< Dzieje 23 >
1 A Paweł pilnie patrząc na onę radę rzekł: Mężowie bracia! ja ze wszystkiego sumienia dobrego chodziłem przed Bogiem aż do dnia tego.
ⲁ̅ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲉⲓⲱⲣⲙ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲓⲡⲟⲗⲓⲧⲉⲩⲉ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ϩⲛ ⲥⲩⲛⲉⲓⲇⲏⲥⲓⲥ ⲛⲓⲙ ⲉⲛⲁⲛⲟⲩϥ ϣⲁϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲟⲟⲩ ⲛϩⲟⲟⲩ
2 Tedy Ananijasz, najwyższy kapłan, rozkazał go tym, którzy przy nim stali, bić w gębę.
ⲃ̅ⲡⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲇⲉ ⲁⲛⲁⲛⲓⲁⲥ ⲁϥⲟⲩⲉϩ ⲥⲁϩⲛⲉ ⲛⲛⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ϩⲁϩⲧⲏϥ ⲉⲣⲱϩⲧ ⲛⲧⲉϥⲧⲁⲡⲣⲟ
3 Tedy rzekł Paweł do niego: Uderzy cię Bóg, ściano pobielana! i ty siedzisz, sądząc mię według zakonu, a rozkazujesz mię bić przeciwko zakonowi?
ⲅ̅ⲧⲟⲧⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲁⲣⲁϩⲧⲕ ⲧϫⲟ ⲉⲧϫⲏϩ ⲕϩⲙⲟⲟⲥ ⲛⲧⲟⲕ ⲉⲕⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲙⲟⲓ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲕⲟⲩⲉϩ ⲥⲁϩⲛⲉ ⲡⲁⲣⲁ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉϩⲓⲟⲩⲉ ⲉⲣⲟⲓ
4 Zatem ci, którzy tam stali, rzekli: Najwyższemu kapłanowi Bożemu złorzeczysz?
ⲇ̅ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲧⲁϩⲉⲣⲁⲧⲟⲩ ϫⲉ ⲉⲕⲥⲁϩⲟⲩ ⲙⲡⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
5 A Paweł rzekł: Nie wiedziałem, bracia! żeby był najwyższym kapłanem; bo napisano: Książęciu ludu twego złorzeczyć nie będziesz.
ⲉ̅ⲡⲉϫⲁϥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲉⲓⲥⲟⲟⲩⲛ ⲁⲛ ⲡⲉ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ϫⲉ ⲡⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲡⲉ ϥⲥⲏϩ ⲅⲁⲣ ϫⲉ ⲛⲛⲉⲕ ϫⲉ ⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ⲉⲡⲁⲣⲭⲱⲛ ⲙⲡⲉⲕⲗⲁⲟⲥ
6 A poznawszy Paweł, że ich jedna część była Saduceuszów a druga Faryzeuszów, zawołał w onej radzie: Mężowie bracia! jam jest Faryzeusz, syn Faryzeusza: o nadzieję i o powstanie umarłych mię tu dziś sądzą.
ⲋ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓⲙⲉ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲟⲩⲁ ⲛⲛⲥⲁ ⲡⲁ ⲛⲥⲁⲇⲇⲟⲩⲕⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉ ⲁⲩⲱ ⲡⲕⲉⲟⲩⲁ ⲡⲁ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉ ⲁϥϫⲓϣⲕⲁⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ ϫⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲁⲛⲟⲕ ⲁⲛⲅ ⲟⲩⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲛϣⲏⲣⲉ ⲙⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲉⲩⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲧⲃⲉ ⲑⲉⲗⲡⲓⲥ ⲙⲛ ⲧⲁⲛⲁⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ⲛⲛⲉⲧⲙⲟⲟⲩⲧ
7 A gdy on to mówił, wszczął się rozruch między Faryzeuszami i Saduceuszami, i rozerwało się ono mnóstwo.
ⲍ̅ⲡⲁⲓ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥϫⲟⲟϥ ⲁⲩⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ϣⲱⲡⲉ ϩⲛ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲙⲛ ⲛⲥⲁⲇⲇⲟⲩⲕⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲡⲙⲏⲏϣⲉ ⲡⲱϣ
8 Albowiem Saduceuszowie mówią, iż nie masz zmartwychwstania, ani Anioła, ani ducha; ale Faryzeuszowie to oboje wyznawają.
