Dzieje 25
1 Tedy Festus wjechawszy na państwo, po trzech dniach przyjechał do Jeruzalemu z Cezaryi.
Trois jours après son arrivée dans son gouvernement, Festus monta de Césarée à Jérusalem.
2 I stawili się przed nim najwyższy kapłan i przedniejsi z Żydów przeciwko Pawłowi, i prosili go,
Les grands sacrificateurs et les principaux d'entre les Juifs lui portèrent plainte contre Paul,
3 Żądając łaski przeciwko niemu, aby go kazał przywieść do Jeruzalemu, uczyniwszy zasadzkę, aby go zabili na drodze.
et sollicitèrent de lui la faveur qu'il le fît transférer à Jérusalem: ils avaient l'intention de le faire périr en route de guet-apens.
4 Ale Festus powiedział: Iż Paweł jest pod strażą w Cezaryi, a iż sam tam w rychle pojedzie.
Festus répondit que Paul était bien gardé à Césarée, et que lui-même devait bientôt repartir.
5 Którzy tedy, mówi, z was mogą, niechże z nami jadą; a jeźli jest jaka wina w tym mężu, niechże nań skarżą.
«Que ceux de vous, dit-il, qui sont fondés de pouvoir, descendent avec moi, et, si cet homme a commis quelque crime, qu'ils l'accusent.»
6 A zamieszkawszy u nich nie więcej tylko dziesięć dni, jechał do Cezaryi, a nazajutrz usiadłszy na sądzie, kazał Pawła przywieść.
Après s'être arrêté chez eux huit ou dix jours au plus, il descendit à Césarée, et le lendemain, ayant pris place sur son tribunal, il fit amener Paul.
7 Który gdy przyszedł, obstąpili go ci, którzy byli przyszli z Jeruzalemu Żydowie, przynosząc wiele i ciężkich skarg przeciwko Pawłowi, których dowieść nie mogli;
Quand celui-ci fut présent, les Juifs venus de Jérusalem l'entourèrent, en portant contre lui plusieurs accusations graves qu'ils ne pouvaient prouver.
8 Gdyż on sprawę dawał o sobie: Żem ani przeciwko zakonowi żydowskiemu, ani przeciwko kościołowi, ani przeciwko cesarzowi nic nie zgrzeszył.
Paul se défendait en disant qu'il n'avait rien fait, ni contre la loi des Juifs, ni contre le temple, ni contre César.
9 Ale Festus chcąc sobie zjednać łaskę u Żydów, odpowiedziawszy Pawłowi, rzekł: Chceszże iść do Jeruzalemu, a tam o te rzeczy sądzony być przede mną?
Festus, qui voulait se faire bien venir des Juifs, répondit à Paul: «Veux-tu monter à Jérusalem, et y être jugé, en ma présence, sur ces différents chefs d'accusation?»
10 Ale Paweł rzekł: Przed sądem cesarskim stoję, gdzie mię sądzić potrzeba: Żydówem w niczem nie krzywdził, jako i ty lepiej wiesz.
Mais Paul dit: «Je suis devant le tribunal de César; c'est là que je dois être jugé. Je n'ai fait aucun tort aux Juifs, comme tu le vois bien toi-même.
11 Bo jeźlim w czem nieprawy i co godnego śmierci uczynił, nie zbraniam się umrzeć; ale jeźli nie masz nic takiego z tych rzeczy, o które na mię skarżą, nikt mię im wydać nie może; apeluję do cesarza.
Si je suis coupable, et que j'aie commis quelque attentat qui mérite la mort, je ne refuse pas de mourir; mais si leurs accusations sont sans fondement, personne n'a le droit de me livrer à eux: j'en appelle à César.»
12 Tedy Festus rozmówiwszy się z radą, odpowiedział: Do cesarzaś apelował? do cesarza pójdziesz.
Alors Festus, après en avoir conféré avec son conseil, répondit: «Tu en as appelé à César; tu iras à César.»
13 A gdy wyszło kilka dni, król Agrypa i Bernice przyjechali do Cezaryi, witać Festa.
Quelques jours après, le roi Agrippa et Bérénice arrivèrent à Césarée pour saluer Festus.
14 A gdy tam niemało dni zamieszkali, Festus przełożył królowi sprawę Pawłową, mówiąc: Mąż niektóry zostawiony jest od Feliksa w więzieniu.
Comme ils y passaient plusieurs jours, Festus exposa au roi l'affaire de Paul, en disant: «Il y a ici un homme que Félix a laissé prisonnier,
15 Dla którego, gdym był w Jeruzalemie, stawili się przede mną przedniejsi kapłani i starsi żydowscy, prosząc o dekret przeciwko niemu.
et contre lequel les principaux sacrificateurs et les anciens des Juifs m'ont porté plainte, lorsque j'étais à Jérusalem, demandant sa punition.
