Dzieje 24
1 A po pięciu dniach jechał najwyższy kapłan Ananijasz z starszymi i z Tertullem niejakim prokuratorem; którzy stanęli przed starostą przeciwko Pawłowi.
பஞ்சப்⁴யோ தி³நேப்⁴ய: பரம்’ ஹநாநீயநாமா மஹாயாஜகோ(அ)தி⁴பதே: ஸமக்ஷம்’ பௌலஸ்ய ப்ராதிகூல்யேந நிவேத³யிதும்’ தர்துல்லநாமாநம்’ கஞ்சந வக்தாரம்’ ப்ராசீநஜநாம்’ஸ்²ச ஸங்கி³ந: க்ரு’த்வா கைஸரியாநக³ரம் ஆக³ச்ச²த்|
2 A gdy był pozwany, począł nań skarżyć Tertullus, mówiąc:
தத: பௌலே ஸமாநீதே ஸதி தர்துல்லஸ்தஸ்யாபவாத³கதா²ம்’ கத²யிதும் ஆரப⁴த ஹே மஹாமஹிமபீ²லிக்ஷ ப⁴வதோ வயம் அதிநிர்வ்விக்⁴நம்’ காலம்’ யாபயாமோ ப⁴வத: பரிணாமத³ர்ஸி²தயா ஏதத்³தே³ஸீ²யாநாம்’ ப³ஹூநி மங்க³லாநி க⁴டிதாநி,
3 Ponieważeśmy wielkiego pokoju dostąpili i wiele się dobrego temu narodowi stało przez twoję opatrzność, i zawsze i wszędy to ze wszelkiem dziękowaniem przyznajemy, wielmożny Feliksie!
இதி ஹேதோ ர்வயமதிக்ரு’தஜ்ஞா: ஸந்த: ஸர்வ்வத்ர ஸர்வ்வதா³ ப⁴வதோ கு³ணாந் கா³யம: |
4 Ale żebym cię długo nie bawił, proszę, abyś nas maluczko posłuchał według zwykłej twojej ludzkości.
கிந்து ப³ஹுபி⁴: கதா²பி⁴ ர்ப⁴வந்தம்’ யேந ந விரஞ்ஜயாமி தஸ்மாத்³ விநயே ப⁴வாந் ப³நுகம்ப்ய மத³ல்பகதா²ம்’ ஸ்²ரு’ணோது|
5 Albowiemeśmy znaleźli tego męża zaraźliwego i wszczynającego rozruch między wszystkimi Żydami po wszystkim świecie, i herszta tej sekty Nazarejczyków.
ஏஷ மஹாமாரீஸ்வரூபோ நாஸரதீயமதக்³ராஹிஸம்’கா⁴தஸ்ய முக்²யோ பூ⁴த்வா ஸர்வ்வதே³ஸே²ஷு ஸர்வ்வேஷாம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜத்³ரோஹாசரணப்ரவ்ரு’த்திம்’ ஜநயதீத்யஸ்மாபி⁴ ர்நிஸ்²சிதம்’|
6 Który się też ważył splugawić kościół; któregośmy też pojmawszy, według zakonu naszego chcieli sądzić.
ஸ மந்தி³ரமபி அஸு²சி கர்த்தும்’ சேஷ்டிதவாந்; இதி காரணாத்³ வயம் ஏநம்’ த்⁴ரு’த்வா ஸ்வவ்யவஸ்தா²நுஸாரேண விசாரயிதும்’ ப்ராவர்த்தாமஹி;
7 Lecz przyszedłszy hetman Lizyjasz z wielką mocą, wziął go z rąk naszych.
கிந்து லுஷிய: ஸஹஸ்ரஸேநாபதிராக³த்ய ப³லாத்³ அஸ்மாகம்’ கரேப்⁴ய ஏநம்’ க்³ரு’ஹீத்வா
8 Rozkazawszy tym, którzy nań skarżą, iść do ciebie, od którego się ty sam będziesz mógł, wywiadując się, dowiedzieć tego wszystkiego, o co my nań skarżymy.
ஏதஸ்யாபவாத³காந் ப⁴வத: ஸமீபம் ஆக³ந்தும் ஆஜ்ஞாபயத்| வயம்’ யஸ்மிந் தமபவாதா³மோ ப⁴வதா பத³பவாத³கதா²யாம்’ விசாரிதாயாம்’ ஸத்யாம்’ ஸர்வ்வம்’ வ்ரு’த்தாந்தம்’ வேதி³தும்’ ஸ²க்ஷ்யதே|
9 Na co się zgodzili i Żydowie, mówiąc: Że się tak rzecz ma.
ததோ யிஹூதீ³யா அபி ஸ்வீக்ரு’த்ய கதி²தவந்த ஏஷா கதா² ப்ரமாணம்|
10 Tedy Paweł odpowiedział, gdy nań starosta skinął, aby mówił: Od wielu lat wiedząc cię być sędzią tego narodu, tem ochotniej dam sprawę o tem, co się mnie dotycze.