ⲏ̅ⲛⲥⲁⲇⲇⲟⲩⲕⲁⲓⲟⲥ ⲅⲁⲣ ⲥⲉϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲛⲁⲛⲁⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ⲟⲩⲇⲉ ⲙⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲟⲩⲇⲉ ⲙⲛⲡⲛⲁ ⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲇⲉ ⲥⲉϩⲟⲙⲟⲗⲟⲅⲓ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲁⲛⲁⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲛⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲟⲩⲛⲡⲛⲁ
9 I wszczęło się wołanie wielkie. A powstawszy nauczeni w Piśmie z strony Faryzeuszów, spierali się mówiąc: Niceśmy złego nie znaleźli w tym człowieku; i jeźli mu co powiedział duch albo Anioł, nie walczmyż z Bogiem.
ⲑ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲟⲩⲛⲟϭ ⲇⲉ ⲛⲁϣⲕⲁⲕ ϣⲱⲡⲉ ⲁⲩⲧⲱⲟⲩⲛ ⲛϭⲓ ϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲉⲅⲣⲁⲙⲙⲁⲧⲉⲩⲥ ⲙⲡⲥⲁ ⲛⲛⲉⲫⲁⲣⲓⲥⲁⲓⲟⲥ ⲁⲩⲙⲓϣⲉ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲧⲛϭⲛⲗⲁⲁⲩ ⲁⲛ ⲙⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ϩⲙ ⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ⲉⲓⲉ ⲉϣⲱⲡⲉ ⲟⲩⲡⲛⲁ ⲏ ⲟⲩⲁⲅⲅⲉⲗⲟⲥ ⲡⲉ ⲉⲛⲧⲁϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁϥ ⲙⲡⲣⲧⲣⲉⲛϯ ⲟⲩⲃⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ
10 A gdy się wszczął wielki rozruch, obawiając się hetman, aby Pawła między sobą nie rozszarpali, rozkazał iść żołnierzom na dół, a wydrzeć go z pośrodku ich i odwieść do obozu.
ⲓ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲟⲩⲛⲟϭ ⲇⲉ ⲛⲥⲧⲁⲥⲓⲥ ϣⲱⲡⲉ ⲁⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲣ ϩⲟⲧⲉ ⲙⲏⲡⲱⲥ ⲛⲥⲉⲙⲟⲩⲟⲩⲧ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥⲟⲩⲉϩ ⲥⲁϩⲛⲉ ⲙⲡⲉⲥⲧⲣⲁⲧⲉⲩⲙⲁ ⲉⲃⲱⲕ ⲉⲡⲉⲥⲏⲧ ⲛⲥⲉⲧⲟⲣⲡϥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲧⲉⲩⲙⲏⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲉϫⲓⲧϥ ⲉⲧⲡⲁⲣⲉⲙⲃⲟⲗⲏ
11 A drugiej nocy stanąwszy przy nim Pan, rzekł: Bądź dobrego serca, Pawle! albowiem jakoś o mnie świadczył w Jeruzalemie, tak musisz świadczyć i w Rzymie.
ⲓ̅ⲁ̅ϩⲛ ⲧⲉⲩϣⲏ ⲇⲉ ⲉⲧⲛⲏⲩ ⲁⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲁϩⲉⲣⲁⲧϥ ϩⲓϫⲱϥ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲧⲱⲕ ⲛϩⲏⲧ ⲛⲑⲉⲅⲁⲣ ⲛⲧⲁⲕⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲏⲙ ϩⲁⲡⲥ ⲟⲛ ⲡⲉ ⲉⲧⲣⲉⲕⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲧⲉⲓϩⲉ ϩⲛ ⲧⲕⲉϩⲣⲱⲙⲏ
12 A gdy był dzień, zszedłszy się niektórzy z Żydów, zawiązali się klątwą, mówiąc: Że nie mieli jeść ani pić, ażby Pawła zabili.