16 Którymem odpowiedział, że tego nie mają w zwyczaju Rzymianie, aby którego człowieka mieli wydać na stracenie, ażby pierwej oskarżony miał przed sobą te, co nań skarżą, i dano by mu plac do odpowiedzi na to, w czem go obwiniają.
Je leur ai répondu que ce n’est pas la coutume des Romains de livrer un homme avant de l'avoir confronté avec ses accusateurs, et de lui avoir donné les moyens de se justifier du crime dont on l'accuse.
17 Gdy się tedy tu zeszli, bez wszelkiej odwłoki nazajutrz zasiadłszy na sądzie, kazałem przywieść tego męża.
Ils sont donc venus ici, et, sans différer, j'ai pris place le lendemain sur mon tribunal, et j'ai fait amener cet homme.
18 Przeciw któremu stanąwszy ci, co nań skarżyli, żadnej winy nie przynieśli z tych, którychem się ja spodziewał.
Ses accusateurs, ayant comparu, ne lui reprochèrent aucun des crimes dont je m'attendais à le voir accusé;
19 Lecz jakieś spory o swoich zabobonach mieli przeciwko niemu i o niejakim Jezusie umarłym, o którym Paweł twierdził, że żyw jest.
ils l'attaquèrent sur des controverses ayant trait à leur propre religion, et à un certain Jésus, mort, que Paul affirme être vivant.
20 Ja tedy wątpiąc o tem, o czem ten spór był, rzekłem: Jeźliby chciał iść do Jeruzalemu, a tam o tem być sądzony?
Comme j'étais fort embarrassé pour faire une enquête sur ces matières, je lui demandai s'il voulait aller à Jérusalem et y être jugé sur ces différents chefs;
21 Lecz iż Paweł apelował, aby zachowany był do Augustowego rozeznania, rozkazałem go chować, ażbym go posłał do cesarza.
mais Paul en ayant appelé, pour que sa cause fût réservée au jugement, de sa Majesté, j'ai commandé qu'on le gardât jusqu’à ce que je l'envoyai à César.»
22 Zatem Agrypa rzekł do Festa: Chciałbym ja tego człowieka słyszeć. A on rzekł: Jutro go usłyszysz.
Agrippa dit à Festus: «Je voudrais bien aussi entendre cet homme.» - «Demain, répondit Festus, tu l'entendras»
23 Nazajutrz tedy, gdy przyszedł Agrypa i Bernice z wielką okazałością, i weszli w dom sądowy z hetmanami i mężami przedniejszymi miasta onego, na rozkazanie Festowe przywiedziono Pawła.
Le lendemain donc, Agrippa et Bérénice vinrent en grande pompe, et, quand ils furent entrés dans la salle d'audience, accompagnés des tribuns et des principaux de la ville, Paul fut amené par l'ordre de Festus.
24 I rzekł Festus: Królu Agrypo i wszyscy mężowie, którzyście tu z nami! widzicie tego, o którego mię wszystek lud żydowski prosił, i w Jeruzalemie i tu wołając, że nie słuszna, aby ten dłużej żyć miał.
Alors Festus dit: «Roi Agrippa, et vous tous qui êtes ici présents avec nous, vous voyez l'homme au sujet duquel les Juifs sont venus en foule me parler, soit à Jérusalem, soit ici, me demandant à grands cris de ne plus le laisser vivre.
25 A ja zrozumiawszy, że nie uczynił nic śmierci godnego, a iż i on sam apelował do Augusta, uczyniłem dekret, aby był posłany.
Pour moi, ayant compris qu'il n'avait rien fait qui méritât la mort, et toi-même en ayant appelé à sa Majesté, j'ai résolu de le lui envoyer.
26 O którym, co bym panu pewnego pisać miał, nie mam. Przetoż kazałem go przed was przywieść, a najwięcej przed cię, królu Agrypo! abym, po rozsądzeniu sprawy jego, miał co pisać.
Comme je ne sais trop qu'écrire de positif à l'empereur sur le compte de cet homme, je l'ai fait comparaître devant vous, et principalement devant toi, roi Agrippa, afin qu'ensuite de ton interrogatoire, je puisse en écrire;
27 Bo mi się niesłuszna widzi, posłać więźnia, a tego, o co go obwiniają, nie oznajmić.
car il me semble déraisonnable d'envoyer un prisonnier, sans indiquer en même temps les charges qui pèsent sur lui.»