அதி⁴பதௌ கதா²ம்’ கத²யிதும்’ பௌலம்’ ப்ரதீங்கி³தம்’ க்ரு’தவதி ஸ கதி²தவாந் ப⁴வாந் ப³ஹூந் வத்ஸராந் யாவத்³ ஏதத்³தே³ஸ²ஸ்ய ஸா²ஸநம்’ கரோதீதி விஜ்ஞாய ப்ரத்யுத்தரம்’ தா³தும் அக்ஷோபோ⁴(அ)ப⁴வம்|
11 Gdyż ty wiedzieć możesz, iż nie masz więcej dni tylko dwanaście, jakom ja przyszedł do Jeruzalemu, abym się modlił.
அத்³ய கேவலம்’ த்³வாத³ஸ² தி³நாநி யாதாநி, அஹம் ஆராத⁴நாம்’ கர்த்தும்’ யிரூஸா²லமநக³ரம்’ க³தவாந் ஏஷா கதா² ப⁴வதா ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்யதே;
12 Do tego ani mię znaleźli w kościele z kim gadającego albo buntującego lud, ani w bóżnicach, ani w mieście;
கிந்த்விபே⁴ மாம்’ மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ கேநாபி ஸஹ விதண்டா³ம்’ குர்வ்வந்தம்’ குத்ராபி ப⁴ஜநப⁴வநே நக³ரே வா லோகாந் குப்ரவ்ரு’த்திம்’ ஜநயந்தும்’ ந த்³ரு’ஷ்டவந்த: |
13 Ani tego mogą dowieść, co tu teraz na mię skarżą.
இதா³நீம்’ யஸ்மிந் யஸ்மிந் மாம் அபவத³ந்தே தஸ்ய கிமபி ப்ரமாணம்’ தா³தும்’ ந ஸ²க்நுவந்தி|
14 To jednak przed tobą wyznaję, że według onej drogi, którą oni powiadają być heretyctwem, tak służę ojczystemu Bogu, wierząc wszystkiemu, cokolwiek napisano w zakonie i w prorokach,
கிந்து ப⁴விஷ்யத்³வாக்யக்³ரந்தே² வ்யவஸ்தா²க்³ரந்தே² ச யா யா கதா² லிகி²தாஸ்தே தாஸு ஸர்வ்வாஸு விஸ்²வஸ்ய யந்மதம் இமே வித⁴ர்ம்மம்’ ஜாநந்தி தந்மதாநுஸாரேணாஹம்’ நிஜபித்ரு’புருஷாணாம் ஈஸ்²வரம் ஆராத⁴யாமீத்யஹம்’ ப⁴வத: ஸமக்ஷம் அங்கீ³கரோமி|
15 Mając nadzieję w Bogu, że będzie, którego i oni czekają, zmartwychwstanie i sprawiedliwych, i niesprawiedliwych.
தா⁴ர்ம்மிகாணாம் அதா⁴ர்ம்மிகாணாஞ்ச ப்ரமீதலோகாநாமேவோத்தா²நம்’ ப⁴விஷ்யதீதி கதா²மிமே ஸ்வீகுர்வ்வந்தி ததா²ஹமபி தஸ்மிந் ஈஸ்²வரே ப்ரத்யாஸா²ம்’ கரோமி;
16 A sam się o to pilnie staram, abym zawsze miał sumienie bez obrażenia przed Bogiem i przed ludźmi.
ஈஸ்²வரஸ்ய மாநவாநாஞ்ச ஸமீபே யதா² நிர்தோ³ஷோ ப⁴வாமி தத³ர்த²ம்’ ஸததம்’ யத்நவாந் அஸ்மி|
17 A po wielu latach przyszedłem, abym przyniósł jałmużny narodowi memu i ofiary.
ப³ஹுஷு வத்ஸரேஷு க³தேஷு ஸ்வதே³ஸீ²யலோகாநாம்’ நிமித்தம்’ தா³நீயத்³ரவ்யாணி நைவேத்³யாநி ச ஸமாதா³ய புநராக³மநம்’ க்ரு’தவாந்|
18 Na tem znaleźli mię w kościele oczyszczonego (nie z ludem ani z rozruchem) niektórzy Żydowie z Azyi.
ததோஹம்’ ஸு²சி ர்பூ⁴த்வா லோகாநாம்’ ஸமாக³மம்’ கலஹம்’ வா ந காரிதவாந் ததா²ப்யாஸி²யாதே³ஸீ²யா: கியந்தோ யிஹுதீ³யலோகா மத்⁴யேமந்தி³ரம்’ மாம்’ த்⁴ரு’தவந்த: |
19 Którzy też tu mieli stanąć przed tobą i skarżyć, jeźliby co mieli przeciwko mnie.
மமோபரி யதி³ காசித³பவாத³கதா²ஸ்தி தர்ஹி ப⁴வத: ஸமீபம் உபஸ்தா²ய தேஷாமேவ ஸாக்ஷ்யதா³நம் உசிதம்|
20 Albo niechaj ci sami powiedzą, jeźli we mnie znaleźli jaką nieprawość, gdym stał przed radą;
நோசேத் பூர்வ்வே மஹாஸபா⁴ஸ்தா²நாம்’ லோகாநாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ மம த³ண்டா³யமாநத்வஸமயே, அஹமத்³ய ம்ரு’தாநாமுத்தா²நே யுஷ்மாபி⁴ ர்விசாரிதோஸ்மி,
21 Oprócz tego jednego głosu, żem między nimi stojąc, zawołał: Dla zmartwychwstania umarłych ja dziś sądzony bywam od was.
