyma nie słyszeli, i sercem nie zrozumieli, i nie nawrócili się, a uzdrowiłbym je.

ⲕ̅ⲍ̅ⲁϥⲛϣⲟⲧ ⲅⲁⲣ ⲛϭⲓ ⲫⲏⲧ ⲙⲡⲉⲓⲗⲁⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϩⲣⲟϣ ⲉⲥⲱⲧⲙ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲙⲁⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲧⲁⲙ ⲛⲛⲉⲩⲃⲁⲗ ⲙⲏⲡⲱⲥ ⲛⲥⲉⲛⲁⲩ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲃⲁⲗ ⲛⲥⲉⲥⲱⲧⲙ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲙⲁⲁϫⲉ ⲛⲥⲉⲛⲟⲓ ϩⲙ ⲡⲉⲩϩⲏⲧ ⲛⲥⲉⲕⲟⲧⲟⲩ ⲧⲁⲧⲁⲗϭⲟⲟⲩ

28 Niechże wam tedy wiadomo będzie, iż poganom posłane jest to zbawienie Boże, a oni słuchać będą.

ⲕ̅ⲏ̅ⲙⲁⲣⲉϥⲟⲩⲱⲛϩ ϭⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲩⲧⲛⲛⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉⲓⲟⲩϫⲁⲓ ⲛⲧⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲛⲉⲧⲛⲁⲥⲱⲧⲙ

29 A gdy to on rzekł, odeszli Żydowie, mając między sobą wielki spór.

ⲕ̅ⲑ̅omissio

30 I mieszkał Paweł przez całe dwa lata w najemnej gospodzie swojej, i przyjmował wszystkich, którzy przychodzili do niego;

ⲗ̅ⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲣⲣⲙⲡⲉ ⲥⲛⲧⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉϥⲟⲩⲏϩ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲁ ⲉⲁϥⲙⲓⲥⲑⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϣⲱⲡⲉⲣⲟϥ ⲛⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲃⲏⲕ ⲛⲁϥ ⲉϩⲟⲩⲛ

31 Każąc o królestwie Bożem i ucząc tych rzeczy, które są o Panu Jezusie Chrystusie, ze wszystkiem bezpieczeństwem bez przeszkody.

ⲗ̅ⲁ̅ⲉϥⲕⲏⲣⲩⲥⲥⲉ ⲛⲧⲙⲛⲧⲉⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲉϥϯ ⲥⲃⲱ ⲉⲧⲃⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ ⲡⲉⲭⲥ ϩⲙ ⲡⲁⲣⲣⲏⲥⲓⲁ ⲛⲓⲙ ⲁϫⲛ ϯⲥⲟ ⲛⲉⲡⲣⲁⲝⲓⲥ ⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