ⲓ̅ⲃ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϩⲧⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲁϩⲟⲓⲛⲉ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲱⲣⲕ ⲛⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲛⲛⲉⲛⲟⲩⲱⲙ ⲟⲩⲇⲉ ⲛⲛⲉⲛⲥⲱ ϣⲁⲛⲧⲛϩⲱⲧⲃ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥ
13 A było ich więcej niż czterdzieści, którzy to przysiężenie uczynili.
ⲓ̅ⲅ̅ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲥⲙⲓⲛⲉ ⲇⲉ ⲙⲡⲉⲓⲁⲛⲁϣ ⲛⲉⲩⲛⲁⲣϩⲟⲩⲟ ⲉϩⲙⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ
14 Którzy przyszedłszy do przedniejszych kapłanów i do starszych, rzekli: Klątwąśmy się zawiązali, że nic nie ukusimy, ażbyśmy Pawła zabili.
ⲓ̅ⲇ̅ⲛⲁⲓ ϭⲉ ⲁⲩϯⲡⲉⲩⲟⲩⲟⲓ ⲉⲛⲁⲣⲭⲓⲉⲣⲉⲩⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲉⲥⲃⲩⲧⲉⲣⲟⲥ ⲉⲩϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲁⲛⲁϣ ⲁⲛⲱⲣⲕ ⲛⲛⲉⲛⲉⲣⲏⲩ ⲉⲧⲙⲧⲉⲡⲗⲁⲁⲩ ϣⲁⲛⲧⲛϩⲱⲧⲃ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥ
15 Przetoż wy teraz dajcie znać hetmanowi z pozwoleniem wszystkiej rady, aby go jutro do was wywiódł, jakobyście się chcieli dostateczniej wywiedzieć o sprawach jego, a my, pierwej niż tu przyjdzie, jesteśmy gotowi go zabić.
ⲓ̅ⲉ̅ⲧⲛⲥⲟⲡⲥ ⲇⲉ ⲙⲙⲱⲧⲛ ⲉⲧⲣⲉⲧⲛⲣ ⲡⲁⲓ ⲛⲁⲛ ⲥⲱⲟⲩϩ ⲙⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ ⲛⲧⲉⲧⲛϫⲟⲟⲥ ⲙⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉϥⲉⲛⲧϥ ⲉⲧⲉⲧⲛⲙⲏⲧⲉ ϩⲱⲥ ⲉⲧⲉⲧⲛⲁϫⲛⲟⲩϥ ϩⲛ ⲟⲩⲱⲣϫ ⲉⲛⲉⲧϥⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲁⲛⲟⲛ ⲅⲁⲣ ⲧⲛⲥⲃⲧⲱⲧ ⲙⲡⲁⲧϥϩⲱⲛ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲱⲧⲃ ⲙⲙⲟϥ
16 A gdy usłyszał siostrzeniec Pawła o tej zasadzce, przyszedł, a wszedłszy do obozu, oznajmił to Pawłowi.
ⲓ̅ⲋ̅ⲁϥⲥⲱⲧⲙ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲡϣⲏⲣⲉ ⲛⲧⲥⲱⲛⲉ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲉⲡⲉⲩⲕⲣⲟϥ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲡⲁⲣⲉⲙⲃⲟⲗⲏ ⲁϥⲧⲁⲙⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ
17 Tedy Paweł zawoławszy jednego z setników, rzekł: Zaprowadź tego młodzieńca do hetmana, bo mu coś ma powiedzieć.
ⲓ̅ⲍ̅ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲟⲩⲁ ⲛⲛϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ϫⲓ ⲡⲉⲓϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙϣⲁ ⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲟⲩⲛⲧϥ ⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲅⲁⲣ ⲉϫⲟⲟϥ ⲉⲣⲟϥ
18 A tak on wziąwszy go, wiódł go do hetmana i rzekł: Paweł więzień, zawoławszy mię, prosił, abym tego młodzieńca przywiódł do ciebie, któryć ma coś powiedzieć.
