Dzieje 25

1 Tedy Festus wjechawszy na państwo, po trzech dniach przyjechał do Jeruzalemu z Cezaryi.

Así que Festo, habiendo entrado en la parte del país que estaba bajo su dominio, después de tres días subió a Jerusalén desde Cesarea.

2 I stawili się przed nim najwyższy kapłan i przedniejsi z Żydów przeciwko Pawłowi, i prosili go,

Y los principales sacerdotes y los principales hombres de los judíos hicieron declaraciones contra Pablo,

3 Żądając łaski przeciwko niemu, aby go kazał przywieść do Jeruzalemu, uczyniwszy zasadzkę, aby go zabili na drodze.

Pidiendo a Festo, como favor especial, que ordenara que pablo fuera enviado a Jerusalén, cuando lo estarían esperando para matarlo en el camino.

4 Ale Festus powiedział: Iż Paweł jest pod strażą w Cezaryi, a iż sam tam w rychle pojedzie.

Pero Festo, en respuesta, dijo que Pablo estaba siendo encarcelado en Cesarea, y que en poco tiempo él mismo iría allí.

5 Którzy tedy, mówi, z was mogą, niechże z nami jadą; a jeźli jest jaka wina w tym mężu, niechże nań skarżą.

Entonces, él dijo: que aquellos que tienen autoridad entre ustedes vayan conmigo, y si hay algún error en el hombre, que formulen una declaración contra él.

6 A zamieszkawszy u nich nie więcej tylko dziesięć dni, jechał do Cezaryi, a nazajutrz usiadłszy na sądzie, kazał Pawła przywieść.

Y cuando estuvo con ellos no más de ocho o diez días, descendió a Cesarea; y al día siguiente, él tomó su lugar en el asiento del juez, y envió a buscar a Pablo.

7 Który gdy przyszedł, obstąpili go ci, którzy byli przyszli z Jeruzalemu Żydowie, przynosząc wiele i ciężkich skarg przeciwko Pawłowi, których dowieść nie mogli;

Y cuando vino, los judíos que habían descendido de Jerusalén se le acercaron e hicieron toda clase de declaraciones serias contra él, que no estaban respaldadas por los hechos.

8 Gdyż on sprawę dawał o sobie: Żem ani przeciwko zakonowi żydowskiemu, ani przeciwko kościołowi, ani przeciwko cesarzowi nic nie zgrzeszył.

Entonces Pablo, en su respuesta a ellos, dijo: No he hecho nada malo contra la ley de los judíos, ni contra el templo, ni contra el César.

9 Ale Festus chcąc sobie zjednać łaskę u Żydów, odpowiedziawszy Pawłowi, rzekł: Chceszże iść do Jeruzalemu, a tam o te rzeczy sądzony być przede mną?

Pero Festo, queriendo obtener la aprobación de los judíos, dijo a Pablo: ¿Subirás a Jerusalén y serás juzgado delante de mí en relación con estas cosas?

10 Ale Paweł rzekł: Przed sądem cesarskim stoję, gdzie mię sądzić potrzeba: Żydówem w niczem nie krzywdził, jako i ty lepiej wiesz.

Y Pablo dijo: Yo estoy delante de la autoridad del César, donde es justo que yo sea juzgado; no he hecho mal alguno a los judíos, como bien pueden ver.

11 Bo jeźlim w czem nieprawy i co godnego śmierci uczynił, nie zbraniam się umrzeć; ale jeźli nie masz nic takiego z tych rzeczy, o które na mię skarżą, nikt mię im wydać nie może; apeluję do cesarza.

Si, pues, soy un malhechor y he cometido un delito con pena de muerte, estoy listo para la muerte: si no es como dicen contra mí, nadie puede entregarme a ellos. Deja que mi causa venga ante César.

12 Tedy Festus rozmówiwszy się z radą, odpowiedział: Do cesarzaś apelował? do cesarza pójdziesz.

Entonces Festo, habiendo discutido con los judíos, respondió: Tú dijiste: que venga mi causa delante de César; a César irás.

13 A gdy wyszło kilka dni, król Agrypa i Bernice przyjechali do Cezaryi, witać Festa.

Cuando pasaron algunos días, el rey Agripa y Berenice llegaron a Cesarea y fueron a ver a Festo.

14 A gdy tam niemało dni zamieszkali, Festus przełożył królowi sprawę Pawłową, mówiąc: Mąż niektóry zostawiony jest od Feliksa w więzieniu.