தேஷாம்’ மத்⁴யே திஷ்ட²ந்நஹம்’ யாமிமாம்’ கதா²முச்சை: ஸ்வரேண கதி²தவாந் தத³ந்யோ மம கோபி தோ³ஷோ(அ)லப்⁴யத ந வேதி வரம் ஏதே ஸமுபஸ்தி²தலோகா வத³ந்து|
22 A usłyszawszy to Feliks, odłożył sprawę ich, mówiąc: Gdy się o tej drodze dostateczniej wywiem, kiedy tu hetman Lizyjasz przyjedzie, rozeznam sprawy wasze.
ததா³ பீ²லிக்ஷ ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா தந்மதஸ்ய விஸே²ஷவ்ரு’த்தாந்தம்’ விஜ்ஞாதும்’ விசாரம்’ ஸ்த²கி³தம்’ க்ரு’த்வா கதி²தவாந் லுஷியே ஸஹஸ்ரஸேநாபதௌ ஸமாயாதே ஸதி யுஷ்மாகம்’ விசாரம் அஹம்’ நிஷ்பாத³யிஷ்யாமி|
23 I rozkazał setnikowi, aby strzegł Pawła i pofolgował mu, i aby nie bronił żadnemu z przyjaciół jego posługiwać mu albo go nawiedzać.
அநந்தரம்’ ப³ந்த⁴நம்’ விநா பௌலம்’ ரக்ஷிதும்’ தஸ்ய ஸேவநாய ஸாக்ஷாத்கரணாய வா ததீ³யாத்மீயப³ந்து⁴ஜநாந் ந வாரயிதுஞ்ச ஸ²மஸேநாபதிம் ஆதி³ஷ்டவாந்|
24 A po kilku dniach przyjechawszy Feliks, z Drusyllą, żoną swoją, która była Żydówką, kazał zawołać Pawła i słuchał go o wierze w Chrystusa.
அல்பதி³நாத் பரம்’ பீ²லிக்ஷோ(அ)தி⁴பதி ர்த்³ருஷில்லாநாம்நா யிஹூதீ³யயா ஸ்வபா⁴ர்ய்யயா ஸஹாக³த்ய பௌலமாஹூய தஸ்ய முகா²த் க்²ரீஷ்டத⁴ர்ம்மஸ்ய வ்ரு’த்தாந்தம் அஸ்²ரௌஷீத்|
25 A gdy on rzecz czynił o sprawiedliwości i o powściągliwości, i o przyszłym sądzie, uląkł się Feliks i odpowiedział: Już teraz odejdź, a gdy czas upatrzę, każę cię zawołać.
பௌலேந ந்யாயஸ்ய பரிமிதபோ⁴க³ஸ்ய சரமவிசாரஸ்ய ச கதா²யாம்’ கதி²தாயாம்’ ஸத்யாம்’ பீ²லிக்ஷ: கம்பமாந: ஸந் வ்யாஹரத்³ இதா³நீம்’ யாஹி, அஹம் அவகாஸ²ம்’ ப்ராப்ய த்வாம் ஆஹூஸ்யாமி|
26 A przy tem spodziewał się, że mu Paweł miał dać pieniądze, żeby go wypuścił; dlatego też tem częściej go wzywając do siebie, rozmawiał z nim.
முக்திப்ரப்த்யர்த²ம்’ பௌலேந மஹ்யம்’ முத்³ராதா³ஸ்யந்தே இதி பத்யாஸா²ம்’ க்ரு’த்வா ஸ புந: புநஸ்தமாஹூய தேந ஸாகம்’ கதோ²பகத²நம்’ க்ரு’தவாந்|
27 A po wyjściu dwóch lat miał po sobie Feliks namiestnika, Porcyjusa Festa; a chcąc sobie Feliks łaskę zjednać u Żydów, zostawił Pawła w więzieniu.
கிந்து வத்ஸரத்³வயாத் பரம்’ பர்கியபீ²ஷ்ட பா²லிக்ஷஸ்ய பத³ம்’ ப்ராப்தே ஸதி பீ²லிக்ஷோ யிஹூதீ³யாந் ஸந்துஷ்டாந் சிகீர்ஷந் பௌலம்’ ப³த்³த⁴ம்’ ஸம்’ஸ்தா²ப்ய க³தவாந்|