ⲓ̅ⲏ̅ⲁϥⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲇⲉ ⲙⲡϣⲏⲣⲉ ϣⲏⲙ ⲁϥϫⲓⲧϥ ⲉϩⲟⲩⲛ ϣⲁ ⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲡⲉⲧⲙⲏⲣ ⲡⲉⲛⲧⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲣⲟⲓ ⲁϥⲥⲉⲡⲥⲱⲡⲧ ⲉⲉⲓⲛⲉ ⲛⲁⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲙⲡⲉⲓϩⲣϣⲓⲣⲉ ⲉⲩⲛⲧϥ ⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲉϫⲟⲟϥ ⲉⲣⲟⲕ
19 Tedy hetman wziąwszy go za rękę i ustąpiwszy na stronę, wywiadywał się: Cóż to jest, co mi masz powiedzieć?
ⲓ̅ⲑ̅ⲁⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲇⲉ ⲁⲙⲁϩⲧⲉ ⲛⲧⲉϥϭⲓϫ ⲁϥⲥⲉϩⲧϥ ⲉⲩⲥⲁ ⲁϥϫⲛⲟⲩϥϫⲉ ⲟⲩ ⲡⲉⲧⲉⲟⲩⲛⲧⲁⲕϥ ⲉϫⲟⲟϥ ⲉⲣⲟⲓ
20 A on rzekł: Postanowili Żydowie prosić cię, abyś jutro wywiódł Pawła przed radę, jakoby się chcieli co dostateczniejszego wywiedzieć o nim.
ⲕ̅ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲛⲉⲛⲧⲁⲩⲧⲁⲥⲥⲉ ⲉⲥⲉⲡⲥⲱⲡⲕ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲕⲉⲛ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲛⲣⲁⲥⲧⲉ ⲉⲧⲙⲏⲧⲉ ⲙⲡⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ ϩⲱⲥ ⲉⲩⲛⲁϣⲓⲛⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲱⲣϫ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧϥ
21 Ale ty nie pozwalaj im tego; bo się nań nasadziło z nich więcej niż czterdzieści mężów, którzy się klątwą zawiązali, iż nie mają ani jeść ani pić, ażby go zabili; i są już w pogotowiu, czekając od ciebie odpowiedzi.
ⲕ̅ⲁ̅ⲛⲧⲟⲕ ϭⲉ ⲙⲡⲣⲥⲱⲧⲙ ⲛⲁⲩ ⲥⲉϭⲟⲣϭ ⲅⲁⲣ ⲉⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ϩⲟⲩⲟ ⲉϩⲙⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϩⲏⲧⲟⲩ ⲛⲁⲓ ⲛⲧⲁⲩⲱⲣⲕ ⲛⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ⲉⲧⲙⲟⲩⲱⲙ ⲟⲩⲇⲉ ⲉⲧⲙⲥⲱ ϣⲁⲛⲧⲟⲩϩⲱⲧⲃ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲧⲉⲛⲟⲩ ⲥⲉⲥⲃⲧⲱⲧ ⲉⲩϭⲱϣⲧ ⲉⲃⲟⲗ ϣⲁⲛⲧⲕϫⲓ ⲡⲟⲩⲱ ⲛⲁⲩ