Y como estuvieron allí algunos días, Festo les contó la historia de Pablo, diciendo: Aquí hay un hombre que fue encarcelado por Félix:

15 Dla którego, gdym był w Jeruzalemie, stawili się przede mną przedniejsi kapłani i starsi żydowscy, prosząc o dekret przeciwko niemu.

Contra el cual los principales sacerdotes y los gobernantes de los judíos hicieron una declaración cuando yo estaba en Jerusalén, pidiéndome que tome una decisión en su contra.

16 Którymem odpowiedział, że tego nie mają w zwyczaju Rzymianie, aby którego człowieka mieli wydać na stracenie, ażby pierwej oskarżony miał przed sobą te, co nań skarżą, i dano by mu plac do odpowiedzi na to, w czem go obwiniają.

A quienes respondí que no es la manera romana de dar un hombre, hasta que él ha estado cara a cara con aquellos que lo están acusando, y ha tenido la oportunidad de dar una respuesta a las declaraciones hechas contra él.

17 Gdy się tedy tu zeszli, bez wszelkiej odwłoki nazajutrz zasiadłszy na sądzie, kazałem przywieść tego męża.

Entonces, cuando se reunieron aquí, inmediatamente, al día siguiente, tomé mi lugar en el asiento del juez y lo mandé llamar.

18 Przeciw któremu stanąwszy ci, co nań skarżyli, żadnej winy nie przynieśli z tych, którychem się ja spodziewał.

Pero cuando se levantaron, no dijeron nada acerca de los crímenes que tenían en mente:

19 Lecz jakieś spory o swoich zabobonach mieli przeciwko niemu i o niejakim Jezusie umarłym, o którym Paweł twierdził, że żyw jest.

Pero tenían ciertas preguntas en contra de él en relación con su religión, y acerca de un Jesús, ahora muerto, que, según dijo Pablo, estaba vivo.

20 Ja tedy wątpiąc o tem, o czem ten spór był, rzekłem: Jeźliby chciał iść do Jeruzalemu, a tam o tem być sądzony?

Y como no tenía suficiente conocimiento para la discusión de estas cosas, le hice la sugerencia de ir a Jerusalén y ser juzgado allí.

21 Lecz iż Paweł apelował, aby zachowany był do Augustowego rozeznania, rozkazałem go chować, ażbym go posłał do cesarza.

Pero cuando Pablo hizo una petición para que fuera juzgado por César, ordené que lo guardaran hasta que pudiera enviarlo al César.

22 Zatem Agrypa rzekł do Festa: Chciałbym ja tego człowieka słyszeć. A on rzekł: Jutro go usłyszysz.

Y Agripa le dijo a Festo: Tengo el deseo de escuchar yo mismo al hombre. Mañana, dijo, puedes darle una audiencia.

23 Nazajutrz tedy, gdy przyszedł Agrypa i Bernice z wielką okazałością, i weszli w dom sądowy z hetmanami i mężami przedniejszymi miasta onego, na rozkazanie Festowe przywiedziono Pawła.

Así que el día después, cuando Agripa y Berenice en gran gloria habían entrado en el lugar público de audiencia, con el jefe del ejército y los principales del pueblo, por orden de Festo, Pablo fue enviado a buscar.

24 I rzekł Festus: Królu Agrypo i wszyscy mężowie, którzyście tu z nami! widzicie tego, o którego mię wszystek lud żydowski prosił, i w Jeruzalemie i tu wołając, że nie słuszna, aby ten dłużej żyć miał.

Y dijo Festo, rey Agripa, y todos los que están aquí presentes con nosotros, ven a este hombre, sobre el cual todos los judíos me han protestado, en Jerusalén y en este lugar, diciendo que no es correcto para él vivir por más tiempo.

25 A ja zrozumiawszy, że nie uczynił nic śmierci godnego, a iż i on sam apelował do Augusta, uczyniłem dekret, aby był posłany.

Pero, en mi opinión, no hay causa de muerte en él, y como él mismo ha pedido que lo juzgue César, he dicho que lo enviaría.

26 O którym, co bym panu pewnego pisać miał, nie mam. Przetoż kazałem go przed was przywieść, a najwięcej przed cię, królu Agrypo! abym, po rozsądzeniu sprawy jego, miał co pisać.

Pero no tengo nada concreto escrito sobre de él para enviar a César. Así que le he pedido que venga ante usted, y especialmente ante usted, rey Agripa, para que después de interrogarlo, tenga algo que poner por escrito.

27 Bo mi się niesłuszna widzi, posłać więźnia, a tego, o co go obwiniają, nie oznajmić.

Porque me parece contradictorio enviar a un prisionero sin aclarar lo que hay contra él.