22 Tedy hetman odprawił onego młodzieńca, przykazawszy mu, aby tego przed nikim nie powiadał, iż mu to oznajmił.
ⲕ̅ⲃ̅ⲡⲭⲓⲗⲓⲁⲣⲭⲟⲥ ⲇⲉ ⲁϥⲕⲁ ⲡϩⲣϣⲓⲣⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲁϥⲡⲁⲣⲁⲅⲅⲓⲗⲉ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲙⲡⲣϫⲟⲟⲥ ⲉⲗⲁⲁⲩ ϫⲉ ⲁⲕⲧⲁⲙⲟⲓ ⲉⲛⲁⲓ
23 A zawoławszy dwóch niektórych z setników, rzekł: Nagotujcie dwieście żołnierzy, aby szli aż do Cezaryi; do tego siedmdziesiąt jezdnych i dwieście drabantów na trzecią godzinę w nocy;
ⲕ̅ⲅ̅ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲇⲉ ⲉⲥⲛⲁⲩ ⲛⲛϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲥⲃⲧⲉϣⲏⲧ ⲙⲙⲁⲧⲟⲓ ⲉⲧⲣⲉⲩⲃⲱⲕ ϣⲁ ⲧⲕⲁⲓⲥⲁⲣⲓⲁ ⲁⲩⲱ ϣⲉ ⲛϩⲓⲡⲡⲉⲩⲥ ⲁⲩⲱ ϣⲏⲧ ⲛϥⲁⲓⲙⲉⲣⲉϩ ϫⲓⲛ ⲛϫⲡϣⲟⲙⲧⲉ ⲛⲧⲉⲩϣⲏ
24 Nagotować też bydlęta, aby wsadziwszy Pawła na nie, zdrowo go zaprowadzono do Feliksa starosty;
ⲕ̅ⲇ̅ⲁⲩⲱ ⲥⲟⲃⲧⲉ ⲛϩⲉⲛⲧⲃⲛⲟⲟⲩⲉ ϫⲉⲕⲁⲥ ⲉⲩⲉⲧⲁⲗⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲛⲥⲉϫⲓⲧϥ ⲉⲣⲁⲧϥ ⲙⲫⲏⲗⲓⲝ ⲫⲏⲅⲉⲙⲱⲛ
25 Napisawszy list w ten sposób:
ⲕ̅ⲉ̅ⲉⲁϥⲥϩⲁⲓ ⲛⲟⲩⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲙⲡⲉⲓⲧⲩⲡⲟⲥ
26 Klaudyjusz Lizyjasz najmożniejszemu staroście Feliksowi zdrowia życzy.
ⲕ̅ⲋ̅ⲕⲗⲁⲩⲇⲓⲟⲥ ⲗⲩⲥⲓⲁⲥ ⲉϥⲥϩⲁⲓ ⲙⲫⲏⲗⲓⲝ ⲡⲉⲕⲣⲁⲧⲓⲥⲧⲟⲥ ⲛϩⲏⲅⲉⲙⲱⲛ ⲭⲁⲓⲣⲉ
27 Tego męża pojmanego od Żydów, gdy już od nich miał być zabity, przypadłszy z rotą, odjąłem go, dowiedziawszy się, iż jest Rzymianinem.
ⲕ̅ⲍ̅ⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ⲉⲁⲩϭⲟⲡϥ ⲛϭⲓ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲉⲁⲩⲟⲩⲱϣ ⲉϩⲟⲧⲃⲉϥ ⲁⲓⲉⲓ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲙⲛⲡⲉⲥⲧⲣⲁⲧⲉⲩⲙⲁ ⲛⲧⲉⲣⲓⲉⲓⲙⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲟⲩϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ ⲡⲉ ⲁⲓⲧⲟⲩϫⲟϥ
28 A chcąc wiedzieć przyczynę, dla której by nań skarżyli, wywiodłem go przed ich radę;
ⲕ̅ⲏ̅ⲉⲓⲟⲩⲱϣ ⲉⲥⲟⲩⲛ ⲧⲗⲟⲓϭⲉ ⲉⲧⲟⲩⲉⲅⲕⲁⲗⲉⲓ ⲛⲁϥ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧⲥ ⲁⲓϫⲓⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲉⲩⲥⲩⲛϩⲉⲇⲣⲓⲟⲛ
29 I znalazłem, że nań skarżą o jakieś gadki z strony zakonu ich, a że nie ma żadnej winy, dla której by był godzien śmierci albo więzienia.
ⲕ̅ⲑ̅ⲁⲓϭⲛⲧⲥ ⲉⲩⲉⲅⲕⲁⲗⲉⲓ ⲛⲁϥ ⲉⲧⲃⲉ ϩⲉⲛⲍⲏⲧⲏⲙⲁ ⲛⲧⲉ ⲡⲉⲩⲛⲟⲙⲟⲥ ⲉⲙⲛⲗⲁⲁⲩ ⲇⲉ ⲛϩⲁⲡ ⲉⲣⲟϥⲉϥⲙⲡϣⲁ ⲙⲡⲙⲟⲩ ⲏ ⲙⲣⲣⲉ
30 A gdy mi powiedziano o zasadzce, którą mieli uczynić Żydzi na tego męża, zarazem go posłał do ciebie, opowiedziawszy też tym, co nań skarżyli, aby przed tobą mówili to, co by przeciwko niemu mieli. Miej się dobrze.
ⲗ̅ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲧⲁⲙⲟⲓ ⲇⲉ ⲉⲩⲕⲣⲟϥ ⲉϥⲛⲁϣⲱⲡⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ̣̈ ⲛⲧⲉⲩⲛⲟⲩ ⲁⲓⲧⲁⲩⲟϥϣⲁⲣⲟⲕ ⲉⲓⲡⲁⲣⲁⲅⲅⲓⲗⲉ ⲛⲛⲉϥⲕⲁⲧⲏⲅⲟⲣⲟⲥ ⲉϫⲓϩⲁⲡ ϩⲓⲱⲱⲕ ⲛⲙⲙⲁϥ
31 Żołnierze tedy tak, jako im było rozkazano, wziąwszy Pawła, prowadzili go nocą do Antypatrydy.
ⲗ̅ⲁ̅ⲙⲙⲁⲧⲟⲓ ϭⲉ ⲕⲁⲧⲁ ⲡⲉⲛⲧⲁⲩⲟⲩⲉϩ ⲥⲁϩⲛⲉ ⲙⲙⲟϥ ⲛⲁⲩ ⲁⲩⲧⲁⲗⲉ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲛⲧⲉⲩϣⲏ ⲁⲩⲛⲧϥ ⲉⲁⲛⲧⲓⲡⲁⲧⲣⲓⲥ
32 A nazajutrz, zostawiwszy jezdne, aby z nim jechali, wrócili się do obozu.
ⲗ̅ⲃ̅ⲙⲡⲉϥⲣⲁⲥⲧⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲧⲣⲉ ⲛϩⲓⲡⲡⲉⲩⲥ ⲃⲱⲕ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲕⲟⲧⲟⲩ ⲉⲧⲡⲁⲣⲉⲙⲃⲟⲗⲏ
33 Którzy przyjechawszy do Cezaryi, a oddawszy list staroście, stawili przed nim i Pawła.
ⲗ̅ⲅ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ϭⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉⲧⲕⲁⲓⲥⲁⲣⲓⲁ ⲁⲩϯ ⲧⲉⲡⲓⲥⲧⲟⲗⲏ ⲙⲫⲏⲅⲉⲙⲱⲛ ⲁⲩⲡⲁⲣϩⲓⲥⲧⲁ ⲛⲁϥ ⲙⲡⲁⲩⲗⲟⲥ
34 A starosta list przeczytawszy, spytał go, z której by był krainy, a zrozumiawszy, że był z Cylicyi,
ⲗ̅ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲟϣⲥ ⲇⲉ ⲛϭⲓ ⲫⲏⲅⲉⲙⲱⲛ ⲁϥϣⲓⲛⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲉⲃⲟⲗ ⲡⲉ ϩⲛⲁϣ ⲛⲉⲡⲁⲣⲭⲓⲁ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲉⲓⲙⲉ ⲇⲉ ϫⲉ ⲟⲩⲉⲃⲟⲗ ⲡⲉ ϩⲛ ⲧⲕⲓⲗⲓⲕⲓⲁ
35 Rzekł: Będę cię słuchał, gdy też przybędą ci, którzy na cię skarżą. I rozkazał go strzec na ratuszu Herodowym.
ⲗ̅ⲉ̅ⲡⲉϫⲁϥ ϫⲉ ⲉⲓⲉⲥⲱⲧⲙ ⲉⲣⲟⲕ ϩⲟⲧⲁⲛ ⲉⲩϣⲁⲛⲉⲓ ϩⲱⲟⲩ ⲛϭⲓ ⲛⲉⲕⲕⲁⲧⲏⲅⲟⲣⲟⲥ ⲁϥⲟⲩⲉϩ ⲥⲁϩⲛⲉ ⲇⲉ ⲉⲧⲣⲉⲩϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟϥ ϩⲙ ⲡⲉⲡⲣⲁⲓⲧⲱⲣⲓⲟⲛ ⲛϩⲏⲣⲱⲇⲏⲥ